Παράδοση ελέγχου - Λήψη ευθύνης

Εγώ πάντα πίστευα και πιστεύω ότι έχουν και οι δύο ευθύνη. Ο καθένας έχει την ευθύνη της θέσης του και ό,τι συνεπάγεται αυτή.
Βέβαια μπορεί κάποιος να πει ότι έχοντας την ευθύνη το υ τότε διατηρεί και μια μορφή εξουσίας αλλά εγώ προσωπικά δεν το βλέπω έτσι.

Όσο για κάτι που αναφέρατε σχετικά με το ότι έχει την επιλογή το υ να φύγει ανά πάσα στιγμή η εμπειρία μου έχει δείξει ότι καθόλου δεν ισχύει στη πράξη αυτό όταν έχει πραγματικά κυριαρχηθεί. Είναι μόνο στη θεωρία αυτή η επιλογή.

 

Οταν γινομαι σκλαβος δεν αποποιουμσι την ευθυνη των αποφασεων για να κανω τη ζωη μου ευκολοτερη, αλλα γιατι δεν μπορω λογω θεσης και καταστασης (σκλαβος) να τις παρω.
"Ευθυνη" εχω στο να εκτελω τις διαταγες. Αν δεν εκτελεσω σωστα ή αρεστα ή οτιδηποτε υπαρχουν συνεπειες.

Η ευθυνη της ληψης της αποφασης βαραινει τον Αφεντη γιατι Εκεινος αποφασιζει για την ζωη Του.

Επισης οταν παραδιδεις τον ελεγχο, δεν ξυπνας μια μερα και λες φευγω. Δεν σε κρατα κανεις με την βια φυσικα, αλλα αν οντως εισαι σκλαβος ξερεις οτι αυτη την αποφαση δεν την παιρνεις εσυ.

 

Τα υ ( που παραδίδουν έλεγχο) τιμωρούνται για ανυπακοή και όχι για ανευθυνότητα .. έχει σημασία αυτή η διαφορά.

 

Μπορεί και να μην τιμωρηθούν καν, η απογοήτευση στα μάτια του Κ πολλές φορές μπορεί να είναι χειρότερη...

Βέβαια αυτό προϋποθέτει να είναι όντως υ  

 

Σωστά, έχει σημασία.
Δεν έχω αναφέρει ότι τιμωρούνται λόγω ανευθυνότητας.

Η τιμωρία, στη κάθε δυναμική, προκύπτει με βάση τους κανόνες που έχουν τεθεί ή που θέλει ο/η Κ. Άσχετα αν είναι βάσιμοι ή όχι. Επέρχεται τιμωρία, για κάποιο λόγο. Ένας εξ αυτών, σωστά είναι η ανυπακοή.

Η ανάληψη της ευθύνης της ανυπακοής, είναι αυτό που εξετάζουμε.

 

Κατανοώ τη θέση σας, αλλά παραμένει υποκειμενική, για να την δεχτώ ως δεδομένο.

Εξηγώ: εσείς, όταν γίνεστε σκλάβος, μπορεί να μην το κάνετε για αυτόν τον λόγο. Κάποιος άλλος το κάνει, για να απλοποιηθεί η ζωή του και να γίνει ευκολότερη.

Σκλάβος δεν είστε πάντα. Πριν γίνετε, μπορείτε να πάρετε όποια απόφαση επιθυμείτε.

Δεν γνωρίζω, ούτε θέτω τους όρους. Δεν ξέρω στις περιπτώσεις όπου κάποιος είναι σκλάβος, αν μπορεί να φύγει ή όχι. Στις υπόλοιπες πιθανόν να είναι ευκολότερο.

Δεν διαγράφω το στοιχείο της ψυχολογικής και όποιας άλλης σύνδεσης, αλλά στη πλεινότητα των περιπτώσεων μπορείς να ξυπνήσεις μια μέρα και να φύγεις.

 

Δεν διαφωνώ και η απογοήτευση Κ είναι μορφή τιμωρίας για ένα υ.
(Μια διόρθωση αν μου επιτρέπεις.. )Βέβαια αυτό προυποθέτει να είναι όντως Κ/υ  

Την ευθύνη την έχει Αυτ@ που έχει τον έλεγχο.

Από την στιγμή που θα μου παραχωρηθεί μια συγκεκριμένη ευθύνη υπηρεσίας/ χρήσης, μου παραχωρείται πιθανόν και ένας συγκεκριμένος χώρος ελέγχου της. Ο γενικότερος Έλεγχος και η γενικότερη Ευθύνη ανήκει στον/στην Κ, αυτό δεν αλλάζει, ούτε μπερδεύει.
Ακόμα και την ανυπακοή την διαχειρίζεται ο/η Κ, όπως Κρίνει, όχι το υ.

Να σας το θέσω αλλιώς. Αν σε ένα Κ/υ η παραχώρηση των όποιων προνομίων ( ευθύνης / ελέγχου κτλ), μπερδέψει και βγάλει εκτός θέσης το υ, ποιος ευθύνεται?

 

Αυτό θα μπορούσε να είναι ξεχωριστό νήμα. Πολυ εύστοχη επισήμανση.

 

Ολες υποκειμενικες ειναι. Αλι αν υπαρχει μπουσουλας σε αυτα!!

 

Συμφωνώ, συχνά στις καλές προθέσεις, διαπιστώνουμε (μετά την γκάφα) ότι αναλάβαμε ευθύνες που έχουμε παραδώσει και δεν μας ανήκουν πια.

 

Πράγματι! Κι εγώ θεωρώ ότι αξίζει ξεχωριστό νήμα!!