Περί προσδοκιών ο λόγος..

Γιατί να επαναλαμβανόμαστε;

 

Αυτή η προαδοκία σηκώνει νήμα από μόνη της. Τόσο ζουμί έχει η προσδοκία της διάρκειας.
Ανθρώπινη γλυκιά και ζεστή προσδοκία, αλλά με κάποιες "παγίδες".

Κατ επέκταση κάθε προσδοκία φιλτράρεται. Η προσδοκία "θέλω να έχω..( το οτιδήποτε)"
Από το Θέλω να έχω αυτές τις μπότες μέχρι το Θέλω να έχω αυτό το μέλλον. Δεν μπορεί να υπάρχει όπως υπάρχει σε ένα άτομο βανίλα.
Το υ ζητάει άδεια και αρκείται σε αυτό που παίρνει. Έχει προσδοκίες σε ιδιοκτησιακό καλάθι. Αυτό έχω καταλάβει μέχρι στιγμής.
Και φυσικά η "προσδοκία" Κ προς υ είναι εντολή και απαίτηση προς τα υ.

 

Ας ξαναματασυμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε λοιπόν.

 

@Mystique Νομίζω ότι Λ/λέμε το ίδιο…

Όσον αφορά στην ευθύνη στις ασύμμετρες σχέσεις δεν θα επεκταθώ παραπάνω, είναι ένα θέμα το οποίο έχει συζητηθεί εκτενώς στο forum. Επίσης μεταξύ Μ/μας συζητήθηκε, αν θυμάμαι καλά στο νήμα για το άβουλο της σκλάβας.

Επίσης φρονώ ότι Ό/όλες/οι συμφωνούμε πως η ευθύνη στην ασσυμετρία καθορίζεται από το βαθμό παράδοσης του ελέγχου.

Επίσης είναι γνωστό, τουλάχιστον στους παλαιότερους, πως όταν Μιλώ για ασυμμετρία, Μιλώ για το M/s.

Και επανέρχομαι στο θέμα που θέσατε προς συζήτηση και στο οποίο δώσατε τον τίτλο «Περί προσδοκιών ο λόγος..»

Εντός του θέματος λοιπόν Μ/μας λέτε το εξής:

(τα bold δικά Μου)

Σας ερωτώ για να κατανοήσω και ενδεχομένως να μάθω:

Που στηρίζετε και πώς αποδεικνύετε ότι η προσδοκία είναι εγγενής, έτσι ώστε να καταλάβουμε και Ε/εμείς ότι έχετε ταπεινή γνώμη και όχι άποψη;

Το συμπέρασμα σας από ποια μεθοδολογία προκύπτει;

Διερωτώμαι διότι Μ/μας παρουσιάζετε εδώ μια απόλυτη αλήθεια την οποία προσωπικά δεν γνωρίζω και θα ήθελα να μάθω…

Υπάρχει κάποια βιβλιογραφία, κάποιες μελέτες, κάποια προσωπική σας έρευνα που να αποδεικνύει ότι η προσδοκία είναι εγγενές χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης;

Εφόσον έχετε γνώμη επ’ αυτού και όχι άποψη, παρακαλώ στηρίξτε την και πείστε Με…

Αν δεν μπορείτε δεν πειράζει…

Και Εγώ μπορώ να πω ότι η ανωτερότητα των γονιδίων είναι εγγενές χαρακτηριστικό των λευκών ανθρώπων… δεν τρέχει και κάτι…

Με εκτίμηση

Iagos

Beautiful eyes... by Iagos posted 1 December 2023 at 12:19

 

Νομίζω ότι γίνεται σύγχυση μεταξύ απαιτήσεων και προσδοκιών, δεν είναι το ίδιο πράγμα καθώς η απαίτηση περιλαμβάνει προσδοκία αλλά όχι το αντίθετο.

Στο D/s μόνο μια απαίτηση μπορώ να δω από τα μάτια του υ προς το Κ, το Κ να είναι Κ. Υπάρχει και ένα σχετικό νήμα, το Dom me, damn it.

Μπορεί ένα υ να είναι ευτυχισμένο και πλήρες όταν νιώθει ανάξιο; όταν νιώθει παρατημένο στην τύχη του; όταν δε νιώθει το σβερκωμα από το Κ του;

Το υ δεν έχει μόνο τις απαιτήσεις του Κ του, έχει απαιτήσεις και προς τον εαυτό του, να είναι εκεί όταν το Κ το χρειάζεται, να είναι χρήσιμο, να ικανοποιεί το Κ του και πρωτίστως όλα αυτά να το γεμίζουν, να το κάνουν να νιώθει πλήρες.

Και μπορεί οι επιθυμίες να παραμένουν εσαεί ευχές, ωστόσο, όπως είπα και πριν, όπου υπάρχουν απαιτήσεις και στόχοι, υπάρχουν και προσδοκίες.

 

Σε πολλές προσδοκίες μου έχω ανακαλύψει κρυμμένη απαίτηση.
Είναι πολύ συνηθισμένο αυτό.

Για την προσδοκία της απαίτησης έχεις διάθεση να το αναπτύξεις λίγο?

 

Μόνον αποτέλεσμα μπορεί να είναι το «θέλω να γεράσω στα πόδια Του». Αποτέλεσμα που προήλθε από την επιθυμία του Κ, τη δέσμευση του υ στην επιθυμία του Κ και μερικούς αστάθμητους παράγοντες.

 

Τότε, όπως το βλέπω εγώ, ήταν εξ αρχής απαίτηση μασκαρεμένη ως ευχή/ελπίδα και η ευχή μπορεί να μην κουβαλάει προσδοκία, η ελπίδα κουβαλάει.

Η απαίτηση κουβαλάει την προσδοκία υλοποίησής της.

 

Αποτέλεσμα είναι η επιθυμία να το πράξει. Η ίδια η πράξη είναι αλλουνου παπά ευαγγέλιο, το till death do us part ισχύει απόλυτα μόνο για τον εαυτό μας, με όλους τους άλλους είναι ευχή/επιθυμία/στόχος που γεννά προσδοκίες όταν ξεπερνάει το επίπεδο της ευχής.

Νομίζω ότι αυτό εννοεί η @Mystique

 

Κοντά είσαι, είναι απαίτηση που την πιστεύουμε για προσδοκία, η ευχή και η ελπίδα είναι προσδοκία και συνήθως στο πως βιώνουμε την ματαίωση της προσδοκίας φαίνεται η τελική της "σύσταση".
Νομίζω πως η απαίτηση έχει έλεγχο είναι πιο στέρεο υλικό από την προσδοκία που είναι πιο ρευστή.
Πάντως ευχαριστώ για την απάντηση.

 

Εύχεσαι για πράγματα που θεωρείς ότι δεν είναι στο χέρι σου, απαιτείς πράγματα που θεωρείς ότι είναι στο χέρι σου και ελπίζεις για πράγματα που δεν είσαι σίγουρος ότι είναι στο χέρι σου.

Η απαίτηση και η ελπίδα γεννάν προσδοκίες, οι ευχές όχι, τουλάχιστον όχι όσο είσαι προσγειωμένος.

Η ανάγκη γεννά απαιτήσεις και οι απαιτήσεις γεννάνε προσδοκίες, η σύγκρουση των προσδοκιών με τον τοίχο της πραγματικότητας είναι σφοδρή ακριβώς για αυτό το λόγο, ή τουλάχιστον, έτσι το βλέπω εγώ.