Η λανθασμένη αυτοστοχοθέτηση του κυρίαρχου ενάντια στη βιωσιμότητα της σχέσης.

Με αφορμή τον προβληματισμό περί της επιβολής σεξουαλικής αποχής στο υποτακτικό στοιχείο και το κατά πόσο η αποχή αυτή εξυπηρετεί το κυρίαρχο*, θα ήθελα να θέσω το εξής γενικευμένο θέμα περί σκοπιμότητας εντολών και εκπαίδευσης:

Έχω ζήσει μακροχρόνιες, μονογαμικές 24/7 M/s ερωτικές σχέσεις, και η βιωσιμότητα μίας σχέσης με έχει απασχολήσει επιστάμενα. Έχοντας ως αφετηρία το σαδισμό που με ακολουθεί από την παιδική ηλικία, είχα την τύχη να στήσω μόνη μου τους Κώδικες των σχέσεών μου, συναρτήσει των αναγκών μου. Με την κουλτούρα που πλαισιώνει τις BDSM σκηνές ήρθα αντιμέτωπη πολύ αργότερα και δεν την ενστερνίστηκα ποτέ (γιατί δεν συνάδει με την αισθητική μου και γιατί πρακτικά δεν μου προσφέρει τίποτα).

Εκ των υστέρων αντιλαμβάνομαι πως ελλείψει δυνατότητας επικοινωνίας με ανθρώπους των δικών μου σεξουαλικών ιδιωμάτων (έλλειψη δυνατότητας που στην πορεία έγινε συνειδητή επιλογή), απεύφυγα πολλά κακοτόπια του τυποποιημένου Κώδικα περί BDSM Lifestyle, μεταξύ των οποίων και νουθεσίες διάφορων στοσελίδων και διάφορων ειδήμονων του BDSM, που θέτουν έναν άνθρωπο κυριαρχικού χαρακτήρα στη διαδικασία να δίνει εντολές, των οποίων το αποτέλεσμα δεν είχε εξ αρχής επιθυμήσει, των οποίων το αποτέλεσμα δεν τον εξυπηρετεί σε τίποτα. Μη λαμβάνοντας υπόψη την έννοια της «εντολής» ως θεμελιωδη έννοια για μία D/s σχέση, αλλά καταλήγοντας σε αυτή ως αναγκαίο στοιχείο ενός κώδικα επικοινωνίας που με βοηθάει να δείξω στο σύντροφό μου τί θέλω και τί δεν θέλω, μπορώ να πω με βεβαιότητα πως τις εντολές που εκστόμισα από τότε ως σήμερα τις παρήγαγε το θυμικό μου, δεν μου τις έβαλε στο στόμα κανένας BDSM Lifestyle κώδικας συμπεριφοράς.

Έτσι λοιπόν, για την εκπαίδευσή του, δεν επέβαλα ποτέ στν υποτακτικό μου να απέχει από το σεξ, εφόσον μου αρέσει το σεξ – άλλωστε μόλις το 2007 μέσω του παρόντος forum έμαθα ότι οι ακραιφνείς Lifestyle Mistresses δεν κάνουν ποτέ σεξ με τους υποτακτικούς τους -, ούτε να απομνημονεύσει ονόματα gorean στάσεων και τίτλους έργων του ντε Σαντ, εφόσον δεν μου χρησιμεύουν σε κάτι. Για εμένα στοιχείο της εκπαίδευσης ενός σκλάβου ήταν λόγου χάρη το να μάθει να ψήνει το φιλέτο μου ακριβώς όπως το προτιμώ.

