Μπορεί η υποταγή να είναι μερική; (split από "Αναφορά")

Αυτό το αποφασίζει,αποκλειστικά,το Κ. Κι αυτό το έχω γράψει στο παρελθόν. Άλλωστε, έχω γράψει ότι το petαρίδι ξέρει όλους τους κωδικούς μου ενώ εγώ δεν ασχολούμαι με τους δικούς του. Όλη η γραμματειακή λάτζα πάει σε 'κεινο.

 

Πάλι τον έλεγχο έχει διότι επιλέγει το Κ σε ποιους τομείς επιθυμεί να ασχοληθεί. Δεν επιλέγει το υ.

 

Συμφωνώ μέχρι τελείας αγαπημένη και σκέφτομαι πόση απ την ουσία χάνουν κάποιοι, αναλογιζόμενοι αυτή την βαθιά- βαθύτατη σχέση Κ/υ ως… σεσσιονς, ρόλους, δίπολα και αθλοπαιδιές.

Η αναγνώριση Ισχύος και η υποταγή σε Αυτή είναι κάτι που σαν βίωμα δεν έχει να κάνει με κανονιστικά manierus.

Έχει να κάνει με μια άνευ όρων και άχαρων διαπραγματεύσεων παράδοση και την απόλαυση του ανήκειν Στον έχοντα την Ισχύ, ασχέτως απόστασης, χρήσης, συγκυριών.
Έχει να κάνει με μια βαθιά πίστη σε Εκείνον για όλα.
Με το άφημα εαυτού στα χέρια Του και την μοναδική ανάγκη να Τον υπηρετείς είτε με ηδονισμό, είτε με κουβέντα, είτε με χρήση, είτε με σιωπή.
Έχει να κάνει με μια συγκλονιστική συνειδητότητα θέσης, απαλλαγμένη από προσωπικά θέλω κι επιθυμίες.
Έχει να κάνει με βάθη και ύψη κι εκτάσεις που εκτείνονται μακράν πέρα από δωμάτια ξενοδοχείων και σκηνές και σκηνικά και εργαλεία και παίγνια.

Τελικά ίσως δεν είναι καν οι (κοινοί ) όροι αυτοί που μας εμποδίζουν να συνδιαλαγούμε μερικοί.
Ίσως είναι το βάρος που δίνουμε στα πράγματα και η ελαφρότητα (από άγνοια ή επιλογή) που τα αντιμετωπίζουμε.
Μεγάλο πράγμα η συνειδητότητα εντέλει…
Και δύσκολο για μερικούς είτε να την κατακτήσουν, είτε να την τιμούν ως της πρέπει.

 

Μπορεί να υπάρξει μερικός έλεγχος ΑΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΝ αυτό είναι το ζητούμενο του Κ. Αν ο "Κ" απαιτεί πλήρη έλεγχο και το "υ" δεν θέλει, υπάρχει μόνο ένας δρόμος, μακρυά κι αλάργα ο ένας από τον άλλον. Δεν μπορεί να υπάρξει κυριαρχία και διαπραγμάτευση, είτε το "υ" μπορεί να είναι στα πόδια του Κ με τον τρόπο που απαιτεί ο/η Κ, είτε μακρυά και αγαπημένοι ή άντε το πολύ-πολύ T/b sessions για το ξεκαύλωμα, και εφόσον είναι ξεκάθαρο σε αμφότερους ότι είναι ακριβώς αυτό, ένα ή περισσότερα T/b sessions.

Γιατί το να θέτει όρους και προϋποθέσεις το "υ" D/s δεν ήταν, δεν είναι, και δε θα είναι, εις τον αιώνα των αιώνων, αμήν.

ΥΓ: δεν κάνω τον έξυπνο, κι εγώ στα πρώτα μου βήματα τα αντίθετα έλεγα. Καμιά φορά με πιάνει νοσταλγία και διαβάζω τα πρώτα μου posts στο forum, το μακρινό 2005, και γελάω με αυτά που έγραφα…

 

Βάση όσων γράφτηκαν στα τελευταία ποστ, μου γεννήθηκε μια απορία.
Μπορεί το υ να επιθυμεί/έχει ανάγκη (δεν ξέρω ποιο ρήμα θα ήταν δόκιμο στην προκειμένη) περισσότερο έλεγχο από το Κ άτομο και Εκείνος/η όχι;
Και αν ναι, τι γίνεται σε αυτήν την περίπτωση;
Το έχετε συναντήσει;

 

Το εύρος αυτής, το θέσατε πιο σωστά , ευχαριστώ  

 

Θα μπορούσε επίσης να τον αγαπάει χωρίς να τον συμπαθεί