Οι τρεις νόμοι της ρομποτικής

Re: Απάντηση: Οι τρεις νόμοι της ρομποτικής

Διδασκαλία δεν παίζει Syrah; Όλοι είμασταν παιδιά κάποτε (καλά για σένα έχω τις αμφιβολίες μου). 

 

Απάντηση: Οι τρεις νόμοι της ρομποτικής

δεν εχει λογο απλα εκτελει

 

Re: Απάντηση: Οι τρεις νόμοι της ρομποτικής

Η εκπαίδευση ενός σκλάβου αφορά σε τεχνικά θέματα και προαπαιτεί τη συνειδητή συναίνεσή του. Η γαλούχηση ιδεών και συναισθημάτων που θα οδηγήσουν σε υποτακτική/κυριαρχική συμπεριφορά δεν δύναται να γίνει αποκλειστικά εξωγενώς κατόπιν χειρισμών (εκπαίδευσης εν προκειμένω), ούτε σε μεγάλη ηλικία (αν κρίνω εξ ιδίων).

Πιο απλά, το πώς θα γίνει χρήσιμος ένας άνδρας σε εμένα είναι θέμα που θα επιλύσω εγώ. Το αν επιθυμεί να μου είναι χρήσιμος, και αν έχει θέληση να εργαστεί προς την κατεύθυνση αυτή (αν γενικώς οι επιθυμίες του μεταφράζονται σε προσπάθεια, δηλαδή) είναι ένα θέμα που οφείλει να έχει επιλύσει εκείνος πριν έρθει σε εμένα.

Πιο απλά, προσπαθώ να φτιάξω γιαούρτι αφότου βεβαιωθώ ότι έχω μαγιά γιαουρτιού.

Υπάρχει και η περίπτωση των υποτακτικών/μαζοχιστών που στην πορεία μίας εκπαίδευσης εντός μίας M/s σχέσης ανακαλύπτουν το πραγματικό τους κίνητρο για να υπάρξουν σε μία τέτοια σχέση (έκαναν από περιέργεια μια ανέμελη βόλτα με τη βάρκα και στα μισά συνειδητοποίησαν πως δεν ήταν παρά ψάρια στη στεριά, και πως μια ζωή γύρευαν απεγνωσμένα να βουτήξουν στα γαλανά νερά). Αλλά αυτό δεν συνάδει ούτε με τη δική μου ιδιοσυγκρασία (δεν κάνω αυθόρμητες βόλτες), ούτε με την πορεία μου (δεν ξεκίνησα από τη στεριά αλλά από το βυθό – με αφετηρία τη στιγμή από την οποία θυμάμαι τον εαυτό μου και έπειτα) ούτε με το πώς θεωρώ το BDSM (τα δικά μου νερά είναι μαύρα).

Από την πλευρά των κυρίαρχων, δεν μπορώ να κατανοήσω το κίνητρό τους να αναλάβουν την κηδεμονία κάποιων άλλων ανθρώπων, οι οποίοι δεν είναι βέβαιοι αναφορικά με τις επιθυμίες τους. Τι κίνητρο έχει κάποιος να πάει βόλτα τους περίεργους/υποψιασμένους μέλλοντες κολυμβητές; Ο καθηγητής σε σχολείο αντιαυταρχικής αγωγής προτιμά να αναλαμβάνει παιδιά με μη αποσαφηνισμένο κίνητρο για γνώση και τους ξεκινά από τα βασικά «Μου αρέσει το σχολείο; Αν ναι γιατί; Αν όχι γιατί;» (ενώ θα μπορούσε να εργάζεται σε μορφωτικά ιδρύματα με αυστηρότερα καθεστώτα, στα οποία θα συναντούσε μαθητές που όχι απλώς δεν χρειάζονται ενθάρρυνση στη μελέτη, αλλά θα περίμεναν σαν σφουγγάρια να απορροφήσουν κάθε πληροφορία που θα τους έκανε την τιμή να τους επικοινωνήσει) πιθανώς (εικάζω, εννοείται πως στη θέση του δεν θα ήμουν ποτέ) επειδή θεωρεί ότι τα πρώτα τον έχουν περισσότερο ανάγκη, όχι να τους διδάξει αλλά να τους εμπνεύσει την αγάπη για μάθηση. Αλλά εκείνος είναι βέβαιος πως τα νερά της γνώσης είναι γαλανά και όχι μαύρα.

