Τι ελέγχεις όταν δεν έχεις?

Δεν είμαι σίγουρος ότι έχω καταλάβει τι εννοείτε με το παραπάνω. Το να ρισκάρει χωρίς σκέψη τον αφανισμό του για να προστατέψει το παιδί του, στα δικά μου μάτια είναι "μπορώ και αλλιώς", εκτός και αν κάτι δεν καταλαβαίνω.

Για μένα τα χαρακτηριστικά του Κ μέλους δεν μπορεί να μην είναι παράγοντας στην επιβολή.

Το "δε θέλω να κάνω αλλιώς" δεν έχει να κάνει με το "ωραία, τρούπωσα τώρα" του Βουτσά αλλά έχει να κάνει με το υ, ακόμα και αν υπάρχουν στιγμές που τρώει τις ίδιες του τις σάρκες, νιώθει πληρότητα στη θέση του. Γιατί να θέλει να κάνει αλλιώς ακόμα και αν μπορεί;

 

Στο τέλος της ημέρας η διαφορά είναι καθαρά φιλοσοφική. Αν το "υ" το βιώνει ως "δε μπορώ αλλιώς" το τι πιστεύω εγώ ή ο καθένας μας, ελάχιστη σημασία έχει.

 

Υπέροχο ερώτημα!
Έχετε δίκιο, είναι το πρώτο βήμα της αποδοχής.
Nομίζω το πρώτο ξερίζωμα της πρώτης ενοχής το κάνουμε με τα χεράκια μας την στιγμή που αποδεχόμαστε στον εαυτό μας αυτό που είμαστε. Και σκοντάφτουμε κατευθείαν στην επόμενη – θέλω - παγίδα ενοχή που νομίζουμε ότι υπάρχει επιλογή και άρα κάποιος αυτοέλεγχος σε αυτό ίσως.
Επίσης στα πρώτα βήματα η αίσθηση του -θέλω- υπάρχει έντονα γιατί η πρώτη αποδοχή μας είναι ακόμα ακαθόριστη, ανεπεξέργαστη και ανυπότακτη άρα ότι συμβαίνει μέσα μας αυτόματα το ερμηνεύουμε σαν "θέλω".
Πραγματικα σας ευχαριστώ, ούτε που μου είχε περάσει από το μυαλό.

χαχαχα Βεβαίως και υπάρχει, αν και κρίμα και άδικο "έχουμε τόση θάλασσα μπροστά μας" ..  

 

Σκοταδισμός και μεσαίωνας ήταν οι επιθέσεις σας.
Τα γούστα σας, τα σημαντικά σας και η απόλαυσή σας είναι απόλυτα σεβαστά από εμένα. Και καλοδεχούμενα στο νήμα. Όλόψυχα να απολαμβάνετε όπως το νιώθετε ελεύθερα!

 

Σε ευχαριστώ για τις ευχές και αντευχομαι.
Προσπαθώ να απολαμβάνω, όχι πάντα με επιτυχία.
Τις επιθέσεις που τις είδες;

 

Να σαι καλά.  
Σε καταλαβαίνω, χρήσιμες και οι "αποτυχίες" ενίοτε.  

Πλάκα κάνεις! Αλήθεια τώρα ούτε που τις κατάλαβες ?  
Ξαναπέρνα μια τον διάλογό μας και ότι απορία έχεις στείλε μου στο ινμποχ ή στο εκτός θέματος. Με χαρά να σου εξηγήσω ότι χρειαστείς.

 

τις υπόλοιπες φορές τι πιστεύετε;


----

η κ/υ είναι σαφώς μιά εξαιρετικά διαδεδομένη μορφή σχέσης, αν όχι σαφώς πλειοψηφική. δεν περιορίζεται στα όρια της κανονικοποίησης του bdsm, δεν υπάρχει μόνον στην προτεσταντική εκδοχή της, δεν προϋποθέτει διακηρύξεις και εκφραστικά πρωτόκολλα σαν αυτά με τα οποία καταπιάνεται το φορουμ. επιπρόσθετα εκφράζεται και δομείται κάποτε με προσχήματα, κάποτε με αναστολές, κάποτε με περισσότερα ή λιγότερα στρογγυλέματα γιά χάρη άλλων διακηρύξεων, κάποτε δεν έχει (ούτε χρειάζεται) όνομα και διαβάθμιση, ακριβώς εξ αιτίας της φυσικότητάς της.
όποιος χρησιμοποιεί τα υποτακτικά του, όποιον υπηρετούν τα υποτακτικά, οποίον τα υποτακτικά προσπαθούν να ικανοποιήσουν, μπορεί να "προσδιορίζεται" με ποικίλα ονόματα, κύριος, χρήστης, αφέντης, σύντροφος, σύζυγος, βοσκός, καλλιεργητής κοκ
έκαστος κλαδεύει και ποτίζει τη ροδακινιά ή τ αμπέλι κατά τη συνταγή του, το ίδιο με την κατσίκα ή τον σκύλο του. χωρίς απαραίτητη διακήρυξη, ενδεχομένως χωρίς απαραίτητη ρητή αντίληψη.
στα εντός του φορουμ πρωτόκολλα, τους περιορισμούς διάφορων προελεύσεων που συστέλουν ή "νοθεύουν" την ιδιοκτησία, τα ονομάζουν ορισμένοι "όρια", γιά να γίνουν "κατανοητά" και να κανονικοποιηθούν στα πλαίσια του πρωτοκόλλου. είναι οι ίδιες αναστολές ή προφάσεις, είτε άλλοτε η ίδια ή παρόμοια (κατά ορισμένους μοντέρνα, επίκαιρη) διατήρηση απόστασης.
όλες οι διαβαθμίσεις κι οι ιδιαιτερότητες μιά χαρά μπορούν να δουλέψουν, όταν δουλεύουν, ακόμη και μέχρι αντιστροφής.