Μιλώντας για βιωσιμότητα σχέσης, καθίσταται σαφές, πως αυτή δεν εξασφαλίζεται μόνο αν ο σκλάβος μπορεί να ανταπεξέλθει στα καθήκοντά του (λόγω ενθουσιασμού ενδεχομένως μπορεί τις πρώτες εβδομάδες κάνοντας υπομονή, μα η πειθαρχία δεν αφορά στην υπομονή**), ούτε μόνο αν η δομή της σχέσης αυτής είναι συμβατή με τις ευρύτερες κοινωνικές δομές (δεν κατοικούμε στο Gor, η υιοθέτηση πολιτισμικών στοιχείων που αποκλείνουν από τα σύνηθη του τόπου/χρόνου που ζούμε οδηγούνε στην περιθώριοποίηση). Η πλάνη του κυρίαρχου, που ξεχνά πως τα τυποποιημένα πρωτόκολλα δημιουργούνται για να διευκολύνουν μία επικοινωνία, και όχι για να δώσουν τις κατευθυντήριες γραμμές αναφορικά με το περιεχόμενό της, και που μη έχοντας αποσαφηνίσει τι είναι, ανακαλύπτει στο διαδίκτυο τα τυποποιημένα καλούπια σεξουαλικών συμπεριφορών, επιλέγει όποιο αξιολογεί ως εγγύτερο σε αυτόν ή ως γοητευτικότερο, και θέτει εαυτόν στη διαδικασία ερμηνείας του αντίστοιχου ρόλου είναι αποφασιστικής σημασίας για το βιώσιμο της σχέσης. (Για τούτο και πάντα θεωρώ με επιφυλακτικότητα ανθρώπους που "ανακάλυψαν τη φύση τους" σε μεγάλες ηλικίες - ενδέχεται να ανακάλυψαν την φύση κάποιων άλλων και αγνοώντας τη δική τους να την οικειοποιήθηκαν, ασυναίσθητα.)

Η βιωσιμότητα μίας σχέσης ξεκινά, κατά την εμπειρία μου, από τη συνειδητότητα ενός κυρίαρχου. Μία δεκτική κοινωνία και ένας υπάκουος σκλάβος δεν ικανοποιούν τον κυρίαρχο που αυστοστοχοθετήθηκε πλανεμένος. Ικανοποιούν το στόχο του, μα όσο ο στόχος του απέχει από την πηγαία επιθυμία του, ο ίδιος παραμένει ανικανοποίητος.

Δεν θέτω ερωτήματα, η παραπάνω είναι η προσωπική μου θεώρηση, άλλες απόψεις επί του θέματος και σχόλια δεκτά.


* Συναφές νήμα: https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/showthread.php?t=10601

** Συναφές νήμα: https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/showthread.php?t=9240&highlight=%EA%F1%DF%F3%E7%F2

 

Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Το να υιοθετείς ακρίτως (και, πολλές φορές με θρησκευτική ευλάβεια) πρωτόκολλα που μπορεί να είναι ακτάλληλα για μια σχέση, είναι διαδικασίες που είναι καταδικασμένες να οδηγήσουν στο ανικανοποίητο. Αμφισβητώ ιδιαίτερα τους "αποδεκτούς" κανόνες αυτού του lifestyle και τους χρησιμοποιώ περισσότερο σαν κατευθυντήρια γραμμή.

Επιλέγω, λοιπόν. Κρατάω ο,τι μου κάνει σε ένα συγκεκριμένο χώρο/χρόνο για μια συκεκριμένη σχέση και είμαι πρόθυμος να το διαμορφώσω δυναμικά, καθώς αυτή η σχέση εξελίσσεται. Και, με βάση το λατρεμένο μου ξυράφι του Occam, ξεφορτώνομαι ο,τι δεν ταιριάζει, με συνοπτικές διαδικασίες.

Στόχος είναι (και πρέπει να είναι) η λειτουργικότητα μιας σχέσης, όχι η αυνανιστική αναπαραγωγή ουρανόθεν διαδικασιών.

 

θα συμφωνίσω κι εγω με τη syrah προσθέτοντας βεβαια πως ο καθενας αποκτα τον τροπο ζωης που του ταιριαζει.

