Δυσκολια διαλογου με σκλάβα

Mavrobassilis φυσικά και ο καθένας μπορεί να φέρεται όπως του αρέσει σε αυτούς που τον δέχονται για αυτό που είναι.
Αλλά δε μπορεί να κατακρίνει όσους δεν ενστερνίζονται τις απόψεις του.

 

Re: Απάντηση: Re: Δυσκολια διαλογου

Μην παραγνωρίζεις αγαπητή Elvira το γεγονός, πως πολλοί Masters και slaves πιστεύουν σε τέτοιες αντιλήψεις άσχετα αν εμείς συμφωνούμε ή όχι.

 

Masterattilas , νομίζω ότι κέρδισες το κεφαλαίο σου Μ και μετά το έχασες με τραγικό τρόπο.

Δεν συμφωνώ άμεσα με το συλλογισμό σου γιατί κάλλιστα θα μπορούσα να δοκιμάσω τις αντοχές σου και δε σε θεωρώ καθόλου κατώτατη ύπαρξη.

Vae victis λοιπόν (από τους Γαλάτες και όχι από τους Ούννους).

Κατανοώ όμως έμμεσα τον συλλογισμό σου γιατί…

Είναι ερεθιστικό να έχεις ζωντανά αντικείμενα άξια για τις σωματικές σου απολαύσεις και μόνο. Σε αυτή την περίπτωση δεν ενδιαφέρεσαι για την πνευματική τους αξία. Θα μπορούσε άνετα να είναι και πνευματικά ανώτερα από εσένα, αλλά αυτό είναι περιττό εφόσον σου είναι χρήσιμα για ένα μόνο λόγο.

Οπότε ποιος ο λόγος να πρέπει να εκφράσεις τον αποτροπιασμό σου για την υπερτίμηση των αντικειμένων, κατά την άποψη σου; Μήπως έτσι δεν τους προσδιορίζεις μία κάποια αξία; Αξία, εφόσον ασχολήθηκες έστω και έμμεσα μαζί τους, για τον πνευματικό τους αποχρωματισμό; Τον χρειάζεσαι;

Με απογοητεύεις…
Κρίμα…
Άλλος ένας μύθος που πέφτει…
Μου μοιάζεις πολύ λίγος τώρα…

Παραδειγματίσου από τον Μαυροβασίλη. Δεν χρειάζονται κορώνες για αυτό που πρεσβεύεις.

Υ.Γ. Δεν ειρωνεύομαι.

 

Εάν κάποιος Κυρίαρχος ξέρει μήνες πριν τις κινήσεις που πρόκειται να κάνει στην συνέχεια με την υποτακτική / σκλάβα του προς το επιθυμητό αποτέλεσμα (δικιά του επιθυμία) δεν μπορούμε να μιλάμε για διάλογο. Έχω γατάκια και τους μιλάω αλλά δεν είναι διάλογος. Χαίρομαι να τους μιλάω αλλά είναι απλά τα γατάκια μου. Είναι εκεί για την ευχαρίστησή μου. Το μόνο που θα μπορούσαν να μου πουν είναι, "πεινάω, θέλω κι άλλο φαγητό, εκείνη η κονσέρβα με τον σολωμό είναι εξαίσια, η άμμος είναι βρώμικη, άλλαξέ την άγαπημένη μου Κυρία σε παρακαλώ, πατάω στα κατουρλιά όταν πηγαίνω, χάιδεψέ με πίσω από τα αυτάκια, εκεί που μου αρέσει" κλπ.

Δεν πρόκειται περί διαλόγου.

Μπορεί να έχω στο νου μου πολλά γι αυτά. Το αυριανό τους εμβόλιο, μια αλλαγή στη δίαιτά τους, στείρωση. Δεν θα το συζητήσω μαζί τους.

Παρόλα αυτά τα αγαπώ. Και με αγαπούν κι εκείνα. Κοιμόμαστε αγκαλιά.

Είναι ένας τρόπος θεώρησης της Κυριαρχικής σχέσης. Υπάρχουν κι άλλοι.

