Περι ελευθερίας...

Re: Απάντηση: Περι ελευθερίας...

Και όμως όταν θεωρείς την ελευθερία σχετικά με το παρατηρούμενο, όπως επισήμανε ο MasterJP, ασφαλώς και σχετικοποιείται διότι απλούστατα το αναεφρόμενό της, το παρατηρούμενο, εδώ, συνεχώς αλλάζει (βλέπε τη διαλεχτική στον Ηράκλειτο, στο Χέγκελ, στο Μάρξ, ή ακόμα στη σύγχρονη θεωρητική φυσική, Πλανκ κ.λπ.).

 

Τι ακριβώς αλλάζει όσον αφορά την έννοια της ελευθερίας για οποιονδήποτε παρατηρούμενο ή οποιονδήποτε παρατρηρητή;

Αν θέλεις εξήγησέ μου, γιατί δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς θέλεις να πεις. Τι αλλάζει στο «παρατηρούμενο»;

 

Ορθότατο και ισχύει.

Αυτό ακριβώς που παρατήρησα στο πρώτο μου post στο thread.
Πως από λάθος μερικοί υποτακτικοί βαπτίζουν την ευτυχία που αισθάνονται μέσα από τον περιορισμό, ελευθερία.

 

Τα πάντα. Κάθε στιγμή είναι διαφορετική. Θα ξεκινήσω με το ΄"τα πάντα ρει", αυτή η ηράκλειτος θεώρηση της πραγματικότητας ισχύει και στην κοινωνία. Άρα ένα άτομο δεν μπορεί να μείνει το ίδιο, παρά για πολύ λίγα δευτερόλεπτα, ότι συμβαίνει γύρω του τον αλλάζουν, άρα το παρτηρούμενο, αν είναι το άτομο-Κυρίρχος, δεν μπορεί παρά να αλλάζει. Αν το παρατηρούμενο είναι η κοινωνία (ή καλύτερα ένα κομμάτι της) αυτό αλλάζει πολύ πιο γρήγορα. Δεν ξέρω αν έγινα σαφής τώρα.

 

Δε διαφωνώ σε αυτά που λες, αλλά δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχουν οι αλλαγές των ανθρώπων αυτών, με την ελευθερία.

 

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε σε ένα βουνό της Κρήτης
ενας βοσκός που ας πούμε ότι τον έλεγαν Μανόλη.
Περνούσε τις μέρες του με τα πρόβατα του πάνω στα
μητάτα και κοντά στην αγρία φύση. ήταν η εποχή που
οι Τούρκοι έκαναν επιθέσεις για να καταλάβουν την Κρήτη
από τους Ενετούς. Προς βοήθεια της γαληνότατης δημοκρατίας
είχε καταφτάσει στο νησί μεγάλος στόλος φέρνοντας μαζί του
και γυναίκες πόρνες από την Ευρώπη.
Άρχισαν λοιπόν να φτάνουν στα αυτιά του Μανόλη ιστορίες
από το μεγάλο κάστρο η Χάνδακα όπως έλεγαν τότε το Ηράκλειο
Ιστορίες για γυναίκες που χαν λέει άσπρο κρέας και έδειχναν
μέχρι και τον αστράγαλο τους. Ακούγοντας όλα αυτά του
ανοιξε η όρεξη και άρχισε να βλέπει μέχρι και στον ύπνο
του τις γυναίκες αυτές. Ώσπου μια μέρα τ αποφάσισε
Ήθελε κι αυτός μια φορά στη ζωή του να πλαγιάσει με
γυναικα που είχε άσπρο κρέας, το ήθελε όμως κολασμένα
Ξεκίνησε λοιπόν με τα ποδια για την μεγάλη πολιτεία και
σε όλο το δρόμο σκεπτόταν τις ηδονές που σύντομα επρόκειτο
να γευτεί, όσο πλησίαζε τόσο τον κυρίευε η επιθυμία του
καιγόταν ολόκληρος και είχε θόλωση το μυαλό του από την
προσμονή. Και ένα σούρουπο φτάνει στην Χανιοπορτα την
ανατολική πύλη της πόλης κοντοστάθηκε για μια στιγμή
και κοίταξε την πλανεύτρα πολιτεία με τις ηδονές και τις
γυναίκες που μέχρι και τον αστράγαλο τους έδειχναν
Ήταν πια έτοιμος το ταξίδι είχε τελείωση τώρα το όνειρο
θα γινόταν αληθινό….αλλά μια σκέψη πέρασε από το
κεφάλι του…δίσταζε ….ποιος με κυβερνά σκέυτηκε
Δεν είμαι εγώ ελεύθερος να αποφασίσω αλλά η επιθυμία μου
Και τότε μπροστά στην πόρτα των ηδονών ο βοσκός
στύλωσε τα ποδιά του έσφιξε της γροθιές του και φώναξε
Άμα θέλω μπαίνω κι άμα θέλω δε μπαίνω
Δε μπαίνω
Έκανε μεταβολή και γύρισε στα βουνά του
Μας λέει αυτή η μικρή ιστορία ότι ελευθερία σημαίνει
ανάμεσα σε πολλά αλλά να μην σε κυβερνούν τα ένστικτα
Ένας σπουδαίος κριτικός κάποτε παριστάνοντας τον Θεό έγραψε
Δεν ελπίζω τίποτα
Δε φοβούμαι τίποτα
Είμαι λεύτερος
Κι όμως ο άνθρωπος αυτός πέρασε όλη του τη ζωή μέσα στην
ανασφάλεια στην αμφιβολία στο φόβο και τον πόνο και όλα
αυτά ίσος να ήταν η δική του ελευθερία γιατί μέσα απ αυτά
έγινε δημιουργικός και σπουδαίος και θα τον διαβάζουν οι αιώνες

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Περι ελευθερίας...

Όχι.Μιλάω για τους ανθρώπους εκείνους που νιώθουν πως λειτουργούνε ομαλά(εφόσον είναι απαλλαγμένοι από την έλλειψη που δημιουργεί μια γενικότερη αστάθεια)εφόσον σε όλους τους τομείς της ζωής τους μόνο όταν υπάρχει συναισθηματική κάλυψη ή πληρότητα ή για εκείνους που ανα/αυτο/τροφοδοτούν το εγώ τους μέσα από την επιβεβαίωση που παρέχει η κάλυψη του σεξουαλικού τους προσανατολισμού..

 

Ναι βέβαια, σε αυτήν αναφέρομαι. Αλλά οι ορισμοί και η σημασία των εννοιών αυτών δεν πιστεύω πως είναι θέμα ατομικής αντίληψης.
Μπορώ να κατανοήσω το νιώθω ευτυχισμένος στον περιορισμό μου αλλά όχι και νιώθω ελεύθερος.
Δε θα λεγόταν εξάλλου τότε σκλάβος αλλά οτιδήποτε άλλο. Το είμαι περιορισμένος αλλά νιώθω ευτυχής δε σημαίνει πως είμαι κι ελεύθερος ή νιώθω ελεύθερος. Κάτι τέτοιο είναι οξύμωρο και ίσως παράλογο....

 

Απάντηση: Re: Περι ελευθερίας...

Προσωπικά, αμφισβητείς την ικανότητά μου να κρίνω το τι νοιώθω. Δεν μπορώ να σε πείσω και δεν έχω κανένα λόγο να το κάνω... Αρκεί που εγώ ξέρω, αν σου αρκεί.

«Φιλοσοφικά» δεν έχω την δυνατότητα να τοποθετηθώ.