Θέλω να πω πως για μερικούς ανθρωπους οι αυστηροι κανόνες και η ιδέα ότι ακολουθείς την "παράδοση" μια ολόκληρης κοινότητας είναι σημαντικοί για να λειτουργίσουν. Είτε είναι sub είτε dom νοοτροπίας. Οποτε γιαυτούς το κανονιστικό πλαίσιο μιας ολόκληρης υποκουλτουρας είναι αδιάσπαστο κομμάτι της εμπειριάς τους.

Δεν είμαι από αυτούς, αλλά κατανοώ την ανάγκη τους. Αυτό που φυσικά δεν συγχωρώ είναι η εξίσου κατανοητή ανάγκη τους να θέσουν τους εαυτούς τους ως πρότυπα για τη δημιούργια μιας νόρμας που έξω από αυτήν οι υπόλοιποι δεν θα έχουν το δικαίωμα της τεμπελίτσα dom / sub.

 

Τι εστί lifesyle εν τέλει? Τι σημαίνει lifestyle Mistress/Master? Υπάρχει άραγε και lifestyle Domme/Dom? Αντιστοίχως βέβαια και για τις/τους υποτακτικές/ους. Ας γίνουμε lifestyle άνθρωποι καταρχήν με όλη την έννοια της λέξης και μετά το συζητάμε, γιατί τη σήμερον ημέρα αυτήν μας την ιδιότητα την έχουμε σχεδόν απωλέσει. Κάθε σχέση συνδιαμορφούμενη από τα 2 μέρη που την αποτελούν, έχει τον δικό της κώδικα ο οποίος και πλάθεται ανελλιπώς μέχρι να βρεθεί κάποια πιο σταθερή φόρμουλα βάσης (ανεξάρτητα από vanilla ή D/s σχέσεις, αν και δεν θεωρώ ότι διαχωρίζονται στην ουσία). Δεν υπάρχουν πρότυπα στις ανθρώπινες σχέσεις ανεξάρτητα από το status του καθενός, καθώς είναι τόσο πολύπλοκες και δαιδαλώδεις, αλλά επιθυμίες και ανάγκες οι οποίες και διαφέρουν ριζικά ίσως ακόμα και μεταξύ ατόμων του ίδιου status. Υποκειμενική άποψη βέβαια αυτή και κατανοώ το γεγονός πως άλλοι διαφωνούν.

Θυμάμαι το νήμα στο οποίο αναφέρεται η Syrah -γιατί οι Lifestyle Mistresses δεν κάνουν σεξ με τους υποτακτικούς τους- όπου είχαν ακουστεί πολλά πράγματα απείρου κάλλους και για τα οποία δήλωσα εξαρχής την αποστροφή μου, αντιπαρατιθέμενος. Δηλαδή το σεξ θεωρείται ως κάτι βλάσφημο, αν κατάλαβα. Ίσως κάποιες Mistresses αντιλαμβάνονται τον ρόλο τους απέναντι στον υποτακτικό τους ρηχά, μιας και δηλώνουν ότι αρνούντε να κάνουν σεξ με αυτόν. Αυτό εκποσωπεί αλήθεια το BDSM lifestyle? Δεν γνωρίζω, γιατί δεν ήταν στα πλαίσια του ενδιαφέροντος μου να μάθω, καθώς τα στεγανά και στερεότυπα ποτέ δεν με εξέφραζαν. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι οι ανάγκες και επιθυμίες εκείνης και μόνο! Εκείνης που θα έχω την τύχη να βρίσκομαι διπλα της και που θα λαμβάνει υπόψην τις δικές μου ανάγκες και προβληματισμούς. Πάντως η παραπάνω αντίληψη δεν καταφέρνει τίποτε άλλο από την δαιμονοποίηση του σεξ και μάλιστα κατά τρόπο τέτοιο που κάποιες Mistresses να το θεωρούν υποτιμητικό για τις ίδιες εφόσον αυτό γίνεται με τους υποτακτικούς τους. Σαν να θέλουν να απαρνηθούν την υπόσταση τους, την καθόλα θαυμαστή την Γυναικεία!

