Φιλοσοφικό όργιο, με την "άδολη" υποτακτικότητα και τις ζουμερές "αδερφές" της...

Απάντηση: "Πολυγαμία" και bdsm

Ποτέ η ετυμολογία δεν έλυσε θεμελιώδη θεωρητικά ζητήματα. Και ο Έρωτας, σε αντιπαράθεση προς την 'κανονικότητα' των τρεχουσών ερωτικών σχέσεων αντιπροσωπεύει μια Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης.
Τα ψυχόρμητα της Κατίσχυσης απορρυθμίζονται από κορυφής έως ονύχων, κι ενώ η λήψη της Απόφασης επείγει, μορφοποιείται ένα καθεστώς ισοσταθμισμένης Δύναμης μεταξύ των λιμπιντικώς και 'συναισθηματικώς' σπαρασσομένων υποκειμένων, που οδηγεί στο σχιζοφρενικό παραλήρημα και, πολύ συχνά, στη λύσσα του Άσβεστου Μίσους/Πόθου.
Η τετριμμένη και χαζοχαρούμενη ερωτική χλαπάτσα της καθημερινότητας, μέσα στην υποκριτική ανεπάρκεια της, επιδιώκει να αχθεί και αυτή σε σαιξπηρικά ύψη κατορθώνοντας, απλώς, να επιβραβευτεί με τα ειρωνικά μειδιάματα των παρατηρητών. Φυσικά δεν επιθυμώ να υποτιμήσω ακόμα και τον ζαχαρώδη ή σπαραξικάρδιο τρόπο, με τον οποίο βιώνει ο καθείς την ύπαρξη του. Ωστόσο, και τα καταφανώς πηγαία δάκρυα, οι αγωνίες που πραγματικά πονούν, οι χαρές που προσφέρουν τάχα ένα ψιχίο αιωνιότητας ή μια πολυπόθητη στιγμή ευτυχίας, δεν πείθουν για τη βαρύτητα τους κι η ένταση τους κατά κανόνα υπερτιμάται από τους εμπλεκόμενους στη διάδραση.
Έχω ακούσει τη φράση 'έχω ανάγκη να ερωτευτώ', όπως λέμε 'αν δεν πάω στον απόπατο, θα λερώσω το βρακί μου'. Αυτά είναι σύνδρομα δουλοφρόνως εργαζομένων, που αγρεύουν ελεύθερο χρόνο (κατά προτίμηση άνοιξη, ώστε να προλάβουν τις καλοκαιρινές κρατήσεις στο πουστρονήσι-εθνική πολυκατοικία) για να αισθανθούν ήρωες μιας 'περιπέτειας καρδιάς'. Κατανάλωση συγκίνησης, δίκην κατεψυγμένου σνίτσελ ή τοματοπολτού σε κονσερβάκι κι έπειτα, η συσκευασία στ' απορρίματα, ώσπου να καβατζάρουμε το χρόνο.
Η λεγόμενη 'ερωτική σχέση' είναι ωμότατος κοινωνικός καταναγκασμός, που εσωτερικεύεται ως επιταγή 'ολοκλήρωσης' του Εγώ με τη μέθεξη του σε έναν άλλο 'εαυτό'. Στην πραγματικότητα, όλα τα συμπαρομαρτούντα είναι στρατηγήματα της Εξουσίας για την πειθάρχηση των ηδονών, για την υποβολή των υποκειμένων στη δικαιοδοτική αρμοδιότητα ενός ακόμα ελεγκτικού μηχανισμού. Εξ ου και η περιώνυμη 'ερωτική σχέση' αποτελεί το αμπελοχώραφο της διαστροφής, ήτοι της μονογαμίας και της ζήλειας (έλλειμα κυριαρχίας, ματαίωση αξιώσεων Ισχύος).
Γνωρίζω ανθρώπους που είχαν πάνω από δυό χιλιάδες σεξουαλικές επαφές με διαφορετικά πρόσωπα, μέσα σε σχετικώς λίγα χρόνια. Ούτε για το ένα εκατοστό από τις συναναστροφές αυτές δεν θα χρησιμοποιούσα τον όρο 'ερωτική σχέση', για να μην ευτελίσω τούτη τη 'σχέση', να μην τη μασκαρέψω, να μη μαγαρίσω το αψύ ψωλόχυμα στην ηθική του ανάταση, όταν ανακατεύεται με τα γλυκόξινα μουνόζουμα ή καλολαδώνει ευερέθιστες κωλοτρυπίδες - αργότερα, γίνονται κι οι συστάσεις.
Έρωτα, τα πρόσωπα αυτά, όπως απαξάπαντα ομολογούν, δεν βίωσαν πάνω από μια φορά ολόγιομο, βάλε κι άλλη μισή χωλό και παραπαίοντα. Δεν συνιστά μυστήριο: η ίδια η αυτοσυντήρηση αποτρέπει από την επανάληψη ενός τεράστιου, για την επιβίωση, κινδύνου.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: "Πολυγαμία" και bdsm

