Γεννιέσαι ή Γίνεσαι;

Re: Απάντηση: Γεννιέσαι ή Γίνεσαι;

έχω νιώσει αρκετές φορές την ανάγκη να μοιραστώ όλο αυτό με 1-2 άτομα που νιώθω πιο κοντά μου,αλλά απο την στιγμή που ξέρω οτι δεν πρόκειται να το κατανοήσουν και να το δεχτούν ,δεν το κάνω.δεν μπορώ να πω οτι με ενοχλεί ιδιαίτερα,καθώς υπάρχουν κάποια άτομα "του χώρου" με τα οποία συζητάω γενικά αλλά και για το bdsm, με συμβουλεύουν κλπ,αυτό δλδ που μου λείπει από τα "εκτός".

όταν λέω οτι ετσι γεννήθηκα...εννοώ οτι από την στιγμή που δεν επηρεάστηκα απο εξωγενείς παράγοντες μεγαλώνοντας, και από την στιγμή που δεν ανατράφηκα από τους γονείς μου με τέτοιο τρόπο ώστε να αναπτύξω υποτακτική ψυχολογία, θεωρώ οτι στην ουσία πραγματικά γεννήθηκα με υπό τάσεις,οι οποίες μέσα απο διάφορες εμπειρίες αναπτύχθηκαν και καλλιεργήθηκαν περισσότερο.
αυτές οι εμπειρίες δεν θα μπορούσαν να αντιστοιχούν στους εξωγενείς παράγοντες που ανέφερα παραπάνω,καθώς και πριν από αυτές έβγαζα υποτακτικότητα στην ψυχολογία, την συμπεριφορά μου και τις σεξουαλικές μου φαντασιώσεις.

 

Από μικρά παιδιά είχατε μια τάση να είστε άλλοι πιο επιβλητικοί και άλλοι πιο υποτακτικοί απέναντι ακόμα και στους φίλους σας ή την οικογένεια σας και στην πορεία που αποκτήσατε ολοκληρωμένες σχέσεις το βγάλατε και εκεί (στην μορφή τουλάχιστον που συζητάμε τώρα);

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήμουν πάντα η δυναμική, αυτή που θα έκανε το πρώτο βήμα που θα έβαζε όρους-κανόνες. Ήμουν επιβλητικό άτομο και κυρίως στα προσωπικά μου. Στο θέμα τις οικογένειας από τα 13 μου ήμουν οικονομικά ανεξάρτητη από επιλογή, γεγονός που με έκανε να είμαι πιο αυστηρή και απαιτητική με τους γύρω μου αλλά και με μένα. Στο κομμάτι σχέσης είδα τα πρώτα σημάδια στην πρώτη μου σχέση που κράτησε 2 χρόνια και όντος και εκεί λειτουργούσα ως η Επιβλητική αλλά δεν ένιωθα ότι είχε να κάνει με τον τρόπο ζωής μου ως τότε, το θεωρούσα άκρος φυσιολογικό παρόλο που ο πρώην μου έλεγε να είμαι πιο Barbie. Είχα το πάνω χέρι και αυτό μου άρεσε, δεν μπόρεσα να το αλλάξω.


Επηρεαστήκατε από κάτι που είδατε;
Από έναν άνθρωπο που συναντήσατε;
Νιώθατε ότι πάντα το είχατε μέσα σας ή όλο αυτό βγήκε προς τα έξω με την βοήθεια κάποιου άλλου;
Όταν κάνατε τις πρώτες περίεργες σκέψεις ή είδατε ότι πράγματα που η πλειοψηφία τα θεωρεί "άρρωστα" ή "ανώμαλα" νιώσατε ενοχές;

Δεν νιώθω επηρεασμένη από κάτι, ειδικά από άνθρωπο. Έτσι ήμουν και έτσι είμαι, το έχω μέσα μου, δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς.
Δεν ένιωσα καμία ενοχή, ισα ισα μου άρεσε ο τρόπος σκέψεις μου σε αυτό το τομέα.


Πώς είστε σίγουροι ότι αυτό που "δηλώνετε" είναι και αυτό που είστε;
Πόσο πολύ μέσα σας γουστάρετε να γίνει μια ανατροπή και να σας παρασύρει στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση;
Μήπως φοβάστε κάτι τέτοιο; Ή το θεωρείτε αδιανόητο να αλλάξουν οι ρόλοι;

Ο λόγος που δηλώνω switch είναι επειδή ναι μεν ήμουν κυρίαρχη σε όλες τις σχέσεις μου πλην μιας πάντα που άρεσε η εναλλαγή ρόλων. Νιώθω Mistress φυσικά αλλά για μένα είναι το τι θα μου βγάλει και η/o παρτενέρ. Για παράδειγμα πρώτη φορά είμαι σε σχέση που μου βγήκε το sub. Έγινε η ανατροπή και μπορώ να πω άνετα ότι μου αρέσει αυτό όμως δεν αλλάζει την ροή της ζωής μου. Είμαι sub μόνο στο κρεβάτι μαζί της και ως εκεί που πρέπει. Δεν πίστευα ότι θα μπορούσαν να μου αλλάξουν αυτό που ήμουν. Έλα που έγινε όμως και ναι, φοβήθηκα λίγο στην αρχή, ένιωσα περίεργα αλλά όταν αφέθηκα ήταν so easy.


