Παράδοση ελέγχου - Λήψη ευθύνης

@gaby_m αφού αυτό είναι σαφές και συμφωνείτε, τότε γιατί αυτό:

είναι

;

Θα σας δώσω την απάντηση @gaby_m για να μην κουράζεστε…

Ονομάζεται εμμονή και όσο και αν θέλετε να την κουκουλώσετε φαίνεται…

Να είστε πιο προσεκτική την επόμενη φορά λοιπόν…

Και αφού το θέμα «αυτοαναφορικότητα και λοιπές εμμονές » έκλεισε οριστικά, ας Μου επιτρέψει ο νηματοθέτης, αν και το Έχει καλύψει επάξια έως τώρα ο @Arioch , να μοιραστώ τις σκέψεις Μου σε ότι αφορά στην

.

που

.

Η εμπιστοσύνη είναι αυτόματη και δεν χρειάζεται νοητική επεξεργασία για να υπάρξει.

Αναρωτιέμαι πώς θα ήταν ο κόσμος, οι κοινωνικές Μ/μας σχέσεις, η καθημερινή ρουτίνα, οι επαγγελματικές και προσωπικές Μ/μας σχέσεις χωρίς να λειτουργεί η εμπιστοσύνη αυτόματα…

Σίγουρα φριχτός .

Η φράση που συχνά ακούγεται γύρω Μ/μας «α..πα..πα..δεν είναι να εμπιστεύεσαι κανέναν γύρω σου σήμερα» είναι μια διαδεδομένη φράση που κινδυνολογεί και παράλληλα καθρεφτίζει το «ένας φριχτός κόσμος είναι εφικτός».

Σε αυτή την κινδυνολογία εντάσσω και αυτό που

Στους περισσότερους έχει συμβεί να κλονιστεί ή να διαρραγεί η εμπιστοσύνη αρκετές φορές της ζωής του και μάλιστα κάποιες φορές με τραγική κατάληξη.

Η κρατική δολοφονία στα Τέμπη είναι μια τέτοια περίπτωση.

Κάποιοι άνθρωποι εμπιστεύθηκαν κράτος και εταιρεία και βρέθηκαν νεκροί με τα οστά τους πεταμένα σε ένα οικόπεδο.

Αν δεν υπήρχαν οι κινδυνολόγοι οι οποίοι ξέρουν πολύ καλά να ενοχοποιούν εκείνον που εμπιστεύτηκε και την πάτησε, αν δηλαδή δεν υπήρχαν εκείνοι που βάζουν πλάτη για να τη βγάλουν καθαρή όσοι δεν σέβονται την εμπιστοσύνη που συνάνθρωποι τούς, τους δείχνουν, τόσο θα συζητάμε το θέμα «εμπιστοσύνη»

Όταν κάποιος λέει

και μάλιστα

επί της ουσίας λέει ότι «δεν σου φταίει κανείς αν εσύ είχες προσδοκίες εμπιστοσύνης…και άλλες τέτοιες φαντασιώσεις….και πήγες στο σπίτι του… ας πρόσεχες».

Εμετικό...

@Όνομα επί του θέματος και στην ουσία Εμπιστεύομαι χωρίς αστερίσκους, που σημαίνει ότι θεωρώ δεδομένο ότι και τα submissives/slaves Με εμπιστεύονται εξίσου οπότε δεν Με απασχολεί ιδιαίτερα το θέμα «εμπιστοσύνη» ούτε και θεωρώ ότι η

Με εκτίμηση
Iagos

Andrew Kaiser by Iagos posted 24 April 2024 at 17:22

 

@Iagos αυτό που σχολίασα ήταν και είναι

Μας έχετε πει τα μύρια όσα γύρω από το θέμα, αλλά την συγκεκριμένη απάντηση δεν τη δώσατε. Είναι αυτοαναφορικό ή δεν είναι όταν κάποιος προσδιορίζεται ως μη δυνάμενος να κάνει διαφορετικά και άρα υποτάσσεται;

Δηλαδή, για να σας το κάνω πιο απλό, μπορεί να το πει άλλος πρωτογενώς για λογαριασμό του;

Και κάτι ακόμα, όταν η εμπιστοσύνη είναι προσδοκία από ένα άλλο πρόσωπο σε διαπροσωπική επαφή, όταν είναι προσδοκία, το τονίζω ξανά, όταν μπαίνει σε διαπραγμάτευση, τότε είναι αυτοαναφορική. Διότι λέει αυτός που προσδοκά τι θέλει για να νιώσει εμπιστοσύνη και αυτό το "νιώσει" που μπαίνει στη μέση καθιστά το θέμα μη μετρήσιμο και μη προσεγγίσιμο λογικά. Είναι αυτοί που θα υποταχτούν "σε αυτόν που θα τους το βγάλει", τρέχα γύρευε οι ίδιοι τι ζητούν δηλαδή.

