Φετιχισμός και BDSM

Δηλαδή και θέτοντας ένα ερώτημα: κάποιο άτομο στην παιδική του ηλικία, που ανακαλύπτει πρώτα το μεγάλο του φετίχ πέρα από τα αυτονόητα και μέσω αυτού εξελίσσει και καλλιεργεί την προσωπικότητα, τις όποιες σκέψεις του όσον αφορά το status του και το μοτίβο σχέσης που θα ήθελε να έχει, είναι περισσότερο φετιχιστής παρά θιασώτης του status που νομίζει ότι του ταιριάζει? Ή μήπως αυτό έχει να κάνει και με το κατά πόσον υιοθετεί ο ίδιος τα θέσφατα (γιατί κάτι τέτοια βλέπω να γυροφέρνουν στο bdsm) του status που του είναι πιο προσφιλές? Ειλικρινά θα με βοηθούσε αρκετά κάποια απάντηση σε αυτό.

Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω πως ένα άτομο μπορεί να υιοθετήσει μία ξερή ετικέτα για το status του, χωρίς προηγούμενα να έχει κάποιες φετιχιστικές διαθέσεις, εικόνες και φαντασιώσεις. Δηλαδή η ροπή προς την κυριαρχικότητα κάποιου ή η αντίστοιχη προς την υποτακτικότητα κάποιου άλλου, αρκούν από μόνες τους χωρίς να υπάρχουν οι προαναφερθείσες φαντασιώσεις και σκέψεις, για να πειστούν ότι είναι αυτό και όχι κάτι άλλο? Οπότε αυτό συνεπάγεται ότι καταλήγουμε σε vanilla άτομο με kinky στοιχεία, όπως διάβασα κάπου από τον L_Strike, μιας και επικρατούν οι ροπές αυτές στις καθιερωμένες (αλλά παρόλα αυτά πολύ ιδιαίτερες) στιγμές και μόνον.

Όπως είπε τελικά ο underherfeet και συμφωνώ με αυτή του την δήλωση απόλυτα, τονίζοντας με bold αυτά που θα ήθελα να καταδείξω:

Ίσως είναι ανούσιο να ασχολούμαστε με την πρόχειρη προσκόλληση ετικετών στην πλάτη μας (φετιχιστής, sub κ.α.) ενώ μεγαλύτερη προσοχή θα έπρεπε να δοθεί στην πλήρη κατανόηση των επιθυμιών μας (αλήθεια αυτό μπορεί να γίνει πλήρως? Απορώ...). Καθώς οι ετικέτες δίνουν απλά μία κατεύθυνση και τίποτε άλλο. Η διασπορά έναντι αυτής της κατευθύνσεως (αν το πάμε και αμιγώς στατιστικά όπως αναφέρθηκε παραπάνω ο underherfeet) δύναται να είναι αρκετά μεγάλη τόσο σε εύρος όσο και σε συχνότητα.

Παρεπιμτόντως underherfeet εν πρώτοις, έχουμε το ίδιο ακριβώς πανίσχυρο φετίχ. Η τελειότητα του γυναικείου ποδιού εν γένει και καθ'ολοκληρία είναι θαυμαστή! Όπως επίσης και των υποδημάτων που χρησιμοποιεί το ωραίο φύλο για να "ντύσει" αυτό το έργο τέχνης. Ομολογώ όμως πως είμαι πολύ εγωιστής, για να έδειχνα την λατρεία μου στα πόδια κάθε γυναίκας που θα βρισκόταν στον διάβα μου (τι λέω πάλι βραδιάτικα   ). Την εκλαμβάνω ως πράξη ιεροτελεστίας, εξού και αυτός ο... 'εγωισμός', αφού αποτελεί ύψιστη πράξη αφοσίωσης (ή μία από τις ύψιστες τουλάχιστον, προσωπικά μιλώντας πάντοτε). Ενώ βέβαια υπάρχουν και ορισμένες γυναίκες που δεν θέλουν καν να ασχολούνται με τα πόδια τους, αν και είναι μικρό το ποσοστό αυτό, θέλω να πιστεύω (ευτυχώς   ).

Θα έδειχνα την λατρεία που ΤΗΣ αρμόζει (λατρεύοντας και τα πόδια ΤΗΣ) μόνο και μόνο αν ΤΗΝ λάτρευα αυτό καθαυτό, μόνο και μόνο αν ΤΗΝ λάτρευα ως άνθρωπο και ΓΥΝΑΙΚΑ!

 

Πώς ανακύπτει η ανάγκη να ορίσεις ότι είσαι α% φετιχιστής, και (100-α)% υποτακτικός, εφόσον ο φετιχισμός δεν αποκλείει την υποτακτικότητα (και τούμπαλιν); Είναι δύο διαφορετικές διαστάσεις της σεξουαλικής σου ταυτότητας. Ο πρώτος αναφέρεται στο αισθητικό σου υπόβαθρο και η δεύτερη στο ψυχολογικό, πολύ χονδρικά.

Η ποδολαγνία που αναφέρεις ως παράδειγμα είναι ένα μάλλον παρεξηγημένο φετίχ, ένεκα του ότι το αντικείμενό του βρίθει (εν δυνάμει) συμβολισμών. Ο ποδολάγνος, που είναι και υποτακτικός δυσκολεύεται να διαχωρίσει αν αυτό που τον ευχαριστεί είναι τα πόδια καθεαυτά ή ο συμβολισμός που προκύπτει από την υπόκλισή του εμπρός τους. Ο ποδολάγνος που δεν είναι υποτακτικός, από την άλλη πλευρά, αγνοεί το συμβολισμό και εστιάζει στα πόδια ως αντικείμενο.

