Ειδήσεις

Να και o Captain America της Marvel... :-D

 

Μαίνεται η φωτιά για 11η μέρα στο δάσος της Δαδιάς στον Έβρο. Στη μάχη και το jumbo track, ένα άρμα μάχης που έχει μετατραπεί σε ειδικό πυροσβεστικό όχημα. Εστίες καίνε ακόμη στην Πάρνηθα ενω σημειώνονται αναζωπυρώσεις στην Βοιωτία.

https://thepressproject.gr/machi-gi...ywmk9EDiYkw58DQ1ZUp2X0RqGQacMUwN0wc9hLqy_IlPE

 

https://www.kathimerini.gr/society/562584271/o-pikros-nostos-sto-chorio-tis-elenis/

 

Σε ένα τόξο αρκετών χιλιομέτρων εκτείνεται πλέον το μέτωπο της πυρκαγιάς που τις τελευταίες μέρες καίει στην περιοχή της Κοτρωνιάς. Η φωτιά συνεχίζει την καταστροφική πορεία της από χθες προς Γιαννούλη και από σήμερα το απόγευμα κατευθύνεται βόρεια προς το Πρωτοκκλήσι και ανατολικά προς το Σουφλί όπου εντοπίζεται αυτή την ώρα το ισχυρότερο σε ένταση μέτωπο.

https://thepressproject.gr/se-proto...eX87Nwi9MVM7Ig2YONnJFtcR-7F5ctsZ5m0ss4UllM1cQ

 

https://www.protothema.gr/greece/ar...qSfnvtnNoEo508DVJD67AznDBbE9n7lsKof_FTGkifvPA

 

https://thepressproject.gr/tritos-n..._bnMAEETzIBuMjdO9Zfd5fYQm_VCCPOq54p--68Nrg-fU

 

Είναι ο καπιταλισμός Ηλίθιε

 

Ένας φτωχός άνθρωπος από την Κρήτη καθυστερεί δέκα λεπτά να επιβιβαστεί στο πλοίο και η ποινή που του επιβάλλεται είναι εκείνη του θανάτου.

Η εκτέλεση της ποινής γίνεται σε δημόσια θέα και προκαλεί σοκ.

Είναι κάτι που δεν το έχουμε δει ξανά, πιστεύω.

Είναι μία εικόνα που μας έχει φρικάρει.

Και όλο αυτό γιατί ο ανταγωνισμός επιβάλλει να μη χαθεί δευτερόλεπτο στην ώρα αναχώρησης. (εκτός και αν πρέπει να περιμένεις τη Μενεγάκη, τότε είναι αλλιώς).

Νόμος είναι το δίκιο του εφοπλιστή εδώ.

Το ζητούμενο δεν είναι τι λέει ο κάθε υπουργός της κάθε κυβέρνησης για να στηρίξει τους φίλους του, το ζητούμενο είναι να τεθούν οι εταιρείες κάτω από δημόσιο έλεγχο.

Ζούμε στη χώρα που δικαιολογούμε πολλά πλέον.

Ζούμε στη χώρα χώρα που είδαμε τον Ζακ να τον κλωτσάνε νοικοκυραίοι μέχρι θανάτου , και κάποιοι αναρωτήθηκαν αν είναι “πρεζάκι” και έφτυναν στο νεκρό του σώμα ομοφοβικές ροχάλες με σχόλια όλο μίσος.

Ζούμε στη χώρα που πνίγηκαν 700 άνθρωποι στην Πύλο (των οποίων δεν ξέρουμε ακόμη τον ακριβή αριθμό) και κάποιοι κουνήσαν ανέμελα τους ώμους, επειδή ήταν πρόσφυγες και τα συγκεκριμένα ύδατα ήταν διεθνή.

Ζούμε στη χώρα που κάηκαν ζωντανοί δεκάδες άνθρωποι στον Έβρο, κάποιοι από αυτούς γονείς αγκαλιά με τα παιδιά τους και κάποιοι ξέρασαν τον ρατσιστικό τους εμετό επειδή ήταν μετανάστες και δεν πρόλαβαν να αλλοιώσουν τον μπολιτισμό μας.

Ζούμε στη χώρα που είχαμε δύο δολοφονίες άοπλων Ρομά για μικροεγκλήματα από αστυνομικούς και κάποιοι πανηγυρίσαν επειδή "έτσι θέλουν οι γύφτοι".