Σωστά, μέμνησο απιστείν. Αν το βιωματικό επίπεδο δεν συνάδει με την ηλικία μου, είτε γεννήθηκα ενήλικη, είτε κρύβω έτη (http://www.laprairie.com/fr/deager_detail.aspx?pid=1398).  

ΥΓ. Σου αρέσουν τα βιβλία του Ασίμωφ;

 

Απάντηση: Οι τρεις νόμοι της ρομποτικής

ισαακ, ο δάσκαλος της αιθεροβάμουσας διανοίας.

 

Re: Απάντηση: Οι τρεις νόμοι της ρομποτικής

Δεν γνωρίζω αν η εκπαίδευση ενός σκλάβου αφορά μόνο τεχνικά θέματα, όμως δεν αναφερόμουν σε αυτήν αλλά στην καθοδήγηση ενός ατόμου υποτακτικής ψυχολογίας, έτσι ώστε να κατακτήσει την συνειδητότητα. Πρόσφατα διάβασα για τον Μέντορα, ίσως ένας Μέντορας είναι πιο κατάλληλος γι αυτό το κομμάτι. Μερικοί Κυρίαρχοι βαριούνται να ασχοληθούν προφανώς και ψάχνουν τους έτοιμους. Και γι αυτό ίσως δεν βρίσκουν. Πόσοι υποτακτικοί είναι συνειδητοποιημένοι; Όσο για τις τάσεις υποταγής από ότι έχω καταλάβει πρέπει να προϋπάρχουν έτσι ώστε να προκύψει απόλαυση από μία τέτοια σχέση, δεν διδάσκονται, και άρα σε αυτό συμφωνώ.

Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς με τη λέξη «χρήσιμος». Ένας άνθρωπος τον οποίο χρησιμοποιώ για κάποιο λόγο με αφήνει παγερά αδιάφορη πέρα από μία αμυδρή ικανοποίηση ότι πήρα αυτό που ήθελα με κάποιους εμπνευσμένους χειρισμούς. Δεν υπάρχουν και πολλά πλέον που θέλω να παίρνω από τους άλλους, πιο πολύ το κάνω στον επαγγελματικό τομέα και όχι στον προσωπικό. Ζω τις στιγμές μου προσπαθώντας να αφουγκραστώ το πιο πολύτιμο πράγμα που περνάει δίπλα μου, την ψυχή ενός ανθρώπου, και όχι την χρησιμότητά του προς εμένα. Αυτό μου δίνει απόλαυση και δεν θεωρώ πως τον χρησιμοποιώ γιατί θα πάρει κι αυτός. Έχω βάσιμες υποψίες πλέον πως τα πιο δοτικά άτομα είναι οι Κυρίαρχοι.

Δεν ξέρω να φτιάχνω γιαούρτι. Αλλά αν δω κάποιον στον δρόμο που δυσκολεύεται να περάσει μόνος του απέναντι, τον παίρνω από το χέρι. Θα αισθανόμουν άσχημα αν δεν το έκανα. Κι αυτό μου δίνει απόλαυση. Try it. 

Αυτό εξηγεί λίγο και την συμπάθεια που τρέφω προς εσένα (παρά τις διαφωνίες μου στο συγκεκριμένο ποστ). Αν τα δικά σου νερά είναι μαύρα, πρέπει να είσαι Καρχαρίας. Λατρεύω τους Καρχαρίες. Ιδίως όταν βολτάρουν στα δικά μου γαλανά νερά για να δουν τι ωραία και ανέμελα παίζω εγώ εκεί.