Είχα την πεποίθηση τον πρώτο καιρό που είχα βρεθεί στο forum αυτό, ότι ταίριαζαν περισσότερο οι Mistresses με slaves και οι Dommes με subs λαμβάνοντας υπόψην την ψυχοσύνθεσή τους. Αργότερα κατάλαβα πως κάτι τέτοιο δεν μπορεί να θεωρείται θέσφατο και εξαρτάται από τους ανθρώπους κατά περίπτωση, από την φιλοσοφία τους εν γένει. Τώρα αν κάποιοι επηρεάζονται καθοριστικά από πρότυπα και στερεότυπα, είναι επιλογή τους αλλά δεν τους κάνει αυθεντικούς σαν ανθρώπους που αφουγκράζονται κάθε στιγμή τις επιθυμίες τους (εκτός αν αυτό και μόνο τους εκφράζει). Μία Mistress που ενεργεί κατα το δοκούν ακούγοντας την φωνή της συνείδησης και της ψυχής της, την καθιστά θαυμαστή και μεγαλειώδη! Syrah μαγικές οι σκέψεις σου, οι προβληματισμοί και τα πιστεύω σου, συμφωνώ με όλα όσα θίγεις

 

Η βιωσιμότητα μιας σχέσης... Εξαιρετικά ενδιοαφέρον θέμα σε κάθε περίπτωση.

Εννοείς πως όσο ικανοποιείται ουσιαστικά ο / η Κ, τόσο θα επιδιώκει τη συνέχιση της σχέσης; Θα μπορούσες να το αναλύσεις περισσότερο;

Και από την πλευρά του / της υ;



​

 

Τα πρωτοκολα, τα εγχειρίδια και οι οδηγίες προς ναυτιλομένους που κυκλοφορούν ουκ ολίγες στο διαδίκτυο δεν χαρίζουν τίποτα περισσοτερο απο οπτικές ανθρωπων που ζησαν το πρσωπικο τους bdsm το συστηματοποιήσαν και το παρουσίασαν.
Το μειονεκτημα ολων αυτών των D/s εγχειριδίων ειναι πως δημιουργησαν σχολές ( ασχετα αν δεν ηταν στις προθέσεις των συγγραφέων τους) μεσα στο bdsm και οτιδήποτε ξεφευγε απο τους ορισμους και τα προτόκολλα αμφισβητέιται ως αιρετικό.
Η οπτική της Syrah με βρίσκει σύμφωνο.
Πολλοι πλανευτηκαν απο λογοτεχνικές διηγήσεις, σπαθιά, πλανήτες Gor, ρομαντική αυστηρότητα, αυστηρη πατρική αγαπη και χιλια δυο αλλα σενάρια εξουσίας - υποταγής και αποτολμησαν να μπουν στον χώρο του bdsm.
Αυτά τα μυθέυματα , λογοτεχνικα κατασκευάσματα και σύνολα κανόνων μπορει να εχουν καποια χρηστική αξία στο να δημιουργήσουν μια ατμοσφαιρα ερωτισμου ή να δώσουν ενα ερέθσιμα για αν διαγερθεί η φαντασία των συμμετεχόντων.

Πιστευω πως ειναι φανερό οτι η φαντασία και η bdsm επιθυμία δεν διδάσκονται . Εξου και η εγγενής αδυναμια ολων των αναγνωσματων αυτών.
Εχω και εγω την επιφυλαξη που εκφράζει η Syrah απέναντι σε ατομα που ανακαλύπτουν αργα την οποια bdsm επιθυμία. Θεωρω πως αναπαραγωγουν στο μυαλο τους εικονες αλλων ατομων που βρίσκουν θελκτικές η ερωτικές και τις διανθίζουν . Ομως αμφιβαλλω αν ποτε ειχαν δικες τους εικονες bdsm επιθυμίας.

