Ποίον υπηρετείς mr./mrs. Ego;

Ανέκαθεν πίστευα στη εγωιστική φύση του ανθρώπου. Περιφρονώ τον αλτρουισμό μιας και σαν λέξη τη συνδέω με την υποκρισία. Δεν πιστεύω στις πράξεις κάποιου που αν και φαινομενικά πρόκειται για προσφορά δεν «κρύβουν» κάποια ικανοποίηση του ίδιου που προσφέρει.
Ποτέ μου δεν πίστεψα στιγμή στην προσφορά του άλλου (όπως μιας υποτακτικής/ου) όταν δεν ικανοποιεί πρώτα μέσω της υποταγής, τα δικά της/του θέλω.

Θα ήθελα να ρωτήσω όμως, πιστεύει κανείς πλέον πως τα υποτακτικά άτομα κάνουν ό,τι κάνουν για τον Κυρίαρχό τους και μόνο και όχι γιατί έτσι ικανοποιούνται πρώτα οι δικές τους ανάγκες;
Ποίον έχετε την εντύπωση πως υπηρετεί περισσότερο ένας/μια υποτακτικός/η; Τον εαυτό του και τις επιθυμίες του/ης ή την/ον Κυρίαρχο;

 

Ωραίο θέμα Lost Boy  

Η απάντησή μου βρίσκεται στην τελευταία παράγραφο του post:
https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/showpost.php?p=121494&postcount=9

Κατά κάποιο τρόπο όλα είναι αυτοαναφορικά.

 

Να σου πω θα μπορούσα να την είχα γράψει κι εγώ  

 

Πως θα μπορούσε να ήταν αλλιώς άλλωστε?...Η φύση μας μας απαγορευει την άμεση πρόσβαση στα συναισθήματα των άλλων,για τα οποία μόνο υποθέσεις και εικασίες είμαστε σε θέση να κάνουμε. Αισθανόμαστε και βιώνουμε αποκλείστικά αυτά που συμβαίνουν εντός μας και τίποτα άλλο. Ακόμα και ο χαρακτηρισμός "εγωιστικός" δεν έχει νόημα σε αυτη την περίπτωση γιατί πολύ απλα δεν υπάρχουν άλλες επιλογές...Η κάθε μορφή ζωής είναι "εγωιστική" γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο...

 

Μου τηλεφωνεί κάποιος φίλος στη μέση της νύχτας και μου λέει πως χρειάζεται κάποιον να τον πάει στο νοσοκομείο επειγόντως και με παρακαλεί να τον πάω εγώ.



(α) Διακόπτω τον ύπνο και την ξεκούρασή μου και τον πάω στο νοσοκομείο. Απολύτως τίποτα ευχάριστο για μένα. Τρεχάματα, αρρώστιες, νοσοκομεία νυχτιάτικο... Χάλια.

(β) Του λέω να βρει κάποιον άλλο να τον πάει ή να κόψει το λαιμό του και συνεχίζω ήρεμη τον ύπνο μου.



Ερώτηση : Γιατί να διαλέξω την κουρτίνα (α), που τίποτα ευχάριστο δεν έχει να δώσει; ...Αλτρουισμός; Παίρνω κάτι; Κερδίζω κάτι;


Όχι ακριβώς, μια και χάνω ύπνο και ψυχική γαλήνη. Αυτό που έχω να πάρω όντως κάνοντας μια τέτοια ..."αλτρουιστική" πράξη μόνο δυσάρεστη για μένα, είναι τη ψυχική μου ηρεμία σύμφωνα με τις δικές μου αρχές, αν όντως δεν μπορώ να συνεχίσω να κοιμάμαι ήρεμη.
Αν όντως μπορώ να διαλέξω το (β) όταν ο άλλος έχει πχ. κρίση κολικού του νεφρού, γιατί να διακόψω τον ύπνο μου; (Η διατήρηση ή όχι της φιλίας μου με τον εν λόγω ασθενούντα φίλο είναι υποκειμενικό θέμα, και άρα δεν το υπολογίζω καν στα συν ή στα πλην.)


Πάντα "κάτι" έχω να "πάρω" λοιπόν, ακόμα και δίνοντας. Το τι, είναι υποκειμενικό.


Είναι αξιοσημείωτο πάντως οτι κρίνοντας όχι εκ των προθέσεων, αλλά εκ του αποτελέσματος, η επιλογή (α) είναι ποιοτικά διαφορετική από την (β), γεγονός διόλου αμελητέο.



​

 

Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες αλλά θα ήθελα να θέσω το εξής ερώτημα (κυρίως με το έναυσμα της παραπομπής της αγαπητής Syrah): όταν μία μάνα (ή έστω και ένας πατέρας) μπαίνει σε ένα φλεγόμενο σπίτι για να σώσει το παιδί του, το κάνει για να σώσει την προέκταση του Εγώ του; Ή είναι απλά μητρικό / πατρικό ένστικτο, όπως το ένστικτο του πελαργού; Και αν ακόμη είναι ένστικτο, δεν αντιτίθεται στο ένστικτο αυτοσυντήρησης του Εγώ;

Στην περίπτωση αυτή δεν έχουμε υπέρβαση του Εγώ;

[Αυτό βέβαια δεν συμβαίνει σε όλα τα είδη (υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι γονείς τρώνε τα παιδιά τους). Female, μη σου μπαίνουν ιδέες περί κανιβαλισμού, αλλά έτσι είναι  Έχω δει γάτο (πατέρα) να τρώει τα νεογέννητα γατάκια (δεν τον πρόλαβα). Φρικτό.]

