Από την υπακοή στην υποταγή. Κατίσχυση και μεταβατικό στάδιο.

Eγώ πάντως είχα κάνει μια παρένθεση στο θέμα πίστη. Με την υπακοή δεν είμαστε πολύ φίλες και η υποταγή δε σε ρωτάει η πουτ@ν@   Είναι σαρωτική.

Καλώς ή κακώς ναι, η ευθύνη της σχέσης είναι δική του. Η ευθύνη για ότι με αφορά επίσης.  

Ναι, δεν είναι η πρώτη φορά που το ακούω. Έχει αυτό άλλο λόγο ύπαρξης εκτός από την ικανοποίηση του σαδισμού; Γιατί αν δεν έχει δυσκολεύομαι να αντιληφθώ πως αυτό συντελεί στην επιτάχυνση της πορείας από την υπακοή στην υποταγή και όχι σε μια stand by κατάσταση στην οποία το υ να αναρωτιέται τι ακριβώς συμβαίνει και να αμφιταλαντεύεται μεταξύ του "θέλω να αφεθώ" και "νιώθω αβέβαιη".

 

Όντως το έχετε ξανακούσει, έχει ξαναειπωθεί από μένα και από τουλάχιστον ακόμα ένα ακόμα μέλος το πάλαι ποτέ.
Προφανώς όμως δεν έχετε αντιληφθεί ότι στο στάδιο της παράδοσης-εκπαίδευσης όπου το τοποθέτησα, μόνο δευτερευόντως έχει να κάνει με τη σαδιστική απόλαυση ενώ κυρίως έχει να κάνει με την χρησιμότητα, την ανάγκη του να βγάζεις το υ από την comfort zone του, με ότι αυτό συνεπάγεται για τους επιδιωκόμενους στόχους.
Οπότε δεν χρειάζεται να ειπωθεί κάτι παραπάνω.

 

Αυτό είπα  

Για μένα μόνο δευτερευόντως ισχύει. Και αυτό γιατί δυσκολεύομαι να ανταποκριθώ στον σαδισμό επιταχύνοντας την πορεία μου προς την υποταγή στον Άλλον. Αλλά αυτό ισχύει για μένα. Δεν είναι για όλους το ίδιο.
Θεώρησα σκόπιμο να ρωτήσω και για έναν ακόμα λόγο. Διαβάζουν και άλλοι. Και μια βαθύτερη εξήγηση μόνο να προσφέρει μπορεί.

Πολύ σημαντικό και αυτό. Που όμως για εμένα και αυτό ενέχει πρωτίστως σαδική ικανοποίηση/απόλαυση.
Και τα δυο τα παραπάνω ανάλογα το υ που έχει κανείς απέναντι του μπορούν να επιταχύνουν ή να επιβραδύνουν την πορεία από την υπακοή στην υποταγή. Δεν είναι de facto παράγοντες επιτάχυνσης θεωρώ.  
Να προσθέσω από τη μεριά μου πως αυτό που αισθάνομαι εγώ η ίδια να επιταχύνει αυτή την πορεία είναι κατά κάποιο τρόπο το πόσο μεγαλώνει μέσα μου στην πορεία ο Άλλος. Πόσο χώρο αδειάζω από μένα για να γεμίσει με εκείνον. Καθόλου εύκολο βέβαια αλλα είναι κάτι στο οποίο δεν μπορώ να κλείσω τα μάτια όσο κι αν "κλωτσήσω".  
Ομοίως εικάζω πως μπορεί για τον καθένα ξεχωριστά να υπάρχουν διαφοροι μηχανισμοί επιτάγχυνσης και κυρίως προσήλωσης στον στόχο προς την υποταγή , που μοιάζουν ιδεατοί ανάλογα το υ που έχει κανείς αναλάβει.

 

Συμφωνώ, δεν πιστεύω κι εγώ ότι ισχύει το one method for all.

Παρόλα αυτά σέβομαι την εμπειρία του @Stalker και σίγουρα κάτι θα ξέρει καλύτερα.

 

     

Έρχεται και η ώρα εκείνη που αυτό που επιθυμεί ο Κ γίνεται χωρίς καν να μεσολαβήσει εσωτερική διεργασία του υ - τουλάχιστον αυτή είναι η αίσθηση που αφήνει.

 

Και εκεί είναι που αρχίζει η μαγεία!!!

 

Δεν είναι μαγεία, είναι επαρκώς εξελιγμένη τεχνολογία.

 

Εξελιγμένο κουμπάκι on off.

 

Για εμάς τους παλιούς που δεν καταλαβαίνουμε από μηχανικά και γεωμετρία, μαγεία φαντάζει και η τεχνολογία.