Παράδοση ελέγχου - Λήψη ευθύνης

Ωραία όλα αυτά @Iagos - τρόπος του λέγειν δηλαδή - αλλά, κατά την άποψή σας είναι τελικά αυτοαναφορικό το "δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά" ή δεν είναι;

 

Χαίρεται.

Για να καταλάβω, δηλώσατε ότι όταν αφήνεται ένα υ, σημαίνει ότι ο Κ είναι μασέρ.
Και ότι όταν κάποιος Κ, δημιουργεί κατάλληλες συνθήκες, εμπιστοσύνης, πρόκειται περί άρλεκιν.

Επίσης, ο μόνος τρόπος να υποταχθεί κάποιο υ, είναι η ισχύς.

 

@gaby_m ποιο από τα δύο είναι αυτοαναφορικό και ποιο δεν είναι;

 

Το πρώτο, που είναι δικό μου, είναι ρητά αυτοαναφορικό @Iagos οπότε περιττή η ερώτηση, το δεύτερο είναι ασαφές στον πυρήνα του, για αυτό και σας ρώτησα άλλωστε.

 

Σχετικά με αυτόν τον διάλογο,

υπάρχει επίσης αυτή η τοποθέτηση

 

H καψούρα είναι ένας εγκλωσβισμός σε μια συνεχόμενη απόρριψη και έντονη μοναξιά.
Σαν φάση, θεωρώ, αξίζει να ζήσουμε κάποια στιγμή αυτόν τον ακραίο παραλογισμό της εγωπάθειας μας, τον πιο υπερβολικό βαθμό του συναισθηματισμού μας.
Η καψούρα κυριαρχεί την κρίση μας. Αλλά είναι κάτι που ζούμε μόνο μέσα στο μυαλό μας. Βγαίνοντας από αυτό νιώθουμε μια ελευθερία από ένα ψυχοπλάκωμα και πολύ αργότερα από ασφαλή απόσταση έχουμε την πολυτέλεια να γελάσουμε με τον εαυτό μας και με την χαζομάρα μας.

Υπάρχουν και μας αξίζουν τόσοι καλύτεροι τρόποι, να τρελαθούμε όμορφα! 

Τώρα για την ασυμμετρία εκτός βδσμ, έχω δηλώσει από καιρό δημόσια ότι μπορεί μια χαρά να υπάρχει και ποτέ δεν θυμάμαι να έχω διαβάσει αντίθετη θέση.

Το τι θα αποκλύσουμε και δεν θα αποκλύσουμε θα το αποφασίσει το σωματείο.

 

Αν δεν υποταχτεί στην ισχύ ή, για να είμαστε ακριβείς, στο perception της ισχύος, σε τι υποτάσσεται;

Όπως το βλέπω εγώ, τουλάχιστον:

• Αν υποτάσσεται στην καύλα της, δεν υποτάσσεται στον Κ της.
• Αν υποτάσσεται στον έρωτά της, δεν υποτάσσεται στον Κ της.
• Αν υποτάσσεται στην ανάγκη της, δεν υποτάσσεται στον Κ της.
• … (συμπληρώστε)

Για εσάς λοιπόν, που ακριβώς υποτάσσεται, αν το quote σας υπονοεί ότι διαφωνείτε με τη θέση της υποταγής ως πράξης έναντι της ισχύος;

 

Δεν θα διαφωνήσω διόλου, αν και στην περίπτωσή μου, τουλάχιστον, είναι λίγο πιο περίπλοκο, σε μένα δουλεύει και χωρίς να ζηλεύω!

Ομολογώ, πάντως, πως όταν υπάρχει είναι αλατοπίπερο και το νοστιμίζει εξαιρετικά!  

 

Προσωπικά δεν διαφωνώ ότι η υποταγή μέσω της ισχύς είναι αποτελεσματική.
Τις περισσότερες φορές είναι και η ιδανική λύση.

Απλά δεν θεωρώ ότι είναι η μόνη οδός. Σε αυτό θεωρώ ότι έγκειται η διαφωνία.

Συμφωνώ και στα τρια σημεία που γράψατε.

 

Ποια άλλη μπορεί να είναι σε μια σχέση D/s ή M/s?

 

Α, μια στιγμή! Αν ριψοκινδυνέψει την απόρριψη η καψουρεμένη ψυχή, τότε έχει λήξει το θέμα καψούρα, πηγαίνει κανονικά και είτε τρώει το κεφάλι του είτε βρίσκει τη χαρά του, αυτό είναι άλλο! Όσο το σκέπτεται και μένει σε, πώς το είπατε; ασφαλή απόσταση, τότε μιλάμε για καψούρα.

Κατά τα λοιπά σας βρίσκω πολύ αυστηρή και με πολλά κοσμητικά επίθετα προς εαυτόν, γιατί να τον στολίσουμε έτσι, επειδή επιθυμήσαμε χωρίς να κάνουμε λογαριασμούς για το αν θα ευοδώσει ή όχι η επιθυμία; Ε, επιθυμήσαμε και λοιπόν; Δεν είναι ότι το ζούμε στο κεφάλι μας είναι ότι όσο λαχταράμε αυτό που επιθυμήσαμε θα υποφέρουμε, ούτε χαζομάρα ούτε τίποτα.

Σας παραπέμπω στο

μην τυχόν και ο σκοπούμενος αποκλυσμός εξελιχθεί σε υποκλυσμό!  

 

Μέσω της ισχύς, του ικανού Κ.
Μέσω της πεποίθησης ότι ο Κ είναι ικανός, άσχετα αν είναι η όχι.
Και άλλα.

Γνωρίζουμε επίσης, δια μέσω του Max Weber, τα είδη νομιμοποίησης της εξουσίας, ως η χαρισματική, η παραδοσιακή και η γραφειοκρατική.

Επίσης, ας μην ξεχνάμε τους λόγους που κάποιο υ υποτάσσεται σε κάποιον Κ.

Εσείς διαφωνείτε ότι μέσω της εμπιστοσύνης, δύναται το υ να απελευθερωθεί και να αποτελέσει ένα πολύ ισχυρό εργαλείο για τον Κ, να κατανοήσει πλήρως το υ του, να το αποδομήσει και να το κτίσει όπως θέλει;