Ποιό είναι το όριο μεταξύ φαντασίωσης και πραγματικότητας;

Καλημέρα. Παντρεμένος, ευτυχισμένος, αλλά σεξουαλικά μερικώς ικανοποιημένος.

Η συζήτηση είναι γενικού ενδιαφέροντως, αλλά παραθέτω τις προσωπικές μου σκέψεις ως ένα παράδειγμα για να αρχίσει η κουβέντα, χωρίς να ζητώ κάποια συμβουλή.

Το μυαλό και το κορμί μου ιντριγκάρονται και ερεθίζονται από το αντισυμβατικό, το ανώμαλο. Οτιδήποτε ξεφεύγει από το συνηθισμένο. Ως εκ τούτου οι φαντασιώσεις μου είναι γεμάτες με σεξ άγριο, έντονο, παθιασμένο, σε δημόσιους χώρους, με άλλα άτομα, δέσιμο, κατούρημα κ.ο.κ. Ως ένα βαθμό οι φαντασιώσεις συμπίπτουν με της συζύγου. Πολλές φορές εκφράζονται κι επιθυμίες για πραγματοποίηση. Έχει συζητηθεί πολλές φορές το ενδεχόμενο να μπουν κι άλλα άτομα στο κρεβάτι μας. Είτε άντρας, είτε γυναίκα, είτε ζευγάρι. Εγώ έχοντας σχετική εμπειρία στο παρελθόν ξέρω ότι θέλω οι φαντασιώσεις μου να γίνουν πραγματικότητα. Εκείνη όσο υπάρχει η σεξουαλική ένταση είναι πρόθυμη. Αλλά δεν ξέρω αν είναι λόγια της καύλας και της φαντασίωσης που βιώνει εκείνη τη στιγμή ή αν είναι πραγματική επιθυμία. Αν συζητηθεί το θέμα σε ήρεμη μη σεξουαλική στιγμή, συμφωνεί με την πραγματοποίηση αλλά δεν θα ξεκινήσει ποτέ εκείνη μία τέτοια κουβέντα.

Εσείς ποιό πιστεύετε πως είναι το όριο μεταξύ φαντασίωσης και πραγματικότητας; Υπάρχει καν όριο; Εξαρτάται από τις συνθήκες; Μήπως κάποια πράγματα πρέπει να μένουν στη φαντασία;

Θα ήθελα να μάθω τις σκέψεις σας επί του θέματος.

Ευχαριστώ.

 

Θα σας πρότεινα να διαβάσετε το "Ερωτικές φαντασιώσεις και επιθυμίες " του Bader
Σε κάθε περίπτωση είναι πολύ καλό που έχετε έναν σύντροφο δεκτικό και υποστηρικτικό στα θέματα σεξουαλικής φύσεως,πιστεύω με ασφάλεια θα μπορούσατε να ζήσετε αρκετές από αυτές τις επιθυμιες σας

 

Δεν το έχω υπόψιν μου. Σας ευχαριστώ για την πρόταση. Θα το ψάξω.

Εντάξει θεωρώ ότι είμαι τυχερός που έχω έναν άνθρωπο με τον οποίο μπορούμε να λέμε αυτά που νιώθουμε χωρίς να κρυβόμαστε πίσω από τα κλισέ της κοινωνίας.

 

Πριν πολλά χρόνια σε σχέση που είχα με την τότε κοπέλα μου για αρκετό καιρό, απέφευγα να λέω πολλές από τις φαντσσιώσεις μου γιατί υπήρχε πάντα η αντίληψη πως ήμουν "καλό παιδί" και κάποια πράγματα δεν μπορείς να τα περιμένεις από εμένα.
Εννοείται το σεξ κλπ ήταν όλα πολύ καλά, αλλά ένιωσα πως δεν θα μπορούσα να μοιραστώ παραπάνω και έτσι στιγμή ψαχνόμουν στο internet να διαβάσω και να δω παρόμοιες φαντασιώσεις.

Αρκετά χρόνια μετά, βρήκα μια κοπέλα με παρόμοια γούστα και φανταστιώσεις και ανακάλυψα πως απλά μπορείς να μιλήσεις με κάποιον πολύ πιο άνετα αν σου το βγάζει αυτό.

Πολλές σχέσεις που είχα ή μόνο για σεξ, κατάλαβα πως πολλά πράγματα δεν μπορείς να τα πεις ή να τα κάνεις. Βλέπεις μέχρι που σε πάει και τι μπορείς να πεις και να κάνεις.
Δυστυχώς δεν αποδέχονται όλοι οι άνθρωποι τις φαντασιώσεις μας, οπότε "κρίνεις" την κατάσταση, τον άνθρωπο και πράττεις ανάλογα.

Πάντα έλεγα πως η Ελλάδα έχει πολλά ταμπού, πόσο μάλιστα στο θέμα το ερωτικό

 

Γενικά πιστεύω ότι Τα όρια στο σεξ τα βάζουν οι άνθρωποι. Επίσης τα όρια όσο γνωρίζεις τον άλλον μεγαλώνουν. Είναι και κάποια πράγματα που πολλοί είτε δεν θέλουν να κάνουν είτε θα τα κάνουν "χαριστικά" για τον σύντροφο τους. Εκεί είναι πολύ λεπτή η γραμμή και θέλει προσοχή. Θεωρώ ότι θα έχετε εξερευνήσει μαζί τι αρέσει στον καθένα, και θα υπάρχει κουβέντα για φαντασιώσεις. Άρα εφόσον υπάρχει κουβέντα και εμπιστοσύνη τα όρια τα βάζετε εσείς

 

Το να είσαι με τον κατάλληλο άνθρωπο είναι το κλειδί. Καλά στην Ελλάδα είναι ταμπού ακόμη και η λέξη "σεξ". Πιστεύω πως υπάρχει πολύς κόσμος που ζει καταπιεσμένα γιατί ντρέπεται να πει αυτά που νιώθει.