Καταλαβαίνω το σκεπτικό σου. Υπάρχουν δάσκαλοι για όλα τα είδη μαθητών. Αυτό που έμαθα εγώ είναι ότι δεν αξίζει τον κόπο (μου) να διδάσκω μόνο τους καλούς μαθητές. Αυτό δικαιώνει και την ύπαρξή μου εν μέρει (ιδίως εφόσον κανένας άλλος δεν επιθυμεί να αναλάβει τους προβληματικούς μαθητές αφού θα του βγάλουν την ψυχή στη διάρκεια). Γι αυτό η διδασκαλία θεωρείται ένα εξαιρετικά ψυχοφθόρο επάγγελμα. Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω τι εννοείς όταν λες ότι ο διδάσκων κάνει στους μαθητές του την τιμή να επικοινωνήσει αυτά που γνωρίζει. Αντλώ μεγάλη απόλαυση από τους μαθητές μου, ιδίως όταν καρπώνομαι απτά αποτελέσματα. Θεωρώ τιμή μου που με εμπιστεύονται και με σέβονται και με αγαπούν αρκετά ώστε να κάνουν προσπάθεια για να βελτιώσουν τον εαυτό τους. Ο δάσκαλος ίσως να είναι απλά το μέσον που σου επιτρέπει να αρχίσεις να υπερβαίνεις τις δυσκολίες και να κατακτάς αυτά που επιθυμείς.

Τα νερά της γνώσης είναι και γαλανά και μαύρα. Θεωρώ πως η αποδοχή της ζωής με όλα της τα χρώματα είναι ένα εισαγωγικό μάθημα.

Και απαντάς έτσι στο ερώτημά μου περί καθοδήγησης ενός ατόμου το οποίο ίσως θα μπορούσε να κατακτήσει την συνειδητότητα της ενηλικίωσης. Νομίζω πως αυτό δεν είναι θέμα βιολογικής ηλικίας αλλά κατάλληλων εσωτερικών διεργασιών, σε συνάρτηση με τα βιώματα κάποιου. Αν παρέχουμε τα βιώματα σε κάποιον που έχει τις δυνατότητες να εξελιχθεί, θα φάμε το γιαουρτάκι μας. Ειδάλλως θα περιμένουμε την μαγιά. Επ’ αόριστον ενδεχομένως. 

Πολύ. Αν και προτιμώ τον Philip K. Dick. Αγαπημένο μου βιβλίο το Ubik. Πιστεύω πως τα περισσότερα μέλη του φόρουμ γνωρίζουν το γιατί.  

 

Re: Απάντηση: Οι τρεις νόμοι της ρομποτικής

Συμφωνώ. Κάνω την ίδια διαφοροποίηση μεταξύ εκπαιδευτή και μέντορα.

Να δύναται να υπηρετήσει αποτελεσματικά. Εν προκειμένω λοιπόν, η θέληση να υπηρετήσει από εμένα θεωρείται προαπαιτούμενη, ώστε να έχει νόημα οποιαδήποτε εκπαίδευση που θα τον βοηθήσει να το επιτύχει.

Ομοίως συμφωνώ, ομοίως με την προϋπόθεση ότι η επιθυμία να περάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο είναι ξεκάθαρη εντός του.

Εννοώ πως εκείνος που αντιλαμβάνεται τη γνώση ως πολύτιμο εργαλείο, είναι ευγνώμων σε εκείνον που του την προμηθεύει με γενναιοδωρία.