Ομοίως και η ουρολαγνία. Είναι πολύ εύκολο για έναν υποτακτικό να βρεθεί σε σύγχυση αναφορικά με το αν αυτό που τον ευχαριστεί στην κατάποση ούρων, είναι τα ούρα, ή το γεγονός ότι υποχρεώνεται σε κατάποση υγρών που ο οργανισμός αποβάλλει ως περιττά, συνεπώς πέρα από το βδέλυγμα υπάρχει και η αίσθηση της ταπείνωσης.

Αν εξετάσεις όμως άλλα φετίχ που δεν είναι τόσο επιρρεπή σε ερμηνείες σε συμβολικό επίπεδο δεν θα είναι πιο εύκολο να τα αποσυμπλέξεις από την όποια υποτακτική σου διάθεση; Και φυσικά η ύπαρξη φετιχιστών με κυριαρχικές ή και σαδιστικές τάσεις, δεν είναι μία απόδειξη ότι ο φετιχισμός δεν συνάδει αποκλειστικά με συγκεκριμένες σεξουαλικές συμπεριφορές; Φρονώ πως όλοι οι συνδυασμοί φετιχισμού και D/s ή s/m είναι δυνατοί.

 

Ναι, συμφωνώ πως είναι «χαώδης» αλλά δεν είμαι τόσο σίγουρος για το αν η δεύτερη περίπτωση ορίζει και τη λέξη φετιχ.

 

Απάντηση: Re: Φετιχισμός και BDSM

Αυτο που ευχαριστει ειναι ο συνδυασμος και των δυο,οχι κατ'αναγκη ισοβαρως.
Επισης,το πως εξατομικευεται το συγκεκριμενο φετιχ απτεται της προσωπικης αισθητικης του καθενα.

 

Τί είναι φετίχ; Πώς δηλαδή διακρίνεις το φετιχιστή από το μη φετιχιστή;

 

Δεν είμαι σίγουρος για τον ορισμό (αμφιβάλλω αν υπάρχει και κάποιος κοινός) αλλά σαν παράδειγμα θα έλεγα πως και οι 2 περιπτώσεις ποδολάγνων - τακουνολάγνων που ανέφερες πιο πάνω, μου κάνουν για περιπτώσεις φετιχιστών. Απλά διαφέρουν στην τιμή της έντασης του πάθους τους.

 

Πολύ κατατοπιστική η απάντηση σου Syrah. Σωστά τα λες, δεν έχω την ανάγκη να ορίσω τι είμαι πιο πολύ, μιας και ξέρω τι δεν είμαι. Μπορούν να συνυπάρχουν. Η ένσταση μου έγκυται στο ότι ο φετιχισμός και το status (κυριαρχικότητα-υποτακτικότητα) θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως δύο ξεχωριστά σύνολα με αρκετά μεγάλη τομή, σε σημείο που ίσως και να ταυτίζονται (αν όχι πλήρως, σε πολύ μεγάλο βαθμό). Βέβαια εξακολουθούν να αποτελούν ξεχωριστά σύνολα. Και η σεξουαλική ταυτότητα αποτελεί ένα ευρύτερο σύνολο που εμπεριέχει τα προηγούμενα, άρα είναι η ένωση των 2 πλέον υποσυνόλων.

Πράγματι είναι αδύνατο να θέσουμε σε μία κατηγορία όλους τους ποδολάγνους ή όλους τους φετιχιστές γενικότερα. Ο υποτακτικός ποδολάγνος λαμβάνει ευχαρίστηση και από τα δύο τινά, όπως παρατήρησε και ο underherfeet. Για μένα η ποδολατρεία ήταν το ερέθισμα εκείνο μέσω του οποίου επεξεργάστηκα το ψυχολογικό μου υπόβαθρο έναντι μερικών γυναικών, που πληρούσαν κάποιες προυποθέσεις. Αλλά νομίζω υπάρχει άρρικτη σχέση των ισχυρών φετίχ που κάποιος έχει με την ψυχολογία του εν γένει. Όταν ένας υποτακτικός λόγου χάρη αισθάνεται αδιάφορος προς τα γυναικεία πόδια, τότε σίγουρα η υπόκλιση και μόνο έχει ουσία για αυτόν. Περίπτωση υποτακτικού που να μην αντέχει στην ιδέα των γυναικείων ποδιών δεν μπορώ να σκεφτώ, αφού είναι υποτακτικός άρα θα δείχνει την υπέρμετρη λατρεία στο πρόσωπο της Κυρίας του, οπότε θα του είναι συνήθης εικόνα στο μυαλό η στάση υπόκλισης σε αυτά. Από αρχαιοτάτων χρόνων άλλωστε αυτή η στάση ήταν η ένδειξη πίστης και υποταγής.

Για τα άλλα φετίχ που είπες ναι ίσως κάποια αποσυμπλέκονται, ίσως κάποια άλλα όχι. Ειδικά όμως το παράδειγμα που έδωσες με τα φετίχ των κυριαρχικής ψυχολογίας ατόμων, ήταν διαφωτιστικό.