Ορισμοί. Χρήσιμο εργαλείο ή... δόγμα; (split από "Αναφορά")

Καταρχήν νομίζω είναι σαφές ότι οι χαρακτηρισμοί κανενός άλλου, πλην αυτών που μας ενδιαφέρει να αλληλεπιδρούμε, δεν έχουν καμία αξία.

Αν μου επιτρέπεις, χωρίς καμία διάθεση λογομαχίας εννοείται, αυτή η φράση (παρ'οτι κατανοώ ότι είναι ειρωνεία - αστεϊσμός), προϋποθέτει το εξής "σχήμα": Μια ομάδα ανθρώπων που γνωρίζονται, συνέρχονται, συναποφασίζουν και - τουλάχιστον δημόσια - δεν διαφωνούν ποτέ. Εδώ δεν συμβαίνει αυτό. Πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, "μιλάνε" μόνο μέσα από τα γραπτά τους, διαφωνούν συχνά σε μεγάλο βαθμό (με τη διαφορά ότι αναγνωρίζουν ότι μιλούν για το ίδιο πράγμα).
Και βέβαια, προϋποθέτει ότι έχουν μια κάποια ισχύ και επιρροή να επιβάλλουν τας "γραφάς" τους.
Μήπως δεν είναι ορθό αυτό το σχήμα και ο κοινός κώδικας για τον οποίο μιλάμε έχει κάποια άλλη αξία, χρησιμότητα και λειτουργία; 

 

Θα απαντήσω με την σειρά των παρατηρήσεων...

Αυτό που λέω είναι οτι το informed decision έχει να κάνει με την ενημέρωση των εμπλεκόμενων μερών μια σχέσης με τα πιστεύω και τα θέλω των υπολοίπων μερών της ίδιας σχέσης. Όχι με κάποιους γενικούς κανόνες.

Η βίβλος (θα κρατήσω το μικρό) μπορεί να προτείνει μούσμουλα. Όμως αν αυτοί περνάνε καλά με μήλα, ποιος είμαι εγώ να τους "διορθώσω";

Άλλο η ενημέρωση και άλλο η επίθεση και η ειρωνία.

Αν οι άλλα' αντ' άλλων παραδοχές μεταξύ ΤΟΥΣ είναι κοινές δεν καταλαβαίνω γιατί να φέρει σε ΑΥΤΟΥΣ εντάσεις λύπη κτλ. Στον δημόσιο διάλογο βέβαια μπορεί να φέρει ασυνεννοησία, δεν καταλαβαίνω όμως πάλι τις εντάσεις.

Ο τροχός μπορεί να πέσει στο πόδι μας ακόμα και όταν πηγαίνουμε by the book.

Και για να κλείσω.
Αυτό που είχα γράψει ήταν : "Τι σκατά Κ θα ήμουν αν ΕΠΡΕΠΕ να υποταχθώ στο όποιο δόγμα" . Είναι πολύ συγκεκριμένη διατύπωση και αφαιρώντας λέξεις αλλάζει το νόημα

 

Πιστεύω είναι κατανοητό ότι το παράδειγμα με τους παπάδες είναι αλληγορικό.

Όσο για τα υπόλοιπα θέλω να καταστήσω σαφές ότι δεν κρίνω σε καμία περίπτωση τον τρόπο ζωής κανενός.
Διαβάζω και κατανοώ πολύ καλά την διαφορά της θέσης με τον ρόλο, τόσο στον συγκεκριμένο χώρο που βρισκόμαστε (βάζω και τον εαυτό μου μέσα και ας μην έχω περάσει τις εξετάσεις) όσο και στην υπόλοιπη ζωή.
Συνεπώς δεν προσδίδω δογματισμό στο πως χρησιμοποιεί τις λέξεις αυτές κανείς στην ζωή του.
Κάθε φορά όμως που η λέξη διορθώνεται με ύφος στις διατυπώσεις κάποιου τρίτου, ναι βλέπω δογματισμό.
Σίγουρα σε καμία πρερίπτωση δεν δαιμονοποιώ (φαντάζομαι αυτό εννοείς με το δαιμονολογόντας).

Εγώ με την σειρά μου θα ευχηθώ να δώσεις την ευκαιρία στον εαυτό σου να δεις τα πράγματα και από μια απόσταση.
Κάποιες φορές έχει ενδιαφέρον (είναι και διδακτικό) να βλέπουμε και όλο το δάσος, όχι μόνο ένα μικρό κλαδάκι από ένα δέντρο.

Α.

 

Θα παίξω στο ίδιο παράδειγμα.

Στο μυαλό μου το φόρουμ είναι ένα κλαμπ στο οποίο είναι ευπρόσδεκτοι όλοι. Ασχέτως μέσου μετακίνησης.
Σε αυτό θα βρεις ομάδες ανθρώπων που έχουν από χάρλεϊ μέχρι πατίνι. Ίσως οι πλέον vanilla να είναι οι πεζοί.

Αν οι εντουράδες θέλουν δικό τους κλαμπ, ας το φτιάξουν. Μπορούν κάλλιστα να ζητάνε και άδεια κυκλοφορίας στην είσοδο.
Όσο όμως ο χώρος είναι για όλους, καλό είναι ή να κάτσουν στην γωνία μόνοι τους ή να συζητήσουν ελεύθερα με τους υπόλοιπους χωρίς προκαταλήψεις.

 

Ναι πραγματικά, ως προς το "ανώτατο ιερατείο" δεν έχω δίκιο.
Ως προς τα υπόλοιπα δεν νιώθω την ανάγκη να αλλάξω κάτι.

 

Δεν θα ήσασταν, είναι απλό. Μόνο που κανείς δεν μίλησε για δόγμα. Για αυτό οι λέξεις έχουν σημασία, για να καταλαβαινόμαστε στο βαθμό του δυνατού και να μπορεί να παραχθεί διάλογος. Και πάλι με άπειρες πιθανότητες στρεβλώσεων. Εάν τώρα θέλετε το κεράσι να το πείτε μούσμουλο επειδή αυτό σας εξυπηρετεί περισσότερο ή σας αρέσει καλύτερα ή σας κάνει να νιώθετε πιο ξεχωριστός ή οτιδήποτε άλλο, προφανώς και είναι δικαίωμα σας. Όμως ούτε αυτό είναι που σας καθιστά Κ και θα έπρεπε να το γνωρίζετε.

 

Διόρθωση θα ήταν αν παρεμβαίνανε στο πεδίο, επισήμανση είναι που γίνεται όταν κάποιος λέει πως μήλο ίσον με μούσμουλο.

Διότι κάποιοι από αυτούς θέλουν να κάνουν BDSM, αλλιώς δεν θα ασχολούνταν με παραδοχές, και δεν τους βγαίνει. Είναι από τα πιο εκνευριστικά πράγματα αυτό και έχει συμβεί πολλές φορές, μπορείτε να το βρείτε σε νήματα. Από την άλλη πλευρά, έμπειροι στο BDSM ανταλλάσσουν απόψεις, προσέχουν τα βήματά τους όταν κάνουν κάτι καινούργιο, ρωτάνε κάποιον που έχει εμπειρία στο συγκεκριμένο.

Με πολύ πολύ λιγότερες πιθανότητες ή και όχι. Και αυτό το "by the book" φαίνεται έτσι με εξωτερική ματιά, όταν κάποιοι το ζουν ποτέ δεν είναι by the book.

Έχω την εντύπωση πως το νόημα διευρύνθηκε μάλλον, δηλαδή δεν το χάλασα. Και γιατί δεν χαίρεστε όταν μια σκέψη σας γίνεται αποδεκτή και όπως είναι φυσικό αποδίδεται με τον τρόπο που εμπεδώνεται; Αυτό συμβαίνει με τις ιδέες, πάντα. Ή μήπως ήταν ... δόγμα;