Υποτακτικό δίχως ωφελιμιστικο (ως προς αυτόν) στόχο..

(το μη ιδιοτελής της σουτζουκάκια επίσης με καλύπτει)



και για να επανέλθω στο:
"στο ΒΔΣΜ των ημερών μας( αλλά και του τόπου/forum μας) , αναγνωρίζω μόνο τρόπους/δρόμους επίτευξης της προσωπικής απόλαυσης
(συμπληρώνω)
μέσω κοινά αποδεκτών όρων, η παράβαση των οποίων μπορεί να οδηγήσει σε καταγγελία της συμφωνίας.

Σε συνέχεια των παραπάνω θα πρόσθετα ότι τελικά και στην κυριολεξία γίνεται δάνειο πρακτικών κ συμπεριφορών, των αντίστοιχα πραγματικών(δηλ μη συναινετικών) κυριαρχικών ή υποτακτικών μοντέλων.



Εξ ορισμού Κυριαρχία κατόπιν συναινέσεως και εντός οριζομένων ορίων δεν υφίσταται.

το μεν πράττειν των υπο (males/females)
Μπορεί να εκληφθεί ως ένα ορθολογιστικά επιλεγμένο μοντέλο συμπεριφοράς προς επίτευξη του ωφελιμιστικου (πρώτα προς τους ίδιους) στόχο.

Το δε πράττειν των κυριαρχων (μέσω συναινεσης)
Μπορεί να εκληφθει, ως διεκπεραιωτικη υποχρέωση και στη συνέχεια ως μέσω λήψης προσωπικής απόλαυσης/εκτόνωσης.





ps: νομιζω οτι ξεφυγαμε παντελως απο το θέμα του νηματος.. οποιος νομιζει οτι πρεπει να μεταφερθουν αλλου αυτα.. ας το κάνει..



.

 

Re: Απάντηση: "Πολυγαμία" και bdsm

Μιλάμε για τον σαδισμό του Μαρκησίου. Αν η ηθική μου και η κοινωνία μου το επέτρεπε και οι συνθήκες ήταν ανάλογες, τι θα με εμπόδιζε;

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: "Πολυγαμία" και bdsm

lol   Ηλία εισαι άπαιχτος!  
(θα εξηγήσω αργότερα που βρήκα το αστείο)


Dolmance δεν σε έχω ξεχάσει
Θα επανέλθω
 

 

Απάντηση: "Πολυγαμία" και bdsm

Ούτε εγώ έχω ξεχάσει τον πόνο που μου προκαλεί η σιωπή σου, ανάλγητη...
Πάντως, για να χρησιμοποιήσουμε μεταμοντέρνο ιδίωμα: 'πολυγαμία είναι η πληθυντική, συγχρονική μονογαμία'.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: "Πολυγαμία" και bdsm

MasterJp, το οτι ζητήσατε δεν σημαίνει και ότι θα ικανοποιώ πάντα τις επιθυμίες σας (χαμογελαει).. εσείς όμως μπορειτε ασχέτως τι θα πράξω εγω, να συνεχίσετε ελεύθερα να ζητάτε..

