Ζηλια Μ/μου.....

''Ζήλια Μ/μου σαν την αγαπη εισαι τοσο δυνατη... '' οπως λεει και το λαικον ασμα!


Υπαρχει μεσα στο BDSM και αν ναι με ποια μορφη την βρισκουμε??? Δεν εξεταζουμε αν ειναι μεσα σε σχεση ή απλα σε μια γνωριμια αλλα πως την αντιμετωπίζουμε και αν χρειαζεται να το κανουμε αυτο?
Εμφανιζεται σε Κυριαρχικα ατομα, υποτακτικα ή δεν εχει σημασια η ψυχολογια??
Η ζηλια Τιμωρειτε??

 

Απάντηση: Ζηλια Μ/μου.....

Η ζήλια δείχνει πρωτίστως ανασφάλεια και χαμηλή αυτοεκτίμηση ενώ σε δεύτερο επίπεδο κτητικότητα και εγωισμό.

Σπάνια τη συναντούμε σε Κυρίαρχους (προσοχή, μην μπερδεύετε την έκφραση κτητικότητας ενός Κυρίαρχου με ζήλια) ενώ είναι πιο συχνό συναίσθημα στις σκλάβες.

Συνήθως τιμωρείται. Κακώς κατά τη γνώμη μου. Η ζήλια είναι συναίσθημα και ως τέτοιο, είναι άδικο αλλά κυρίως αντιπαιδαγωγικό να τιμωρηθεί κάποια γιατί το νιώθει. Μπορεί όμως να εκπαιδευτεί ώστε να μη ζηλεύει.

 

Ζηλεια!!!!
Καρπος του ενδιαφεροντος η της αγαπης προς καποιο ατομο, και βεβαια υπαρχει στον χωρο του bdsm!
Εκδηλωνεται κυριως απο τα υποτακτικα ατομα και κυριως τους αντρες, και μου συνεβη μολις προχτες, οταν αντιμετωπισα σκηνη ζηλοτυπιας απο σκλαβο μου, μενοντας καταπληκτη πριν τον στολισω με διαφορα κοσμητικα επιθετα , μιας και μιλουσαμε στο τηλεφωνο!
Τωρα εαν τιμωρειται! Χμ, εαν απλα καποιος δειξει ζηλεια οκ αυτο δεν επισυρει κατ' εμε τιμωρια. Εαν ομως υπαρξει σκηνη ζηλοτυπιας, ο σκλαβος εκτραπει και επιτεθει και με κοσμητικα επιθετα, ξεχνωντας την θεση του κλπ, ε τοτε ναι θα τιμωρηθει παραδειγματικα!
Οσο για το Κυριαρχο αν ζηλεψει η θα πρεπει να αρχισει να ψαχνει μεσα του εαν εχει ερωτευτει, η θα πρεπει να καταπνιξει (κακο αυτο), ο,τι αισθανεται προς το συγκεκριμενο ατομο!
Διοτι τι αλλο να κανεις? Να τον τιμωρησεις επειδη τον ερωτευτηκες??Η επειδη ζηλεψες??
Οπως και να εχει ομως η ζηλεια δηλωνει ανασφαλεια!! Αυτο πιστευω!

 

Απάντηση: Ζηλια Μ/μου.....

Συμπληρωματικά θα έλεγα ότι δεν στέκει να τιμωρηθεί επειδή εκφράζει, με οποιοδήποτε τρόπο, το συναίσθημα αυτό εφόσον αφενός της έχει ζητηθεί να είναι ειλικρινής και αφετέρου δεν τις έχουν δοθεί κατευθύντήριες γραμμές σχετικά με το πώς να εκφράζει παρόμοια συναισθήματα.

Ομοίως συμφωνώ με τη sapfw στη διάκριση μεταξύ ζήλιας και κτητικότητας (μιλώ για M/s). Η ζήλια και η κτητικότητα μπλέκονται με την συναίσθηση του "Εγώ" κάθε ανθρώπου, με δύο διαμετρικά αντίθετους τρόπους.

 

Re: Απάντηση: Ζηλια Μ/μου.....

δηλαδη?

 

η ζηλεια ειναι ενα εντελως ανθρωπινο συναισθημα..ξεπηδαει σαν το διαβολο εκει που δεν το περιμενεις..και για τα πιο απιθανα πραγματα..οχι μονο για γκομενες, σκλαβες κλπ..τι να κανουμε τωρα? και φυσικα υπαρχει σε ολους..δεν ξερω γιατι τεινουμε να το καταπνιξουμε αυτο το συναισθημα..προφανως για να δειξουμε ανωτεροτητα δηθεν και άλλες τετοιες αηδιες..

