Αντέχεις να το σχολιάσεις ? Κόιτα Με

Άν κάποιος μπορούσε να γράψει κάτι το τόσο εκφραστικό... αυτός εισαι εσύ μικρή μου.

 

Απάντηση: Re: ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ?ΚΟΙΤΑ ΜΕ.

Μα το αντίθετο..!
Μου φάνηκε σαφώς ιδιαιτέρως ρομαντικό, κατα τα δικά μου "πιστεύω" ιδανικό.
Έλεγα λοιπόν στην φίλτατη kali crow να το δει κι εκείνη σαν δυνάμει εφικτό,
μιας και δήλωσε πως με τον καιρό παρασέρνεται απο κυνισμούς
οι οποίοι την κάνουν να πιστεύει στην σπανιότητα τέτοιων εικόνων.

 

 

Απάντηση: ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ?ΚΟΙΤΑ ΜΕ.

pure innocense ζήτησες, με μεγάλη ευγένεια ομολογώ, την άποψη μου για το πεζό σου, το οποίο όχι απλώς δεν 'μου άρεσε', αλλά με ενόχλησε κιόλας. Η απώθηση που μου προκάλεσε πηγάζει κατ' αρχήν από την απόλυτη δυσανεξία μου για οποιαδήποτε απόχρωση γλυκερού ρομαντισμού και τη βαθειά αποστροφή μου για τα ζαχαρώδη συναισθήματα, τα 'ονειρα' για τον Αιώνιο ή τον Εφήμερο και τα λοιπά κοριτσίστικα γλυκάσματα.
Αλλά αυτές τις ιδιοσυγκρασιακές μου ροπές δεν σου ζητώ ούτε να τις υπολογίσεις ούτε να τις σεβαστείς (άλλη λέξη που σιχαίνομαι: σέβομαι μόνο όσα μου αρέσουν και παριστάνω ότι σέβομαι όσα, λόγω συχετισμών δύναμης, αδυνατώ σε μια δεδομένη συγκυρία να κατεδαφίσω). Δεν σε αφορούν, ούτε αποτελούν απάυγασμα της 'συμβολής' μου στην αισθητική θεωρία.
Το κείμενο σου, μου φάνηκε μορφολογικά άτεχνο και άνευ οιουδήποτε ενδιαφέροντος. Ιδού το ουσιώδες. Είναι απλούστατα, μια προχειρογραμμένη αναπαραγωγή όλων των στερεότυπων εκφράσεων μιας λαϊκής 'λογοτεχνίας, τύπου Άρλεκιν, για την οποία ακόμα και ο χαρακτηρισμός 'κακόγουστη' ή kitsch θα ήταν υπέρμετρα τιμητικός.
Αν η συγγραφή σε ενδιαφέρει σε συμβουλεύω να διαγράψεις απ' τη μνήμη σου όσα παρεμφερή έχεις διαβάσει και να ορμάσαι εφεξής απ' την αρχή ότι οτιδήποτε γράφεται αποβλέποντας προγραμματικά στην 'παραγωγή συγκίνησης', είναι εκ προοιμίου για τα σκουπίδια.
Δεν είχα την παραμικρή πρόθεση να σε παρασύρω να εγκαταλείψεις την αλληλογραφία σου με τον Αιώνιο, στρεφόμενη σε επιστολικές ανταλλαγές με εμένα. Ανήκεις, επειδή είμαι βέβαιος πως είσαι καλού χαρακτήρα και ευφυής άνθρωπος, στις περιπτώσεις που είναι ευχάριστο να γνωρίζεις όταν έχουν ξεχάσει το τετράδιο τους σπίτι.
Εκτός κι αν η αγάπη σου για τη γραφή, σε παρωθήσει να ανακαλύψεις το ταλέντο σου ερευνώντας διαφορετικούς λογοτεχνικούς τρόπους, πειθαρχημένους, αυστηρούς, στέρεους, μακριά από μελοδραματισμούς και ανεπίτρεπτες ευκολίες.
Ζητώ συγγνώμη για την αυστηρότητα αλλά τη θεωρώ τεκμήριο, ακριβώς, ότι σε παίρνω στα σοβαρά.

 

Αγαπητε dolmance
aν και οφειλω να ομολογησω οτι το ποστ σου μου αφησε αναμεικτα συναισθηματα, θετικουυ και αρνητικου τυπου θα κρατησω μονο την καλη πλευρα των παρατηρησεων σου, τισ οποιες μπορω να πω οτι βρηκα ιδιαιτερως εξυπνες με εναν δικο τους τροπο βεβαια. καποια στιγμή θα προσπαθήσω να γραψω κατι που να μην προκαλεί προπαγανδιστικα το συναισθημα...εαν καταλαβα καλα βαση των λεγομενων σου. Θα το δω λοιπον ως μια νεα πνευματική προκληση. να αναμενεις ενα νεο πεζο κειμενο με νεο χαρακτηρα.και σιγουρα θα περιμενω καποιο σχολιασμο σου. προσ το παρον σε χαιρετω.