Κατά πόσο το status σας έχει επηρεάσει και τον τρόπο ζωής σας;
Κατά πόσο το BDSM έχει γίνει τρόπος ζωής για εσάς;
Πόσοι από τον φιλικό σας κύκλο ασχολούνται με BDSM ή πόσοι γνωρίζουν ότι εσείς το γουστάρετε;
Είναι κάτι που το "κρύβετε", είναι κάτι που το "δείχνετε";
Θεωρείτε ότι η κοινωνία είναι αρκετά ώριμη για να δεχτεί κάτι τέτοιο στην καθημερινότητα της ή φοβάστε τον στιγματισμό;

Τρόπος ζωής το bdsm, για την ώρα δεν θα το έλεγα, ίσος στα 35-40 συμβεί και αυτό.

Από τον φιλικό μου κύκλο και μετά από συζήτηση που άνοιξα προσωπικά ομολογώ ότι τα άτομα ήταν αρκετά και εξεπλάγην. Έχω μιλήσει για την BDSM ζωή μου σε πολύ στενά και δικά μου άτομα χωρίς φόβο η άνχος μη δε το δεχτούν η τους ενοχλήσει.. Δεν είμαι δολοφόνος για να κρύψω κάτι τέτοιο, όπου θέλω δείχνομαι όπου δεν θέλω απλά δεν το αναφέρω.

Όσο για την κοινωνία νομίζω σιγά σιγά πως αν βγει πάρα έξω όπως πρέπει θα αρχίσουν να το δέχονται αλλά εδώ που το λέμε ΕΛΛΗΝΕΣ και να μην αντιδράσουν άσχημα δεν γίνετε! Από την άλλη όμως γιατί να βγει παρά έξω? Καλά είναι και εδώ.. Θεωρώ ότι το κρεβάτι μας είναι πολύ προσωπική υπόθεση.

 

Πολλές ερωτήσεις! Θα επανέλθω αργότερα με πολλές απαντήσεις !  

 

Διορθωστε με αν κανω λαθος, αλλα νομιζω πως υπαρχουν και καποια αλλα νηματα με το ιδιο ακριβως θεμα.

 

Mirella sorry αν υπάρχουν και άλλα με τις ίδιες ακριβώς ερωτήσεις κ απορίες που έχω, είναι λίγο χρονοβόρο να ψάξω όλο το φόρουμ... καθώς δεν είμαι κ τόσο παλιό μέλος. Anywayz, ας το κάνουν delete αν έχει το ίδιο θέμα με άλλα νήματα

 

εγω επειδη σημερα είμαι στα χειροτερα μου θα πω μονο οτι γεννηθηκα ετσι οπως είμαι και αυτο με εχει κανει διστυχησμενο στα 33 μου. Ενας μαλακας που δεν μπορει να πει ποτε όχι , εχει παραδωσει τη ζωη του, εχει χασει το χαμογελο του, το χιουμορ του ακουγεται γελοίο πολλες φορες, και εχω συχαθει αυτο που είμαι. Καποια φίλη μου είπε οτι είμαι σκλαβος. Και αφεντρα είναι η γυναικα μου. Είχε απόλυτο δίκιο. Μόνο που ουτε η γυναικα μου ήθελε να είναι αφέντρα ουτε εγω σκλαβος. Είμαι τόσο χαμηλων τόνων ανθρωπος , δεν ζητάω τίποτα απο κανένα, και τιμωρουμαι με το να οριζεται η ζωή μου σύμφωνα με τα θέλω τα δικά της. Εδώ ερχεται η αγαπη και μου τα γαμαει ολα. Την οποιά αγαπη την πουτανα την καριολα την σκατομαλακισμενη (την βριζω και ζητω συγνωμη αν το παρακανω) την βαζω πάνω απ όλα και δεν μπορω να ξεφύγω τελικα. συγνωμη και παλι γι αυτο το ξεσπασμα, ίσως βαλω ενα καινουριο θέμα σχετικό που θα τα πω όλα και θα μου απαντησετε οσοι με ψιλογουσταρετε. Κατι σαν ψυχαναλυση. thanx anyway!

 

extreme32  
don't despair...  

 

Άλλοι γεννιούνται...άλλοι γίνονται. Προσωπικά μ'αρέσει να δοκιμάζω...Αν γεννήθηκα "κάτι", αυτό ήταν ότι γεννήθηκα περίεργη. Να τα ζήσω όλα, να τα κάνω όλα (ή όσα περισσότερα μπορώ). Οπότε οι "τάσεις" μου είναι ακαθόριστες, i'd do anything once...or more than once....  

 

Πιστεύω ότι τέτοια ερωτήματα σαν και αυτό του Θρεντ διατυπώνονται σε εποχές που γίνεται μόδα κάτι (όπως έγινε και γίνεται με το bdsm στην Ελλάδα). Σε λίγο καιρό και η Κυρά Κατίνα της γειτονίας θα κάνει Bdsm (είπαμε μόδα). Οπότε εξού και το ερώτημα που καίει γεννίεσαι η γίνεσαι? ΕΕ?

Εχω ξαναπαντήσει πριν κανα 2 χρόνια σε ένα ολόιδιο ερώτημα (βλέπεται τα θρέντ είναι σαν τις σειρές επαναλαμβάνονται απλά μόνο τα μέλη που τα θέτουνε αλλάζουνε - λίγο όχι πολύ) και είχα πει και εξακολουθώ να υποστηρίζω ότι γίνεσαι... αλλά έχεις πρωταρχικά ας πούμε μια κάποια κλίση.

 

αυτο πιστευω κ γω  

 

ναι και εγω πιστευω κλιση υπαρχει αλλα μετραει πολυ η ανατροφη και ο τροπος ζωης!απο εκει και περα η το αφηνεις θαμενο η το ξεθαβεις!

 

Τάσο πιάσε το γκασμά, σήμερα ξεθάβουμε την Κυριαρχικότητά μου! Μουαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχχα