Ερωτας vs Σεχ...

Πολύ σωστά!
Όταν μπαίνει 3ος 3η στην σχέση, πάει διαλύθηκε, δεν είναι πια ολοκληρωμένη! Δεν μπορείς να έχεις και τον σκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη! Τώρα αν δεν το λές είσαι απλά πουτάνα ή μαλάκας, δεν γίνετε να τα κάνεις αυτά σε κάποιον/α που αγαπάς γιατί πολύ απλά ΔΕΝ τον/την αγαπάς πια, είναι πιο πολύ φιλικό το πράγμα και σκέφτεσαι ότι απλά βγαίνεις με έναν/μια γκόμενο/α για αυτό και δεν έχουν τύψεις οι παραπάνω που απάντησαν ότι το κάνουν αυτό.

 

Μιλώντας πάντα προσωπικά, δεν λείπουν ποτέ αυτά για/με το συγκεκριμένο άτομο. Αυτό δεν αναιρεί/ικανοποιεί την επιθυμία για κάτι διαφορετικό/νέο με κάποιο άλλο άτομο. Δεν είναι δηλαδή η έλλειψη του πάθους ή της κάβλας ή του σεξ αυτού κάθε αυτού η αιτία για την εν λόγω επιθυμία. Δεν νομίζω να μπορεί να προσδιοριστεί επαρκώς ή ακριβώς ο λόγος. Ίσως είναι η γοητεία του νέου ή/και το πάθος/καύλα της στιγμής και του νέου. Ακριβώς όπως όταν ήταν αυτό, το μόνιμο που έχεις τώρα, στην αρχή του. Αν ήταν να ψάχνουμε αυτό το πάθος της αρχής μόνο στην κάθε μας σχέση, θα είμασταν μια ζωή μόνοι (κάνοντας σχέσεις εβδομάδων ή μηνών - μέχρι να καταλαγιάσει αυτό το αρχικό πάθος/κάβλα) ή μια ζωή συμβιβασμένοι/δυστυχισμένοι (αρνούμενοι στον εαυτό μας την ικανοποίηση απ' την λήψη τους - έστω από τρίτα άτομα).
Για να το πω και εντελώς ωμά κάπως, αυτά τα τρίτα άτομα δεν είναι για μένα τίποτα άλλο παρά "σκεύη ικανοποίησης", τα οποία μου παρέχουν προσωρινά αυτό που επιθυμώ και δεν τα βλέπω, ούτε και πρόκειται να τα δω αλλιώς ποτέ.
Τέλος, να ξεκαθαρίσω ότι στην δικιά μου περίπτωση, η ολική πραγματοποίηση όλων αυτών είναι και έχει παραμείνει (και πιθανόν θα παραμείνει) καθαρά επιθυμία.


@Lost Boy, στην ερώτηση περί ελεύθερης σχέσης, οι απόψεις μου συμπίπτουν ακριβώς με της aDDicteD.

 

Κάτι σαν δωρητές οργάνων ένα πράγμα;;; χεχε!

Κοίτα για να σοβαρευτώ κιόλας... κάθε σχέση είναι μοναδική, σίγουρα η δική σου και η δική μου είναι τελείως διαφορετικές... και λογικό είναι...
Αν έχει όμως η σχέση κ τα 2-3 συστατικά που λέμε εδώ ότι είναι σημαντικά, δεν βρίσκω λόγο να παίξει ξενέρωμα στο κρεβάτι για να αρχίσει αναζήτηση σε κάτι άλλο...  

 

Μα δεν τίθεται θέμα ξενερώματος... Αυτό λέω.
Άλλα ζητάς/παίρνεις απ' τη μια φάση, άλλα απ' την άλλη.  

 

Σε μια σχέση πολλών ετών, 25 για παράδειγμα... (Καλά, καλά, μη φρικάρετε!) Σε μια σχέση 25 ετών έρωτα, που κρατιέται ζωντανή, ακόμα κι εκεί, πόσοι άραγε θα παραμείνουν 100% "πιστοί"; Δεν ξέρω πολλούς. Πιστεύω πως είναι ρεαλιστικό όταν η συντριπτικότατη πλειοψηφία δοκιμάζει και κάτι άλλο εκτός σχέσης, περιστασικά ή και σε μόνιμη βάση, να μην εθελοτυφλώ -- οι καιροί άλλαξαν.


