Υποταγή. Εμπνέεται, επιβάλλεται ή και τα δύο;

Το πως την αντιλαμβάνεται κανείς και το πως την ζει, μπορεί να την καταστήσει τόσο όχημα όσο και οτιδήποτε αλλο.

Για την ουσία του διαλόγου δεκτό.

Μπορεί. Ποια αλήθεια προκύπτει από την συγκεκριμένη λανθάνουσα γλώσσα;

Το έκρινες ήδη ένα quote πιο πάνω. Δεν είναι κακό. Βέβαια μια πιο ολοκληρωμένη θέση περί λανθάνουσας γλώσσας, από τη στιγμή που το έθιξες, θα ήταν πιο κατανοητή από όλους.

Έτσι πιστεύω κι εγώ. Χωρίς μικρότητες και μικροψυχίες. Χωρίς προσπάθεια να λοιδορήσουμε τον συνομιλητή ειρωνικά.

Ενδεχομένως η χρήση δίπολων να έχει μια πιο αυξημένη τάση προς τη διχογνωμία. Βέβαια επι της ουσίας ο τρόπος διαλόγου είναι αυτό που μετράει.
Να πω όμως ξανά και ισχύει για όλους . Δεν είναι ο τίτλος που μ'ενδιαφέρει να αναλυθεί αλλά οι σκέψεις επάνω στα quotes που παρέθεσα. Εκεί πιο αναλυτικά και σωστότερα μιλάει για επιβολή ελέγχου

Θα συμφωνήσω.

Εν μέρει. Το ότι ένας Κ εμπνέει κυριαρχία δεν τον καθιστά και ικανό να την επιβάλλει. Μπορεί να συντρέχουν και οι δυο παράγοντες, μπορεί και κανένας.

Έχω τις αμφιβολίες μου για το πόσο μπορεί να είναι μέσο επιλογής η έμπνευση. Δεν πιστεύω ότι μπορείς να επιλέξεις να εμπνέεις. Πιστεύω πως ή εμπνέεις ή όχι.

Την επιβολή όμως ναι. Μπορεί να την επιλέξει.

Σε κάθε περίπτωση ο άνθρωπος που εμπνέει τους άλλους δεν συνεπάγεται πως είναι γητευτής.Η γητεία είναι "μαγεία". Η έμπνευση δεν πηγάζει από μαγεία.

Ίσως. Θα έλεγα βέβαια πως ένας γοητευτικός άνδρας που γητεύει είτε δηλώνει Κ είτε υ θα αποτελέσει πόλο έλξης ακριβώς για τη γοητεία του και όχι λόγο κουλτούρας.

Χαίρομαι

Παρομοίως

 

Δεν παρέθεσα τα δυο quotes για να δείξω διαφορές ούτε εννόησα πως ο @Stalker διαφωνεί. Αντιθέτως παρέθεσα τα κείμενά τους αυτούσια και με τρόπο να μπορεί ο καθένας να ανατρέξει στο εκεί νήμα να τα δει εξ ολοκλήρου όπως και την ροή της συζήτησης.

 

Αν δεν έχεις φτάσει στο point of no return βέβαια.

 

Ε ναι... Προφανώς

 

Όταν φτάσει σε αυτό σημείο ούτε εμπνέεται ούτε επιβάλλεται. Απλά, μπορεί να ''συντηρηθεί'' μια συνήθεια για κάποιο διάστημα, μια οριζόντια κατάσταση που δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης (θεωρώ). Όταν κάτι απομυθοποιείται, δεν έχει την ίδια μαγεία.

 

Θεωρώ πως αν η υποταγή δεν είναι απάντηση σε επιβολή, η έμπνευση από μόνη της δεν είναι ούτε ικανή, ούτε αναγκαία.