Ο προβολέας στους Κ παρακαλώ.

Εχω την αίσθηση ότι έχουμε αναλύσει στο φόρουμ πάρα πολύ τα συναισθήματα, τις δυσκολίες, τις χαρές, τα κίνητρα, την ηδονή των υποτακτικών ατόμων (και καλά κάναμε). Νιώθω ομως σα να μην έχουμε καλύψει τόσο την διαδρομή ενός Κ σε βάθος.

Ξέρουμε κάποια βασικά πράγματα αλλά θα με ενδιέφερε πολύ να διαβάσω πώς ένα Κ φτάνει να είναι Κ και πώς βιώνει την κυριαρχία πιο αναλυτικά.

Μερικές πιο συγκεκριμένες απορίες:

• Ποιά λάθη μπορεί να έχει κάνει στην πορεία του από τα οποία έμαθε από αυτά;
• Πώς κατάφερε να αυτόκυριαρχείται, να δαμάσει και να χτίσει την προσωπικότητα του;
• Τι έμαθε από την εμπειρία του ότι λειτουργεί και τι ότι δεν λειτουργεί στην διαχείριση ενος υ;
• Υπάρχουν άραγε στοιχεία της κυριαρχίας που κάποιες στιγμές κουράζουν ένα Κ;
• και last but not least τι αισθάνεται το μέσα σας όταν κυριαρχείτε;

Ευχαριστώ εκ των προτέρων.  

 

Σας ευχαριστώ για την απάντηση.  

 

Για μένα το να βιάζεσαι είναι το cardinal sin, ειδικά όταν είσαι άπειρος, και δεν αναφέρομαι στα S/m παιχνίδια.

Το μυστικό, για μένα, δεν είναι ούτε σε αυτό που λες "αυτοκυριαρχία", και ούτε θα χρησιμοποιούσα το ρήμα "δαμάζω". Είναι το "διαχειρίζομαι τα διαθέσιμα μέσα για την επίτευξη συγκεκριμένου στόχου."

"Δεν είσαι Θεός, αποδέξου το και πήγαινε παρακάτω", κοντολογίς διόρθωσε τις αστοχίες ξεκινώντας από τις δικές σου, με το να κλαις πάνω από το χυμένο γάλα δεν κερδίζεις τίποτα.

Μιλώντας αυστηρά για εμένα, ναι, υπήρξαν και αυτές οι στιγμές, δεν είμαι μηχανάκι, είμαι κι εγώ άνθρωπος που έχω τα πάνω μου και τα κάτω μου, και τους ενθουσιασμούς μου και τις βαρεμάρες μου, και τους φόβους μου και τα άγχη μου και τις ανασφάλειές μου. Το μυστικό είναι *ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΧΕΡΙΖΟΜΑΙ, Η ΑΛΛΗ ΔΕ ΜΟΥ ΦΤΑΙΕΙ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ*. Δεν τα κατάφερα πάντα, εξ ου και το "Δεν είσαι Θεός, αποδέξου το και πήγαινε παρακάτω"

Θα συμφωνήσω με τον @Master Electro-pain, αυτή η ερώτηση δεν απαντιέται, όχι πραγματικά.

 

Ευχαριστώ @Arioch  

 

Όποιος/α θέλει μπορεί να προσθέσει κι άλλες απορίες από τις αρχικές.

 

Είμαστε ντροπαλοί, δε θέλουμε!  

 

Κανένα.

Πολλά χρόνια πριν, όταν ξεκίνησε η επαφή Μου με την ασυμμετρία και τις σχέσεις ολικής παράδοσης ελέγχου, Είδα ότι για να σταθεί κάτι τέτοιο απαιτείται χρόνος.

Άρα ο στόχος που Έθεσα για να ζήσω κάτι τέτοιο ήταν η δημιουργία μιας σχέσης ζωής και μιας οικογένειας.
Θεώρησα ότι μόνο μέσα από μια τέτοια συνθήκη θα το βιώσω ολόκληρο.

Ποιος ήταν ο στόχος;

Ένα βούρλο για να αράξω… και ταυτόχρονα να Έχω τον έλεγχο και την ευθύνη μιας πολυεπίπεδης σχέσης.

Δεν θα μπορούσα να το δω αλλιώς, καθότι άνθρωπος που του αρέσουν τα συντρόφια και το άραγμα….

Καθώς και το micromanagement.

Στην πορεία Μου, μέχρι να επιτευχθεί ο στόχος όλοι οι ανθρώποι που υπήρξαν σύντροφοι σε αυτό το ταξίδι αποτέλεσαν σκαλοπάτια που Με έφεραν στην κατάκτηση του στόχου.

Κάθε φορά που ασύμμετρες σχέσεις Μου τελείωναν προσπαθούσα να δω τι έκανα λάθος.

Τίποτε δεν έκανα λάθος.

Απλά έβλεπα το στόχο και προχωρούσα μπροστά.

Από αυτό το ταξίδι κέρδισα ανθρώπους που Με εκτιμούν και ανθρώπους που Με αγαπούν.

Καύλα…

@Seras Victoria ωραίο το νήμα.

Στα επόμενα ερωτήματα σας θα γράψω όταν Έχω χρόνο.

Iagos

... by Iagos posted 25 May 2024 at 12:09

 

Σας ευχαριστώ.  

 

Ο προβολέας φταίει λες;  

 

Παρακαλώ.

 

Τα λάθη είναι διάφορα, στην αρχή παρα πολλά με τα χρόνια όλα και λιγότερα. Στην αρχή είναι περισσότερο λάθη εκτίμησης και αργότερα λάθη διαχείρισης...μέχρι που τελικά δεν κάνεις σχεδόν καθόλου λάθη.

Απο τη στιγμή που έχεις στο μυαλό σου μια γενική εικόνα του που θες να φτάσεις (στην αρχή ίσως πιο γενική αλλά με τα χρόνια να γίνεται πιο συγκεκριμένη), τότε είναι θέμα αυτοκυριαρχίας του να μένεις προσηλωμένος στον στόχο σου.
(αν δεν έχεις αυτοκυριαρχία δεν μπορείς να απαιτείς να κυριαρχίσεις σε κάποιον άλλον)

Πάρα πολλά, αλλά κυρίως οτι κάθε υ είναι μια διαφορετική οντότητα με τη δική της προσωπικότητα, που ναι με μπορεί να έχει κοινά στοιχεία με άλλα υ που διαχειρίστηκες αλλά έχει και πολλά μη κοινά που πρέπει να ανακαλύψεις για να φτάσεις στον στόχο.

Ναι υπάρχουν και θα έλεγα οτι κυρίως είναι ανεξάρτητα απο το υ. Καί τότε το flow chart σε στέλνει στο δεύτερο ερώτημα περι αυτοκυριαρχίας.

Σκέτο οταν κυριαρχώ δεν μου λέει συνήθως κάτι, όταν όμως βλέπω την επίδραση της κυριαρχίας μου στο/α υ...δεν μπορώ να περιγράψω ακριβώς...μάλλον υπερβολική δόση αδρεναλίνης.