Δεν πιστεύω πως αν το κάνεις πίσω από την πλάτη του συντρόφου σου κρατάει τη σχέση σε πιο καλή βάση -- απλώς είναι ευκολότερο. Ούτε πιστεύω πως πρέπει να συμβαίνει, ούτε πως δεν πρέπει -- η προσέγγισή μου στο θέμα είναι κατά της ανηθικότητας και υπέρ της αήθειας. Δεν επικροτώ τη "φυγή" από τα προβλήματα με το να ξεχνιόμαστε γιατί βρεθήκαμε στο κρεβάτι με άλλο άτομο -- και μάλιστα κατ' επανάληψη. Η συζήτηση με το/τη σύντροφο και γι΄αυτό μπορεί να είναι θετική για τη σχέση, αν καταφέρουμε να έχουμε ανοιχτό μυαλό.


Φυσικά πιστεύω στην ευθύνη απέναντι στον σύντροφο, απέναντι στη σχέση (αν επιθυμούμε την, με ουσία, συνέχισή της) αλλά και στον εαυτό μας. Φυσικά υπάρχει δέσμευση. (Υποθέτω πως στο bdsm η έννοια της δέσμευσης είναι διαφοροποιημένη.) Γιατί όμως οι άνθρωποι όλο και περισσότερο, και μάλιστα οι άντρες σε μεγαλύτερο βαθμό, τρέμουν στην ιδέα της δέσμευσης και της ευθύνης και τελικά δεν κάνουν ή δεν καταφέρουν να διατηρήσουν μακροχρόνιες σχέσεις;




​

 

Συζήτηση μεγάααλη βλέπω αλλά είναι και πολύ σύνθετο το θέμα από μόνο του. Θα έλεγα πως αν η πίστη εκλείψει από μία σχέση, απλά δεν υπάρχει πια σχέση καθώς η ειλικρίνεια του ενός ή και των δύο πλέον χάνεται. Ο θεμέλιος λίθος μίας υγειούς σχέσης δηλαδή, αν υπάρχει. Η αναζήτηση για κάτι νέο (γιατί στην ουσία αναζήτηση είναι καθώς δεν μας καλύπτει το υπάρχον ή αυτό που ψάχνουμε είναι το νέο γιατί πλέον έχουμε βαρεθεί, ΜΟΝΟ το υπάρχον) αλλά παρόλα αυτά να θέλουμε να είμαστε στην ίδια αυτήν σχέση, μου ακούγεται κάπως ομολογώ. Έτσι καταλήγουμε σε δύο τινά. Ή κοροιδεύουμε στυγνά το έτερον ήμισυ μιας και του πουλάμε μεν παραμύθια, όμως άλλα σκεφτόμαστε δε ή είναι ο ορισμός της ελεύθερης σχέσης αν και τα δύο άτομα ακολουθούν την ίδια πρακτική. Είναι δηλαδή μαζί δύο άτομα που την βρίσκουν να είναι μαζί, αλλά δεν θα πειράξει κανέναν από τους 2 εφόσον και οι 2 κοιτούν και αλλού. Ούτε εγωισμός εκδηλώνεται από τον έναν για τον άλλον όσον αφορά την μοναδικότητα οπότε καταλήγουμε στην ελεύθερη σχέση! Εκτός αν με τα χρόνια αγαπώντας κάποιον, θέλοντας και μη καταλήγεις στην ελεύθερη σχέση.Αυτή την λογική ειλικρινά δεν την καταλαβαίνω. Συμφωνώ και επαυξάνω με τον Lost_Boy όσον αφορά αυτό που είπε για τον σεβασμό.

Σίγουρα μία σχέση και τα συναισθήματα που απορρέουν από αυτή,εξελίσονται αλλά προσωπικά πάντα μιλώντας εφόσον θελήσω πολύ μία κάποια άλλη συγκεκριμένη, σημαίνει ότι θέλω κάτι άλλο, από εκείνη που έχω δίπλα μου και αυτό αργά ή γρήγορα θα φανεί, καθώς ποτέ δεν διέπρεψα στην υποκριτική (γμτ μου!!   ). Όσον αφορά το άλλο που ειπώθηκε πως πας μία φορά με άλλον/η και μετά δεν σε είδα, δεν σε ξέρω, ας ακουστεί αυτό. Θέλοντας και μη, με όποιον άνθρωπο συνευρεθείς σεξουαλικά μόνο έστω, επηρεάζεσαι είτε υποσυνείδητα είτε και συνειδητά ακόμα ακόμα. Δεν είναι όλα όπως πριν, έστω και κάτι λίγο επηρεάζεσαι και αυτό το λίγο όσο πάει και γιγαντώνεται με την εναλλαγή τρίτων συντρόφων, όντας σε μία ...ας το πω 'σχέση'.

 

@chemical23

Κοίτα, έξω απ' το χορό, πολλά τραγούδια λέμε. Δηλαδή, καλή η θεωρία, η προσωπική "ηθική" και η καλή διάθεση. Θα δεχόμουν όλα τα παραπάνω αν ερχόταν από άτομο που είχε (τουλάχιστον) 5+ χρόνια σχέση και είχε καταφέρει να μην επιθυμεί που και που το "rush/excitement" του προσωρινού πάθους/καύλας με κάτι νέο. Έρχονται; Αν ναι, πες μου το μυστικό, please!!!
Στη δικιά μου περίπτωση, πέρα από κάποια heavy petting sessions, δεν έχει υπάρξει και δεν νομίζω να υπάρξει κάτι παραπάνω. Με άλλα λόγια, μου αρέσει και προτιμώ το σπιτικό φαγητό. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι που και που δεν επιθυμώ/μου έρχεται λιγούρα και για κάνα γυράκο ή goodys!  

 

Το έχουμε κάνει.
Δε θα μπορούσα να καυλώσω αν ο σύντροφος μου δεν συμμετείχε έμμεσα ή άμεσα.

Δε θα μπορούσα να ερωτευτώ άτομο το οποίο δεν θα είχε τις ίδιες ή παραπλήσιες πανηδονιστικές αγαπημένες γεύσεις με εμένα, είτε συνειδητά, είτε υποσυνείδητα.

Η ύπαρξη του τρίτου, τέταρτου, πολλοστού; Χρηστική.

Η αγάπη; Έχει σχέση με το χρόνο και τα άλμπουμ των αναμνήσεων που γεμίζουν.
Ηλίας

Η αγάπη, ο έρωτας, η καύλα και το σεξ παίρνουν το μονοπάτι που ο καθένας μας επιλέγει να πάρουν. Αποτέλεσμα είτε συνειδητής είτε ασυνείδητης - το συνηθέστερο- επιλογής. Θεωρώ πως όλα τα παραπάνω (η αγάπη, ο έρωτας, η καύλα και το σεξ) μπορούν σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή της ζωής του καθενός να αλλάξουν και να πάρουν άλλο δρομο. Ανάλογα με τα "κέφια", ανάλογα με αυτόν που έχεις δίπλα σου, ανάλογα τη βολή σου. Το δικό μου κόλλημα ήταν πάντα λίγο ανάποδο. Σαν αυτό που λένε κάποιοι άντρες..."Τί; Θα μου πάρει πίπα η γυναίκα των παιδιών μου; Με αυτό το στόμα τα φιλάει!" Τα "κέφια" μου τότε υποδείκνυαν ότι όχι μόνο δε θα συμμετέχει ο σύντροφός μου σε αυτά που κάνω με άλλους αλλά και με αυτόν θα κάνω τα απολύτως..."ορθόδοξα"   Βέβαια αυτό δεν ήταν καθόλου λειτουργικό και επιπλέον δημιουργούσε και προβλήματα. Για να μην τα πολυλογώ λοιπόν, αυτό που κάνω τώρα; Του δίνω και καταλαβαίνει!! Και η ελευθερία που μου έχει δώσει αυτό, με κάνει να τον αγαπάω λιγάκι πιο πολύ.

Υ.Γ. Ότι θα έγραφα και post εδώ μέσα για χατήρι σου έπειτα από κάθετη άρνησή μου να συμμετέχω, δεν το περίμενα  
Μεταξένια (λέμε τώρα) Του....

 

Το εγκεφαλικο κομματι το εχει σκεφτει καποιος?Δηλαδη πως γινεται να κανεις ερωτα με καποιον χωρις να νιωθεις τιποτα?Χωρις συναισθηματα χωρις τιποτα?Δεν μιλαω για σεξ οπου μπορει να γινει για την σαρκικη "καυλα" ας μου επιτραπει η εκφραση,αλλα ερωτα χωρις να νιωθεις πραγματα πιστευω οτι δεν ειναι δυνατο να κανει καποιος

 

Ας απαντήσω κι εγώ, αφού διευκρινίσω ότι είμαι σε "μακροχρόνια" σχέση (σχέση 7 ετών, εκ των οποίων τα 5,5 συμβιώνουμε) και αφού πω ότι είμαι μια πολύ ιδιάζουσα περίπτωση που χρήζει ψυχιατρικής παρακολούθησης   :

Όχι, για μένα δεν είναι στο ίδιο μονοπάτι.. Μπορώ να διαχωρίσω απόλυτα τον έρωτα από το σεξ.. Με μία ιδιαιτερότητα. Δεν έχω νοιώσει έλξη για άλλον άντρα όλα αυτά τα χρόνια. Είμαι απόλυτα καλυμμένη ΚΑΙ σεξουαλικά από τον σύντροφό μου, τον επιθυμώ και τον θέλω έντονα, ίσως όχι όσο στην αρχή της σχέσης μας, αλλά τόσο ώστε να μην έχω "μάτια για άλλον άντρα", που λένε.. Η αγάπη και ο έρωτας, συνυπάρχουν, μαζί με τον σεβασμό, την αλληλοκατανόηση, τη συνήθεια και την ασφάλεια που μου προσφέρει αυτή η συνύπαρξη..
Παρ' όλα αυτά, νοιώθω έντονη έλξη για άλλες γυναίκες. Καύλα. Ανάγκη για σεξ, για ερωτική συνεύρεση! Και μόνο. Δεν θα μπορούσα να ερωτευτώ άλλη γυναίκα. Δεν έχω ερωτευτεί ποτέ μου γυναίκα. Δεν αγαπώ καμία γυναίκα. Τις ποθώ. Μου αρέσει να με ποθούν. Θέλω να χαίρομαι τις ηδονές που μπορούν να μου προσφέρουν!
Δεν με απασχολεί το θέμα "κέρατο" ή απιστία. Με έχουν ρωτήσει πολλοί "μα καλά, κέρατο δεν είναι κι αυτό; Τι, επειδή δεν είναι με άντρα, δεν πιάνεται και υπάρχει άφεση αμαρτιών;".
Δεν ξέρω, και δεν με απασχολεί. Συνήθως δε νοιώθω ότι "απατώ" το σύντροφό μου. Υπάρχουν φορές που νοιώθω ότι τον εξαπατώ. Ότι του κρατώ μυστικά. Ενοχές δεν έχω..  

  ΝΑΙ!!! Αυτή είναι η μαγεία, ότι γίνεται για τη "φάση", για την καύλα, και είναι και εντελώς ανεξάρτητο από τη σχέση (και το σεξ) με τον σύντροφό μου!

ΟΧΙ!! Δεν ξέρει, και δεν πρόκειται να μάθει τίποτα! Είναι κι αυτό μέρος της "μαγείας" και του όλου σκηνικού.. Το απαγορευμένο και το παράνομο και το κρυφό, με εξιτάρουν ακόμη περισσότερο!

ΟΧΙ βέβαια! Τις θέλω μόνο για μένα!  


Αυτά που είπα, ισχύουν έως και σήμερα. Για αύριο δεν ξέρω.. Αν πάψω να νοιώθω έτσι για τον σύντροφό μου, μπορεί να ξενο-κοιτάξω ΚΑΙ άντρες.. Αλλά, από την άλλη, αν πάψω να νοιώθω έτσι για τον σύντροφό μου, δεν θα υπάρχει και λόγος να είμαστε πλέον μαζί..  

 

νομίζω πως η απαντηση εχει να κανει με το πως νοιωθει ο καθε ανθρωπος μεσα του. Τι κανει, γιατι το κανει? σιγουρα ειμαι σε μια μακροχρονια σχεση, πολυ μεγαλυτερη απο αρκετων εδω μεσα. 14 χρονια εκ των οποιων τα δωδεκα μενουμε μαζι. Δηλαδη απο μικρα παιδια. Καποια στιγμη το παθος εκανε φτερα, η αγαπη οριμασε σε ενα βαθμο που δυσκολα μπορεις να ξεφύγεις. Εβλεπα γυναικες και ήθελα να νοιωσω αυτο που ενοιωθα στην αρχη. Οταν την πρωτοαγγιζεις, οταν βλεπεις της αντιδρασεις της, οταν την μυριζεις οταν την γευεσαι για πρωτη φορα. Τα προβληματα πολλα μεσα στη σχεση, τοσα που γεμιζαν το μυαλο μου καθε στιγμη που βρισκομαυν ερωτικα με τη συντροφο μου. Αρχισε το σεξουαλικο προβλημα. Εκει τα πραγματα δυσκολευουν αγρια. Αρχιζουν οι καυγαδες. Μπαινεις σε ενα λουκι που η συντροφος σου λεει απλα "σου φερομαι απαισια γιατι δεν με γαμας." κι εσυ (εγω δηλαδη) της λες "δεν σε γαμαω γιατι μου φερεσαι απαισια" και αντε να βγεις απο εκει. Και γινεται ενα μπαμ και βλεπεις τη συντροφο την πανυσχηρη που σου φερεται σαν κακια αφεντρα αλλα χωρις παιχνιδι ρολων, χωρις οριοθετησεις, χωρις τιποτα ,την βλεπεις σε μια στιγμη αδυναμιας, σε μια στιγμη που ειναι αβοηθητη , σε μια επικινδυνη στιγμη (μιλαω για καποιο θεμα υγειας που συναιβει προσφατα) και καταλαβαινεις οτι την λατρευεις. Την αγαπας. Χεζεσαι πανω σου απο το φοβο σου μην παθει κατι. Κλαις (και σε βλεπει και η φιλη που εχει το φετιχ με τα δακρυα και γουσταρει). Προσπαθεις να χωρισεις καποιες στιγμες γιατι λες οτι δεν υπαρχει ουτε φοβος μη βρεθεις ολομοναχος (το επιδιωκεις μαλιστα) και τη στιγμη του χωρισμου δεν το αντεχεις και αντε παλι απο την αρχη. Περιμενεις λοιπον οτι καποια στιγμη απλα θα διορθωθουν τα πραγματα θα γινει η συντροφος σου γλυκεια και παλι και θα την ποθησεις σιγα σιγα ξανα. Ομως με τα προηγουμενα ? Με τις μυρωδιες τις καινουριες? με τις πρωτες αντιδρασεις? Συνειδητοποιεις οτι μετα απο καποια χρονια δεν θα εχεις την ευκαιρια να τα ζησεις οτι και να κανεις. Και τα καταπιεζεις ολα αυτα μεσα σου μονο επειδη δεν πρεπει να τα κανεις. Γιατι? Γιατι θα νιωσει ασχημα η συντροφος σου αν το μαθει. Εκει ερχεται το "κρυβε οσα πρεπει να κρυψεις." Και γιατι κρυβεις? γιατι φοβασαι μη σε δειρει? Οχι αλλα γιατι δεν θες να την χασεις. Γιατι δεν θες να την χασεις? Γιατι την αγαπας. Στις περιπτωσεις που ο καθε γαμηκουλας κλεινει το τηλεφωνο λεγοντας "γεια σου μωρο μου" και παιρνει την γκομενα και λεει "ελα αγαπη μου σορρυ αλλα μου επριζε τ αρχιδια η αλλη η μαλακισμενη" δεν το συζηταω ειναι αρρωστια. Δεν νομιζω οτι μπορω να καταλιξω καπου σε ολα αυτα που λεω. Καποια στιγμη με ρωτησε καποιος: "ναι αλλα αν σου το εκανε εκεινη θα υποστηριζες ολες αυτες τις παπαριες που μας λες?" Και απαντησα ναι. Και μου ειπε οτι τωρα τα λες αυτα που δεν σου εχει κανει κατι. Και να που καποια στιγμη μου εκανε.Και το ηξερα. Και δεν της ελεγα τιποτα για να μην την πληγωσω. Και καποια στιγμη με πληγωσε αυτη με κατι που μου ειπε οταν της πεταξα μια σποντα. Με απειλησε οτι αν δεν της πω τι εννοω να σηκωθω να φυγω απο το σπιτι. Και της ειπα με αποτελεσμα να φρικαρει. Οταν ηρεμισε της εξηγησα οτι κι εγω το ιδιο θα εκανα στη θεση της. Δεν της ειπα οτι οντως το ειχα κανει γιατι δεν θα ειχε την ιδια αντιδραση με μενα. Και ουτε θα της πω. Δεν μπορω να κανω βεβαια σεξ σκετο. Γι αυτο ειμαι σιγουρος. Παραειμαι ευαισθητος. Θελω να με φιλαει η συντροφος με παθος αλλιως λειτουργω σαν μπουφος. Και γιατι να με φιλαει με παθος αν δεν ειναι ερωτευμενη μαζι μου? Ας το σταματησω εδω γιατι το τραβηξα πολυ.

 

Οικείες σκέψεις extreme32. Σε καταλαβαίνω απόλυτα στην πλειοψηφία τους.