 

Απάντηση: Οι τρεις νόμοι της ρομποτικής

Το δικαιωμα να ρωταει το εχει,το δικαιωμα να παιρνει απαντησεις δεν εχει,αν και εγω ειμαι της αποψης οτι αν οχι ολες τις περισσοτερες φορες πρεπει να παιρνει,αλλα αυτο ειναι δικαιωμα του Κυριαρχου.
Τωρα εαν ο περιγυρος πρεπει να κρινει τις πραξεις της;
Δεν μπορουμε σε κανενα ανθρωπο να του στερησουμε να ζει και να κινειται σε αυτη την κοινωνια.Τωρα εαν οι κρισεις του περιγυρου της την επηρεαζουν πιο πολυ(φανταζομαι οτι αυτο το νοημα εχει η ερωτηση)
απο τον Κυριο της τοτε παμε για αλλα που λεει ο λαος

 

Παρατηρωντας τον ενδιαφερον διαλογο μεταξύ Syrah και Δωρας θα ηθελα να πω τα εξης:
Βρισκω εξαιρετικα πιο rewarding την εμπειρία της εκπαιδευσης ατόμων που σεβονται τη γνώση και την αποζητούν μια και θεωρω ματαιο να προσπαθω να εμπνέυσω την αγαπη στη γνώση σε ατομα που το θεωρουν ως burden. Δεν μπορεις να βοηθήσεις καποιον που δεν ζητα την βοηθεια σου.
Κατα συνεπεια δεν μπορεις να μεταλαμπαδευσεις τη γνωση σε καποια που δεν θελει να μαθει γιατι εμαθε να βλεπει τη γνώση ως εχθρό ,που εχει εσφαλμενα ταυτισει τη μαθησιακη διαδικασία με την επιβολή, τον αυταρχισμο ή θεωρει τη μαθηση ως μια υποτακτική σταση που τον προσβαλει (συνδρομο του επαναστατη χωρις αιτια).
Εν ολιγης προτιμώ να έχω καλους μαθητες. Οι λοιποι εξαναγκαζονται να βρισκονται μονο ως φυσική παρουσία στιν χώρο μεταδοσης τη γνώσης και μπορουν να απαλειφθουν η να παραλειφθουν.
Στους καλους μαθητες μπορεις και να εισαι ιδιατερα αυστηρος και να εμμενεις στην λεπτομέρεια , εχοντας μεγαλες απαιτήσεις.Τους εξελίσεις οσο περισσοτερο μπορείς .

Σε επιπεδο υποτακτικών ατόμων θεωρώ εξαιρετική προκληση στο να βασιστώ στη διαισθηση και την ενσυναισθηση μου και να επιδιώξω να βγάλω απο μεσα της αυτο που πιστέυω οτι υπάρχει.
Αν αντιληφθώ οτι εχει μεσα της το υποτακτικό δυναμικό νοιώθω εντονη επιθυμία να την προβοκάρω ωστε να αναδέιξω τις αντιφάσεις της και στο τελος να ερθει αντιμέτωπη με αμειλικτα ερωτηματα σχετικά με το τι εν τελει θεωρεί απολαυστικό. Εκεινα τα ενοχα καταπιεσμένα θελω, τις αποκρυφες "αρρωστημενες ηδονές" που τοσα χρόνια εκρυβε επιμελώς πισω απο ευθραυστους τοιχους.
Ειναι εξαιρετικά rewarding να βλέπεις την εκπληξη στα μάτια της μαζοχιστριας - υποτακτικής οταν ανακαλύπτει για πρώτη φορά την "αλλοκοτη" ηδονή του πονου και την ψυχικη ευχαρίστηση της υποταγής στις επιθυμίες σου.
Να κοιτα τις πρωτες χαραγματιες στο κορμι της και με χαρα ενος παιδιου που του δίνεις ενα νεο υπεροχο παιχνιδι να σου ομολογεί γελώντας οτι "της αρεσε" .
Τοτε , οταν θα εχεις αναδέιξει αυτο που που ειχε μεσα της και δεν μπορουσε να το εκφράσει. οταν τα ματια της θα ειναι γεματα ευγνωμοσύνη γιατι την λυτρωσες απο ολους αυτους τους δαιμονες που την ταλαιπωρούσαν , οταν θα δει καταματα αυτο που παντα ήταν,
τοτε μπορεις να πεις οτι αυτο που εχεις μπροστα σου ειναι το δημιουργημα σου
Εσυ της εδειξες το δρόμο και την κατευθύνεις, και αυτος ο δεσμος ειναι πολυ ισχυρος αναμεσα σας.
Δεν εισαι απλα ο Κυριαρχος της αλλα αυτος που πηρε ενα ακατεργαστο κομματι και του εδωσε την πρώτη μορφή. Ολοι οι υπολοιποι αν και οταν προκυψουν θα δουλευουν πανω στη μορφη που εσυ της εδωσες .
Εισαι ο δημιουργός και ο δασκαλος της. Εσυ τη δημιουργησες.
Και αυτη η αισθηση ειναι απλα υπεροχη.