Το πιο σημαντικό πιστεύω είναι να αφουγκράζεσαι τις ανάγκες του ζωντανού πλάσματος που είναι στην ιδιοκτησία σου και να φροντίζεις για την ευημερία του. Πάλι σε σένα γυρνάει. Η ευτυχισμένη γάτα ρουθουνίζει καλύτερα. Και δεν γρατζουνάει πολύ.

 

Απάντηση: Δυσκολια διαλογου

Κάνει διάλογο γιατί είναι πολιτισμένος ανθρωπος και δε βγάζει το ρόπαλο για να επιβληθεί.

(Lost Boy ελπίζω να μη με διαψευσεις και μου' ρθει καμια αδέσποτη   )

 

Ο Masterattilas κάνει μία τοποθέτηση η οποία σίγουρα είναι σεβαστή και έχει και τα επιχειρήματά της, καθότι ως δομή σκέψης μόνο παράλογη δε μπορεί να χαρακτηριστεί. Ωστόσο και ταυτόχρονα είναι θέμα προσέγγισης: επί προσωπικού οφείλω να προσφέρω αρκετά πράγματα στις slaves/submissives μου προκειμένου όταν τους ζητήσω το Χ και το Ψ, να το πράξουν δίχως δεύτερη σκέψη. Τι θα μπορούσαν να είναι αυτές οι προσφορές? Ενδεχομένως από το άνοιγμα της πόρτας που το έθεσε ως θέμα ο masterattilas, η αγορά γόβας στιλέτο ή/και φορέματος, κτλ. Απλά το Δόγμα μου είναι πως ο Αφέντης οφείλει να προσφέρει πολλά, προκειμένου να έχει τον ανάλογο σεβασμό και την άμεση και δίχως ενδοιασμούς εκπλήρωση των επιθυμιών του. Λογικό είναι αρκετοί από εσάς να μη συμφωνήσετε, αλλά το ζητούμενο είναι να ανταλλάζουμε απόψεις και να μαθαίνουμε πράγματα ο ένας από τον άλλον...

Vampire in a Cathedral

 

Re: Απάντηση: Δυσκολια διαλογου

Όχι zofia τα αφήνω αυτά για τους πολλύυυυυ "Masters".

 

Γλυκύτατες οι προσφορές σου αλλά μήπως δεν αρκούν για να επιτευχθεί η σχέση αυτού του ειδους; Δεν νομίζω ότι ο σεβασμός μπορεί να αγοραστεί με οποιαδήποτε κίνηση αβροφροσύνης ή αγοράς αντικειμένων. Ο σεβασμός δίνεται εκεί που αξίζει να δίνεται ασχέτως προσφορών και ασχέτως διαλόγου. Σέβομαι αυτό του οποίου αναγνωρίζω την αξία.

Αν ήθελα να ανταλλάξω απόψεις και να "μάθω πράγματα" θα παρακολουθούσα ένα σεμινάριο πάνω σε κάποιο ενδιαφέρον αντικείμενο όπως η ποίηση του Villon.

Γιατί πρέπει να παίξω μπιλιάρδο με τον Κυρίαρχο ή να πάμε σινεμά για να κάνουμε τη σχέση; (Αν θέλει, το τηλέφωνό μου το έχει. Θα δούμε το καινούργιο Σρεκ και μετά θα τον ξεσκίσω στο μπιλιάρδο). 

Έχω απόψεις. Απλά δεν βλέπω σε τί βοηθούν την Κυριαρχική σχέση πέρα από την διασκέδαση του Κ. Διορθώστε με αν κάνω λάθος.

 

"""Εγω προσωπικα δυσκολευωμαι πολυ να κανω διαλογο με μια σκλαβα.Την βλεπω σαν μια κατωτατη υπαρξη που εξαρταται απολυτα απο εμενα.Πιστευω δε οτι καθε αληθινοs αφεντηs κανει το ιδιο με εμενα.Πραγματικα απορω με καποιουs κυριαρχουs εδω μεσα που ακομα και καλοπιανουν τιs σλκαβεs με το δελεαρ τιs γνωριμιαs.Iσωs ειμαι πολυ βαρβαροs.Ομωs ετσι δεν πρεπει να ειναι καθε αληθινοs κυριαρxοs......"""

