ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ(ΟΥ)

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ(ΟΥ)

Επειδή δεν πρόσβαλα κανένα πρωσοπικά (ότι έγραψα αναφέρετε σε ιδέες)
Επειδή εγώ δέχομαι κάθε κριτική σε μένα η στις ιδέες μου η ακόμα και προσβολές
Επειδή του ενός θίγονται τα θρησκευτικά του πιστεύω του αλλού τα πολιτικά
και κάποιου τρίτου τα ποδοσφαιρικά η τα σεξουαλικά ίσως (Αν αρχίσει αυτό
δεν σταματάει πουθενά)
Επειδή ότι γράφω εκφράζει και χαρακτηρίζει μόνο εμένα και κανέναν άλλον
Επειδή πιστεύω ότι όποιος προσβάλετε από ιδέες , μπορεί να το κάνει, αλλά
είναι κάτι που έχει να κάνει μόνο με τον ίδιο
Και τέλος επειδή τα δικαιώματα που αναγνωρίζω στον εαυτό μου τα αναγνωρίζω
και στους άλλους έχω φίλε μου Νασμαρ να σου πω το εξής
Άσχετα με το ποια είναι η ειδικότητα μου εγώ θα χρησιμοποιώ όποιες ΙΣΤΟΡΙΕΣ
ΘΕΛΩ ΘΑ ΛΕΩ ΟΤΙ ΝΟΜΙΖΩ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΩΡΑ ΜΟΥ ΚΑΠΝΙΣΕΙ
Για σένα τώρα υπάρχουν πολλές λύσεις όπως πχ να μην με διαβάζεις αν είσαι τόσο
ευαίσθητος και ακόμα υπάρχει και το ιγκνορ που αποκλείει την περίπτωση να με
διαβάσεις κατά λάθος
Με εκτίμηση
Ο βλάστημος  

 

... τωρα επιτελους θα συμφωνισω μαζι σου ..   ....
ως βαθυτατα θρησκευτικα σκεπτομενος (ελα? .. ) , συνυπογραφω λεξη προς λεξη το κειμενο του Κορνηλιου και υπενθιμιζω οτι η θρησκεια ειναι μια ακτινοβολια που πηγαζει απο μεσα μας και διαχυεται προς τα εξω ... οχι μια λαμπα καπου εκει που ο καθενας μπορει να σβυσει ή να παιξει μαζι της ....

ΥΓ.. διαφωνω μονο στην οξυνση της αντιπαραθεσης  

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ(ΟΥ)

male part

Κορνήλιε πολύ εύθικτος έγινες.
που είναι το χιούμορ που έχεις και η μεγαλοψυχία("Επειδή εγώ δέχομαι κάθε κριτική σε μένα η στις ιδέες μου η ακόμα και προσβολές")?
Εγώ συμφώνησα μαζί σου, στο οτι η ιστορία σου, μπορεί να προσβάλει περισσότερο κόσμο, αφού
πηγάζει απο θρησκευτική ιστορία ,που ασπάζονται πολλές θρησκείες.
Έτσι σου πρότεινα ,να μην επιλέγεις να χρησιμοποιείς
θέματα, που μπορεί να δημιουργήσουν αναστάτωση,όταν δε θες να ασχοληθείς με αυτά.

Ο καθένας μπορεί να προσβληθεί με διάφορα και
νομίζω πρέπει να αποδεχόμαστε αυτή του την
"παραξενιά",όταν δε μας ενοχλεί.
Επειδή κι εγώ τα δικαιώματα μου τα θεωρώ δικαιώματα όλων
γράφε ότι θες, όπως θες,όποτε θες,για όποιον λόγο θες,
όμως να ακους οτι σου λένε (καλοπροαίρετα) και σύμφωνα με την κρίση σου αποφάσισε αν θα το κάνεις ή όχι.
Σου είπα οτι σίγουρα ενόχλησε εμένα και ίσως και άλλους.
Ποτέ όμως δεν θα είχα την απαίτηση να μην λες το οτιδήποτε.

Να 'σαι σίγουρος πως δε χρειάζομαι λύσεις απέναντι σε προσβολές (ειδικά τύπου ιντερνετ)και
αν μου ήταν αναγκαία κάποια λύση αυτή δε θα ταν το να κλείνω τα μάτια
στην αιτία που με προκαλεί.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ(ΟΥ)

Μα μηπως νομιζεις οτι θυμωσα??? 

 

Απάντηση: ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ(ΟΥ)

male part

Έτσι μου φάνηκε προς στιγμήν λόγω των κεφαλαίων χαρακτήρων που χρησιμοποίησες.
Ίσως να θελες να δώσεις έμφαση..
Πάντως εγώ απάντησα για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου.
Να σαι καλά

 

Απάντηση: ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ(ΟΥ)

Από πότε οι εντολές διαχωρίζονται;

Αυτό μου θυμίζει λίγο παιδική χαρά αλλά εσύ ξέρεις καλύτερα. Πιθανόν τα πράγματα να έχουν αλλάξει και δεν το πήρα χαμπάρι. Πρέπει να ξανακάτσω στα θρανία μάλλον και να μάθω ότι το στάτους σκλάβα έχει το πάνω χέρι.

Μάλλον εδώ θα εννοείς αυτές που εσύ επιλέγεις να δέχεσαι.

