Εύσωμη -ος - και Μερικά Κιλά Παραπάνω

Η μαμά μου θαρρεί ότι είμαι μικροσωμάκι  

 

Γνωρίζω αρκετά άτομα που ήταν παχύσαρκα κι έχασαν πάρα πολλά κιλά. Κανένα από αυτά δεν κουνά δαχτύλια νίκης και προτροπής. Γνωρίζουν ότι είναι προσωπική υπόθεση και δεν διακατέχονται από εσωτερικευμένες ανασφάλειες αυτοεικόνας.
Υπάρχουν βέβαια και αυτά τα γελοία υποκείμενα που περιγράφεις.

 

Δεν με ενδιαφερει η εξωτερικη εμφανιση, αρκει να με εμπνεει Ο/Η Κ να υποταχθω. Απο την αλλη εχω αγχος καθε φορα, οταν με εξεταζουν στην καμερα αν ειμαι αυτο που θελουν.

 

Εάν κάποιος δε θέλει να συσχετιστεί με κάποιον εύσωμο/η , κανένας δε του βάζει το πιστόλι στον κρόταφο για να τον αναγκάσει να το κάνει. Επίσης, μπορεί να υπάρχει κάποιο θέμα υγείας που αυτό είναι γενικώς λεπτή και κόκκινη γραμμή. Από αισθητικής άποψης, κανένας δεν έχει το δικαίωμα να κρίνει τον δίπλα, ας κοιτάξει πρώτα τη δική του τη καμπούρα.

 

Όπως λέει και ο Οβελίξ , "δεν είμαι χοντρός, είμαι απλά εύσωμος" ...
Ακόμη κι αν είναι από απλά εύσωμος εώς ακραία παχύσαρκος, από επιλογή ένας άνθρωπος, τι;; Είναι δακτυλοδεικτούμενος;; είναι "άρρωστος"; τι;;; Οι δικές Μου επιλογές, τα δικά Μου fetish για ποιον λόγο είναι πιο "υγιή" απ το δικό του;;
(οι άνθρωποι που από παθολογικά αίτια είναι με παραπάνω κιλά είναι άλλου παπά ευαγγέλιο)

 

Εδώ πάντως λέει ότι η παχυσαρκία είναι κλινική κατάσταση

https://el.m.wikipedia.org/wiki/Παχυσαρκία

Είναι άλλο πράγμα ο/η εύσωμος - μερικά κιλά παραπάνω (που μπορεί να είναι και κολακευτικό) και άλλο πράγμα η παχυσαρκία.

Δυστυχώς η επιστήμη είναι αναίσθητη και τοξική.

 

φυσικά και είναι κλινική κατάσταση.... δεν λέω το αντίθετο... so?? το σύνολο του φόρουμ, και όχι για λόγους παχυσαρκίας, είμαστε κλινικές καταστάσεις ...και;;;
Η επιλογή, ακόμη κι αν είναι αυτοκαταστροφική, είναι επιλογή... Και μόνο σε αυτό αναφέρομαι. Το "αρρωστος" και το "υγιής" στο προηγούμενο ποστ τα έβαλα σε " " και μόνο σε σχέση με επιλογή του πάχους σαν fetish.
Το αν αρέσει στην αισθητική Μου ή όχι δεν ενδιαφέρει κανέναν.

 

Προφανώς, και παρομοίως.

 

