Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

Η Πηνελόπη Δέλτα γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1874. Εκεί έζησε μέχρι και την εφηβεία, αν και ταξίδευε συχνά με την οικογένειά της στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Το μεγαλοαστικό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε η Πηνελόπη Δέλτα της παρείχε κάθε δυνατότητα για παιδεία και πνευματική καλλιέργεια, ενώ η αυταρχική ανατροφή, κυρίως της μητέρας της, διαμόρφωσε μία εύθραυστη προσωπικότητα που αρκετές φορές θεωρούσε ως μόνη διέξοδο το θάνατο.

Μόλις στα 21 της χρόνια κι ενώ η οικογένεια Μπενάκη ήρθε προσωρινά στην Αθήνα, ο θείος της, τη γνώρισε με τον Στέφανο Δέλτα έναν πλούσιο Φαναριώτη βαμβακέμπορο, και επέμεινε να τον παντρευτεί. Η Πηνελόπη εκδήλωσε την άρνησή της με μια απόπειρα αυτοκτονίας. Η κίνησή της αυτή δεν συγκίνησε τη σκληρή οικογένεια και ο γάμος έγινε, ακριβώς όπως είχε προγραμματιστεί.

Ο γάμος της με τον επιχειρηματία Στέφανο Δέλτα το 1895 ήταν η λύτρωση από το οικογενειακό περιβάλλον και ταυτόχρονα ο δρόμος για την πνευματική της ανάπτυξη και ωριμότητα. Με τον Στέφανο Δέλτα απέκτησαν τρεις κόρες, τη Σοφία (μετέπειτα Μαυροκορδάτου), τη Βιργινία (μετέπειτα Ζάννα) και την Αλεξάνδρα (μετέπειτα Παπαδοπούλου).

Το 1905 η Πηνελόπη Δέλτα γνώρισε τον Ίωνα Δραγούμη σε μια δεξίωση στην Αλεξάνδρεια και η έλξη μεταξύ τους υπήρξε αστραπιαία. Η Πηνελόπη Δέλτα ήταν ακόμη παντρεμένη και προσπάθησε να καταπνίξει τον έρωτα της, Δεν ήθελε να δημιουργήσει στην πράξη ένα «δεσμό» προτού χωρίσει με τον σύζυγό της. Αποφασίζοντας να είναι ειλικρινής μαζί του, του εξομολογήθηκε τον έρωτά της για τον Δραγούμη. Η ενέργειά της αυτή δυστυχώς δεν βοήθησε την κατάσταση: δεν κατάφερε να εξασφαλίσει ένα διαζύγιο και οδηγήθηκε σε αδιέξοδο. Η σκέψη και η απόπειρα της αυτοκτονίας εμφανιζόταν συχνά ως η μόνη λύση.


"Μένω ακόμη ένα χρόνο, σου το έγραψα· αν με θέλεις ύστερα, αν δεν αλλάξεις, Ίων μου, αν θέλεις τότε, πάρε με… Και τώρα όμως αν με ήθελες δεν θα μπορούσα να σου πω πια όχι· τώρα δεν ξέρω πια τι θα πει τιμή και λόγος και όρκος· ξέρω πως στον κόσμο κάπου ζεις εσύ, πως μ’ αγαπάς ακόμη, πως εσύ μπορείς να γίνεις δικός μου όποταν σε φωνάξω. Ίων μου, δεν σε φωνάζω· μα αν με θελήσεις ποτέ, ξέρεις πού είμαι· σε περιμένω πάντα και σ’ αγαπώ σαν Μήδεια, είσαι το μόνο δίλημμα που ζει μέσα μου με φρικτή ένταση· τ’ άλλα όλα πέθαναν, η αγάπη σου τα σκότωσε! Μη με φοβηθείς· αγαπώ άγρια, μα αγαπώ με φοβερή tendresse το χλωμό παιδί που με φίλησε στο στόμα εκεί στα πεύκα.