 

@rea.. Συγχαρητήρια για το νήμα.


Αυτό που αποτυπώνεται στο νήμα είναι μια νέα μορφή συσχετισμού όπου δεν υπάρχουν θέσεις αλλά ρόλοι.

Οι άνθρωποι σε αυτές τις περιπτώσεις αφήνουν για ένα χρονικό διάστημα την καθημερινή τους ζωή απέξω και μπαίνουν σε μια άλλη κατάσταση με την οποία «τρανσάρουν», που λένε στο χωριό Μου.

Οι άνθρωποι σε αυτές τις περιπτώσεις συνδέονται μέσα από ένα «βιωματικό παιχνίδι» εξουσίας.

Κάτι τέτοιο, σαφώς και είναι έντονο για όσους το βιώνουν, σαφώς και λειτουργεί ως ναρκωτικό (δηλαδή αποβλακώνει) και σαφώς το αναζητούν.

Μέχρι εκεί όλα καλά.

Μια ακόμα έκφραση των σχέσεων εξουσίας.

Όταν όμως αυτό προβάλλεται πλέον ως το «υγιές BDSM» νομίζω ότι σηκώνει κουβέντα.

Πολλοί εξ αυτών που έχουν υιοθετήσει αυτή τη μορφή συσχετισμού σε κάθε ευκαιρία αναρτούν κείμενα στο διαδίκτυο εμπρηστικά.

Και εξηγούμαι.

Αυτοί οι νέοι γκουρού του μετα-μεταμοντέρνου BDSM που επικαλούνται, διακινούν την άποψη ότι μόνο ως ένα συσχετισμό ρόλων μπορούμε να το δούμε και όχι ως συσχετισμό θέσεων.

Γιατί μόνο, σύμφωνα με την άποψη τους, σε μια τέτοια συνθήκη μπορεί να υπάρξει ένα ασφαλές περιβάλλον για την ψυχική υγεία και την ασφάλεια των εμπλεκόμενων, εν αντίθεσή με τον συσχετισμούς M/s, D/s, TPE… όπου κυριαρχεί η χειραγώγηση και η κακοποίηση.

Αυτή η άποψη δεν φύτρωσε ξαφνικά.

Είναι αποτέλεσμα της επί σειράς ετών αναθεώρησης βασικών αρχών του BDSM.

Ουκ ολίγες φορές αυτός ο αναθεωρητισμός εκφράστηκε κατά το παρελθόν, δεν είναι κάτι καινούριο.

Όταν έχεις ένα δομημένο σύστημα και αναθεωρείς κομμάτια του για να χωρέσεις τότε η κατάληξη είναι αυτή.

Από τους πρώτους αναθεωρητές μέχρι το σημερινό τσουνάμι μεσολάβησαν χρόνια.

Οι νεότερες γενιές θα ενταφιάσουν τα συστήματα των θέσεων δηλαδή το D/s και το M/s.

Η άποψη περί των ρόλων «τρέχει» με ταχύτητες που είναι δύσκολο να τις φρενάρεις.

Τα πράγματα έχουν πάρει τον δρόμο τους…

Iagos

Olafur Eliasson, the Weather project, Tate Modern, London 2009 by Iagos posted 19 July 2023 at 10:05

 

Σας ευχαριστώ για την απάντηση.
Πως μπορεί το "μοντέρνο" και το "σύγχρονο" να "ενταφιάσει" την φυσική ανάγκη της Κυριαρχίας/ υποταγής αυτής της μερίδας των ανθρώπων?
Ο μόνος λόγος που μπορεί να σταματήσει μια κατευθυνση και ένας τρόπος ζωής, είναι να μην υπάρχει πλέον η ανάγκη αυτή.. σωστά?
Όσο υπάρχει αυτή η ανάγκη, ακόμα και μέσα σε όλο αυτό το συνονθύλευμα παραπληροφόρησης και κινδυνολογίας, θα βρει τον τρόπο να υπάρχει.

Οι δρόμοι δημιουργούνται.

Πριν λίγη ώρα, όπως περνούσαμε με τον κοπριτάκο μου μπροστά από έναν συνοικειακό καφενέ, είχε ένα κάδρο που έγραφε:
Αν σου πει κάποιος "Δεν μπορείς" πες του "Κοίτα να μαθαίνεις".