Παίζοντας με 2 slave...

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Παίζοντας με 2 slave...

Δεν μίλησα για απόλυτο Αφέντη ή σκλάβα, είπα ότι οι προσδιορισμοί δηλώνουν κάτι που τείνει στο απόλυτο. Ούτε είπα ότι το απόλυτο σημαίνει και πιο άξιο. Όπως την βρίσκει ο καθείς. Αν κάποιος καταπιέζεται με το να βρίσκεται στη θέση του σκλάβου και προσπαθεί να αλλάξει τα πράγματα έστω και ελαφρώς, θα πρέπει να αρχίσει να προβληματίζεται μήπως αυτή η θέση τελικά δεν είναι και αυτό που θέλει. Δεν το βρίσκω κακό. Έτσι θα οδηγηθεί και σε μία θέση που θα του δίνει και περισσότερη χαρά.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Παίζοντας με 2 slave...

Ακριβώς έτσι...

 

Απάντηση: Παίζοντας με 2 slave...

Εχετε δικιο και οι δυο σε αυτο που λετε... Απλα ισως εγω δεν εχω την καταλληλη εμπειρια για να καταλαβω στο 100% αυτο που λετε... Ισως με λιγο ακομα διαβασμα και μια πιο βαθεια ενδοσκοπιση θα γινει κι αυτο καποια στιγμη!
Αν προσπαθουσα να αλλαξω πραγματα προς τη μερια που με "βολευουν" δεν θα ημουνα στη θεση που ειμαι τωρα.. Μιλησα για κατανοηση και η αλλαγη συμπεριφορας και καποιων πραξεων, θα ειναι προς ωφελος και των Δ/δυο.. Σε καθε καινουριο πραγμα που ο Κυριαρχος προσπαθει να δοκιμασει, ειτε εχει σωματικη επιδραση ειτε ψυχικη, πιστευω οτι πρεπει να γινονται σιγα σιγα, ετσι μαθαινεις καθε σπιθαμη του σωματος και του μυαλου του ανθρωπου που εχεις απεναντι σου...Ετσι πιστευω οτι βρισκονται οι μικρες μικρες τρυπουλες του μυαλου μας που καταφερνουν και επεκτυνουν τα ορια μας... (Ολα ειναι στο μυαλο, εκτος και αν υπαρχει σωματικος περιορισμος)

lara σε ευχαριστω πολυ.... 

 

Re: Απάντηση: Παίζοντας με 2 slave...

ευχαρίστηση μου γλυκειά μου. 

Συμφωνώ πως χρειάζεται χρόνος και δουλειά και το πιο οδυνηρό κατα την αποψη μου κομμάτι πέφτει στους ώμους της σκλάβας. Εκείνη πρέπει να αλλάξει, εκείνη πρέπει να απαρνηθεί τις ελευθερίες της, εκείνη πρέπει να προσαρμοστεί κ.ο.κ. Το είπα και το ξαναλέω. Αν υπήρχε ένας διακόπτης που πατώντας τον θα έπαυα να είμαι σκλάβα, το πιθανότερο είναι πως θα έμπαινα σε πειρασμό να το κάνω.
Λυπάμαι που το λέω, αλλά το μονοπάτι, τολμώ να πω πνευματικό, της σκλάβας είναι δύσκολο, οδυνηρό, είναι περιοδοι που αναρωτιέσαι που είναι πια αυτή η ανταμοιβή και περιοδοι που αναρωτιεσαι αν θα αντεξεις να κανεις αλλο ενα βήμα ακομη. Κι είναι μέρες που εχεις κατορθώσει να Τον ευχαριστήσεις κι ενα μπράβο του σε γεμιζει ευτυχια, δύναμη και χαρα και όλα μοιαζουν παραδεισος.

Εκείνο που έγραψε ο Ηλίας και με το οποίο συμφώνησα, είναι πως σκλάβα είναι υπερβολικά και εξ ορισμού απόλυτη έννοια. Πως δεν χρειάζεται να είναι έτσι για όλους αν μπορούν να το αποφύγουν, αν αποφεύγοντας απόλυτα κι ορισμούς, μέσα από τη γνώση που αναμφισβήτητα έρχεται με το χρόνο αντιληφθούν ποιοι είναι και τι ακριβώς είναι αυτό που τους κάνει ευτυχισμένους.

Αν μου επιτρεπόταν να δώσω μια συμβουλή θα έλεγα πως κανείς δεν θα έπρεπε να επιτρέπει σε κανένα να τους αναγκάζουν να ακολουθήσουν μονοπάτια που δεν είναι δικά τους, επειδή δεν είναι ικανοί να αντιληφθούν πως δεν είναι η σκλάβα ανώτερη της υποτακτικής, όπως δεν είναι η υποτακτική ανώτερη από την bottom, είναι απλά διαφορετικές κατηγορίες βάση των διαφοροποιημένων αναγκών τους. (αντίστοιχα για τους Κ.) Και όλα είναι bdsm.

