Hau mal ab, Nazijaeger!

Σε κάθε περίπτωση, τέθοια τσαμπουκαλίκια θα βγαίναν καλιά αν του τα είχε σάξει ο γερο-Μαντάς.
Τον πρόλαβες, ή τω καιρώ εκείνω (+ελέηcον+!) δεν πολυκυκλοφορούσες ως βουτυράτος και φέρελπις νεαρός αστός;

 

Συναίνεση

 






The hunt

​

 

 

Abhauen στην δημοτικιά "την κάνω" ...κοινώς φεύγω..... Όπως και στα ολλάνδικος?

 

Ο Κύριος

 

​

 

Η περίοδος της πενίας, της καταστροφής σχεδόν. Γέρος, λησμονημένος, μεγαλοφυής. Σειρά από σπαρακτικές αυτοπροσωπογραφίες (αυτή είναι νομίζω του 1660, αλλά μπορεί να κάνω λάθος). Ο κατά μόνας Κύριος.
Τί τον συνδέει με τη μηχανοκρατική αλαζονεία της ταχύτητας των φουτουριστών Balla, Carra, Boccioni; Πού σου ήρθε Ε. και τον έβαλες εδώ και μάλιστα με το προσωνύμιο Κύριος; Καίγομαι από περιέργεια.

ΥΓ Μη ρωτήσει, παρακαλώ, κανείς ποιός είναι αυτός. Αν δεν μπορεί να αφιερώσει τρία λεπτά για να τον βρεί, συνάγω ότι δεν ενδιαφέρεται πραγματικά. Δεν ισχύει φυσικά αυτό στην περίπτωση Boccioni (βλ. παραπ.) που και ένας τεχνοκριτικός μπορεί να τον μπερδέψει με άλλους.

 

Για να καταδείξει ότι ο φουτουρισμός δεν έφτασε ποτέ στην Ολλανδία. ( 

 

Αγαπητέ δάσκαλε,

έτσι κι αλλιώς έχω καταπατήσει ανηλεώς τους κανόνες του νηματοθέτη (που απευθυνόταν σε Κ μόνον και ασφαλώς όχι σε βανίλλες) ελέω της του χεντλεμανοσύνης. Ήταν μέγας ο πνευματικός πειρασμός και δεν άντεξα, αδύναμος γυνή, ομολογώ. Όχι μόνο αυτό, αλλά έχω και το θράσος των απόψεών μου. Αντιδραστική πάντα, το μαύρο πρόβατο, είπα να χαλάσω το αμιγώς πολιτικό σερί. Δεν μου πήγαινε, ομολογώ, να βάλω πολιτικόν άνδρα ως κυρίαρχο. Οι θέσει κυρίαρχοι είναι ουχί σπανίως, γιαλαντζί.



Την απάντηση την έδωσες, εν μέρει εσύ. Μόνος, κατεστραμένος απ' όλες τις απόψεις, έχοντας χάσει ανηλεώς πλούτη, εξέχουσα θέση, τα μύρια υπέροχα στολίδια του σπιτιού του, με κλονισμένη υγεία, έχοντας χάσει την πολυαγαπημένη του Σάσκια, χωρίς φίλους, με μια οικογένεια που καταρρέει, με τα πάντα να συνηγορούν εναντίον του, γέρος... Γιατί τα έχασε; Γιατί υποστήριξε τις θέσεις του, αρνήθηκε να πουληθεί στη μόδα και τις επιταγές της εποχής, και η Σάσκια λέγεται οτι αρρώστησε από τις αναθυμιάσεις των χημικών της οξυγραφίας του.

Κι έτσι όμως συνεχίζει. Αυτός που έφτιαχνε τα πορταίτα του ντυμένος με τις πιο ...γκλαμουράτες φορεσιές (υποθέτω οτι εκτός από ματαιοδοξία είχε και δόση χιούμορ) τώρα φτιάχνει την αυτοπροσωπογραφία του ντυμένος... έτσι... Εξακολουθεί να πειραματίζεται. Σ' αυτό τον πίνακα έχει δοκιμάσει πολύ κερί για δώσει όγκο στην ύλη του. Πίσω του δυο τέλειοι κύκλοι. Σύμβολο. Πιστεύει ακράδαντα. Παραμένει Κύριος της τέχνης του. Των πιστεύω του. Κόντρα σ' όλα. Μέγας, όπως παραδέχεται και η ιστορία. Τον βλέπεις νικημένο εδώ, σ' αυτό το πορταίτο; Χεσμένους μας έχει...


