ΕΜΦΑΝΙΣΗ

Ποση ψυχραιμια πια?????
Οποτε την βλεπω δαγκωνω με λυσσα την ακρη του αναπτηρα, τρωω το καπακι απο το στυλο, μμμμμμμμμμμμμμμμμμμμ!!!!!!!!!!!!!!!!λυσσαω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Και αυτη ολο μεσα στο ναζι, "και τωρα θα ψησουμε αυτο, και τωρα θα ψησουμε εκεινο", γιατι δεν πεταει τις βυζαρες της εξω να ψηθουμε ολοι ομαδικα?????? 

 

Απάντηση: Re: ΕΜΦΑΝΙΣΗ

ωχ ωχ ωχ επικινδυνη σας κοβω!!!!!!!!!

 

Ευχαριστώ DeSade. Κι ευχαριστώ και τον Kits για την ανοχή του. Είναι φοβερό το παλιόπαιδο. 

Από τον Μικρό Πρίγκηπα:

The little prince went away, to look again at the roses.
"You are not at all like my rose," he said. "As yet you are nothing. No one has tamed you, and you have tamed no one. You are like my fox when I first knew him. He was only a fox like a hundred thousand other foxes. But I have made him my friend, and now he is unique in all the world."
And the roses were very much embarassed.
"You are beautiful, but you are empty," he went on. "One could not die for you. To be sure, an ordinary passerby would think that my rose looked just like you--the rose that belongs to me. But in herself alone she is more important than all the hundreds of you other roses: because it is she that I have watered; because it is she that I have put under the glass globe; because it is she that I have sheltered behind the screen; because it is for her that I have killed the caterpillars (except the two or three that we saved to become butterflies); because it is she that I have listened to, when she grumbled, or boasted, or ever sometimes when she said nothing. Because she is my rose.
And he went back to meet the fox.
"Goodbye," he said.
"Goodbye," said the fox. "And now here is my secret, a very simple secret: It is only with the heart that one can see rightly; what is essential is invisible to the eye."
"What is essential is invisible to the eye," the little prince repeated, so that he would be sure to remember.
"It is the time you have wasted for your rose that makes your rose so important."
"It is the time I have wasted for my rose--" said the little prince, so that he would be sure to remember.
"Men have forgotten this truth," said the fox. "But you must not forget it. You become responsible, forever, for what you have tamed. You are responsible for your rose . . ."
"I am responsible for my rose," the little prince repeated, so that he would be sure to remember.

 

Απάντηση: ΕΜΦΑΝΙΣΗ

Δεν διάβασα όλα τα ποστ (βαριέμαι) και ζητώ συγνώμη αν κάποιος/α άλλος το έχει αναφέρει.

Καλή η "χημεία" αλλά χημικός δεν είμαι.
Δεν είμαι φαν των top models αλλά ούτε είμαι φαν των μπάζων.
Είμαι φαν της νταρντανογυναίκας, με τα σωστά "πιασίματά" της, που το κορμί της έχει τις κατάλληλες "προδιαγραφές" για να το χρησιμοποιήσω. Τα απόλυτα "καχεκτικά" μου κάνουν μόνο για να φτιάξω σούπα.
Αλλά και πάλι, δεν μιλάω για βόδια.

Ναι, θα μιλήσω για χημεία αν και εφόσον πρώτα μπορώ να σταθώ δίπλα της σε ένα μπαρ χωρίς να ντρέπομαι που την κυκλοφορώ.

Ούτε εγώ είμαι κανένα μοντέλο. Εχω την κοιλιά μου. Δεν νομίζω όμως μέχρι σήμερα κανείς να ντρέπεται να κυκλοφορεί μαζί μου (εκτός και αν δεν μου το έχει πει) 

 

Όλοι θα ήθελαν έναν εμφανίσιμο άνθρωπο δίπλα τους.
Το τι παίρνουν όμως εξαρτάται άμεσα από το τι .... υπάρχει  

 

Τρομεροί...

(Την εσωτερική ασκήμια, ιδίως όπως εκφράζεται στο πρόσωπο και στη στάση ζωής, δεν αντέχω πολύ-πολύ.)


​

 

Τα λέει κι ο Ποιητής (αν και μεταξύ μας μάλλον πλάκα μας κάνει...)

SONNET 130

My mistress' eyes are nothing like the sun;

Coral is far more red than her lips' red;

If snow be white, why then her breasts are dun;

If hairs be wires, black wires grow on her head.

I have seen roses damask'd, red and white,

But no such roses see I in her cheeks;

And in some perfumes is there more delight

Than in the breath that from my mistress reeks.

I love to hear her speak, yet well I know

That music hath a far more pleasing sound;

I grant I never saw a goddess go;

My mistress, when she walks, treads on the ground:

And yet, by heaven, I think my love as rare

As any she belied with false compare.


(Shakespeare)

 

φυσικα και παιζει ρολο.προσωπικα δεν θα πηγαινα ποτε με μια ασχημη αφεντρα.θελω η αφεντρα να ειναι ομορφη και σεξυ και οχι μεγαλης ηλικιας

 

Απάντηση: ΕΜΦΑΝΙΣΗ

λυχνιός σβεσθείσης πάσα γυνή ομοία
τουτέστιν, στο σκοτάδι όλες ίδιες είναι

 

Re: Απάντηση: ΕΜΦΑΝΙΣΗ

Επομένως, όλο κι όλο που έχει να κάνει μια γυναίκα είναι να σταθεί στο φως. Γυμνή.

Ισχύει το ίδιο και για τον Άντρα άραγε; Ή η γυναίκα ξέρει ποιον αγκαλιάζει, ακόμη και στο σκοτάδι;

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: ΕΜΦΑΝΙΣΗ

Και να μην το ξέρει, το νοιώθει.
Αυτή είναι η διαφορά μας.
Εμείς, ξέρουμε ότι νοιώθουμε και νοιώθουμε ότι ξέρουμε.
Εσείς, ενώ δεν ξέρετε, νοιώθετε και άμα νοιώθετε, δεν ξέρετε τι θέλετε 

 

Νομίζω καμία. Το βασικότερο δεν είναι το περιτύλιγμα αλλά το περιεχόμενο. Το πρώτο βοηθάει περισσότερο στην προόθηση του προϊόντος. Αν όμως το περιεχόμενο είναι σκάρτο τι να την κάνεις την συσκευασία???