Πως βιωσα τον θανατο!

Απάντηση: Πως βιωσα τον θανατο!

Ο εγκέφαλος.
Ένας σκεπτικιστής...

 

Re: Απάντηση: Πως βιωσα τον θανατο!

Αυτο πιστεψε, με ουτε οι γιατροι δεν το αποδεχτηκαν!

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Πως βιωσα τον θανατο!

Βασικά ο καθένας μπορεί να το ερμηνεύσει όπως θέλει,αφού είναι αδύνατο να δοθεί μια λογική εξήγηση.Πάντως κανείς δεν ξέρει τις δυνατότητες του ανθρώπινου εγκεφάλου,ούτε καν οι γιατροί.

 

Για σταθειτε βρε παιδια!
Ναι διαφωνω με τους σκεπτικιστες, ωστοσο αποδεχομαι πληρως την γνωμη τους!
ΟΜΩΣ, ξερω τι ειδα τι βιωσα, αν εγω η αλλοι ανθρωποι που ειχαμε μεταθανατια εμπειρια, δηλωσουμε πως τα νησια του Πασχα δεν υπαρχουν αφου δεν τα εχουμε επισκεφτει θα πεισθειτε οτι οντως δεν υπαρχουν?
Πως θα με κανετε να πεισθω οτι υφιστανται και ειναι εκει στον ειρηνικο?
Δεν τα εχω δει σε φωτογραφιες, δεν τα εχω επισκεφτει, αρα γιατι να πεισθω για την υπαρξη τους?

 

τα δειχνει στο Google Earth 

 

και το E.V.P. (φαινομενο ηλεκτρονικης φωνης) επισης!

 

ααααααα μην με μπερδευεις με τετοια... εγω απο χωριο ειμαι !!!

 

O εγκέφαλος την ώρα που τα τινάζεις εκρίνει κάποιες ουσίες (κάπως παραισθησιογόνες) για να έχεις πιο εύκολο φευγιό. Χάρην σε αυτές και σε κάποια εξωτερικά ερεθίσματα που δέχεται (χωρίς το άτομο να έχει άμεση επαφή με το περιβάλλον) πολλά από τα άτομα που έχουνε αυτό που λέμε νεκροφάνια ή μεταθανάτια εμπειρία μιλανε για την "άλλη ζωή".
Έπειτα από το θάνατο το μόνο που μένει είναι τα βουβά θλιμμένα πρόσωπα των φίλων και συγγενών στη ζωή, που το μόνο που μπορούν να κάνουνε για να ξορκήσουνε αυτό το αδιανόητο για τον άνθρωπο (γιατί τα ζώα ως γνωστόν δεν έχουνε επίγνωση θανάτου μόνο ο άνθρωπος) γεγονός, είναι να σε κρατήσουνε σαν ανάμνηση εντός τους και να σε θυμούνται (Εις μνήμην, Να ζήσετε.. να τον θυμάσται).
Δυστυχώς Μιρέλλα, αλλη ζωή δεν υπάρχει (εδώ η κόλαση, εδώ και ο παράδεισος) και μετά από αυτήν, που έχει ο καθένας μας ΝΑDA. Από τα γραφόμενα σου μοιάζεις ευαίσθητο άτομο κατά βάθος (όλοι μας λίγο πολύ είμαστε). Να θεωρείς εαυτό τυχερό που νίκησε την μάχη με το θάνατο και γυρισε στη ζωή. Τίποτα άλλο. Μην ψάχνεσε για το τι υπάρχει μετά γιατί θα χάσεις όλη την ομορφιά του εδώ.
Δεν ήθελα να βαρύνω το κλίμα αλλά έχω χάσει τον πατέρα μου (που έλιωνε για μερικούς μήνες) και ξέρω πολύ καλά τι λέω. Μετά και το θάνατο του, η κάθε λογής ψευδαίσθηση που είχα για το θείο (ακόμα και πριν ήσαν μηδαμινές) εξαλίφθηκε. Δηλώνω Άθεος και βαθύτατα ανθρωπιστής και σκεπτικιστής.

 

Ο καθενας μπορει να πιστευεο ο,τι θελει.
Οταν πεθανουμε δεν μενει παρα να το ανακαλυψουμε αν υπαρχει η οχι!
Και εγω εχασα και τους 2 γονεις μου, την μητερα μου το 2002 απο οκγο στο κεφαλι και τον πατερα μου τον Νοεμβριο του 2006 απο κιρωση του ηπατος.
Δεν επαψα ομως να πιστευω στο μετα!

 

Λυπάμαι πολύ. Αλλά να θυμάσαι, τίποτε που το έχουμε αισθανθεί δεν χάνεται ποτέ. Είναι δικό μας. Δεν μπορεί να μας το πάρει κανείς, ποτέ, ούτε ο θάνατος.