 

Ναι, εφόσον μιλάμε για μία M/s σχέση οι εντολές πρέπει να εκτελούνται.
Δεν είναι αρμοδιότητα του σκλάβου ο διαχωρισμός των εντολών σε αποδεκτές και μη, αρμοδιότητά του είναι να της εκτελεί. Από τη δική μου κρίση και εμπειρία προκύπτει πως η μη εκτέλεση μίας εντολής, συνιστά ενδεικτικό στοιχείο μίας προβληματικής σχέσης. Μίας σχέσης μέσα στην οποία είτε ο κυρίαρχος παραλογίζεται, είτε παραλογίζεται ο υποτακτικός.

 

Περί παραλογισμού λοιπόν ο λόγος. Για να υφίσταται μία σχέση D/s της οποίας τα μέλη είναι απολύτως συνηδειτοποιημένα, πρέπει να τηρείται κάθε εντολή που το κυρίαρχο μέλος, επιθυμεί και της οποίας η εκτέλεση δεν συνιστά υπέρβαση στις δυνατότητες του υποτακτικού μέλους (ή ακόμη και να αποτελεί μία μικρή υπέρβαση ώστε το κυρίαρχο μέλος να δοκιμάζει τα όρια του υποτακτικού όχι όμως σε σημείο υπερβολικό). Αλλά το να εκτελείται κάθε εντολή προυποθέτει ασφαλώς την τυφλή εμπιστοσύνη του υποτακτικού προς το κυρίαρχο μέλος κάτι που δεν είναι και τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Αλλά δεν φτάνουμε στα σημεία αυτά του παραλογισμού, αν τα μέλη που συναποτελούν την σχέση γνωρίζονται επαρκώς (βέβαια ποτέ δεν ξέρεις...!)

Τα παραπάνω λοιπόν έχουν να κάνουν με το τι θα έπρεπε ίσως να ισχύει. Τώρα στην πραγματικότητα πώς ακριβώς έχουν τα πράγματα? Συμφωνώ απολύτως με την δήλωση του underherfeet ότι δεν ζούμε σε ΚΣ εργαστηρίου ώστε όλα να δουλεύουν ρολόι και με τον τρόπο που θέλουμε πάντα! Υπάρχουν στιγμές που δεν χωράνε εντολές ή που και αν υφίσταντε η τήρησή τους να μην είναι εφικτή. Όντας υπηρέτης της Κυρίας μου (άρα δική μου επιλογή) με φτιάχνει να τηρώ τις εντολές, τους νόμους και κανόνες της. Με τρελαίνει το γεγονός να αισθάνεται εκείνη ικανοποιημένη. Βέβαια και πάλι επιλέγω να τηρώ τις εντολές της τάδε Κυρίας και όχι πχ της δείνα (άσχετα αν και η δείνα ενδέχεται να μου αρέσει εξωτερικά αλλά δεν θα ανεχόμουν να τηρώ τις δικές της εντολές επειδή δεν με εκφράζουν). Έτσι και κάθε Κυρία πχ θα επιλέξει υποθέτω κάποιον υποτακτικό συνυπολογίζοντας και το κριτήριο του ποιος θα μπορούσε να ακολουθήσει τις αξιώσεις της στον καλύτερο βαθμό σε συνδυασμό και με τα άλλα κριτήρια που έχει η ίδια θέσει για τον υποτακτικό της.

 

Τα ποστς σου chemical23 ειναι πάντα απο τα πιο αξιοπρεπή που διαβάζω και χαίρομαι πάντα να τα διαβάζω!

 

Διαβάζω τόσο συχνά σε αυτό το forum τι «πρέπει» και τι «δεν πρέπει» που έχω ελαφρώς έως βαρέως μπερδευτεί (χάσει το μπούσουλα), γι αυτό λοιπόν επιτρέψτε μου να απέχω από το σωστό ή το λάθος και να παραθέσω τις αποκλειστικά δικές μου και καθαρά υποκειμενικές απόψεις επί του θέματος. Τουλάχιστον σε μία μακροχρόνια σχέση, θεωρώ καλό (προσωπικά πάντα) ο/η Κυρίαρχος να είναι αρκετά sane (λογικός/η), ώστε να παρέχει ένα safe (ασφαλές) περιβάλλον στον/ην υποτακτικό/η που θα τον οδηγήσει στο consensual (συγκατάβαση). Κοινώς να γνωρίζει πως ό,τι κι αν του/της ζητήσει ο/η Κυρίαρχος θα έχει φροντίσει για την ασφάλεια του/της. Όπως π.χ. «πήδα χαρά μου από το παράθυρο» και να έχει φροντίσει να υπάρχει στρώμα από κάτω. Και αυτή τη σιγουριά να την έχει περάσει και στον/στην υποτακτικό/η, αποδεικνύοντας την σταδιακά και μεθοδικά.ο Ίσως αυτή να ήταν και η πεποίθηση του Αβραάμ? Ή μπήκα σε βαθειά θρησκευτικά νερά? Αν ναι, ζητώ συγγνώμη. Δεν ήμουν ποτέ πολύ καλή στα θρησκευτικά!

 

...θα συμφωνησω με την ακρως ερεθιστικη απουσια της συγκαταθεσης του

 

Τα παραπάνω έχουν να κάνουν με το τι πρέπει να ισχύει κατά τη δική μου άποψη, αν μιλούμε για M/s σχέσεις και όχι για συνειδητό ή ασυναίσθητο role play. Στην πραγματικότητα, πάλι κατά τη δική μου άποψη, υπάρχει μόνο η μετριότητα του τείνειν.