 

Μπορώ να το κρατήσω; Για την επόμενη φορά  

 

(Υπογράμμιση δική μου.)

Πάντα είχα σοβαρότατες αντιρρήσεις περί της δυνατότητας για την πολυσυζητημένη "αποδόμηση" από ψυχολογική άποψη, και εδώ ο συγγραφέας του ποστ με βρίσκει απολύτως σύμφωνη.

(Έχω μια ερώτηση : Αναφέρεσαι αποκλειστικά και μόνο το υποτακτικό / μαζοχιστικό δυναμικό ή πιθανότατα θα ενθαρρύνεις / προσπαθήσεις να αναδείξεις κι άλλα δυναμικά, π.χ. δημιουργικά ; Πιστεύεις πως η ανάδειξη των δε υποστηρίζουν την ανάπτυξη των μεν, ή όχι; )


​

 

Για εμένα προσωπικά ο κεντρικός στόχος είναι η απελεύθερωση. Η αποδόμηση των δεσμών τους είναι από την πείρα μου, απαραίτητη. Αλλά ακόμα και αυτή μπορεί να επιφέρει απρόβλεπτες αλλαγές!

Τι καλύτερο από το να ωθήσεις το άτομο σε μία επάνασταση ενάντια στα τείχη που τον κρατούν φυλακισμένο; Τα τείχη που βρίσκονται μέσα στα εδάφη της προσωπικότητας του. Να το βοηθήσεις δίνοντας του τον αέρα, ενισχύοντας την δύναμη, εμπνέοντας την τόλμη, καθοδηγώντας τον στην τεχνική, να πάρει ο ίδιος τα εργαλεία στα χέρια του και να γκρεμίσει αυτό που τον κρατά δεμμένο.

Κάθε δυναμικό που θα μπορούσε να βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση είναι χρήσιμο.

Το πνεύμα πρέπει να είναι ελεύθερο και η θέληση προσωπική και ισχυρή.
Όταν γονατίζει να μην τον κάνει γιατί τα πόδια βαραίνουν.
Αλλά γιατί αυτή είναι η δική του προσέγγιση στην δική του Εδέμ.
Γιατί έτσι νιώθει το αέρα στην δική του προσωπική κορύφωση.

Η σεξουαλική υποταγή δεν επιτυγχάνεται με το ψαλίδισμα των φτερών.
Αλλά με την ολοκληρωτική αποδέσμευση της ψυχής ενός ατόμου που ακόμα και ελεύθερο αποζητά την υποταγή...

 

Re: Απάντηση: Οι τρεις νόμοι της ρομποτικής

Ξεκάθαρη η απάντησή σου, Syrah, και σε ευχαριστώ. Θα μπορούσα να πω ότι είμαι ευγνώμων, όχι τόσο για την ίδια την απάντηση αλλά για το ύφος που επιλέγεις και που πάντα με διδάσκει πολλά.