ΨΩΝΑΡΑ!

 

+1

Γιατί όλη αυτή η κριτική γενικότερα; Με την ίδια λογική θα πρέπει να "καταδικαστούν" και οι υποτακτικοί/σκλάβοι που βλέπουν τον Κύριο/Αφέντη τους ως "θεό"/κ.τ.λ. (το ανάλογο άλλο άκρο δηλαδή);
Είχα την εντύπωση πως σημαντικός παράγοντας στο bdsm είναι γενικότερα η ελευθερία (στο να είσαι αυτό που θες/νιώθεις/κάνεις χωρίς να ανησυχείς για την κριτική) και αποδοχή της ίδιας αυτής ελευθερίας και για τους υπολοίπους. Υπάρχει κάποιο "user's manual" και ο masterattilas το έχει αγνοήσει/παραβεί/παρερμηνεύσει; (μιας και είμαι νέα στο χώρο και δεν γνωρίζω). Αν ναι, καταλαβαίνω όλο αυτό το ντόρο. Αν όχι...
Το μόνο με το οποίο "διαφωνώ" είναι το εξής:

Δικαίωμά σου να τα πιστεύεις αυτά masterattilas. Δεν σημαίνει όμως ότι αυτό είναι κανόνας. Αν έτσι τη βρίσκεις εσύ, με γειά σου με χαρά σου (και βρίσκεις και πρόθυμες υπό/σκλάβες που το δέχονται). Άλλοι λειτουργούν αλλιώς. Δεν σημαίνει αυτό ότι δεν είναι "αληθινοί".

Υ.Γ. Σε ένα άλλο νήμα ο Ηλίας θέτει μια ερώτηση (με την οποία συμφωνώ απόλυτα) και κάνω quote παρακάτω μέρος αυτής:

Γνώμη μου είναι πως ο masterattilas έκανε ακριβώς αυτό: Τόλμησε να μοιραστεί μαζί μας αυτό που κάνει/του αρέσει. Κακώς λοιπόν τόση αποδοκιμασία.

 

χμ Srek ε?μου αρεσουν τα γουστα σου dora xexexe!

 

Στο θολο και ακαθοριστο τοπιο του D/s υπαρχουν εκατονταδες προσωπικες θεωρησεις της "Κυριαρχίας" και της "υποταγης"
Μη σας εκπλήσει.
Το D/s χωρα τα παντα, ειναι μπαλαντερ και βρίσκεται παντου γύρω μας,
Το ειρωνικο ειναι οτι ολοι το θεωρουν οτι ειναι δικο τους , οτι ανηκουν σε αυτό παρα τις οποιες ιδιαιτεροτητες του καθενός.
Ο εκνευρισμος σας πιστευω προερχεται απο τη συνειδητοποιηση του οτι το D/s ειναι ενα χωνευτήρι που μεσα στην αοριστολογία του χωρα τον masterattilas και τον οποιονδηποτε αλλο ακομα και αν εχουν διαμετρικά αντίθετες αποψεις.

Ας ξεριζώσουμε αυτο το ανοητο κατασκέυασμα και ας επαναφερουμε τον σαδομαζοχισμο στην προ του 1990 μορφή του. Τοτε που το τρύπιο σουρωτήρι με το ονομα D/s δεν υπήρχε και η σημαια του χώρου μας ήταν ο πόνος.

Θεωρω άδικο το χλευασμο του Master Attilas για την ειλικρινη έκθεση των αποψεων του.
Ειναι αναφαιρετο δικαιωμα του να πιστευει το οτιδήποτε.
Ο χλευασμος σε ενα φορουμ ανοικτών ιδεων εκπέμπει εναν συντηριτισμο.