 

Re: Απάντηση: Ζηλια Μ/μου.....

Καταρχήν η ζήλια, και εν γένει αλλά και όπως εννοείται εδώ έχει να κάνει με την ανταγωνιστικότητα. Εν προκειμένω μία γυναίκα δεν ζηλεύει έναν συγκεκριμένο άνδρα, ζηλεύει όλους τους άνδρες με τους οποίους είναι κατά καιρούς ερωτευμένη, κυρίως επειδή φοβάται ότι οι άλλες γυναίκες θα τους διεκδικήσουν, και θα τους κερδίσουν, ως ανώτερες σε κάποιους επιμέρους τομείς. Η ζήλια αφορά στην ανασφάλεια του ατόμου αναφορικά με τη δική του οντότητα: την ομορφιά του, την καλλιέργειά του, τη μόρφωσή του, τη σεξουαλικότητά του (κυρίως με την τελευταία, θα έλεγα, στην περίπτωση που εξετάζουμε εδώ) κ.α.

Από την άλλη πλευρά, η κτητικότητα συνδέεται άμεσα με την υπεράσπιση της ιδιοκτησίας. Και όταν μιλάμε για M/s σχέσεις φρονώ πως ο κυρίαρχος (πρέπει να) έχει αναπτύξει αρκετά τον εαυτό (από κάθε άποψη) ώστε να μπορεί αφενός να διεκδικήσει και κερδίσει (και βάσει λογικής κατά Mavrobasilis) την κηδεμονία ενός ανθρώπου και αφετέρου να την υποστηρίξει μακροπρόθεσμα χωρίς να δυσφορεί.

Εν ολίγοις ο φόβος ότι θα χάσουμε κάποιον επειδή αυτό μας φαίνεται πιο πιθανό/λογικό/δίκαιο να συμβεί (η αυτοεκτίμησή μας τείνει στο ναδίρ), είναι διαμετρικά αντίθετος από την αίσθηση ότι κάποιος μας ανήκει επειδή μας αξίζει να έχουμε έναν άνθρωπο στις υπηρεσίες μας καθημερινώς (η αυτοεκτίμησή μας αγγίζει τα όρια της έπαρσης) και προτίθεμεθα να υπερασπιστούμε τις αξιώσεις μας επί του ανθρώπου αυτού, αν χρειαστεί.

Αυτή είναι η δική μου θεώρηση επί των πραγμάτων. Στην δική σου θεώρηση επί τής απάντησής μου, συνυπολόγισε και την εμμονή μου στην αυτοαναφορικότητα και αν πάραυτα δεν είμαι σαφής, θα είμαι στη διάθεσή σου για περαιτέρω ανάλυση.

 

H ζήλεια μπορεί να υπάρχει ή να μην υπάρχει σε οποιοδήποτε είδος σχέσης.Παρόλαυτα πιστευω οτι θα πρέπει να γίνει διαχωρισμός ανάμεσα στην απλή ζήλεια και στην παθολογική μορφή της. Η πρώτη κινείται μέσα στα πλαίσια του φυσιολογικού,η δευτερη είναι τρομερά επικίνδυνη και μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.

Παρόλαυτα σε μια D/s σχεση η ζήλια είναι μια σοβαρή ενδειξη ότι απουσιάζει κάτι πολύ σημαντικό. Η εμπιστοσύνη...Και χωρίς εμπιστοσύνη δεν υπάρχει D/s.

Το θεωρώ βλακώδες να τιμωρεις μια υποτακτική για τα αισθήματα της.Δεν έχει νόημα και δεν οδηγεί πουθενα.Το θέμα είναι να το καταλάβει απο μονη της.

 

Απάντηση: Re: Ζηλια Μ/μου.....

έχετε δίκιο,
απλά η λέξη "εκπαίδευση" ήταν ό,τι πιο προσφιλές πλησιάζει τη διαδικασία κατά την οποία γίνεται προσπάθεια ανίχνευσης των αιτιών της ζήλιας και στη συνέχεια, με τη γνώση του αιτιατού, εκλογίκευση του αποτελέσματος και υπέρβασή του

φυσικά εφόσον πρωτίστως έχει εγκαθιδρυθεί ισχυρό πλαίσιο εμπιστοσύνης στη σχέση όπως σωστά αναφέρει ο Zondag: