Ανοιχτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση

Δεν θα μπορουσα να συμφωνησω περισσοτερο lara[E-p]!!!   

 

Πανέμορφο post.

Κι ας μην είμαι sub/slave, ακριβώς τα ίδια σκέφτομαι/πράττω κι εγώ για την σχέση μου. Δεν χρησιμοποιώ τη λέξη "επιλέγω" γιατί σε περιπτώσεις όπως αυτές, που νιώθεις τόσα πολλά για κάποιον, που τον θέλεις τόσο, που δεν μπορείς να σκεφτείς τον εαυτό σου με κάποιον άλλο, κ.τ.λ., δεν είναι πλέον θέμα επιλογής, αλλά "παράδοση" στην ανάγκη του να είσαι με αυτόν, πάση θυσία.

 

Απάντηση: Re: Ανοιχτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση

εξαιρετικό lara[E-p]  

 

lara συμφωνω απολυτα αλλα δυστυχως η αποσταση ειναι παρα πολυ κακος παραγοντας σε μια σχεση.Υπαρχουν εξαιρεσεις που πραγματικα χερεσαι να τις βλεπεις αλλα ελαχιστες δυστυχως

 

Εξαιρετική κατάθεση ψυχής lara[E-p]. Ιδίως το μέρος που μάρκαρα δείχνει συνείδηση και επίγνωση της θέσης που έχεις.

 

Σας ευχαριστώ όλους με ολη μου την καρδιά.

Κανείς δεν λέει πως είναι καλός παράγοντας, είναι απαίσιο, φρικτο, δυσκολο, οδυνηρό και ένα σωρό άλλα.
Όσο για εξαιρέσεις, δεν ισχύει το ίδιο ακόμη και για εξ επαφής σχέσεις? Πόσες αλήθεια σχέσεις αντέχουν στο χρόνο?

Γι αυτό καταλήγω πως δεν εχει τόση σημασία η απόσταση όση έχουν πολλά άλλα πάνω στα οποία βασίζεται μια οποιαδήποτε σχέση.

 

Μη πεσετε να με φάτε σας παρακαλω (σημερα νοιωθω ευαλωτη και δεν πολυ- εχω κι αμυνες)

Θα ηθελα να πω φωναχτα εναν προβληματισμο μου, που στόχο εχει μονο να προβληματιστουμε (εγω πρωτη και καλυτερη) και δεν θελει να στοχοποιησει κανέναν. Αυτο το τελευταιο το τονιζω για να μην παρεξηγηθω πως φωτογραφιζω καποιον-α.

Αναρωτιεμαι ειλικρινα, αν ασυνειδητα βαζουμε πολυ υψηλους στοχους (απροσιτους σχεδον) , ωστε ετσι να ησυχασουμε το μεσα μας και τις φοβιες μας πως να, κοιτα γυρω ..κανεις δεν υπαρχει που να ειναι ετσι κι ετσι κι ετσι, αρα αυτο που ουσιαστικα θελω να καταντα απραγματοποιησιμο.

Ετσι φτανουμε να κανουμε μια σχεση που ουσιαστικα ειναι πιο πολυ στη φαντασια μας και οχι στην πραγματικοτητα μας, κι αυτο εχει ως αποτελεσμα να μη διατρεχει και τον κινδυνο να υποστει και τις αναμενομενες φθορες της καθημερινοτητας, κι ετσι, παρ' ολες τις δυσκολιες που βεβαια αντιλαμβανομαστε και μας ενοχλουν, το αντεχουμε και προχωραμε..

Μου γραψε μια φιλη στο μπλογκ μου σχετικα μ αυτο το θεμα : γκουχ...γκουχ ..χμμμ....

 

Δεν ξερω τι ειχες στο μυαλο σου...μα με ζωγραφισες κατα καποιο τροπο.

Οι πιο μεγαλοι ερωτες μου ειχαν αναμεσα την αποσταση, πολλες φορες αναρωτηθηκα το γιατι....γιατι παιρνω ικανοποιηση με το κουταλακι του γλυκου ...σα φαρμακο για να αντεξω μεχρι την επομενη φορα.....?

Αναφαλεια, φοβος, μερικη ακηδια της ψυχης....τι αραγε?