 

Αυτό το "χαριστικα" νομίζω είναι ότι χειρότερο μπορείς να κάνεις. Καλύτερα να πατήσεις πόδι και να πεις δε μου αρέσουν τα γούστα σου, παρά να κάνεις στον άλλον το χατίρι και να γεμίσεις ψυχολογικά, ενοχές και τύψεις.

 

Πιστεύω ότι συμβαίνει το εξής.
Δεν είναι ότι ντρέπεται απλά να τα πει.
Ξέρει ότι μόλις τα πει θα χαρακτηριστεί ως κάτι μάλλον άσχημο και κυρίως θα χάσει την σχέση που είχε με το άλλο άτομο,θα τον βλέπουν με άλλο μάτι.
Όταν ο άλλος/η έχει μια σχέση φοβάται να ρισκάρει να μιλήσει ανοικτά γιατί το ενδεχόμενο να τερματιστεί η σχέση είναι πολύ πιθανό.
Έτσι μένουν σε σχέσεις που δε τους καλύπτουν και είτε προσπαθούν να πείσουν εαυτούς ότι δεν τρέχει και τίποτα αν δεν εκφραστούν αυθεντικά είτε κοιτάνε δια πλάγιας οδού να καλύψουν το κενό αυτό.

 

Σίγουρα!!! Πολύς κόσμος το κάνει χαριστικά όμως για να ικανοποιήσει τον άλλον. Και δυστυχώς όχι μόνο σεξ....

 

Όποιος ντρέπεται μένει πεινασμένος.

Κοντολογίς, αν όντως θέλεις να κάνεις αυτά που λες, ένας τρόπος υπάρχει να καταλάβεις αν το θέλει κι εκείνη στην πράξη, και όχι στη θεωρία: κανονίζεις να το κάνεις.

Απολύτως απαραίτητο να έχεις απαντήσει *πρώτα* εσύ στον εαυτό σου τα παρακάτω:

1. Είσαι έτοιμος να αποδεχτείς την άρνηση της γυναίκας σου;
2. Ακόμα περισσότερο, είσαι έτοιμος να αποδεχτείς την κατάφασή της; Θα αντέξεις να τη δεις με άλλον/άλλην;

Γιατί ως γνωστό η διαφορά της θεωρίας από την πράξη είναι μικρή στη θεωρία αλλά μεγάλη στην πράξη.

 

Σε μια vanilla σχεση η γυναίκα δυσκολεύεται πολύ περισσότερο να εκφράσει τις φαντασιώσεις της. Είτε λόγω της ιδιοσυγκρασιας της, είτε λόγω των ταμπού της κοινωνίας μας που ακόμα καλά κρατουν, δυσκολεύεται να εκθέσει τον εαυτό της στο σύντροφο της. Ακόμα και αν της ζητήσεις να μιλήσει ανοιχτά για όσα θέλει, ίσως ποτέ να μην αποκαλύψει τις πιο ακραίες από αυτές τις φαντασιωσεις. Ποσο εύκολο είναι για μια γυναίκα να πει στο συντροφο της "θέλω ακόμα έναν άντρα στο κρεβάτι μας"; Ίσως το κάνει αστειευομενη.

Σε μια σχέση Κυριαρχου-υποτακτικης τα πράγματα μάλλον είναι πολύ πιο εύκολα. Είναι μια win-win κατάσταση. Από τη μια ο κυρίαρχος όχι απλά εκφράζει χωρις να παρεξηγηθεί τις φαντασιώσεις του, αλλά πολλές φορές τις επιβάλλει κιολας στηριζόμενος στη φύση της σχέσης τους(Δεν είναι και ένας λόγος που έγινε Dom?) . Από την άλλη η υποτακτικη πέρα του ότι ικανοποιει εξ ορισμού της φαντασιωση της υποταγής ως τρόπο ζωής, μέσα από τις φαντασιώσεις του κυρίου της ικανοποιεί και πολλές δικές της που τυχαίνει να συμπιπτουν, χωρίς μάλιστα να εκθέσει ποτέ τον εαυτό της. (Δεν είναι και ένας λόγος που έγινε sub?) "Εγώ το έκανα γιατί μου το ζήτησες... Δε σκέφτομαι τέτοια εγώ"...Ακόμα και αν κάνει κάτι που δε της αρεσει όντας υπακουη, Θα το απολαύσει στο πλαισιο της υποταγής της.Διατηρεί την "Αξιοπρέπεια" της υπό τον μανδύα της υπότακτικης.

Θα συμφωνήσω με τον προηγουμενο συνομιλητή σε ότι αφορά αν είσαι έτοιμος... Θα το πάω ακόμα παραπέρα. Είσαι έτοιμος να μάθεις μια φαντασίωση της που δε θέλεις και δεν αντέχεις να την πραγματοποιήσεις; Εισαι έτοιμος να ξέρεις ότι δε της ικανοποιείς κάτι που θέλει πολύ;

 

Η προσωπική μου εμπειρία έχει δείξει ότι το παραπάνω δυστυχώς ισχύει αλλά δε φταίνε αποκλειστικά οι γυναίκες γι' αυτό. It takes two to tango οπότε αν ο άλλος είναι ούγκανος, τι να του πεις;

Top ίσως, Dom όχι.

Bottom ίσως, sub όχι.

Το BDSM δεν είναι 50 αποχρώσεις του γκρι.