 

Το κάνει γιατί "πονάει"...Το κάνει για να αποφύγει τον "προσωπικό" πόνο,τον πόνο του Εγώ...Όχι μόνο δεν πρόκειται για υπέρβαση του Εγώ αλλα το τελείως αντίθετο...Είναι η απόλυτη κατάληψη, η απόλυτη ταυτιση με το Εγώ που τη συγκεκριμένη στιγμή ζητά απελπισμένα τη λύτρωση απο τον απόλυτα οδυνηρό πόνο.

Τι προκαλεί τον πονο? Το συναίσθημα της απώλειας του αντικειμένου της αγάπης.Αλλά η αγάπη είναι επίσης ενα "εγωιστικο" συναίσθημα...

 

Βρε παμπόνηρε! Εγωίσταρε! Μα πού τα σκέφτεσαι; Δηλαδή το Εγώ προτιμά να πεθάνει παρά να βιώσει την απώλεια; Τουλάχιστον ενδιαφέρον. Κάτι μου θυμίζει αλλά τι, τι;

Απάντησέ μου τότε αυτό. Ποιός υπηρετεί καλύτερα το Εγώ του; Ο Μάστερ ή η σουμπίτσα; Ή και η σκλάβα θα μπορούσαμε να πούμε. Το ίδιο είναι; Εξισώνονται ως προς την αγάπη προς τον εαυτό τους; Τίνος το Εγώ είναι μεγαλύτερο; Ποιος κάνει τα πιο πολλά για να μην βιώσει την απώλεια;

Και αν κάποιος μάθει να βιώνει την απώλεια, τότε πώς θα τον χειριστείς; Δεν γίνεται, γίνεται;

Μήπως τότε βγαίνει στην επιφάνεια η αληθινή μη-εγωιστική αγάπη; Δηλαδή, μπορώ να σε χάσω, δεν μου αρέσει αλλά το αντέχω. Σε θέλω αλλά όχι τόσο πολύ ώστε να κρέμομαι επάνω σου από το λαιμό σου. Κάνε ότι θέλεις, πήδα άλλες, αδιαφόρησε, κράτα τις αποστάσεις που σε βολεύουν, δώσε μου μόνο ότι θέλεις, ότι μπορείς. Κι εγώ το ίδιο θα κάνω. Κι όποτε θέλεις να φύγεις, φύγε. Κι εγώ το ίδιο.

Πόσο εγωιστικό είναι αυτό; Μήπως είναι λίγο λιγότερο;

 

Απάντηση: Re: Ποίον υπηρετείς mr./mrs. Ego;

Δώρα, επίτρεψέ μου μερικές υποκειμενικές διορθώσεις:

Για τους υπόλοιπους που θεωρούν πως μια σκλάβα υπηρετεί για το δικό της συμφέρον, προτείνω να το σκεφτούν δεύτερη φορά.

 

Re: Απάντηση: Re: Ποίον υπηρετείς mr./mrs. Ego;

Δυστυχώς κοπέλα μου, εγώ έπεσα σε εντελώς ανώμαλο. Δεν χρειάζεται τις υπηρεσίες καμίας σκλάβας γιατί προτιμά να απολαμβάνει τον πλατωνικό άφθαρτο έρωτα με μία "ισότιμη" Γυναίκα.

Γάμισέ τα δηλαδή. 

 

Mπερδευεις το Εγώ με την νοητική λειτουργία της Λογικής; Aπο που και ως που;

Kαθόλου λιγότερο. Ίσως μάλιστα είναι πολύ περισσότερο...

Ξέρεις η ιδέα ότι έχεις ξεπεράσει όλα τα ανθρώπινα,όλα τα κοινά και καθημερινα,όλα όσα κρατάνε δέσμια την ανθρώπινη φύση δίνουν μια εξαιρετικά ηδονική αίσθηση ανωτερότητας στο...Εγώ....Το τρέφουν καλά...Κάποια πράγματα δεν είναι ακριβώς αυτό που φαίνονται να είναι ξέρεις...

Εκτός απο τις εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις αυθεντικά υπερβατικών ανθρώπων όλοι οι υπολοιποι απλά παραμυθιάζονται...Πως μπορείς να υπερβείς κάτι όταν δεν το γνωρίζεις καν; Για σκέψου...

 

Τον εαυτο του/της φυσικα!
Απλα χρειαζεται τον/την Κυριαρχο για να πραγματοποιησει αυτο που θελει μιας και μονος του και δεν μπορει και το πραγμα θα μοιαζει μισο.
Σκεψου κατι: Πριν οι subs η οι σκλαβοι δουν απο κοντα μιαν Αφεντρα αρχιζουν :"και πως ειστε εμφανισιακα Κυρια? και τι ψιλοτακουνα θα φορατε Κυρια? και τι χρωμα ειναι βαμμενα τα νυχια σας Κυρια?"
Λες ολα αυτα να τα ρωτα για την ευχαριστηση του/της Κυριαρχου?
Τον εαυτο του κοιταζει να ικανοποιησει, μοιαζει σαν να λεει στο Κυριαρχο :"Να σε δω πρωτα και αν μου κανεις, αν μου αρεσεις, αν με διεγειρεις οκ, συνεχιζουμε".
Και ερχεσαι τωρα εσυ σαν Κυριαρχο και λες:"Ποσες φορες χτυπαμε στο βραχακι το χταποδι για να μαλακωσει???40 ???Γιατι αυτον θα τον χτυπησω κατω αν τον πιασω στα χερια μου 140!