Από τι μπορεί να αμφισβητηθεί η κυριαρχία ενός Κ μέσα στη σχέση;.

Πολυ σημασια δινεται στα υ

 

Η αποσπασματικότητα και ο τροπισμος (ανανέωσα τη συνδρομή μου στο lexigram για να βεβαιωθω για την σημασία της λέξης   ) είναι στοιχεία που μας βοηθούν να συνεχίσουμε, να επιβεβαιώσουμε την θέση μας ή και να διορθώσουμε την πορεία μας, τον προσανατολισμό μας. Αποτελούν βήματα, πετυχημένα η όχι, στην πορεία προς την ολοκλήρωση. Η πορεία αυτή είναι αέναη, έχει σημασία όμως να μην αφήνει κενά πίσω της. Εκεί ελλοχεύει ο "μύθος" του άλλου, στα δικά μας κενά. Εν προκειμένω στα κενά του υ
Τα ενδεχόμενα κενά του Κ είναι άλλο θέμα

 

Πολύ σωστά

 

Ωραίο ποστ αν και κλείνει μία διετία.
Ουσιαστικά ποτέ καμία Κυριαρχία δεν αμφισβητείται αν το Υ άτομο είναι ένα πραγματικά Υ άτομο, διότι η κυριαρχία δεν παραχωρείται σε κάποιον/α με το καλημέρα, "γεια είμαι υποτακτική, είσαι ο κυρίαρχος μου", χρειάζεται χρόνος γνωριμίας, δοκιμαστικών session και κατόπιν παραχωρείται η Κυριαρχία.
Τώρα φυσικά επειδή άνθρωποι ήμαστε και πίσω από τις όποιες ενέργειες μας και ενασχολήσεις μας αναζητούμε να καλύψουμε βαθύτερες ψυχολογικές μας ανάγκες αν αυτές δεν καλύπτονται υπάρχει το στάδιο σε μία Ds ή Ms σχέση αυτή η μη κάλυψη των αναγκών να γνωστοποιηθεί αν αυτές αγνοηθούν θα υπάρξει το αίτημα της αποδέσμευσης.

Αν τώρα η Κυριαρχία (οι πυλώνες που την στηρίζουν) είναι ανάλογες με μίας vanilla σχέσης, δηλαδή ο Κ δεν είναι Κ γιατί δεν παρείχε διακοπές, ή από το ακριβό αυτοκίνητο που είχε τώρα έχει ένα φτηνό κτλ. τότε ποτέ δεν υπήρξε καμία κυριαρχία αλλά μια φούσκα.

Τα μη πραγματικά Υ άτομα τα οποία παρουσιάζονται όμως ως Υ και αναζητούν Κ θα αμφισβητήσουν την κυριαρχία με την πρώτη ευκαιρία διότι στο μυαλό τους η κυριαρχία είναι ένας δυνατός άνδρας (όπως εκείνοι ενοούν την δύναμη) στην πράξη η κυριαρχία είναι μία άλλη εντελώς κατάσταση.

 

Χωρίς δοκιμαστικά session δεν γίνεται;

 

Απ ότι κατάλαβα, χρειάζονται πολλά δοκιμαστικά για τα Υ άτομα για να σιγουρευτούμε είναι πραγματικά Υ άτομα.

 

Life happens αγαπητέ, never say never.

Όπως γονατίζει κάποιος μπροστά στον ισχυρό, έτσι μπορεί και να "ξεσηκωθεί" όταν διαπιστώσει ότι η πάλαι πότε ισχύς χαιρέτισε, και στις ανθρώπινες σχέσεις η ισχύς δεν μετριέται με watt, μετριέται κάθε λεπτό, κάθε στιγμή, με το perception αυτής.

Και όπως είπα life happens, δεν είναι απαραίτητο ούτε το Κ μέρος να ήταν ψεύτικο, ούτε το υ, ούτε η κατίσχυση και η κυριαρχία που την ακολούθησε.

 

Μπορεί να μην απαιτούνται δοκιμαστικά, απαιτείται ωστόσο εμπειρία για να ξεχωρίσεις το bottom που ψάχνει service top από κάποιο πραγματικό υ. Δεν γενιόμαστε με αυτή τη γνώση.

Το ίδιο ισχύει και από την απέναντι όχθη, πόσα και πόσα υ δεν έχουν φάει τα μούτρα τους μέχρι να μάθουν πώς όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα μικρό καλάθι;

 

Όση σχέση μπορεί να έχει η βιωματική εμπειρία με τα "δοκιμαστικά σεσιο", άλλη τόση σχέση έχει το υ με το "Υ".. αγαπητέ μου.

 

Δεν υπάρχει κάποιος κανόνας ο καθένας μπορεί να λειτουργήσει όπως θέλει, όμως συχνά αρκετά άτομα αλλά λένε και όταν έρθει η πράξη λειτουργούν εντελώς διαφορετικά από όσα λέγανε, για αυτό ένα δοκιμαστικό session είναι χρήσιμο για αποφυγή δυσάρεστων περιπετειών.

 

Η βιωματική εμπειρία είναι το Α και το Ω. Τώρα για το Υ το γράφω έτσι γιατί είναι πιο ευανάγνωστο, τα χαζά των κεφαλαίων για τους Κ και τα πεζά για τους Υ είναι ξεπερασμένες ποζεριες των 90s, καθώς και οι φιλοσοφικές μπιντιεσεμικιες ποζεριες των 90s.

 

Αν σε όλο το παραπάνω ποστ προσθετατε ένα "για μένα", δεν θα είχε να πει κανείς κάτι, όχι βάσιμο τουλάχιστον.
Η απορριπτική και αφοριστική διατύπωση όμως είναι προσβλητική, όχι γιατί έχει πραγματικά σημασία για τον καθένα που το ζει τι πιστεύει ένας άγνωστος στο φόρουμ, αλλά αισθητικά καθώς της λείπει οποιαδήποτε κατεργασία.
Τα γράμματα ως σύμβολα συμπυκνώνουν μια πολύ ευρύτερη και περίπλοκη κατάσταση, συνήθως δε με σημαντικό συναισθηματικό αποτύπωμα για κάποιους ανθρώπους.
Και είναι ποζεριες των 00s να μοστράρεις το πόσο αδιαφορείς για αυτές (το να αδιαφορείς δεν είναι καθόλου κακό, το μοστραρεις είναι το ρήμα).