Ίων μου, θα πεις πως είμαι τρελή, και το ξέρω, μα όπως εκείνο το βράδυ, που πρώτη φορά με ξανάβλεπες, ύστερα από την πρώτη απόπειρα, ήσουν “τρελός για μένα”, έτσι κι εγώ είμαι τρελή για σένα… Και μεθώ και δεν ξέρω πια να λογαριάσω τι θα πει “τιμή” και “λόγος”. Ξέρω μόνο πως σ’ αγαπώ, τ’ ακούς, Ίων; σ’ αγαπώ άγρια και θέλω την αγκαλιά σου και το στόμα σου που φιλεί φρικτά, σε θέλω όλον, όλον, δικό μου για πάντα, και πονώ αλύπητα και ανυπόφορα, και μ’ έρχεται να φύγω απόψε, πριν από το γράμμα μου, να μη σου μιλήσω πια, να μη σου γράψω “σ’ αγαπώ”, μόνο να έλθω εκεί, να ορμήσω στο σπίτι σου, να χυθώ στο λαιμό σου, και χωρίς λέξη, να πνίξω την αναπνοή σου, φιλώντας σε στο στόμα, ως που να κλείσεις τα μάτια σου και να πέσει το κεφάλι σου στον ώμο μου, χλωμό και αποκαμωμένο, μισοπεθαμένο από συγκίνηση και πόνο και χαρά που σκοτώνει. Το ξέρω πως είμαι τρελή· μα η αγάπη κάποιον τρελαίνει…» (27 Ιουλίου 1906).

https://www.enimerotiko.gr/politism...-paralysi-i-aytoktonia-kai-o-tafos-ston-kipo/

Η Πηνελόπη δεν φώναξε τον Ιωνα, αλλά του είπε, ανάβοντας το "πράσινο φως", πως "αν με θελήσεις ποτέ, ξέρεις που είμαι". Ο Ίωνας δεν ήρθε, ο σύζυγός της άναψε κόκκινο φως και δεν της έδωσε διαζύγιο, μολονότι του ομολόγησε τον έρωτά της προς τον Ίωνα και κάπως έτσι, η Πηνελόπη δεν ενώθηκε ποτέ στην ανώτερη κάβλα της αμοιβαίας αγάπης με το χλωμό παιδί που την φίλησε κάπου εκεί στα πεύκα.

Η Πηνελόπη όμως, πρόλαβε και αγάπησε άγρια, κι επειδή ο ανεκπλήρωτος έρωτας είναι ακατέργαστο ένστικτο και άγριος πόθος, έχει αιχμές και κόβει και πληγιάζει.

 

Λατρείας σημαντικά... Γιατί το μήνυμα είναι ίδιο σε κάθε γλώσσα, χώρο και χρόνο...  

Σαν μελωδία απ’ την Ινδία θέλω να μπω μέσα στη καρδιά Σου
Να Σε βαφτίσω στην μαγεία και να μεθύσω απ’ τα φιλιά Σου
Είσαι ο ήλιοσ είσαι το φεγγάρι κι εγώ θα γίνω ιέρεια Σου
...
Σ’ αγαπώ κι όλη η γη γιορτάζει
...
Σ’ αγαπώ ω έλα έλα
...

 

Μαρινέλλα - ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΗ ΧΑΘΕΙΣ ΑΠ' ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ (English Subtitles) (youtube.com)

 

Ταπεινά να αγαπάς...!!
Δεν έχει ανάγκη η αγάπη από φανφάρες
και ταμπούρλα.
Δεν χρειάζεται η αγάπη σου λέω, προβολείς και χειροκροτήματα.
Ούτε κι από μεγάλα λόγια και βαρύγδουπες δηλώσεις έχει ανάγκη...
Η αγάπη έχει ανάγκη από ησυχία.
Η αγάπη χρειάζεται μια ηρεμία
και μια γαλήνη...
Η αγάπη χρειάζεται δυο ταπεινά δυνατούς ανθρώπους και τίποτε περισσότερο από αυτό.
Η αγάπη φίλε μου, είναι θηλυκό,
που πάει να πει λιακάδα!!
Ο έρωτας πάλι...
Το ακριβώς αντίθετο απ΄ την αγάπη.
Ο έρωτας είναι αρσενικός, που πάει να πει, αγριεμένος ουρανός
που αστράφτει και βροντάει...
Γιώργος Καραγεώργος

 

Όμορφο

 

Αγάπη είναι .......να βλέπεις το χαμόγελο στο πρόσωπο της.