Τι σας φοβιζει περισσοτερο?

με φοβίζει όταν δεν γνωρίζω τι συμβαίνει γύρω μου,ποιά άτομα μπορώ να εμπιστευτώ και ποιά μου πουλάνε ψεύτικες φιλίες..είναι σαν να βαδίζω στα τυφλά,και αν δεν είχα την καθοδήγηση και τις συμβουλές του,θα είχα τσακιστεί ήδη...

 

Απάντηση: Τι σας φοβιζει περισσοτερο?

οταν προσπαθεις να συνεργαστεις με καποιον και τελικα αποδυκνυεται για μια ακομη φορα αφερεγγυος.

 

Μωρε,αυτο που λενε,οτι μια μερα θα πεσει ο ουρανος στο κεφαλι μας,
Ε Ι Ν Α Ι Α Λ Η Θ Ε Ι Α ?????

 

Απάντηση: Re: Τι σας φοβιζει περισσοτερο?

Καλα προχθες που σου απαντησε ο Οβελιξ δεν ακουγες και ξαναρωτας τα ιδια......??????
Ακου να σου πω,δεν θα χανουμε μαθηματα για παρτη σου..........θα σε αφησουν στην ιδια ταξη,κανονισε......!!!!!

 

Συγνωμη Κυρια, μπορω τωρα να φαω τοαγριογουρουνο μου και να παω να δειρω τους Ρωμαιους μου?
       

 

Απάντηση: Re: Τι σας φοβιζει περισσοτερο?

Οχι γιατι χρειαζεσαι επειγοντως οφθαλμιατρο.........αφου βλεπεις παντου κυριες......!!!!  

 

Θα ήθελα να διαχωρίσω τους φόβους από τις φοβίες.
Ο φόβος είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα το οποίο μπορούμε να ελέγξουμε.
Η φοβία είναι ψύχωση, ανεξέλεκτη δεν μπορείς να την εκλογικεύσεις και επηρεάζει την καθημερινότητα σου.

Φοβάμαι τις κατσαρίδες, τα γηρατιά, τον θάνατο, το release, τον πόνο, την αποτυχία, τις αρρώστιες, την ταχύτητα και αρκετά άλλα υποθέτω. Αλλά είναι πράγματα που μπορώ να παραμερίζω και να προχωρώ με τη ζωή μου.

Αλλά έχω φοβία για ύψη (ποτέ δεν πλησιάζω μπαλκόνι ακόμη και στο 2ο όροφο αν δεν έχει πολύ ψηλά κάγκελα, σε όλα τα παράθυρα μου πρόσθεσα κάγκελα), έχω φοβία με κλειστούς χώρους ή χώρους που με περιορίζουν (να με στριμώξεις στην πλευρά του κρεββατιού ανάμεσα σε άλλο σώμα και τον τοίχο είναι κάτι που ακόμη κι αν κοιμάμαι με κάνει να ξυπνάω μέσα σε πανικό και κρύο ιδρώτα, κάτι ανάλογο συμβαίνει με τη θέση κοντά στο παράθυρο στο αεροπλάνο), έχω φοβία για μεγάλα κτήρια γεμάτα ανθρώπους, δεν μπορώ να πηγαίνω σ αυτά μόνη και πριν μπω έχω ταχυκαρδία και κρύο ιδρώτα και τρέχω σαν τρελλή να τελιώσω και να φύγω (αποφεύγω επίσης να πηγαίνω σε κλειστούς χώρους με πολλά άτομα και βαβούρα, ζαλίζομαι και αρρωσταίνω και έχω έντονες τάσεις φυγής).
Αυτά δεν μπορώ να τα ελέγξω. Το περίεργο είναι πως τα συμπτώματα υποχωρούν όταν είμαι με Τον Κύριο μου.

 

Έχουν διαβαθμίσεις αυτές οι φοβίες Λάρα; Δηλαδή στην περίπτωση που ο Ελεκτροπέϊν σου βάλει το δίλημμα «ή κοιμάσαι σε ένα δωμάτιο γεμάτο κατσαρίδες, αράχνες και άλλα μαμούνια ή θα σου δώσω ριλίζ», υπάρχει κάποιος συντελεστής βαρύτητας και ποιος;

 

Ας το σκεφτώ λίγο..

Όταν είμασταν Χαλκίδα και μου Είπε να περάσω πάνω από την παλιά ξύλινη γέφυρα πάγωσα στην άκρια της κι έβαλα τα κλάματα. Με Αγκάλιασε και με Κρατούσε και μου Μιλούσε, ξεπάγωσα ηρέμησα και έτσι μέσα στην αγκαλιά Του κατάφερα να περάσω απένταντι. Μόνη δεν θα μπορούσα αλλά νιώθω απέραντα ασφαλής κοντά Του και εμπιστεύομαι την κρίση Του. Και κάπως φαίνεται πως μέσα στο μυαλό μου η κρίση Του με κάποιο τρόπο νίκησε το παράλογο κομμάτι πως σώνει και καλά θα πέσω αν δοκιμάσω να περάσω απέναντι γιατί ήξερα πως δεν Θέλει να με Σκοτώσει. Και αφού Λέει πως είμαι ασφαλής να κάνω το ένα ή το άλλο σημαίνει πως είμαι και οτιδήποτε μου λέει κάτι διαφορετικό είναι παράλογο.
Δεν μου Είπε όμως, είτε περνάς απέναντι είτε σε διώχνω εκεί που αφορούσε μια φοβία μου.

Υποθέτω όμως πως θα μπορούσε να το Πει για πράγματα που αφορούν φόβους μου.
Αν υποθετικά πάντα μου 'Ελεγε για κάποιους λόγους τα μαμούνια ή release τότε θα έμπαινα στο δωμάτιο με τα μαμούνια και θα σκότωνα όσα μπορούσα (είναι κάτι που αναγκάστηκα να κάνω με μια μαυρη μαλιαρή αράχνη που μπήκε στο σπίτι μου όσο κι αν φοβόμουνα). Οπότε υπάρχουν διαβαθμήσεις.  

 

Κατάλαβα Λάρα. Σε ευχαριστώ. Φαντάζομαι οι κατσαρίδες θα είναι από αυτές τις κριτσινιστές που όταν τις πατάς κάνουν ένα περίεργο κρακρακ.

 

Οι μεταλλαγμένες πλέον πετάνε. Όσο και να προσπαθώ με σκούπα ή σφουγγαρίστρα να τις σκοτώσω, πάντα μου ξεφεύγουν οι άτιμες.

Βάλε μου και μένα ρε μωρό μου κανά δίλημμα να με ταράξεις. Ακόμα από τον ύπνο είμαι.

 

Δεν βγαίνει το σαδιστικό μου με σένα μάτια μου. Τουλάχιστον έντυπα.