πόνος κάθε φορά και πιο πολύ

Ο πονος ως βιωμα κανει τον εγκεφαλο να παραγει τις εγκεφαλινες σαν καταπολεμιση του αλλα ο πονος ως αισθημα προκαλει και την παραγωγη ενδορφινων που προκαλουν ενα αισθημα ευφοριας στο ατομο,βεβαια παραγονται και σε αλλες περιπτωσεις που ενα ατομο χρησημοποιη κατι εντονο πχ καυτερα φαγητα,extreme sports(εδω εχουμε και παραγωγη αδρεναλινης ταυτοχρονα).Τωρα τα ορια που μπορει να φτασει καποιος ειναι πολλα λογο του κατα ποσο εθισμενος ειναι και βεβαια στην συγκεκριμενη περιπτωση τα σωματικα ορια!!!

 

Re: Απάντηση: πόνος κάθε φορά και πιο πολύ

Αυτό είναι καλή μου maiko, όπως το λες.

Ο πόνος, που προέρχεται μέσα από το BDSM (και όχι αυτός που νιώθουμε π.χ. όταν χτυπάμε κατά λάθος το χέρι μας με το σφυρί ενώ καρφώνουμε κάτι στον τοίχο) είναι έκσταση. Είναι καθαρή έκσταση. Χάνεσαι μέσα σε ένα ποτάμι έκστασης και εκεί έρχεσαι σε επαφή με την βάση της ύπαρξης σου. Είναι μια υπερβατική εμπειρία, παρόμοια με αυτή των σαμάνων (που και αυτοί πολλές φορές χρησιμοποιούν τον πόνο για να πετύχουν την υπέρβαση - Βλέπε την ταινία "Ένας άνθρωπος που τον έλεγαν άλογο"...)

Το S/M δεν είναι όμως κατά ανάγκη και μια σεξουαλική εμπειρία, για αυτό και δεν υπάρχει κατά ανάγκη ερεθισμός ή οργασμός να το συνοδεύει. Πολλοί άνθρωποι αναφέρουν πως δεν βιώνουν το S/M ερωτικά, αλλά σαν μια εμπειρία καθαρά πνευματική. Πως το βιώνουμε, είναι μια όντως πολύ προσωπική υπόθεση του καθενός.

Όμως, όπως όλα τα καλά πράγματα, πρέπει να διατηρήσεις τον έλεγχο, για να μην καταλήξεις να σε ορίζει. Το πιο σοφό πράγμα σχετικά με το ΒDSM που έχω ακούσει λέει πως κάθε τόσο καλό είναι να απέχεις για λίγο από το S/M. Γιατί αλλιώς, είναι τόσο έντονα όλα αυτά που νιώθεις, που καταλήγει να είναι έντονα εθιστικό. Και τότε αποζητάς όλο και περισσότερο. Τότε, τα όρια σου επεκτείνονται όλο και πιο γρήγορα. Αρχίζεις και ψάχνεις όλο και πιο πολύ για καινούργιες εμπειρίες και ηδονές, και δέχεσαι με ευκολία πράγματα που πριν δεν θα τα δεχόσουν με τίποτα. Αυτό δεν είναι κατά ανάγκη αρνητικό, αλλά εμπεριέχει και τον κίνδυνο να χαθείς μέσα σε αυτό που νιώθεις και να χάσεις μέρος του εαυτού σου. Από την άλλη, αυτό είναι και το απελευθερωτικό στοιχείο το S/M. Θέλει όμως ισορροπία.

Για αυτό η απάντηση μου είναι πως πρέπει να τελειώνει σε περιοδικά χρονικά διαστήματα, για να δίνεις στον εαυτό σου καιρό να επεξεργάζεται αυτά που έχει βιώσει, να τα αποδεχτεί, για να μπορέσει να προχωρήσει πιο πέρα μετά...

Προσοχή λοιπόν!

 

Re: Απάντηση: πόνος κάθε φορά και πιο πολύ

Δώστε ιδιαίτερη προσοχή σε αυτό , έχει πολύ μεγάλο δίκιο !!!

 

Υ.Γ. Για να μην παρεξηγηθώ: Δεν εννοώ να τελειώνει η σχέση, αλλά η εμπειρία του S/M. Αποχή για λίγες μέρες, μια βδομάδα, 15 μέρες, όσο πρέπει. Αποχή όμως...

Και αν δεν αντέχει κάποιος, υπάρχουν και άλλα πράγματα για να κάνει αυτό τον καιρό (π.χ. bondage και D/s).

 

Απάντηση: πόνος κάθε φορά και πιο πολύ

Σε ευχαριστώ phoenixxx για τις πολύ χρήσιμες συμβουλές σου.  Έχεις δίκιο όσον αφορά το θέμα να χαθεί ο έλεγχος πάνω στο s/m, ευτυχώς για μένα θα έλεγα το θετικό είναι πως είμαι υποτακτική μαζοχίστρια και αυτό προστατεύει κάπως την κατάσταση επειδή αναζητάω σ/μ μέσα σε μια σχέση D/s. Έτσι με αυτόν τον τρόπο είναι πιο ελεγχόμενο.

 

Αυτό ακριβώς λέω αγαπητέ μου τόσο καιρό και παριστάνεις ότι διαφωνείς. Πλάκα μας κάνεις;

Αν αναγνωρίζεις την ψυχική διάσταση του σωματικού πόνου σίγουρα δεν μπορείς να αγνοείς τις επιπτώσεις του ψυχικού πόνου στο σώμα. Τα δύο είναι αλληλένδετα.


Όσο για τις ενοχές των μαζοχιστών σίγουρα καταπραύνονται μέσα από τον πόνο. Ο σαδιστής είναι ο πολύτιμος σύντροφος του μαζοχιστή εφόσον έχει πλήρη επίγνωση της διαδικασίας και συμμετέχει πρόθυμα (και με δική του ευχαρίστηση) στα αναγκαία. Μόνο τότε δεν είναι υπηρέτης του μαζοχιστή αλλά πραγματικά αγαπημένος σύντροφος.

 

Χαιρομαι που συμφωνούμε πανω στην ηδονικη οσο και καθαρτικη πληρότητα της S/m εμπειρίας και το ποσο πολυδιαστατη ειναι αυτή. Το Α και το Ω του Bdsm ηταν ειναι και θα ειναι αυτό ,το S/m .

 

Καλώς. Εσύ λοιπόν διαχωρίζεις το σώμα από την ψυχή; Ή αγγίζεις την ψυχή μέσα από τον πόνο του σώματος; Μήπως αγγίζεις το σώμα μέσα από την ψυχή; Το ετοιμάζεις ας πούμε; Ή απλά μετράς βουρδουλιές με το μετρονόμιο;Τικ-τακ, ένα-δύο...

Εγώ πάλι με το μέτρημα ξεχνιέμαι, αφαιρούμαι...

Εσύ πώς επαναφέρεις την ψυχή που δραπέτευσε πάλι μέσα στο σώμα που πονά; Νομίζω πως ο πιο δυνατός πόνος απλά θα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Εγώ θα έβαζα την ψυχή μου να το σκάσει αν δεν υπήρχε η κατάλληλη διεργασία. Αλλά εσύ έχεις περισσότερη εμπειρία σε αυτό το κομμάτι. Θα ήθελα πολύ να ακούσω την μέθοδο που χρησιμοποιείς.

Μέθοδος επαναφοράς της ψυχής στο βίωμα του πόνου (κατά DeSade). Καλό ε; 

 

Οχι καθε αλλα παρα διαχωρίζω το σωμα απο την ψυχή. Προτιμω μια ολιστική προσεγγιση. Η "ψυχη" βιώνεται μεσα απο τα συναισθήματα. Οντας υλιστής ιδεολογικα, πιστευω πως αυτό που συχνα αναφέρεται ως ψυχη ειναι το κεντρο των συναισθημάτων μας δηλαδη το δεξιο τμήμα του εγκεφάλου μας. Η "ψυχη" εχει υλική βαση.
Συνεπώς ο πονος ειναι μια πλήρης ψυχοσωματική εμπειρία δηλαδή επηρεάζει τοσο το σώμα οσο και τα συναισθήματα. Οταν το σώμα πονα, πονα και η "ψυχη " και τουμπαλιν.
Ενα ιδιαιτερα δυνατό συναισθημα ειναι ο φόβος του επερχομενου ανυποφορου πονου, ειδικα οταν αυτος θα προκληθεί με μια τεχνική που τρομοκρατεί το θύμα.
Εκει πιστευω βρίσκεται και η ομορφιά της arcane art of torture , δηλαδη το να αφουγκραστέις την προσωπική της κολαση , τους φοβους της , τις ανασφαλειες της , να δεις στα ματια της αυτα που ευχεται να μην της συμβούν γιατι φοβάται να τα θέλει . Και ύστερα να παιξεις με τους ΄φοβους της , να την κανεις να τους αντιμετωπίσει , να κανεις το σωμα να υποφέρει στα σημεια που τρέμει, με τρόπους που στην σκέψη και μονο δειλιάζει. Σαν ενας κραμα ενος Σαδιστη Φρουντ που συναντα εναν εμπειρο ιεροεξεταστη.

 

Το είχα καταλάβει ότι είσαι ιδαίτερα επιδέξιος στο D/s. Δεν ωφελεί να το κρύβεις.

 

Αυτο που περιεγραψα ειναι S/m . Πονος του σωματος και της ψυχης. Μαρτυριο. Βασανιστηριο

 

Είναι D/s στο πλαίσιο του οποίου χρησιμοποιείται και το SM. Μπορείς να το αρνείσαι όσο θέλεις. Αυτό δεν σε κάνει λιγότερο ελκυστικό. 

Επίμων, απόλυτος, σίγουρος, απτόητος, ήρεμος και αδιάλλακτος. Πολύ Κυριαρχικό σε βρίσκω. Μήπως να άλλαζες στάτους;