Αλληλεγγύη για τους βιασμούς γυναικών

Ακούω και διαβάζω για το σκεπτικό της αγορεύσης και πραγματικά, θέλω να ξεράσω. Δε μπορώ να το κάνω εικόνα καν..... Σωστό είναι ότι ο νομικός πρέπει να ακολουθήσει τους νόμους πέρα από το συναίσθημα. Αλλά, στη σκέψη και μόνο ότι ένα 12 χρόνο συναινεί σε αυτό το πράγμα .........;;;;;; Τί εμπιστοσύνη να δείξουμε στο υποτιθέμενο κράτος δικαίου πλέον; Πολλά μαζεμένα και δεν χωνεύονται...

 

@Arioch ούτε Εγώ Είμαι στο μυαλό της.

Οι αντιδράσεις όμως που προκλήθηκαν από τους δικηγόρους της οικογένειας είναι μεγάλες και είναι βάσιμες.

Αν η υπόθεση Μίχου καταλήξει να πέσει στα μαλακά, ειδικά και μετά την συγκάλυψη της δολοφονίας στα Τέμπη η κοινωνία θα αντιδράσει, και δικαίως

Πολλά τα μπάζα και δεν αντέχονται...

Τα υπόλοιπα ας τα κρίνει το δικαστήριο.

 

@skia Το σκεπτικό δεν είναι ότι υπάρχει συναίνεση, ΔΕΝ υπάρχει, άτομο κάτω των 15 δεν μπορεί να συναινέσει σε ερωτική πράξη.

Υπάρχουν πολλαπλά αδικήματα αλλά στο δικαστήριο τελικά μετράει τι μπορεί να αποδειχτεί πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας.

Απ' ό,τι καταλαβαίνω ΔΕΝ υπάρχουν επαρκή στοιχεία για να αποδειχτεί πέραν πάσης αμφιβολίας βιασμός με βάση τα 336.1 και 336.3 τα οποία θα επέσυραν ισόβια οπότε στην περίπτωση αυτή το μη χείρον είναι να καταδικαστεί για παράβαση του 342 το οποίο επισύρει πιο βαριά ποινή από βιασμό βάση του 336.4

Δεν είμαι δικηγόρος, λέω τι έχω καταλάβει μέχρι τώρα.

 

Υπάρχουν
Επειδή η εισαγγελέας δεν τα έλαβε υπόψιν δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν.

 

@Arioch, τα έχω ακούσει όλα αυτά και συμφωνώ. Αλλά, ακόμη και να μην υπάρχουν επαρκή στοιχεία, όλο το νομικό πλαίσιο ουσιαστικά τους καλύπτει σε τελική φάση. Σε μερικά χρόνια θα είναι έξω, εάν δε τους έχουν περιποιηθεί τα καλά παιδιά. Και ναι, η κοινωνία θα αντιδράσει, ήδη έχει αρχίσει. Στο μυαλό αυτών που δεν γνωρίζουν ότι τους νόμους η εικόνα που έχει δημιουργηθεί είναι η παιδεραστία, η μαστρωπεία με την ανοχή της μητέρας βεβαίως. Είναι απανωτά τα χτυπήματα. Χώρια το τι αντίκτυπο θα έχει στο μέλλον στη ζωή του παιδιού και στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του.
Και προφανώς θα καλυφθούν τα μεγαλοονόματα που έχουν μπλεχτεί. Μη κοροιδευόμαστε!!!

 

Κοιτάξτε, όσο και να μας εξοργίζει η όλη κατάσταση το νομικό μας σύστημα θεμελιώνεται στο ότι το βάρος της απόδειξης πέφτει σε αυτόν που κάνει την κατηγορία και όχι σε αυτόν που κατηγορείται.

Δεν έχω δει τη δικογραφία αλλά αν όντως υπάρχει μήνυμα από το Μίχο προς το κοριτσάκι που του λέει "φέρε μου τα μισά λεφτά" στο μυαλό μου είναι ΑΔΙΑΣΕΙΣΤΟ στοιχείο μαστροπείας

Από εκεί και πέρα, πρέπει να βγάλουμε τα κομπιουτεράκια και να κάνουμε πράξεις. Αν η μαστροπεία ανήλικου επιφέρει μικρότερη ποινή από την κατάχρηση ανηλίκου, τότε πολύ πιθανό το σκεπτικό της εισαγγελέως να ήταν "με το βαρύτερο που μπορεί να αποδειχτεί".

Αν τώρα η μαστροπεία ανηλίκου επισύρει μεγαλύτερη ποινή από την κατάχρηση, τότε θα πρέπει οι συνήγοροι του κοριτσιού να φτάσουν μέχρι και στο δικαστήριο της Χάγης, που λέει ο λόγος.

 

Το καλύτερο το άκουσα από φίλη και μάλιστα φιλοκυβερνητική: "πλέον δεν τους εμπιστεύομαι ούτε την ώρα να μου πουν"

 

Όλα θα φανούν εκ του αποτελέσματος!!!

 

όσο και να το κάνεις, όμως, μιά καταδίκη για "βιασμό", είναι πιό πιασάρικη, πιο τρέντυ, του συρμού, είναι "μέσα στο πνεύμα της εποχής". η απόδειξη δεν έχει καμμιά σημασία, οι αποδείξεις δεν περιέχουν ριζοσπαστισμό. δεν προσφέρουν την απόλαυση του λιντσαρίσματος, δεν ικανοποιούν τον παρορμητισμό του άβουλου, γενικώς θυμωμένου, αδικημένου και πεφωτισμένου δυσφορούντος.

η προτίμηση στο λιντσάρισμα άνευ θεμελιώσεως είναι διακηρυγμένη προτίμηση των πιό ανόητων και στο φορουμ, και έξω απ αυτό. είναι και κριτήριο, με έναν τρόπο.

 

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία κάθε τρεις μέρες, μία Γαλλίδα πέφτει θύμα γυναικοκτονίας από σύζυγο ή σύντροφο, νυν ή πρώην. Σε ποσοστό γύρω στο 14% υπολογίζονται οι γυναίκες-θύματα ενδοοικογενειακής βίας στη Γαλλία.

 

[...] Από το 2019, χώρες όπως η Ελλάδα, η Σλοβενία, η Γερμανία και η Ιταλία είδαν σημαντική αύξηση στις γυναικοκτονίες. Η Ελλάδα είχε την μεγαλύτερη αύξηση στο 2021, με μία αύξηση 187,5%, από τα 8 περιστατικά του 2020 στα 23 του 2021. [...]

 

Γυναικοκτονίες και αύξηση της βίας κατά των γυναικών στην Ευρώπη στον καιρό της πανδημίας. Μια διασυνοριακή έρευνα δεδομένων από το MIIR που διεξάγεται για πρώτη φορά στην Ευρώπη.