αγαπητη γκεισσα συγνωμη για την παρανοηση σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια...το κειμενο αυτο γραφτηκε επειτα απο συναισθηματικη φορτιση....η κατα μερικους μια γλυκαναλατη κοριτσιστικη περιγραφη:crazy:αχ θα με τρελανετε εσεις ντολμανς

 

Οι απόψεις για ακόμα μια φορά διίστανται. Το καλό είναι πως ο καθένας κρατάει ότι του αρέσει..  

Η μαγεία ενός κομματιού bdsm σε ένα επτάστιχο...

Η χίμα ξεραΐλα με χαλάει προσωπικά, ε ξου και ο λόγος που με γοήτευσε το στιχάκι.

pure μη μασάς αναμένω και τα επόμενα  

 

Απάντηση: ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ?ΚΟΙΤΑ ΜΕ.

Ω μα φίλτατε Ντολμάνς επιτρέψτε μου να παρατηρήσω
πως είσθε αυστηρός πράγματι πέραν του δέοντος.

Και θα σας θέσω ευθύς αμέσως τις αντιθέσεις μου.

Φαίνεται ολοκάθαρα στον άναρχο τρόπο γραφής,
σπανίως μια γυναίκα θα έγραφε έτσι συγκεχυμένα
με τα πολλά αποσιωπητικά, με το ατονικό, τα ανύπαρκτα κενά
και τις 3-4 πρόχειρα και συγχυσμένα αραδιασμένες θεματικές περιόδους
-ουχί προτάσεις- πως η καλή μας αφορμή για την εν λόγω συζήτηση,
ήταν προφανώς σε σύγχυση όταν έγραφε, το παραδέχεται άλλωστε παρακάτω.
Θα μπορούσε κανείς λοιπόν να διακρίνει μια ειλικρινή παιδικότητα
ορμώμενη και πηγάζουσα απο αγνό έρωτα.

Ας είμαστε ρεαλιστέ, το σύνδρομο Άρλεκιν είναι που πρέπει να μας απασχολήσει εν προκειμένω
και σαφώς όχι η βελτιστοποίηση της γραφής της θεματομπήχτριας.

Εύχομαι να μην ξενίζει η λέξη σύνδρομο, άλλωστε το σύνδρομο Άρλεκιν
είναι το πιο αθώο από αυτά της κατηγορίας του,
(σύνδρομο Πήτερ Παν, σύνδρομο Σταχτοπούτας
και το σπάνιο μεν αλλά γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης).

Προσβάλλεται λοιπόν η των δικών σας κριτηρίων αισθητική με το συγκεκριμένο,
άρα θα το προτιμούσατε κάπως σαν:
"Ανυπομονούσα τέζα καυλωμένη να μου ξεσκίσει τα κωλοβάρδουλα" ?

~

Το ειλικρινές ζαχαρώδες γλύκασμα είναι σαφώς πιο γλυκό και εύπεπτο από την όποια ωμότητα,
λοιπόν, ας μην είμαστε αυστηροί, είμεθα άλλωστε γαλουχημένοι σε κοινωνία μεγαλωμένη
με πρότυπα Άρλεκιν, οι απανταχού Παιδίσκες, κάθε γενιάς περνούν μια τέτοια αγαπημένη, κατα το κοινώς λεγόμενον -φάση.

~

Όσο για το κιτς είναι μάλλον συμπαθές και είμαι σίγουρη πως συμφωνείτε,
άλλωστε τουλάχιστον στο συγκεκριμένο φόρουμ
είμαστε όλοι πιασμένοι χέρι χέρι σε έναν αιώνιο διαγωνισμό
ακατάσχετου φανφαρονισμού, μια λατρευτή αέναη κιτσερέλα.

Μην είσθε αφαιρετικός εσείς, που τα γραπτά σας αποπνέουν τόσα τόσα πολλά, παρά αφαιρετισμό.


Επι τη ευκαιρία δηλώνω τον θαυμασμό μου για το e-πρόσωπό/προσωπείο σας
και εν γένει για το άτομό σας.  

Μετα Τιμής.

 

Απάντηση: ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ?ΚΟΙΤΑ ΜΕ.

Γιατί κάποιοι το αποπήραν το κοριτσάκι? !!!

Ας ιδρύσουν μια σχολή γραφής και αποδοχής της να είναι όλα τα γραπτά όπως τα σπίτια του Δουβλίνου ή ας δημιουργήσουν την μεγάλη σχολή λογοκρισίας των thread και των post του Forum!