Ολα αυτα και αλλα τοσα ισως, λεω στον εαυτο μου, απ την αλλη λεω-δικαιολογια αραγε?- πως οι πιο κοντινοι προορισμοι οσες φορες προσπαθησα ηταν πολυ πιο μακρινες και αγονες γραμμες....."

ΥΓ. Αυτο δεν το εγραψα για να "την πω" σ οσους εχουν τετοιες σχεσεις, το εγραψα για να τ ακουσω κι εγω δυνατα..

 

αχ zinnia!

Πολύ ομορφο αυτο που γράφεις , και δεν εννοω όμορφο = ρομαντικό ή όμορφα γραμμένο. Είναι ομως όμορφο και εντιμα γραμμένο . Και επειδη το χω ζήσει και γω και εχω περάσει απο αυτο το σταδιο της αυτοενδοσκόπησης (ή και ακόμη το περνώ)  
θα συμφωνήσω μαζί σου.

Η αλήθεια είναι ότι στο ταξίδι του εαυτού μας και στην ανακάλυψή του, ειμαστε πάντα μόνοι και ποτέ κανείς δεν μπορεί να αντιληφθει , αν δεν περάσει απο τα σημεια αυτό που προσπαθείς να δώσεις.

Πολύ καλη η διαδρομή σου zinnia!

χαίρομαι  

 

σ ευχαριστω  

ΥΓ. Μονο εγω βλεπω τη διαδρομη μου με συνεχη ζιγκ-ζαγκ;  

 

ετσι δεν εισαι σταθερος στοχος...   

 

Εαν δεν ειναι με ζιγκ ζαγκ η διαδρομη θα "συναντουσες" κι αλλους.Αυτο δεν θα σε εκανε να ξεχωριζεις,κατα συνεπεια και τους υπολοιπους.Προσαρμοζουμε λοιπον τις διαδρομες μας αναλογα με την προσωπικοτητα μας και αυτο ειναι το ομορφο σε οτιδηποτε κι αν κανουμε.Εαν δεν γινοταν ο κοσμος θα ηταν πολυ μονοτονος γεματος "ευθειες".Θα ημασταν ολοι ιδιοι κατι σαν αυτο ---->  

 

Η απόσταση είναι σκληρή, δύσκολη, η lara[E_p] με την κατάθεση ψυχής της παραπάνω το παρουσιάζει πολύ καλά. Το περάσαμε κι Ε/εμεις.....

Όταν όμως είναι αναγκαίο "κακό", δυο άνθρωποι που νοιώθουν οτι ταιριάζουν μπορούν έστω κι έτσι να "συντηρήσουν", να θέσουν τις πολύ αρχικές βάσεις για την συνέχεια. Μια συνέχεια που και οι δυο θέλουν να είναι χωρίς γεωγραφική απόσταση. Το "δύσκολο" σε τέτοιες γνωριμίες είναι ποιός και πως θα αφήσει το μέρος που ζει για να πάει να ζήσει κοντά στον άλλο και όχι τόσο τι και πως και αν γίνεται απο απόσταση.

Ο Κύριός μου δεν ήθελε να κάνει πολλά με την εκπαίδευσή μου όσο είμασταν σε απόσταση. Κάτι που στην αρχή δεν το καταλάβαινα ακριβώς και η απορία μου λύθηκε αμέσως μόλις πια μείναμε μαζί.
Ο χρόνος που χρειάζεται να "συμβεί" κάτι απο κοντά είναι "μηδαμινός" σε σχέση με τον χρόνο που χρειαζόταν απο μακρυά. Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτό που βιώνουμε το τελευταίο διάστημα με τις μέρες της απόστασης. Αλλά αν δεν υπήρχε η απόσταση δεν θα είμασταν σήμερα εδώ που είμαστε.

Δεν είμαι κατά της απόστασης όταν δεν γίνεται αλλιώς. Πιστεύω όμως πως κάποια στιγμή ( το πότε και πόσο κραταέι η περιόδος της απόστασης εξαρτάται απο το ζευγάρι και τις υποχρεώσεις τους) η απόσταση πρέπει να πάυει να υπάρχει και να προχωρήσουν παρακάτω.