Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Όταν έπρεπε όλοι οι παραγωγοί να ιδρύσουν συνεταιρισμούς και θα μπορούσαν να ορίσουν τις καταστάσεις και μάλιστα το κράτος έδινε επιδοτήσεις αυτοί ή τα κάνανε πουτάνες και Cayenne ή είχαν χωριστεί στα μπλέ και πράσινα καφενεία.
Τώρα που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου τους φταίνε οι πλούσιοι.

 

Οι φτωχοί δεν μπορούν να οδηγηθούν στην ευημερία, θέτοντας εκτός ευημερίας τους πλούσιους.
Γιατι πολύ απλά ο πλούτος δεν μπορεί να πολλαπλασιαστεί, διαιρώντας τον!

 

Διακρίνω ένα κενό λογικής ανάμερα στην πρώτη και στην δεύτερη πρόταση (αιτιολογική της πρώτης)

Οι φτωχοί βεβαίως και μπορούν να οδηγηθούν στην ευημερία θέτοντας εκτός ευημερίας τους πλούσιους (ή περιορίζοντας την)

Για να συμβεί αυτό δεν χρειάζεται να πολλαπλασιαστεί ο πλούτος, αρκεί απλά να αναδιανεμηθεί αλλιώς (διαιρώντας τον όπως λέτε)

 

εγω για ποιον λογο δεν με κανουν add switch κοπελες?

 

να ζει κανεις η να μην ζει? Για να κρατησω την παραδοση του thread 

 

Δεν πειράζει... μου συμβαίνει συχνά και με άλλους.
Απλώς να σημειώσουμε πως αν ως δια μαγείας, αναδιανέμετο όλος ο πλούτος της γης (περίπου 450 τρισεκατομμύρια δολάρια) ισόποσα σε όλο τον πληθυσμό της γής(περίπου 8 δισεκατομμύρια άνθρωποι) τότε ο καθένας θα έπαιρνε περίπου 50.000 δολάρια. Περίπου δηλαδή όσα βγάζει ο μέσος ευρωπαίος σε δύο χρόνια.
Βεβαίως αυτό θα προκαλούσε ταυτόχρονη καταστροφή κάθε παραγωγικής διαδικασίας κλπ κλπ κλπ.

 

Ίσως έτσι να αίρεται το κενό λογικής.
Ομολογώ πως το τελευταίο δεν είχε περάσει καθόλου από το μυαλό μου όταν έκανα την αναδιανομή

 

Έχει και πιο αστεία πράγματα αυτές τις μέρες.

Ένα παιζάκι όταν του είπαν πως κάτι που έγραψε είναι «λαθάκι» ή «ψεματάκι», πήγε στο νήμα με τις ερωτικές συνταγές και το γέμισε συνταγές μ΄αρχίδια. Αμελέτητα δηλαδή.
Πώς κάνουν τα κακομαθημένα νήπια που χαλάνε ή λερώνουν πράγματα, εκδικητικά; Έτσι.

Ήταν κι ένας υποψήφιος δήμαρχός νομίζω που πήγε κι έχεσε στην πόρτα του συνυποψηφίου. Πολύ φοριέται τελευταία αυτό το στιλάκι.

 

Kσι οι πάνες βρακάκια χαμένες να πάνε; αμάν κι εσείς   

 

Κάποτε ένας παλιός συνδικαλιστης είχε πει πως ο λαός ότι και να γίνει θα έχει πάντα κάποιο δυνάστη πάνω από το κεφάλι του. Στον καπιταλισμό το κεφάλαιο και στον κομμουνισμο το κόμμα.

Θεωρητικά, στον καπιταλισμό παράγεις για τον εαυτό σου και στον κομμουνισμο για το σύνολο. Ισχύει σε ένα βαθμό, μόνο που οι υπέρμαχοι του κομμουνισμου ξεχνάνε πως η ανθρώπινη φύση είναι τέτοια που όταν παράγεις για το σύνολο παράγεις όσο λιγότερο είναι εφικτό.
Μπορεί να το αμφισβητήσει οποιοσδήποτε αυτό μόνο που στην πράξη ισχύει. Και η πράξη ξέρει καλύτερα από κάθε θεωρία. Έχω ακούσει πολλές αστείες ιστορίες από μεγαλύτερους σε ηλικία Αλβανούς που έζησαν το καθεστος για το τι σημαίνει δουλεύω για το σύνολο και παράγω για αυτό. Για το πως προσδιοριζοταν αν κάποιος δούλευε και κάποιος όχι.
Μια αντίστοιχη νοοτροπία έχω ακούσει και για Κινέζους υπαλλήλους εργοταξιου κάπου σχετικά κοντά στο Χονγκ Κονγκ. "Οι Έλληνες υπάλληλοι, δούλευαν τις 6 ώρες του οχταωρου και τα εξυναν για δύο, διάλειμμα για φαγητό, τσιγάρο, καφέ κτλ κτλ. Οι Αλβανοί τις 5,5 και τα εξυναν αντίστοιχα 2,5 και οι Κινέζοι δεν σηκωνόταν για 8 ώρες από το PC μόνο που δούλευαν για μια".
Εν ολίγοις, πέρα από τα υπόλοιπα λογικά σφάλματα στα οποια δεν σκεφτομαι να επεκταθω, οι υπέρμαχοι του κομμουνισμου ονειρεύονται να μοιραστούν τα αγαθά που παράγει ο καπιταλισμός.

Και αν αυτό μοιάζει άτοπο υπάρχει και άλλη συνθήκη που μοιάζει γελοία. Η αναρχία βασίζεται στο ότι όλα ανήκουν σε όλους περιμένοντας από τους άλλους να τα παραξουν για να τα διεκδικήσουν οι ίδιοι. Μόνο που αν γίνουμε όλοι αναρχικοί θα τρώμε τα αρχίδια μας. Συνταγές μαγειρέματος τους στο αντίστοιχο νήμα.