Επί τω προκειμένω, έδωσα μια επιπλέον διευκρίνηση θέλοντας να τονίσω αυτό που (κατ εμε πάντα) είναι βασικό συστατικό στοιχειο προσωπικότητας που θα μπορουσε να ειναι (και) υποτακτική υπό συγκεκριμένες συνθήκες ή υπό συγκεκριμένο άνθρωπο.


την καλησπέρα μου
Ψέμματα

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: "Πολυγαμία" και bds

Η προσωπική απόλαυση για τους υπό .. δεν μπορει να ειναι στοχοποιημενο ζητουμενο
(με τη στραβη κ ξεροκέφαλη λογική που έχω έστω)... αν ειναι... τότε ειναι ισότιμοι παικτες σε παιχνιδι ρόλων με δεδομένα "συναινετικά" όρια.

Δεν δύναμαι να διακρίνω κυριαρχία έναντι κάποιου που απολαμβάνει την ικανοποίηση των επιθυμιών/θέλω του..
αρα εφόσον δεν υφίσταται κυριαρχία.. δεν υφίσταται κ υποτακτικότητα..

Έτσι τείνω να εκλαμβάνω το όλο σύγχρονο βδσμ σκηνικο, ώς σκηνικό κ μόνο.. που όπως προείπα οι συμμετέχοντες ρόλοι σ αυτό, δανείζονται συμπεριφορές κ πρακτικές.. που αποσκοπούν στην κάλυψη των προσωπικών αναγκών εκαστου εξ αυτών.








ps:"δεν απολαυμβανουν αυτό που είναι" Το "είναι" είναι ένα ξέχωρο και μεγάλο κεφαλαίο..

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: "Πολυγαμία" και

Η συναινετική διάσταση που υπάρχει μεταξύ των σύγχρονων δεσμών Κυριαρχίας - υποταγής καταρρίπτει την φιλοσοφική θεώρηση του κατά De Sade Σαδισμού. Παραβλέπεις όμως, πως η συναίνεση δίνεται άπαξ και στο πρόσωπο Κάποιου, όχι διαρκώς στις πράξεις Του. Από την στιγμή που Κάποιος αναλαμβάνει και καθορίζει το πως θα διάγει τον βίο του ένας άνθρωπος ερήμην εκείνου, μιλάμε για προσυμφωνημένο παιχνίδισμα;

Εάν κάποιος δεν καυλώνει με αυτό, δεν βρίσκω λόγο να μπει στην διαδικασία να το κάνει (ναι, θεωρώ πως η ικανοποίηση της καύλας μπορεί να θεωρηθεί ως "κάλυψη προσωπικής ανάγκης").

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: "Πολυ

Δεν παραβλέπω καθόλου το άπαξ... σε ενα ιδιωτικο συμφωνητικο 2 η παραπανω συμβάλλομενων μια φορα συμφωνούνται/αποδεχονται οι όροι... η αλλαγή αυτών γίνεται μόνο με τροποποιηση ή καταγγελία αυτου..

Eτσι ναι.. συμφωνω.. αν μιλάμε για ικανοποιηση καυλας κ μονο.. ναι ειναι ομορφο ως παιχνιδι.. και αυτο πιστευω.. ότι ειναι παιχνιδι καυλας

Μη πιστεψουμε ομως κ οτι είμαστε πραγματικα κυριαρχοι ή υπο αντιστοιχα έναντι του άλλου μέλους.. με την δική του άδεια κ συμφωνη γνωμη στους όρους/ρυθμούς.. που αυτός μας έδωσε για να χορέψουμε.. χορευουμε




ps: και πάντα μιλω για την πλειοψηφια..