Οι διακρίσεις που δέχονται τα άτομα, με αυξημένο σωματικό βάρος, είναι κοινωνικό πρόβλημα.
Έχουν δημιουργηθεί στερεότυπα προκαταλήψεις και πεποιθήσεις σχετικά με το ωραίο και το όμορφο, είναι ένας απόλυτος διαχωρισμός μεταξύ καλού και κακού.
Κατά τη γνώμη μου, μη ορθολογιστικό, διότι μας περιορίζουν στα φίλτρα που έχουμε όλοι μας για να πλησιάζουμε τον άλλον. Δε μπορεί να κριθεί ο άνθρωπος με αυτό το απλοϊκό κριτήριο.
Το λογικοφανές επιχείρημα, «αδυνάτισε για την υγεία σου», «στο λέω για καλό σου» κλπ, είναι στην ουσία μια επιβολή. Δε μπορείς με επιβολή να ακουμπήσεις τη καρδιά του άλλου. Δε μπορείς να κουνάς το δάχτυλο σε έναν άλλον, όλοι θα συμφωνήσουμε ότι όσες φόρες έχουμε γίνει αποδεκτές μιας τέτοιας κίνησης, δεν ήταν κάτι ευχάριστο.
Είναι κριτική πάνω στην εμφάνιση, διαχωρισμός μεταξύ επιτυχημένων αδύνατων ανθρώπων και αποτυχημένων. Είναι διάκριση. Ο εύσωμος άνθρωπος δεν είναι κάτι διαφορετικό από τον αδύνατο. Πως θα μπορούσε να είναι?
Μήπως θα ήταν καλύτερο να κατανοήσουμε ότι η ερωτική ζωή, οι επιθυμίες για αγάπη μέσα σε οποιοδήποτε πλαίσιο ταιριάζει στον καθένα, δεν πρέπει να υπόκεινται σε τέτοιες αντιλήψεις?
Αντίθετα θα πρέπει να είμαστε υποστηρικτικοί ως προς τα άτομα, διότι κανένας δεν επέλεξε να πάρει κιλά, πολλές φορές η ζωή που κάνουμε, είναι τόσο γρήγορη, όπου το μη σπιτικό φαγητό γίνεται κανονικότητα, ο χρόνος για άθληση εκμηδενίζεται μπροστά στο χρόνο που ξοδεύουμε για εργασία.
Το φαγητό καταλήγει να γίνει ευχαρίστηση. Για την ακρίβεια το φαγητό γίνεται η πρόσκαιρη ανακούφιση για την κούραση, το συσσωρευμένο θυμό ή/και τη μοναξιά μας. Έχουμε περάσει πλέον από τη βιολογική πείνα στη συναισθηματική πείνα. Και εκεί έρχεται η ενσυναίσθηση.
Άρα η αξία του ανθρώπου δε μπορεί να "μετρηθεί" από το σωματικό βάρος.
Εάν και εφόσον θελήσει να ακολουθήσει μια διαδικασία απώλειας βάρους, είναι καθαρά δική του απόφαση, δική του επιλογή.
Μετά από αυτό το σημείο μπορούμε να λειτουργήσουμε υποστηρικτικά.
Και ναι, τότε μόνο ίσως να μπορέσουμε να απολαύσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό αρχικά. Ας πει ο καθένας μας φτου ξελευτερία στα κοινωνικά πρότυπα του ωραίου.
Ας πλησιάσουμε τον άλλον πέρα από αυτές τις παρωπίδες, ας αλλάξουμε συχνότητα και το εάν θα μπορέσουμε να συνοδοιπορήσουμε μαζί του, σίγουρα θα είναι κάτι άλλο από το καλλίγραμμο ή όχι κορμί.

 

@stratos83 πολύ ωραία τοποθέτηση.

Εγώ θα πω, έτσι για την ιστορία, ότι το νήμα αυτό υποτίθεται απευθύνεται σε σεξουαλικά γούστα, και δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να το βαραίνουμε τόσο και να καταλήγουμε στα κοινωνικά στερεότυπα, η απάρνηση των οποίων είναι ο λόγος που βρεθήκαμε εδώ μέσα in the first place.

Όλοι μας γνωρίζουμε λίγο πολύ τι σημαίνει το "περιττό βάρος" για την υγεία και την ψυχολογία ενός ανθρώπου.

Από 'κει και πέρα, το παρόν νήμα αναφέρεται στο πόσο γουστάρει και καυλώνει ο καθένας με τα παραπάνω κιλάκια...    

Ευχαριστώ.

 

Η απάντηση μου θα είναι καθαρά σεξουαλική και δε θα αναλωθώ σε θέματα υγείας / κοινωνικά κτλ. κτλ.

Για όλους έχει ο μανάβης....

Είναι καθαρά υποκειμενικό το γούστο.
Εγώ προσωπικά είμαι των άκρων στα γούστα μου, οπότε πάντα με ελκύουν είτε ζουμερές (ως πολύ ζουμερές κοπέλες) είτε τελείως petite, σε σημείο να βάζω πέτρες στις τσέπες τους να μην μου τις πάρει ο αέρας.
Το κλασσικό κορμί, το σύνηθες και το κοινωνικά αποδεκτό καλλίγραμμο σώμα δε με ελκύει.

Εν κατακλείδι , ΟΛΑ τα σώματα, χαρακτηριστικά και χαρακτήρες θα έχουν είτε λάτρεις είτε επικριτές.