Ζούμε στη χώρα που ο Ιάσωνας πήγαινε στη δουλειά του με το μηχανάκι του κι ένα αμάξι πολιτικού παραβιάζοντας τον ΚΟΚ τον σκότωσε επί τόπου, και κάποιοι αφήσαν τους δημοσιογράφους να λένε ότι πρέπει να αποφανθεί η δικαιοσύνη, η οποία λίγους μήνες μετά σφύριζε αδιάφορα.

Ζούμε στη χώρα που ένας ειδικός φρουρός αποφάσισε να βγάλει το όπλο του και να σκοτώσει ένα δεκαεξάχρονο αγόρι στα Εξάρχεια και κάποιοι ρωτούσαν τι δουλειά είχε ένας δεκαεξάχρονος τέτοια ώρα στα Εξάρχεια.

Ζούμε στη χώρα που ελεγκτές εισιτηρίων στα ΜΜΜ την έχουν δει στρατός Κατοχής και βρίζουν ή προπηλακίζουν καμιά φορά τον κόσμο αν δεν έχει εισιτήριο και κάποιους δεν τους ενοχλησε ο θάνατος του Θανάση Καναούτη, γιατί οι άνθρωποι τη δουλειά τους κάνανε.

Ζούμε στη χώρα που όταν βιάζεται μια γυναίκα κάποιοι ρωτούν τι φορούσε, όταν σκοτώνεται ρωτούν γιατί δε χώριζε και στο τέλος καταλήγουν πως όλο το θέμα είναι γιατί να λέμε γυναικοκτονίες κι όχι ανδροκτονίες.

Σε αυτή λοιπόν την ίδια χώρα, όταν ανοίγουμε το βίντεο και βλέπουμε την εκτέλεση ενός ανθρώπου από δυο υπαλλήλους του Blue Horizon της Attica Group, είναι λογικό να σκεφτούμε μια ακόμα δικαιολογία για να βάλουμε κι αυτό το έγκλημα στο αρχείο, αντί να νιώσουμε τη φρίκη.

Σε αυτή τη χώρα με αυτούς τους κανίβαλους ο κάθε υπουργός, η κάθε Μάνδρου και ο κάθε Καμπουράκης που ακούει τα αίσχη του Βαρβιτσιώτη και αντιδρά με ένα "ε... ναι" η αλλαγή προσώπων χωρίς την αλλαγή πολιτικής είναι μια τρύπα στο νερό.

Το μίσος στον φτωχό, τον αδύναμο, στον κατατρεγμένο παίρνει διαστάσεις απρόβλεπτες πλέον.

Τα ζόμπι έχουν βγει από τις τρύπες τους, το αίμα κυλά, το κέρδος είναι πάνω απ' όλα, το σκοτάδι καλύπτει σιγά, σιγά τα πάντα.

Αυτό πρέπει κάπου να σταματήσει.

Iagos

 

@Iagos  

 

Διαφωνώ κάθετα, ο κόσμος δεν είναι μόνο αυτό, καθημερινά γίνονται όμορφα πράγματα από άξιους και καλούς ανθρώπους.

Βέβαια αν στρέφουμε το βλέμμα μας μόνο στο σκοτάδι, είναι φυσικό να τα βλέπουμε όλα μαύρα.

 

από την άλλη πάλι, αν στρέφουμε το βλέμμα μας μόνο στα όμορφα πράγματα -που όντως συμβαίνουν- θα καταλήξουμε να ζούμε σε ένα ροζ συννεφάκι και δε θα βλέπουμε τους απάνθρωπους δολοφόνους... η εστίαση στο θετικό δεν αναιρεί την ύπαρξη του αρνητικού... η φρίκη και η οργή όμως που δημιουργεί το αρνητικό ίσως οδηγήσει σε κινητοποίηση εξάλειψής του...

και θα ρωτήσω: τι αξίζει; η ανθρώπινη ζωή ή τα 20, 50, 100 ευρώ ενός εισιτηρίου;
και θα απαντήσω: γαμώ το κέρατό μου, δε θα έπρεπε καν να υφίσταται αυτή η ερώτηση!

1000 like
αν και θα προτιμούσα να μην υπήρχε λόγος να γραφτούν τα παραπάνω...

 

@Iagos εξαίρετη τοποθέτηση.
Και θλιβερά αληθής…

Μόλις χθες έγραψα πως πολύ φοβάμαι πως δεν αρκούν πια «μια ελιά, ένα αμπέλι κι ενα καράβι» για να φτιάξεις αυτόν τον τόπο…

Κάηκαν οι ελιές, πλημμύρισαν τα αμπέλια, λερωθήκαν με αίμα τα καράβια..
Μίσεψαν οι άνθρωποι..

Μεγάλη πόρνη η απανθρωπιά τελικά..