Ερωτας vs Σεχ...

Προσωπικα για Μενα ο Ερωτας και το Σεξ ειναι δυο διαφορετικα πραματα μεσα Μου . Μπορει να Ειμαι ερωτευμενος με καποια κοπελα αλλα αυτο δεν σημαινει πως δεν μπορω να κανω σεξ με καποια αλλη... Θα το κανω για την φαση, το παιχνιδι, την καυλα , το χυσιμο και μετα τιποτα. Δεν θα αλλαξει κανενα συναισθημα μεσα Μου για αυτην που αγαπαω η που Ειμαι ερωτευμενος...

Πιστευω πως κανεις ανθρωπος δεν μπορει να ζησει με εναν μονο παρτενερ στο κρεβατι του για μια ζωη... και αν το κανει θα το κανει συνειδητά ξεροντας πως καταπιεζει τον εαυτο του..Αυτο ισως να δημιουργησει απωθημένα που θα ενεργησουν αρνητικα σε μια σχεσει και ειδικα μετα απο χωρισμο χτυπαμε το κεφαλι μας ... Το βλεπω σαν μια μορφη καταπιεσης .Ποσες φορες εχουμε δει μια ομορφη κοπελα η εναν ωραιο αντρα και λεμε τι καλα να ειχαμε μια νυχτα σεξ μαζι του??? ( σιγουρα το εχουμε σκεφτει ολοι μας ) Δεν θα ηταν καλυτερο αυτο το νοστιμο ''πιατο'' που ειδαμε να το φαμε κιολας??? Οχι ομως και να μας χορτασει..

Θα μας χορτασει ο ''ανθρωπος μας'' γιατι δεν μας κερδισε με την εικονα αλλα με ολα αυτα που μπορει να συνδιαζει και να μας γεμιζει . Ο ανθρωπος μας ειναι ενα καλοστημενο τραπεζι που εχει επανω ολα τα καλα να γευτουμε, ειναι το ακριβο κρασι , η τρυφερη σαλατα , το ξενικο τυρι, το καλοζυμωμένο ψωμι , το ζουμερο φρουτο κτλ κτλ Με λιγα λογια μας εχει κερδισει και μας εχει γοητευσει η χημεια στην σχεση.
Και εκει που καθεσε και απολαμβανεις ολα αυτα ερχετε απο διπλα ενα πιατο και σου λενε παρε ενα μεζε!! Τον τσιμπας και συνεχιζεις ....Δεν παυει ομως το καλο τραπεζι να ειναι καλο για σενα ... Αν δεν ηταν τοτε δεν θα περιμενες τον μεζε για να σηκωθεις αλλα θα σηκωνοσουν για ενα καρο λογους που θα εβρισκες ως προσχημα..


Πιστεύεται πως η Αγαπη και ο Ερωτας ειναι στο ιδιο ''μονοπατι'' με την καβλα και το σεξ???

Δηλαδη θα μπορουσατε να κανετε σεξ με καποιον αλλον /η και οχι με το συντροφο σας μονο για την ''φαση'' και την ''καβλα'' και μετα να μην εχει αλλαξει τιποτα απο αυτα που νιωθετε για τον συντροφο σας??

Θα το ηξερε ο συντροφος σας??? Θα συμμετείχε??

 

Απάντηση: Ερωτας vs Σεχ...

θα μπορουσα, ετσι λειτουργω και εγω..θα φροντιζα να μην το μαθει βεβαια η συντροφος μου για τους γνωστους λογους..

 

Απάντηση: Ερωτας vs Σεχ...

Ειναι λιγο ρισκο αυτο.Μετα το μεζε δεν θα θες να φας το συνηθισμενο...

 

Re: Απάντηση: Ερωτας vs Σεχ...

Συνηθισμενο δεν ειναι ενα πιατο φαι αλλα ολοκληρο το τραπεζι... 

 

Αγαπητε Kits, αυτο το προβλημα το ειχα παντα στις εκαστοτε σχεσεις μου,δηλαδη το γεγονος πως ειμουν ερωτευμενη δεν με εμποδιζε στο να παω με καποιον μονο για την 'καυλα' της στιγμης.Το εχω συζητησει με πολλους ανθρωπους και ολοι μου λεγανε πως αν ειμουν πραγματικα ερωτευμενη δεν θα 'πηγαινα' με αλλον.Σε καμια περιπτωση δεν επηρεαζοταν ο ερωτας μου προς τον συντροφο μου, απλα ειχα και μια αλλη αναγκη..του καινουργιου,του απροβλεπτου..και μετα δεν σε ξερω δεν με ξερεις..

 

Μάλλον δεν έχετε ερωτευτεί. Όταν ερωτεύεσαι κάποιον/α με ένα μόνο άγγιγμα του/της παθαίνεις "ηλεκτροσόκ" ! Σε γεμίζει τόσο πολύ που όλοι οι άλλοι είναι σαν να μην υπάρχουν, το σεξ είναι μια σωματική ανάγκη μόνο που ολοκληρώνει όλο αυτό που νιώθεις για έναν/μία άντρα/γυναίκα.

 

Δεν έχω παρά να συμφωνήσω με τον Jim Jailor. Αν είσαι ερωτευμένος δεν μπορείς εξ ορισμού να κοιτάξεις αλλού, όσο καλοστημένο και αν είναι το ξένο πιάτο. Τώρα αν η κατάσταση φτάσει σε μία μορφή συνήθειας και μόνο,οπότε παρατηρείς και τα ξένα πιάτα, απλά ο έρωτας έχει κάνει φτερά! Μπορεί να εκτιμάς το έτερον ήμισυ, αλλά ερωτευμένος πλέον ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ!

 

Συμφωνώ 100% με τα αγοράκια μας πιο πάνω...  
Όταν εγώ είμαι In Love απλά δεν με συγκινεί τίποτα άλλο, γιατί μόνο αυτόν έχω στο μυαλό μου... τώρα καλώς ή κακώς εγώ έχω καταλήξει ότι δεν μπορώ να ερωτευθώ αλλά 1-2 φορές που το είχα πάθει έτσι ήμουν... όλα με άφηναν αδιάφορη...

Μίστρες Κιτς μας... τα έχεις μπερδέψει... έρωτας, καύλα, σεξ, πάθος κτλ... όλα αυτά μπορείς να τα έχεις όταν είσαι ερωτευμένος με κάποιον... όταν αρχίζει και ξεθυμαίνει ο έρωτας... ε... εκεί ψάχνεσαι και αλλού γιατί μπορεί να έχεις χάσει την καύλα κ το πάθος για παράδειγμα... Αλλά ποιο το νόημα να μένεις με έναν άνθρωπο που δεν σε καυλώνει πλεον... μόνο για την "αγάπη";

 

Δηλαδή ο έρωτας είναι ο μόνος λόγος για να μην πάει κάποιος με άλλη/ον; Αλλιώς δηλαδή θα πήγαινε σαν να μην τρέχει τίποτε;
Η πίστη και ο σεβασμός στον άλλο δεν είναι σοβαροί λόγοι για να μην....; Ή δεν ενδιαφέρουν κανένα πλέον;

Και τι διάολο διαφορά έχει το παραπάνω που περιγράφεται από μια ελεύθερη σχέση;

Το να μην είναι πιστοί ο ένας στον άλλο. Κοινώς να ξενοπηδάνε.

 

Ενδιαφέρον νήμα. Thanks Kits  

Θα αρχίσω με μια απορία.
Αναφέρεσαι σε bdsm ή vanilla σχέσεις;
Νομίζω ότι ο διαχωρισμός είναι (σχεδόν) απαραίτητος, γιατί έχω παρατηρήσει πως σε αρκετές bdsm σχέσεις, το στοιχείο "σεξ/session/παιχνίδι εκτός σχέσης ή/και multiple parteners" είναι αρκετά διαδεδομένο και αποδεκτό. Δεν λέω ότι στις vanilla δεν είναι. Ίσα ίσα! Απλά στις vanilla συνήθως γίνεται πίσω απ΄ την πλάτη του άλλου.

Θα απαντήσω ως (kinky/perv) vanilla και θα αρχίσω απαντώντας κάτι στο ποστ της aDDicteD πιο κάτω:

(τα bold δικά μου)

Καλώς ή κακώς, με την πάροδο του χρόνου ο αρχικός "έρωτας", ενθουσιασμός, πάθος κ.τ.λ. αντικαθιστώνται από αγάπη, οικειότητα, συνήθεια στη συντροφικότητα του συγκεκριμένου ατόμου που έχεις δίπλα σου, κ.τ.λ. Περνάμε από το ένα στάδιο στο άλλο. Η σχέση και τα συναισθήματα εξελίσσονται, κάτι σαν την εξέλιξη/μεταμόρφωση της πεταλούδας από κάμπια (προνύμφη), σε χρυσαλίδα, σε πεταλούδα.
Όποιος πιστεύει ότι ο λόγος που δεν μπορεί να μείνει ερωτευμένος, όπως τον πρώτο καιρό, με κάποιον είναι επειδή είναι το λάθος άτομο και ψάχνει να βρει κάποιο άλλο για να το επιτύχει αυτό μακροπρόθεσμα, γνώμη μου είναι, that he is in for a very nasty surprise and ultimately dissapointment.
Μιλώντας ως κάποια που βρίσκεται σε μακροχρόνια σχέση, παρόλο που δεν είναι γάμος ακόμη, δεν υπάρχουν παιδιά κ.τ.λ., όλα εκ των οποίων κατ' εμέ επιταχύνουν την αλλαγή των σταδίων της σχέσης, μπορώ βιωματικά να πω ότι παρόλο που ο αρχικός ενθουσιασμός έχει περάσει προ πολλού (ο μήνας του μέλλιτος που έχει η κάθε σχέση), κάποια πράγματα, κυρίως συναισθήματα, έχουν ωριμάσει, βαθύνει και μεστώσει. Υπάρχει ακόμη έρωτας με την κυριολεκτική έννοια; Ίσως. Εκφράζεται όμως σαφώς διαφορετικά απ' ότι γινόταν στα αρχικά στάδια. Υπήρχε στο αρχικό εκείνο στάδιο αγάπη; Ίσως. Πλέον όμως είναι "καθαρή" αγάπη. Ανιδιοτελής. Γίνεται ένα συναίσθημα, το οποίο εμπεριέχει όλα τα υπόλοιπα. Σίγουρα δεν αγαπάς τον σύντροφό σου, ακόμη και σε αυτό το στάδιο, όπως αγαπάς π.χ. τους γονείς σου ή τους φίλους σου κ.τ.λ. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι αυτός με τον οποίο μοιράζεσαι τα πάντα καλά και άσχημα, τετριμένα ή καινούρια/ασυνήθιστα. Από συναισθήματα, έως λογαριασμό τραπέζης, έως γονίδια σε έναν νέο άνθρωπο. Μια πορεία ζωής και την ζωή την ίδια.
Στο σημείο αυτό θα συμφωνήσω εξ΄ολοκλήρου με το παρακάτω ποστ της Lolita:

Δεν είναι απαραίτητο λοιπόν ότι η επιθυμία για σεξουαλική συνεύρεση με κάποιο άλλο, τρίτο άτομο σημαίνει ότι ο άνθρωπος με τον οποίο είσαι δεν σε καλύπτει ή ότι υπάρχει αυτή η επιθυμία επειδή δεν είσαι πλέον ερωτευμένος μαζί του. Μπορούν κάλλιστα να ισχύουν και αυτά, αλλά παρολαυτά να υπάρχει ακόμη η συγκεκριμένη επιθυμία.
Θα συμφωνήσω και με τον Kits, ότι δηλαδή: "θα το κανω για την φαση, το παιχνιδι, την καυλα , το χυσιμο και μετα τιποτα. Δεν θα αλλαξει κανενα συναισθημα μεσα Μου για αυτην που αγαπαω η που Ειμαι ερωτευμενος..." και θα προσθέσω ίσως το εξής: Πολλές φορές είναι ακριβώς κάτι τέτοιες "συνερεύσεις"/εμπειρίες που επιβεβαιώνουν ακόμη πιο πολύ πόσο με γεμίζει και καλύπτει ο μόνιμος σύντροφός μου. Με το τρίτο άτομο θα μοιραστώ απλά κάποιες ώρες ηδονής (και όχι πάντα κιόλας - ανάλογα πόσο καλά θα πάει η "φάση"). Με τον σύντροφό μου μοιράζομαι και αυτές αλλά και τόσα άλλα, που δεν θα ήθελα να τα μοιραστώ με κανέναν άλλο, πέρα απ' αυτόν τον συγκεκριμένο. Είναι ο συνδιασμός αυτός που με κάνει να "μένω". Δεν θα τον άλλαζα με τίποτα και δεν θα του άλλαζα τίποτα.

 

Θα συμφωνήσω πάνω-κάτω με τον Kits και την Demoness, αλλά με μια διαφορά -- η σκέτη, καταναλωτική καύλα κι εγώ δεν ταιριάξαμε ποτέ. Αδυνατώ να διαχωρίσω την καύλα από νοητικό και συναισθηματικό "φτιάξιμο", σε κάθε περίπτωση. Ούτε η σεξουαλική κατανάλωση είναι για μένα, ούτε οι περιστασιακές οριζοντιώσεις μου δίνουν ικανοποίηση ή απόλαυση. Αν ακόμα και το "μεζεδάκι", κατά Kits, δεν έχει τον προσήκοντα σεβασμό που ανήκει στη γεύση του, καταντάει, για μένα, νοσοκομειακό ή ταχυ-φαγητό -- άγευστο και ανούσιο.


Μια και έρωτας χωρίς ειλικρίνεια δεν μου "κάθεται" σαν χαρακτήρας, ασφαλώς και ο σύντροφος θα έχει πλήρη γνώση, όπως σαφώς προτιμώ να έχω κι εγώ γνώση, αντιστοίχως. (Το συναίσθημα της ζήλειας, σ' αυτό το επίπεδο τουλάχιστον, μου είναι κατανοητό αλλά άγνωστο.)



​

 

Επειδή τυχαίνει να είμαι και εγώ σε μια μακροχρόνια σχέση καταλαβαίνω ακριβώς αυτό που λες... όμως όταν λείπουν όλα τα απαραίτητα για να κρατάνε την σχέση ζωντανή, τότε ποιο το νόημα; Αυτό το άτομο δεν μπορείς να το αγαπάς δίχως να είσαι μαζί του; Δεν νιώθεις ουσιαστικά όχι χάνεις τον χρόνο σου; Προχωράς ακόμα ένα βήμα πιο πέρα μαζί του, ίσως κάνοντας κάτι πιο επίσημο με τον φόβο ότι θα περάσεις όλη σου την ζωή (κατά κάποιο τρόπο) με ένα άτομο που αγαπάς ανιδιοτελώς... όπως πχ κ τον κολλητό σου ή τον αδερφό σου;