Εξωτερικοί δείκτες Ισχύος

Ναι ναι. Το συμπεριέλαβα σε αυτό:

 

Άλλη μια εξαιρετική σου προσθήκη σε αυτό το έρμο τοπίο.

Τα προσωπικά κριτήρια είναι κάτι το οποίο τείνει να δαιμονοποιείται συχνά, κυρίως από άτομα το οποία βιώνουν πολλές απορρίψεις. Το πρόσωπο που έχει συνηθήσει να απορρίπτεται φθονεί και μέσα σε αυτόν τον φθόνο ενοχοποιεί την προτίμηση: "Τους θέλουν όλους σφίχτες με κοιλιακούς, τους θέλουν φραγκάτους, τους θέουν με τρίτο μάτι".

Στατιστικά, τα στερεότυπα έχω δει να τειρούνται περίπου στα 2/3 των περιπτώσεων, με το 1/3 να έχει τελείως διαφορετική αισθητική. Πάντα αυτά τα "τείχη" είναι διατρητά, αρκεί το κρανίο του πολιορκητή να είναι αρκετά ισχυρό ώστε να τα ρίξει. Γιατί να μπει βέβαια κανείς στην διαδικασία; Κι εκεί, έχουμε να κάνουμε με επιλογή. Θα ασχολούνταν ο Χ, ετών 68 και οικονομικά εύρωστος, με την κοπελίτσα, 23, η οποία θα είναι ""υποτακτική"" αν έχεις αρκετό πράσινο πάνω σου; Μάλλον ναι, αυτό είναι το δέλεαρ που μπορεί να προσφέρει ενδεχομένως σε αυτή τη φάση της ζωής του. Θα ασχολούμουν Εγώ; Όχι. Η ετυμολογία άλλωστε του να προσφέρεται κανείς έναντι χρηματικής αμοιβής, με όποια πρόφαση, ξέρουμε ποια είναι. ΕΙΔΙΚΑ στα "μέρη" μας, μπορώ να πω πως θεωρείται κι εξυπνάδα σε ορισμένους κύκλους. Who am I to judge?

Κατ' Εμέ, το μόνο κίνητρο είναι - εφόσον δεν έχουμε να κάνουμε με κάποια φρικτή νεύρωση ή πνευματική νόσο - να υπάρχει σφαιρική αντίληψη των πηγαίων αναγκών. Θα είσαι χαρούμενος αν η υποτακτική έχει τέλειο κώλο και IQ γλυκοπατάτας; Θα είσαι ευτυχισμένη αν ο "Κύριος" ορίζεται έτσι βάσει ύψους και μυϊκής διάπλασης αλλά τον σέρνεις από την μύτη;

Σαφήνεια σκοπού. Τα λοιπά κριτήρια, κοινωνικά ή προσωπικά, είναι υποκειμενικά.

 

Τα προσωπικά μας κριτήρια ισχύος, διαμορφώνονται εφόσον αφομοιώσουμε τα κοινωνικά κριτήρια με τα οποία μεγαλώνουμε και μπορούμε στην συνέχεια να τα ιεραρχήσουμε με βάση την παιδεία και το προσωπικό μας αξιακό σύστημα. Η κοινωνία δημιουργήθηκε και αποτελείται απο άτομα όπως ο καθένας μας, όσο διαφορετικοί και να είμαστε μεταξύ μας.

Για παράδειγμα : η μόρφωση, η παιδεία, η φήμη, τα χρήματα, η επιβλητική εξωτερική εμφάνιση, η σεξουαλική ικανότητα, η ευγένεια, το ήθος, η δικαιοσύνη, η ευφυία, ο δυναμισμός, η επιτυχημένη επαγγελματική πορεία, η ψυχραιμία, η ψυχική ισορροπία, η ειλικρίνεια είναι χαρακτηριστικά που κατα τα κοινωνικά πρότυπα ελκύουν, έχουν ισχύ. Τώρα το θέμα είναι πως ανάλογα με το τι είναι ή θέλει να είναι ένας άνθρωπος, επιλέγει ανάλογα.

Κι επειδή το θέμα στο νήμα δεν είναι η έλξη, αλλά η ισχύς, τα ισχυρά άτομα (ανάλογα με τα κριτήρια του καθενός) δεν έχουν την ισχύ σαν ένα μέσο γοητείας και δύναμης, λες και είναι μάγοι σε ο,τιδήποτε επιθυμήσουν. Απευθύνονται σε συγκεκριμένα άτομα με τα οποία μπορούν δυνητικά να επικοινωνήσουν. Και αυτό δεν τους καθιστά λιγότερο ισχυρούς, επειδή η ισχύς στους ανθρώπους δεν είναι όπως η ισχύς στην φυσική. Ένας άνθρωπος μπορεί να είναι ισχυρός κοινωνικά και οικονομικά, με διασυνδέσεις, φήμη, χρήματα κλπ αλλά σε κάποιον όλο αυτό να μην λειτουργεί καθόλου. Κάποιος άλλος πχ μπορεί να είναι τελείως ανίσχυρος με βάση τα κοινωνικά πρότυπα πχ χρήματα, φήμη, εμφάνιση και λόγω του χαρακτήρα του να ασκεί ισχυρότατη γοητεία.

