Υποταγή είναι συναίσθημα;

Υπάρχει έρωτας που ΔΕΝ είναι υπό συνθήκες; Δηλαδή εσύ ερωτεύεσαι τον οποιονδήποτε σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή;

 

Νοπ. Προφανώς και υπάρχουν συνθήκες που δημιουργούν φυσικά το συναίσθημα, ανάλογα με αυτό που είμαστε, με αυτό που ζούμε, με αυτό που χρειαζόμαστε. Αυτό που λαμβάνουμε και αυτό που εκπέμπουμε δημιουργεί την ερωτική αλληλεπίδραση. Όλα αυτά είναι "συνθήκες".

Επίσης υπάρχουν αμέτρητες εκφάνσεις του Έρωτα, δεν υπάρχει ένας τρόπος ή μία έκφραση μόνο, αν και αυτή είναι συνήθως η βανιλοαπαίτηση της κοινωνικής νόρμας, η θέσπιση κάποιου στερεότυπου έρωτα, χολυγουντιανού, παραδοσιακού ή ό,τι άλλο.
Στην πραγματικότητα κανένας μας δεν κατέχει "ερωτικά σκήπτρα", της απόλυτης ερωτικής γνώσης ώστε να ορίζει τι είναι γιαλαντζί και τι ορίτζιναλ σε άλλους ανθρώπους.

Νομίζω, για κάποια υ η υποταγή είναι και συναίσθημα και μάλιστα η ερωτικότερη εκδοχή του Έρωτα.
Οι στιγμές που βίωσα υποταγή ( εντός και εκτός βδσμ) ήταν στιγμές ερωτικής πληρότητας.
Δεν μπορώ να διαχωρίσω το συναίσθημα από την κατάσταση, το βίωμα, την ανάγκη. Το πλαίσιο Κ/υ συμβαίνει μέσα μας. Ο/η Κ επιβάλει, ελέγχει, ορίζει το μέσα μας, η παράδοση, η αποδοχή, η μάχη με την Εγωπάθειά μας, ξεκλειδώματα κτλ συμβαίνουν μέσα μας και εξωτερικεύονται σε πράξεις. Δεν είναι μόνο καταστάσεις, δεν είναι μόνο αισθήσεις έξω από συναισθήματα.
Νιώθουμε συνεχώς..

 

Περί ορέξεως...

 

Και για να προσθέσω σε αυτά που είπε η αγαπημένη @rea.. με τα οποία συμφωνώ μέχρι κεραίας… Προφανώς και υπάρχει ένα υπόβαθρο, ένα «έδαφος» το οποίο είναι γόνιμο ή όχι, ανάλογα με την φάση ζωής κάθε ανθρώπου (π.χ. δεν είμαστε -συναισθηματικά- ούτε διαθέσιμοι, ούτε διατεθειμένοι εξίσου ανά πάσα στιγμή). Δεν είναι θέμα συνθήκης με την έννοια του κανονιστικού πλαισίου ή του «όρου»…

Στη δική μου εμπειρία, και κοιτώντας πολύ πίσω, ακόμη και πριν γνωρίσω αυτό το «σύμπαν» σχέσεων/συσχετισμών, και καθώς για μένα (και δεν νομίζω ότι πρέπει να ξαναβάλω το disclaimer γιατί γίνομαι κουραστική) ο Έρωτας είναι η διαλεκτική που εδράζεται στο διαφορετικό (για αυτό θεωρώ ότι μπορεί να υπάρχει και από υ προς Κ αλλά και από Κ προς υ εξίσου), ακριβώς αυτή η διαφορά, της ασυμμετρίας γεννά έναν τόσο πανίσχυρο και απόλυτο Έρωτα.

Επομένως, από τη δική μου πλευρά, η υποταγή είναι αναγκαία συνθήκη για αυτό τον Έρωτα που περιγράφω παραπάνω. Όχι ως όρος, ούτε καν ως αιτούμενο. Αλλά ως συστατικό. Για αυτό που θέλω/μπορώ να ζω εγώ...

 

Αυτή καθ' αυτή η υποταγή, θεωρώ πως δεν είναι συναίσθημα.
Ωστόσο θεωρώ, πως προκύπτει απο συναισθήματα και επίσης δημιουργεί πολλά άμα τη εμφανίσει της.

 

Βαλτε το σε καλουπια ,
Χωριστε το σε συνθηκες,
Αφηστε τον θιασο σας να χειροκροτει,
Ονομαστε το οπως θελετε,
Αλλα σιγουρα αυτο δεν ειναι ερωτας.

Ενα βοσκοτοπι,
Αδηφαγο βοσκοτοπι,
Απο λαιμαργα τσοπανοσκυλα!

 

Έχετε την καλοσύνη να το αναπτύξετε, γιατί δεν το καταλαβαίνω.

Ευχαριστώ

Iagos

 

Βεβαίως, μετά χαράς!
Στη φιλία ας πούμε, αυτά που σε δένουν με τον άλλο άνθρωπο, φίλο/η, είναι πράγματα που έχετε κοινά: Ενδιαφέροντα, χόμπι, ασχολίες, προτιμήσεις, αντιλήψεις κ.ό.κ.
Στον έρωτα εκτός Κ/υ σε κάποιο βαθμό θεωρώ ότι συμβαίνει το ίδιο πράγμα, η συμβατότητα, ο δεσμός βασίζεται σε κάποια στοιχεία που υπάρχουν κοινά μεταξύ των μελών ενός ζεύγους.
Ωστόσο, στη δική μου εμπειρία, στον Έρωτα όπως τον προαναφέρω, εντός Κ/υ πλαισίου, αυτό που σε ελκύει, σε δένει, σε κρατά μαζί με τον Ά/άλλο άνθρωπο είναι ακριβώς το ότι προσέρχεστε στην αλληλεπίδραση/σχέση από διαφορετικές μεριές. Είναι η διαφορά του δυναμικού Ισχύος και όχι η ισορροπία που αποτελεί ερειστικό ιστό της σχέσης.

Ελπίζω να μην το έκανα πιο περίπλοκο.  

 

Με χαρά θα απολάμβανα μια διαφορετική προσέγγιση του Ερωτα από αυτήν που καταλαβαίνω. Όμως εδώ δεν υπάρχει πάρα μόνο ένα κενό παράλογο ανάθεμα που δεν με αφορά.

 

Λίγο... 

Η δυσκολία Μου, αν αυτό βοηθάει, είναι στη λέξη

Διαλεκτική δεν είναι ο μηχανισμός εκείνος που εμπεριέχει θεση-αντίθεση-σύνθεση;

Αν κάνω λάθος τότε θα Με βοηθήσει η δική σας γνώμη που θα απαντά στο γιατί ο έρωτας διαλεκτική...

Iagos

 

Θεωρώ ότι το πρώτο στοιχείο που μπορεί να εξελιχθεί σε ερωτική έλξη και έρωτα είναι η περιέργεια για το διαφορετικό και ει δυνατό για το πολύ διαφορετικό, το εμφανιζόμενο ως το αντίθετο, το οποίο φαίνεται πραγματικά συναρπαστικό και δίνει μια υπόρρητη υπόσχεση ότι θα βγάλει από το καβούκι του αυτόν που το πλησιάζει.

Σε αυτή τη βάση ξεκινά ο διάλογος, διότι ακόμα και αν το ένα μέρος προσχωρήσει ολικά στην πλευρά του άλλου, όπως γίνεται στο M/s και αυτό μια μορφή διαλόγου είναι.

Για αυτό μπορώ να καταλάβω τη θέση της @margarita_nikolayevna ότι "Έρωτας είναι η διαλεκτική που εδράζεται στο διαφορετικό" και ένας από τους τρόπους για να βιωθεί αυτό και από τις δύο πλευρές είναι το παιχνίδι - η διαλεκτική - πάνω στη διαφορά του δυναμικού Ισχύος.

 

@Iagos @gaby_m δύο εξαιρετικές πάσες για διάλογο. Και πόσο χαίρομαι να υπάρχουν. Θα επανέλθω σύντομα, συγγνώμη που αργώ αλλά τους αξίζει χρόνος και οι μέρες έχουν λίγο τρέξιμο...
Σας ευχαριστώ αλήθεια