Διαχείριση θυμού: A matter for the D/s ministry of affairs...

Η διαχείριση θυμού δεν αποτελεί προσόν ενός Κ αλλά προσόν ενός νοήμονα ανθρώπου.
Ο θυμός έχει διαφορετικές εντάσεις και διαφορετικές πηγές που δημιουργεί το συναίσθημα του θυμού.
Ο εγωισμός
Η ατυχία
Η ζήλεια
Είναι μερικά που μας προκαλούν τον θυμό.
Παλαιότερα ήμουν εκρηκτικός , ήθελα όλα να γίνουν στην ώρα τους και στο ακέραιο.
Ο χρόνος και η υπομονή με δίδαξαν πως ο θυμός κουράζει , υπάρχει ,εκτονώνει, αλλά κουράζει . Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να αφήνουμε τις καταστάσεις να οδεύουν στο αυτόματο. Το αντίθετο, ο θυμός να καταστεί η κινητήρια δύναμη που καταστάσεις , συμπεριφορές κλπ να οδηγηθούν στην λογική.

 

Μεγάλη κουβέντα ανοίγεις...

 

Ο θυμός ειναι υγιής, είναι βαλβίδα εκτόνωσης... Η διαχείριση του είναι υποχρέωση, θα συμφωνήσω, κάθε νοήμονα ανθρώπου...
Μπορείς να το κάνεις πάντα;... Προφανώς και όχι... Μόνο όταν έχεις κάθε ίχνος ενσυναίσθησης...

 

Ακριβώς αυτό είπα, υπάρχει , εκτονώνει όμως κουράζει. Δεν μπορείς να το κάνεις πάντα , αλλά να μην γίνει συνήθεια το ξέσπασμα. Κουράζει και χάνει και το νόημα του .

 

Ε ναι... Ακριβώς

 

Τον θυμό τον θεωρώ αδυναμία χαρακτήρα.. γι'αυτό όταν με επισκέπτεται προσπαθώ να τον απωθήσω full force.. συνήθως αρχίζω να το συζητώ με φιλαράκια (ο,τιδήποτε με έκανε να θυμώσω) κάτι που με βοηθάει να ξεσπάω και να ηρεμώ και στο τέλος μένει ένα απόσταγμα σκέψεων/παρατηρήσεων τις όποιες κρατάω για 'μενα, εκτός αν με ξανατσιγκλήσει ο άλλος..εκεί θα του τις εκτοξεύσω..αλλά θα είναι πάντα to the point και ποτέ άδικες.

 

Τον θυμό τον βλέπουμε και στα ζώα , τα ξεσπάσματα ειδικά.
Είναι συναισθήματα που σίγουρα δείχνουν κάποια αδυναμία , αλλά θα συμβεί κάποια στιγμή, μην γίνει συνήθεια όμως αυτό το ξέσπασμα,. Αυτό εγώ θεωρώ αδυναμία.