Με βάση τα κοινωνικά κριτήρια ισχύος και τα προσωπικά μου, θα μπορούσα να φανταστώ έναν ισχυρό άνθρωπο χωρίς ιδιαίτερη φήμη ή χρήματα, ακόμη και χωρίς την στερεοτυπικά επιβλητική εμφάνιση του εύρωστου δυνατού ανθρώπου, αλλά με την ψυχική δύναμη, ισορροπία, δυναμισμό, παιδεία και ήθος που θα τον καθιστούσαν ουσιαστικά πιο ελκυστικό από τον στερεοτυπικά "ισχυρό". Για παράδειγμα, ενδέχεται κάποιος να μείνει άνεργος και σε πολύ κακή οικονομική κατάσταση. Εαν η ψυχική του δύναμη, η μόρφωση, ο δυναμισμός και η ψυχραιμία του είναι ισχυρά, δεν θα τον κάνουν να εκπέσει σαν ποιότητα. Το θέμα είναι (ιδίως για κάποιον που θέλει να ηγείται σε μια σχέση) ο δυναμισμός και η διαχείριση των δυσκολιών καθώς "ο καλός ο καπετάνιος, στην φουρτούνα φάινεται"

Τα κοινωνικά κριτήρια ισχύος συνήθως αναφέρονται στον οικονομικά και κοινωνικά ισχυρό, τα προσωπικά κριτήρια ισχύος στην γοητεία και την έλξη που ασκεί κάποιος με τελείως υποκειμενικά κριτήρια που έχουν διαμορφωθεί μέσα απ την αφομοίωση και αξιολόγηση των κοινωνικών κριτηρίων ισχύος.

 

Δηλαδή γράφτηκαν δώδεκα σελίδες, για να καταλήξουμε ότι εμείς οι Κ είμαστε Κωλοπετσωμένοι, την έχουμε όρθια την ισχύ από γεννησιμιού μας και την επιβάλλουμε, άμα γουστάρουμε. Την ίδια στιγμή που εμείς οι υ έχουμε την ισχύ να διαλέγουμε ποιος θα μας κατισχύσει, αλλά δεν το λέμε ισχύ μη και μας περάσουν για τίποτα υποκεντρικές οι εγωκεντρικοί. (Mη σου τύχει switch…)


Παραλλήλως και διαγωνίως, μάθαμε ότι η βία δεν είναι λύση κι ας είναι η Λία Βίσση (πολύ συχνά το λέω αυτό τον τελευταίο καιρό) και ότι ο πιο εύκολος τρόπος να κατηγορήσεις κάποιον ότι είναι γεμάτος στερεότυπα είναι να του χτίσεις ένα παλάτι από τέτοια.


Και τώρα που είπα τι έμαθα, να πω τι ήξερα από πριν;


Υπάρχουν άνθρωποι αληθινά ισχυροί. Ισχυροί ενδογενώς. Όσο κι αν ακούγεται όμορφο θεωρητικό αφήγημα στη χώρα προέλευσης της ενοχικής νίκης, αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι αποτυχημένοι και απόκληροι της ζωής. Ασφαλώς κάνουν και λανθασμένες επιλογές, ασφαλώς δεν είναι όλοι εκατομμυριούχοι, αλλά καταπιάνονται παθιασμένα με ό,τι κι αν κάνουν και δεν δέχονται την ήττα ως επιλογή πάρα μόνο, αν και αυτή έρθει μετά από μάχη.


Αυτοί οι τύποι, λοιπόν, την ισχύ τους την ξερνάνε από τους πόρους του δέρματός τους και έχουν πλήρη συναίσθηση αυτού, ακόμη κι αν την βαφτίζουν γαλακτομπούρεκο οι ίδιοι. Την χρησιμοποιούν, την μελετούν, την αναπτύσσουν.


Η ευγένεια; Ναι, είναι χαρακτηριστικό τους. Αλλά η φυσική ευγένεια, όχι η ημισυνειδητή τήρηση τύπων.