Δουλειά δεν είχε ο διάολος, γ@μούσε τα παιδιά του... είναι η συμπεριφορά ορισμένων. Και πολύ δήθεν αφ' υψηλού κριτική, άλλοι με φανφάρικη χρήση της Ελληνικής ή άλλοι με την στα κείμενα "τεράστια" εμπειρία στο χώρο, για να γοητέψουν τα "πλήθη" ή να τροφοδοτήσουν το εγώ τους!!!

Μικρή pure αν για σένα ήταν αυτή η γραφή, η στιγμή σου (ή το μνμ σου προς κάποιον) και την χάρηκες να χαμογελάς...

 

Απάντηση: ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ?ΚΟΙΤΑ ΜΕ.

Σε ευχαριστώ θερμότατα Geisha, αλλά δεν θα σου εκχωρήσω το δικαίωμα της βλαπτικής επιεικείας. Είμαι σαφής: Η συγγραφέας, για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο, μου φάνηκε συμπαθής περίπτωση - στη συνέχεια το απέδειξε με τους ευγενικούς της τρόπους και μια καλοπροαίρετη, θαρρώ, σεμνότητα. Δι' ο και την 'εβάρεσα στ' αυτιά', αντί να την κολακεύω με μισόλογα, τηρώντας 'ισορροπίες'. Εύχομαι να της έκανα καλό.
Αδικείς τον εαυτό σου Geisha, αποδεχόμενη, προκειμένου να ενδυναμώσεις το επιχείρημα σου, 'οτι δεν υπάρχει άλλη οδός παρά εκείνη του 'είμαι πλέρια καβλωμένη, άσε με να σου κλάσω το ρουθούνι' ή, αντιθέτως, του 'οι βαρκούλες της αγάπης έπλεαν στα πελάγη της πονεμένης μου καρδιάς και σε παρέσυραν θαλασσοπόρε Έρωτα στο πέλαγος της λησμονιάς".
Αγαπητέ Seduction γιατί υποδύεσαι τον Ρομπέν των Δασών; Εν πάση περιπτώσει, είδες εμένα να ανακατεύομαι σε ζητήματα άρσεως βαρών ή συναφή; Ως προς τη συμβουλή σου να χαμογελά, η κορασίδα, αν αυτό έβγαλε κείνη την ώρα η ψυχή της, πλήρως συμφωνώ μαζί σου. Αλλά η λογοτεχνία είναι θέμα άλλης τάξης...
pure innocence σου λείπει ακριβώς όση αθωότητα είναι απαραίτητη ώστε να κατανοείς τί εννοώ (η πρόταση μου είναι ηθελημένα αμφίσημη - διάλεξε).

 

Απάντηση: ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ?ΚΟΙΤΑ ΜΕ.

Βλέπεις στο πρόσωπο σου τον Ιωάννη της Αγγλίας ή τον Σερίφη του Nότιγχαμ και απευθύνεσαι σε μένα με τέτοιο ερώτημα;

Θα μπορούσες άραγε? Σκέψου το.

Αν και είμαι της άποψης πως η λογοτεχνική κριτική ΔΕΝ είναι ομοειδής και ομοούσια με τη λογοτεχνία, δικά σου τα ηνία σε αυτό το πεδίο... Ωρα καλή στη πρύμη σου λοιπόν και αέρα στα πανιά σου ή αν προτιμάς ώρα καλή στη πρύμνη σου και αγέρα στα πανιά σου

ή μήπως το αποδεκτό από την τάξη σου θα ήταν το "σου γνέφω ένα χαιρετισμό και σε αφήνω με ένα αχνό γειά να αντηχήσει ανάμεσα στα μέλη"?

 

Απάντηση: ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ?ΚΟΙΤΑ ΜΕ.

Ομονοούμε, Seduction. Η απάντηση μου σε όλα είναι: Οπωσδήποτε!

 

Απάντηση: ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ?ΚΟΙΤΑ ΜΕ.

Aπλά ασχολίαστο

Απλά χαμογελάω

μα πιο πολύ χαμογελάω που σε "δυο" λεπτά μετέτρεψες στο κείμενο σου, την λέξη "καταδρομέων", σε "άρση βαρών ή συναφή"!

...και 3
είδες εμένα να ανακατεύομαι σε ζητήματα καταδρομέων;

..και 5
είδες εμένα να ανακατεύομαι σε ζητήματα άρσεως βαρών ή συναφή;

 

Απάντηση: ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ?ΚΟΙΤΑ ΜΕ.

Σε αμφότερα δηλώνω αναρμόδιος, αλλά θέλω να είμαι απολύτως διακριτικός. Πέραν των αστεϊσμών, δεν έχεις άδικο στο θέμα της λογοτεχνικής κριτικής.