 

Ενδιαφέρουσα οπτικη ομολογω. Αναρωτηθηκες ομως εστω και φευγαλεα μηπως ο φοβος της συνειδητοποιησης του τι ειναι , τι θα μπορουσε να ειναι, να ηταν τοσο μεγαλος που να τους μπλοκαρε τοσο πολυ που να τους εκανε να συμπεριφερονται σαν να μην υπαρχει;

Δεν αντιδρουν ολοι οι ανθρωποι το ιδιο.

Μερικοι δεν θα το παρουν χαμπαρι και ποτέ ισαμε να πεθανουν, τοσο καλα θαμμενο ειναι μεσα τους που κι οι ιδιοι το αγνοουν.

Αλλοι θα το παρουν αργα και θα νιωθουν κι ευτυχεις που δεν χασανε το τρενο

Αλλοι το πηραν πιο νωρις

Αληθεια ποσο σημασια εχει πότε το πηρες χαμπαρι, ποτε αποδεχτηκε καποιος αυτο που πραγματικα ειναι κι οχι αυτο που του εμαθαν να ειναι..

Και γιατι αυτοι οι "καθυστερημενοι" χρονικα να μην βρισκουν τον εαυτο τους μεσα στο Bdsm και να τους καθιστας ουσιαστικα κι' αυθαιρετα "κλεφτες" συμπεριφορων και ζωων αλλων..

Οσοι λειτουργουν με μπουσουλα το λαιφ σταιλ που τους επιβαλλουν , και τα μανυαλ, απεχουν παρασαγγες στο να βιωνουν τη δικη τους αληθεια και να ζουν κατα πως προσταζει η αναγκη τους ειτε αυτη κλινει προς την Κυριαρχια ειτε στον αντιποδα της.

Η βιωσιμοτητα μιας σχεσης εξαρταται απο τη συνειδητοτητα των μελων που την απαρτιζουν..κι αυτο δεν εχει να κανει με την ηλικια, εχει να κανει με την προσωπικη ωριμανση του καθενος.

 

 

Απάντηση: Η λανθασμένη αυτοστοχοθέτηση του κυρίαρχου ενάντια στη βιωσιμότητα της σχέσ

Οι σκεψεις και οι αποψεις του chemica123 με καλυπτουν απολυτα.
Ο κονφορμισμος των πασης φυσεως πρωτοκολλων, οχι μονο του χωρου του βδσμ ,μου ηταν παιδιοθεν ιδιαιτερως απεχθης.Η μηχανιστικη μεταφορα στα πλαισια μιας σχεσης ,"πολιτικα ορθων" συμπεριφορων,αποκομμενων απο τις πηγαιες επιθυμιες ,οπως ορθα επισημαινει η νηματοθετις ,,του Κυριαρχου (και οχι μονο,θα συμπληρωνα,εχει και ο υποτακτικος αντιστοιχες) ειναι προφανες οτι δεν μπορει να αποτελεσει στερεη βαση για να οικοδομηθει μια βιωσιμη σχεση.
Η βιωσιμοτητα,ωστοσω,της σχεσης,δεν ειναι υποθεση μονομερης.Απαιτει την ωσμωση , αλλα και την συμβατοτητα, των επιθυμιων και των δυο μερων.

 

Ομοίως το έχω παρατηρήσει. Μήπως όμως αυτό αφορά περισσότερο στην ανάγκη τους για ένταξη σε μία κοινωνική ομάδα και για συντροφικότητα, και λιγότερο στην επιθυμία τους να εκφράσουν ακριβώς ό,τι πηγαία νιώθουν;

Θα έλεγα πως η κύρια διαφοροποίησή τους έγκειται στο γεγονός ότι η δομή των πρώτων είναι περισσότερο οικεία στο υποκείμενο, καθώς ακόμη και αν στερείται σχετικής εμπειρίας, σίγουρα έχει έρθει σε επαφή με κώδικες επικοινωνίας ζευγαριών, στο οικογενειακό ή φιλικό του περιβάλλον.