Ο καθένας οφείλει στον εαυτό του πέρα από οτιδήποτε άλλο να βρει ποιος είναι και να ακολουθήσει την ουσία του.

 

Απάντηση: Παίζοντας με 2 slave...

Τον Κύριο μου θέλω να τον «μοιράζομαι». Είναι ευχή Θεού η παρουσία Του. Και δεν μπορώ να δεχτώ ότι θα είναι μόνο για μένα.

Στο διάστημα της σχέσης μας έχει τύχει δυο φορές να αναλάβει δεύτερη υποτακτική. Δεν με ρώτησε αλλά σαφέστατα γνώριζε από πριν την στάση μου σ αυτό το θέμα, καθώς και το ότι δεν είμαι γενικά καθόλου ευάλωτη στη ζήλια.
Η σχέση μου μαζί τους ήταν φιλική και παρέμεινε έτσι και λίγο καιρό αφού διακόπηκε η μεταξύ του Κυρίου μου και αυτών σχέση.


Για όσους ζηλεύουν ας σκεφτούν πως τα συναισθήματα δεν είναι τούρτα, να τη μοιράσεις σε κομμάτια και να μη φτάσει για όλους.
Το μόνο πεπερασμένο, αλλά και πάλι σχετικό όσον αφορά την αντίληψη του, είναι ο χρόνος.

 

Μου εχει τυχει να εχω εναν σκλαβο και μια σκλαβα!
Εκεινο που προσεχα ηταν πως εκεινη ηταν πολυ πιο "πιστη", ενω εκεινος πασχιζε διαρκως να την διαβαλει μεχρι που.............την εβαλα και τον ξεσκισε με ενα strap on οποτε και συμμορφωθηκε!

 

Re: Απάντηση: Παίζοντας με 2 slave...

Συμφωνώ 100% με το παραπάνω! Φυσικά εξαρτάται και από τον συναισθηματικό πλούτο εκάστου...

(Αναρρωτιέμαι αν θα μπορούσε, δυνάμει, να σκεφτεί εκείνος το ίδιο για τα δικά σου συναισθήματα και να σε μοιράζεται με άλλον από κοινού ανάλογα με αυτό που έκανες -ή και θα κάνεις πάλι- εσύ... Και δεν εννοώ περιστασιακά για μια - δυο συνεδρίες.)




​

 

Απάντηση: Παίζοντας με 2 slave...

εντυπωσιακο !!!!
Αμυνα λόγω αποδοχης της πραγματικότητας..?
πραγματικότητα?
ή σπανιο σημειο για ποντο υπερ ?

Αβυσσος η ψυχη των γυναικών..

 

Really, this makes me crazy! Άβυσσος, άβυσσος

 

Απάντηση: Παίζοντας με 2 slave...

Τα συναισθήματα είπαμε (και συμφωνήσαμε) δεν μοιράζονται. Αφορούν πάντα ολόκληρα αυτόν που τα νιώθει προς αυτόν που απευθύνονται. Επομένως το δεύτερο σκέλος της ερώτησης δεν έρχεται συνεπαγόμενα με το πρώτο εφόσον απαντήσουμε θετικά.
Χωρίζω λοιπόν τις ερωτήσεις σε δυο εντελώς ανεξάρτητες μια που έτσι είναι.

Η απάντηση είναι ένα απόλυτο και ξεκάθαρο ΝΑΙ. Και όχι δυνάμει, έτσι είναι.

Δεν είναι κάτι που νομίζω ότι μπορεί να υφίσταται.
Αυτή η αόριστη περιγραφή: «αυτό που κάνω εγώ» μου επιτρέπει να υποθέσω ότι με ρωτάς για το σύνολο της σχέσης η οποία εκτός των άλλων περιέχει και το στοιχείο ότι για μένα ο Λόγος του είναι κριτήριο ορθότητας οποιουδήποτε άλλου Λόγου. Δεν νομίζω ότι είναι εφικτό να βρεθεί απόλυτη ταύτιση.

Παρόλα αυτά με «μοιράζεται» με την υπόλοιπη ζωή μου, τις υπόλοιπες σχέσεις μου, τα υπόλοιπα ενδιαφέροντα μου. Και το μοίρασμα αυτό προκαλεί μια δημιουργική, αμφίδρομη αλληλοτροφοδότηση, και μια συνεχώς μεγαλύτερη ενότητα. Το χαίρεται αυτό. Και εγώ επίσης.

 

Re: Απάντηση: Παίζοντας με 2 slave...

Συνοψίζοντας - "Ένας μάστερ, πολλές σλέιβ" είναι εφικτό. "Μία σλέιβ, άνω του ενός μάστερζ" έιναι ανέφικτο. Το κατάλαβα σωστά;



​

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Παίζοντας με 2 slave...

Σωστά