Ποιός πιστεύει οτι κυρίαρχος είναι αυτός που του έρχονται όλα βολικά; Που φαίνονται τα παλληκάρια, στα εύκολα; Ποιός αρνήθηκε την πολιτική της αισθητικής; (Ποιός έφαγε τα λεκούμια απ' το βάζο; )


Α, ναι, ο Ναπολέων του David τι σχέση έχει με το φουτουρισμό; ;ρ Ούτε ο Dix, φοβούμαι. Ούτε η καρτ-ποστάλ μου. Άστα, δάσκαλε, και σ' αυτό το νήμα είμαι εκτός... B-)

Ο φουτουρισμός λογίζεται από 1909 περίπου, ενώ η εν λόγω αυτοπροσωπογραφία του Rembrandt Harmenszoon van Rijn είναι του 1661, οκτώ χρόνια προτού αφήσει το μάταιο ετούτο κόσμο. Χρονολογικά... καμμία σχέση. Ο φουτουρισμός δεν νομίζω εξ' αλλου να εξαπλώθηκε πολύ πέραν των ιταλικών συνόρων ως κίνημα εκείνη την εποχή.


​

 

female, κακώς ναρκισεύεσαι πως καταπατείς τις υπ' εμού ορισμένες συνθήκες του νήματος καθώς ήμουν σαφής εξ αρχίς.

Επί του θέματος:
Η προσέγγιση του καθενός στο τι συνιστά κυριαρχία είναι εξόχως υποκειμενική. Μπορεί να εκληφθεί ως απόλυτο αυτεξούσιο, επιβολή, αλύγιστο φρόνημα, κ..ο.κ. Έτσι, κατά περίπτωση μπορεί να θεωρούμε ως υπόδειγμα το Λεωνίδα ή τον ηγούμενο Γαβριήλ, ενώ για τελείως διαφορετικούς λόγους μα με κατά βάση όμοιο σκεπτικό ίσως προκρίνομε τον Κλεμανσώ ή κάποιον Ρότschιλντ, το Βλαντ Τεπες ή τον Πεισίστρατο. Συνεπώς ο τρόπος που επέλεξες να παρουσιάσεις την άποψή σου μέσω παραδείγματος είναι απόλυτα δόκιμος. Προφανώς, ο Dolmance- όπως και εγώ- αντιλαμβάνεται την κυριαρχία με απτό και απολύτως κυνικά πραγματιστικό τρόπο, συνεπώς δικαιολογείται η επιφύλαξη απέναντι σε πνευματικούς ανθρώπους ως πρότυπα Κυρίων.

ΥΓ1: Ωραιότατες οι υπόλοιπες επιλογές εικόνων.
ΥΓ2: Υπήρχε και ο σοβιετικός φουτουρισμός.

 

Είτε εντός, είτε εκτός, είτε εντός εκτός και επί τ' αυτά, είτε ακόμα εντός εκτός και εναλλάξ...
σε συγχαίρω για την η οπτική σου αντίληψη και την πνευματική σου σήμανση.

 

Dynamism of a Dog on a Leash
Giacomo Balla​

Tι να θέλει να πει με αυτό το έργο ο καλλιτεχνης?
________

Ότι και να θέλει να πει ο καλλιτέχνης, προσωπική Μου άποψη είναι ότι:
Στην φουτουριστική ζωγραφική τέχνη, το παιχνίδι της έντονης εναλλαγής των χρωμάτων και των σχημάτων παλινδρομεί. Οι καλλιτέχνες κινούνται ανάμεσα στον ενεστώτα και τον αόριστο, υπερθετικά. Έτσι νομίζω ότι καταφέρνουν να μεταμορφώνουν την εικόνα τους, σε ένα παιχνίδι ταραγμένης ψυχικής κατάστασης. Ο φουτουρισμός στην τέχνη, προσωπικά με κάνει να αισθάνομαι σαν να οδηγώ νευρικά μέσα σε στενοσόκακα πατώντας γκάζι, φρένο, στροφή, γκάζι και φρένο Δεν είμαι καθόλου σίγουρη, ότι όλο αυτό μπορεί να δουλεύει στον ψυχισμό μου χαλαρωτικά.
Στο σύνολο μιας τέτοιος μορφής έργου, που αντικατοπτρίζει ένας καλλιτέχνης στο έργο του, αν υπάρχει αρμονία χρωμάτων μπορεί να Μου δώσει ένα αρκετά εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Το σίγουρο επίσης θα είναι, ότι κάποια στιγμή που το έργο δεν θα έχει κάτι να πει πια στο μάτι του μυαλού Μου, θα με κουράσει και στο τέλος θα καταλήξει να είναι αφόρητα πληκτικό.

Σαφώς και προτιμώ:

 

Bathsheba in het bad
Rembrandt Harmenszoon van Rijn​

Δάσκαλε, Σκανδαλόπετρα...

 

Lady Ευα. Το προυγουμενο ποστ σου με τους τραγουδιστες
,για μενα ,ηταν μακραν το καλυτερο σ αυτο το νημα. 
Μην μου το χαλας τωραααα

 

Με παρέσυρε το ρεύμα....της τέχνης.  

 

Σε χαλασανε κι εσενα
Εγω με το βιντεακι ακομα γελαω
Τι γλωσσα ειναι λεει αυτη?  
Εnglish