Ο συλλογισμός σου ισχύει ούτως ή αλλιώς και θα μπορούσε να είναι είναι το κύριο επιχείρημα για να την υποστήριξη της άποψης πως η μακροβιότητα της σχέσης ξεκινά από (και δεν περιορίζεται αποκλειστικά σε) τον κυρίαρχο. Αν ο κυρίαρχος ορίσει κατά τρόπο εσφαλμένο τις ανάγκες του (επηρεασμένος λόγου χάρη από τα πρότυπα που προβάλλει η κουλτούρα και η βιομηχανία που περιβάλλει το BDSM), ακόμη και αν ο καθόλα αψεγάδιαστος σκλάβος εκτελεί ορθά τις αντίστοιχες εντολές, είναι βέβαιο πως ο πρώτος εν καιρώ θα αρχίσει να χωλαίνει εντός του καλουπιού του και θα φροντίσει να δώσει release σε έναν κατά άλλα αξιόλογο σκλάβο.

Μιλώντας για βιωσιμότητα όμως εστίαζα τόσο στη μακροβιότητα της σχέσης, όσο και στην ποιότητα ζωής που αυτή θα προσδώσει στα μέλη της, ενώ είναι ενεργή. Συνεπώς με εξετάζω εδώ το «πόσο» και το «πώς». Ακόμη και αν η σχέση που περιέγραψα παραπάνω διαρκέσει πέντε μήνες, πόσο ικανοποιημένος θα είναι ο εν λόγω κυρίαρχος κατά την περίοδο αυτή; Είναι πιθανό η ανάγκη του για συντροφικότητα, που ανέφερα στον Mesodo, να τον έχει οδηγήσει τελικά σε αυτό το περίπλοκο σχεσιακό σχήμα που λέμε D/s σχέση, μέσα στην οποία πασχίζει να τηρήσει κανόνες και πρωτόκολλα, μέσα από τα οποία δεν έχει/θέλει όμως κάτι να εκφράσει;

Δίνω ένα άλλο παράδειγμα: Πόσο πιθανό είναι να καταλήγει σε ασύλληπτες τεχνικές πρόκλησης πόνου, χωρίς να εισπράττει καμία σεξουαλική ευχαρίστηση από αυτό, ένας άνθρωπος που γοητεύεται από το πρότυπο ενός σαδιστή; Να προχωρεί σε αυτές μόνο επειδή θέλει να αποκτήσει εμπειρίες και επειδή θέλει να προσδώσει «ενδιαφέρον» στην ερωτική του ζωή; Γιατί όλοι λίγο ως πολύ αντιλαμβάνονται πως ο πόνος προσδίδει ένταση σε μία σκηνή (παρατηρώ πως ακόμη και οι αφίσες στο δρόμο έχουν αναφορά στο s/m) πλην όμως δεν έχουν όλοι τα προαπαιτούμενα βιώματα/συμπλέγματα και το αντίστοιχα αναπτυγμένο αισθητικό κριτήριο ώστε να μεταφράσουν τον πόνο σε ερωτική ευχαρίστηση. Και έτσι καταλήγουν δύο πλανεμένοι άνθρωποι να τρυπούν/καίνε/κόβουν/χτυπούν ο ένας τον άλλον περιμένοντας να ερεθιστούν, και όταν αυτό δεν προκύψει, λογικά συνηγορούν στη διατύπωση πως το BDSM πόρρω απέχει από το σεξ, και πως πράγματι οι μη κίβδηλες κυριαρχικές κυρίες δεν πρέπει λ.χ. να κάνουν σεξ με τους υποτακτικούς τους. Πόσό πιθανό είναι να συμβαίνουν τα παραπάνω; Αυτός ήταν ο συλλογισμός μου περί βιωσιμότητας μίας σχέσης. Όχι τόσο το πώς αυτή θα επιβιώσει μέσα στο χρόνο, αλλά κυρίως το πώς τα μέλη της θα επιβιώσουν μέσα σε αυτή.

Αναφορικά με την τελευταία ερώτησή σου: Εστίασα στον κυρίαρχο, επειδή πιστεύω ότι μία δομή καταρρέει από εκείνον που τη διοικεί. Επίσης επειδή πιστεύω πως ένας υποτακτικός μαζοχιστής δεν στέκει να χωλαίνει με κανόνες και πρωτόκολλα που δεν τον εκφράζουν, εφόσον αυτά εκφράζουν τον Αφέντη του (εφόσον είναι όντως υποτακτικός).

 

Ο φόβος της συνειδητοποίησης δεν στέκει να προηγείται της υποψίας. Αν το υποκείμενο υποψιάζεται και φοβάται, τότε θα λέγαμε πως φοβάται να πραγματευτεί διεξοδικά, ή φοβάται να πραγματώσει. Μα να φοβάται να αντιληφθεί αυτό που ήδη αντιλαμβάνεται και που του προκαλεί φόβο δεν βλέπω πως στέκει. Δεν καταλαβαίνω δηλαδή με ποια λογική τοποθετείς την κάθε κατάσταση στην οποία περιέρχεται το υποκείμενο σε χρονική σειρά.

Αν το αγνοούν πώς γνωρίζουν ότι υφίσταται εντός τους;

Αυτή η διατύπωση δεν συνάδει με ό,τι έγραψα. Πρώτον διότι κανείς δεν απάγει την προσωπικότητα κανενός και δεύτερον γιατί αν η γνώμη της κάθε Syrah αναφορικά με αυτούς, τους "καθιστά" ό,τι και το συντακτικό της κατηγορούμενο, ασφαλώς είναι καθυστερημένοι, όχι χρονικά μα διανοητικά.

Επαναδιατυπώνω: Η προσωπική άποψη που εξέφρασα (και που τόσο εννοιολογικά όσο και υφολογικά δεν παραπέμπει λογικώς σε κατηγορία, για τούτο και το αυθαίρετο έγκειται, φρονώ, στη συνεπαγωγή σου), είναι πως εκείνοι που δεν ένιωσαν και αποκρυστάλλωσαν τη σαδιστική λ.χ. επιθυμία εντός τους, ανεπηρέαστοι από την BDSM κουλτούρα, αλλά αφότου ήρθαν σε επαφή με αυτή και γοητεύτηκαν από αυτή, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να βρίσκονται σε σύγχυση αναφορικά με το τι εξ αρχής ήθελαν. Και να βρίσκονται σε διαρκές role play χωρίς να το αντιλαμβάνονται.

Δες και αυτό τον συλλογισμό: Δεν κόβω κάποιον με νυστέρι, επειδή έμαθα πώς να το κάνω, ούτε επειδή η διαδικασία δεν με ενοχλεί ή μου είναι ευχάριστη, ούτε επειδή βρήκα κάποιον που προτίθεται να το ανεχτεί. Θέλω πολύ σοβαρότερο κίνητρο από αυτά για να κόψω κάποιον με νυστέρι.* Γιατί λοιπόν να καταπιαστεί με το BDSM κάποιος που μπορεί κάλλιστα να μην το κάνει;

* Γιατί θεωρώ τη ζωή σοβαρώς. Και γιατί θεωρώ εαυτόν κυρίαρχο και δεν μου επιτρέπω να σπαταλώ χρόνο και φαιά ουσία σε διαδικασίες που δεν έχω εξ αρχής επιθυμήσει. Και γιατί η μόνη μου υποχρέωση σαν κυρίαρχη είναι να ικανοποιώ τον εαυτό μου.

 

Syrah υποχρεωση,αναγκη ή επιθυμια ?

 

Καλησπέρα Apollyon. Δεν κατάλαβα σε τι αναφέρεται η ερώτησή σου.