Η εμπιστοσύνη χωρίς την οποία δεν υπάρχει η παραμικρή κοινωνική συνοχή είναι όταν είναι γενικά αναμενόμενο από κάποιον, πρόσωπο ή θεσμό να είναι παρών όπου δει και να εκτελεί το χρέος του. Αυτό είναι άλλο πράγμα τελείως.

 

σχεδόν δόκιμα περιγράφηκε η έννοια της εμπορικής¹ πίστης, που είναι χειροπιαστή και μετρήσιμη προσδοκία ανταπόκρισης σε συγκεκριμένο ρόλο, τόσο που αποτιμάται σε ειδικό λογαριασμό στους εταιρικούς ισολογισμούς.
η χρήση της εμπορικής πίστης ως μέτρο ( ή μέσο(!) ) "υποταγής" σε διαπροσωπική σχέση είναι είτε σύγχυση, είτε συναλλαγή. χωρίς να αποκλείεται τίποτε, η υποταγή δύσκολα μπορεί να είναι προϊόν συναλλαγής, ακριβώς γιατί δίνεται και παίρνεται πίσω, κατά βούληση του "υποταχθέντος".
η υποταγή είναι θέση, όπως η κυριάρχηση.

1- που έχει ανάλογά της και σε άλλους τομείς.

 

Δεν είχα την προσδοκία να θελήσετε να διαβάσετε ο, τι γράφεται από οποιονδήποτε άλλον, και αυτό μπορεί να ονομαστεί... έλλειψη εμπιστοσύνης, ή αντίθετα στέρεα εμπιστοσύνη. Δηλαδή διαπίστωση.

   

 

Κατάσταση ή ποιότητα.

Αυτό που θεωρώ ότι ο @Arioch προσπάθησε να περιγράψει είναι η κατάσταση κατά την οποία κάποιο άτομο είναι "ερωτευμένο", θέλει, επιθυμεί, το ελκύει η κατάσταση "έρωτας" περισσότερο ή ανεξάρτητα από το πρόσωπο. Κι επειδή θέλει να διατηρήσει την κατάσταση προσαρμόζεται σε όσα ζητά (ή νομίζει ότι ζητά) το άλλο πρόσωπο, για να μην χάσει την κατάσταση.
Για μένα προσωπικά, και για αυτό θεωρώ τον Έρωτα απολύτως προσωποπαγή, αυτός γεννιέται και πηγάζει από το ποιο ακριβώς είναι το ίδιο το πρόσωπο που ερωτεύομαι και από την μοναδικότητα της αλληλεπίδρασης και της διαλεκτικής μαζί του. Για αυτό και μπορεί π.χ. να υπάρχουν φάσεις που με δυσκολεύουν εξαιρετικά πολύ, ωστόσο δεν αλλάζει η διαλεκτική ακριβώς γιατί γίνεται με το πρόσωπο.

 

Κατανοώ πως η ισχύς, δύναται να είναι κατάσταση ή ποιότητα.

Αν είχαμε να δώσουμε ορισμό όμως, σε πρακτικό επίπεδο; τι είναι για εσάς η ισχύς;

Και σε προηγούμενες απαντήσεις, δόθηκαν κάποιες παρομοιώσεις που δεν ήταν λάθος κατά την άποψη μου.

Αλλά δεν απάντησαν την ουσία.

 

Στις ανθρώπινες σχέσεις "power is the perception of potency" ή, προσπαθώντας να το αποδόσουμε στα ελληνικά, "η ισχύς που έχει κάποιος ταυτίζεται με την αντίληψη του δυναμικού που έχουν οι υπόλοιποι για εκείνον"

Where is the catch?

• Η πραγματική ισχύς και η αντίληψή μας γι' αυτήν δεν ταυτίζονται απαραίτητα.
• Η πραγματική ισχύς *ΔΕΝ* χρειάζεται διαφήμιση από το φορέα της παρά μόνο στο μέτρο της επίδειξης προς αποφυγή σπατάλης πόρων.
• Το keep your friends close and your enemies closer, δεν έχει βγει τυχαία.
• Ισχύς και δυνατότητα επιβολής *ΠΑΛΙ* δεν ταυτίζονται, η ιστορία είναι γεμάτη από ατυχή -για τους ισχυρούς- παραδείγματα που η υποταγή ΔΕΝ ήταν απάντηση σε δαύτην, γιατί είπαμε, η υποταγή είναι μία από τις απαντήσεις, αλλά όχι η μόνη.
• Του παραπάνω λεχθέντος "δίκαια μὲν ἐν τῷ ἀνθρωπείῳ λόγῳ ἀπὸ τῆς ἴσης ἀνάγκης κρίνεται, δυνατὰ δὲ οἱ προύχοντες πράσσουσι καὶ οἱ ἀσθενεῖς ξυγχωροῦσιν."

 

Ίσως αυτή η περιγραφή παρακάτω είναι αρκετή. Αν όχι, με χαρά να το συζητήσουμε παραπάνω  

Επίσης κι αυτό, από άλλο νήμα, για το πώς"μετράω" εγώ την Ισχύ