Κατά βάση όμως γνώρισμα του ισχυρού είναι η αίσθηση δικαίου, η οποία κατ’ ουσίαν ταυτίζεται με τη συνειδητότητα. Ο πραγματικά ισχυρός άνθρωπος έχει επίγνωση του δικαίου και του αδίκου ανά πάσα στιγμή. Διαφορετικό ζήτημα είναι το τι επιλέγει κατά περίπτωση.


Αυτά για την ισχύ γενικά σε συνδυασμό με το ότι εκτός από άνθρωποι ισχυροί, υπάρχουν και καταστάσεις ισχυρές. Αυτές είναι πεπερασμένες χρονικά και ενδύουν αυτόν που τις διαχειρίζεται με έναν μανδύα ισχύος. Όταν ο ίδιος δεν είναι ισχυρός, τα αποτελέσματα είναι συνήθως τραγελαφικά.


Πάντως έχω την αίσθηση ότι η κατίσχυση στο ερωτικό συνταίριασμα είναι ενστικτώδης. Γι’ αυτό θα έλεγα - λούζοντας τον κόσμο στερεότυπα - πως οι εξωτερικοί της δείκτες είναι τόσο υποκειμενικοί, όσο και τα γούστα στο φαγητό.

 

Πήρε λίγο χρόνο αλλάαααα...  
Χθες, σε μια φαινομενικά πολύ άσχετη συγκυρία (περιεχομενικά), από τα όσα άκουσα μου ήρθε μια πολύ αιφνίδια (αναλαμπή; ) σκέψη.
Που τουλάχιστον για μένα βάζει μετά από πολύ καιρό σε λέξεις τα όσα έχω/έχουμε συζητήσει σε αυτό και άλλα νήματα.
Και το πρώτο ποστ που μου ήρθε στο μυαλό ήταν το δικό σου @Arioch . Επομένως μπορεί να υπάρχουν και άλλα, που ήταν πιο σχετικά αλλά αυτό μου ήρθε εμένα.

Αυτό που μετουσιώνει την Ισχύ σε Κυριαρχία (επί ενός προσώπου και πιθανότατα για αυτό δεν είναι και δεν μπορεί να είναι καθολική) είναι η επιρροή (influence).

 

Υπάρχει διάθεση και χρόνος για ανάπτυξη σε αυτό? .. 

 

Έχω αντιρρήσεις για την διατύπωση και το περιεχόμενο της φράσης.
Περιμένω την απάντηση σας στο ερώτημα της @rea..

 

“Here, then. Power resides where men believe it resides. No more and no less.”

Μάλλον αυτό εννοεί με το “επιρροή”

 

Μέχρι τώρα ήταν διάθεση check, χρόνος not οπότε λίγο καθυστερημένα η απάντηση  

Ο συλλογισμός ήταν ο εξής:

Υπάρχουν σίγουρα παραπάνω από ένα μέτρα (δείκτες/ενδείκτες) Ισχύος.

Και σίγουρα δεν μπορούν να βαρύνουν όλα το ίδιο για τον καθέναν από εμάς. Κάποια τα αναγνωρίζουμε, κάποια μέχρις ενός σημείου, κάποια καθόλου.

Επίσης ακόμη και αν αναγνωρίσεις Ισχύ...

...δεν σημαίνει ότι θα γίνει αναγκαία Κυριαρχία (προφανώς για μια σειρά από λόγους αλλά εδώ αναφέρομαι στο γιατί κάποιος μπορεί να θελήσει/διατεθεί/δεν μπορεί παρά τελικά να υποταχθεί ή όχι).

Τι είναι αυτό που περιλαμβάνει τα παραπάνω, τα «ζυγίζει» και τελικά μετουσιώνεται (όσες φορές μετουσιώνεται) η αναγνώριση της Ισχύος σε υποταγή.

Και θεωρώ ότι αυτό γίνεται όταν από την αναγνώριση της Ισχύος περνάμε στην επιρροή. Το οποίο ενέχει σαφώς προσωπική νοηματοδότηση, δηλαδή με κάποιο τρόπο η Ισχύς του άλλου έχει επιρροή σε μας (στον υποτασσόμενο). Αυτό είναι για μένα το σημείο «καμπής», όχι η αναγνώριση της Ισχύος.

@rea.. ευχαριστώ για το γάντι  

 

Εξακολουθώ να έχω αντιρρήσεις για την διατύπωση και το περιεχόμενο των φράσεων.

 

Θεμιτό  

 

Καταλαβαίνω, η επιρροή είναι μια μορφή ελέγχου. Χωρίς να ξέρω, μου φαίνεται όμορφη η προσωπική σου ερμηνεία της ισχυρής επιρροής.

Ευχαριστώ για τον εμπνευσμένο συλλογισμό