Με αφορμή...

Με αφορμή το erotica, όπως, και κυρίως, με αφορμή το παιχνίδι που έκανα (ή που δέχτηκα είναι το πιο σωστό), θα ήθελα να βάλω ένα ουσιαστικό ερώτημα, το οποίο έχει πολλά παρακλάδια.

Το θεμελιακό ερώτημα είναι κατά πόσο το bdsm είναι ένα εγκεφαλικό "παιχνίδι" ή όχι.

Θα εξηγηθώ: Δεν είχαμε κάνει πρόβες, ξεκινήσαμε απότομα, έχοντας κάνει μια απλή γνωριμία δύο μέρες πριν, η οποία ήταν και η πρώτη μας γνωριμία. Η συνέχεια ήταν στο χώρο το δικό μας. Ένα νεύμα της, το οποίο σήμαινε "έλα", ήταν αρκετό. Σηκώθηκα, προετοιμάστηκα και άρχεισε το παιχνίδια.

Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα το σώμα έπαιζε με το πνεύμα. Το δικό μου και το δικό της, και το αντίστροφο. Λίγα τα λόγια, το βλέμμα, πολές φορές τα έλεγε όλα. Το μυαλό έδινε την εντολή και την έπαιρνε από το σώμα. Και έτσι υπήρχε ένας κύκλος. Με μαστίγωσε αρκετά. Πολλοί μου είπαν ότι τελικά αντέχω αρκετά. Είναι όμως αυτό αλήθεια;

Για να πάμε από την αρχή.

Αν ξεκινάγαμε με το μαστίγωμα χωρίς να επικοινωνούμε πνευματικά, τότε πόσο θα άντεχα; Μήπως με το πρώτο μαστίγωμα θα σταμάταγα και θα έφευγα; Μήπως, τελικά, το μυαλό είναι αυτό που εκτελεί και το σώμα ακολουθεί; Το σώμα μου και το σώμα της, το μυαλό μου και το μυαλό της.

Ακόμη μια διάσταση: οι θεατές σε αυτό το μαστίγωμα είδα ότι εισέπραξαν αυτό που και εγώ εισέπραξα, Αυτή τη φορά όμως υπήρχε ένα καθαρά και αποκλειστικά παιχνίδι του μυαλού.

Θα θέλατε να σχολιάσετε αυτές τις διαστάσεις, σε αυτό το θέμα, που έβαλα εγώ και να δώσετε τις δικές σας; Πιστεύετε ότι όταν το παιχνίδι του μυαλού προηγείται από αυτό του σώματος ή θα πρέπει να συγχρονίζονται;

Σας ευχαριστώ για τις απόψεις σας.

 

Πρωτα απο ολα ενα bdsm παιχνιδι,οπως και ολα αλλωστε πηγαζουν απο το μυαλο μας.Ειτε αυτο λεγεται D/s ειτε sm,ειτε οτιδηποτε.Αλλωστε για αυτο εμπεριεχει και τις εννοιες σε οποιαδηποτε μορφη παιχνιδιου,ασφαλεια,λογικη,συναινεση.

 

εγκεφαλικο παιχνιδι και bdsm .....
Δηλαδη τι μπορει να λεει ενα μυαλο στο σωμα την ωρα που εκεινο μαστιγωνεται ? ...

 

Ποιο μυαλό βρε Γιάννη μου; Γιατί δίνεις υπερβολικές διαστάσεις σε μια θεατρική παράσταση. Το γούσταρες και το κανες. Μια χαρά. Γιατί ψάχνεις να το εξωραΐσεις;

 

Δεν το εξωραίζω. Απλά προσπαθώ να βρω τη σύζευξη του ενός (μυαλού) και του άλλου (σώματος). Το πάντρεμά τους. Από εκεί ξεκινά κάθε σοβαρή συζήτηση και σταματούν οι παρεξηγήσεις. Με άλλα λόγια δεν λένε "γιατί το έκανες έτσι;", αλλά λένε "γιατί το αισθάνθηκες να το κάνεις έτσι;". Και μαθαίνουμε από τις εμπειρίες που δεν είναι μόνο καύλα, αλλά και σκέψη και επιθυμία και ηδονή. Δεν είναι πρόστυχο, είναι πνευματικό. Αυτό προσπαθώ να πω Μανώλη, και εσύ τα ξέρεις πολύ καλά αυτά τα πράγματα, ελπίζω να με καταλαβαίνεις.

(Χαιρετισμούς πάντα στην αγαπητή και μας λείψατε.)

 

Πίστεψέ με Γιάννη μου δεν σε καταλαβαίνω αλλά σε νοιώθω. Από την άλλη αν δεν είναι σκέτη κάβλα τότε είναι κάτι κεραυνοβόλο, μιας κι ο χρόνος κατά πως λες είναι μικρός. Κεραυνοβόλο ξέρω μόνο τον έρωτα.

 

Και τη σκέψη. Για σκέψου το. Αν η σκέψη είναι κεραυνοβόλος τότε αυτό που λέω ισχύει.

 

Δεν διαφωνώ αλλά η μετατροπή της σκέψης σε αίσθηση θέλει χρόνο. Ο οποίος διαφέρει βέβαια στον καθένα από μας , αλλά θεωρώ πως κάπου υπάρχει ένα ελάχιστο χρονικό όριο.

 

Πολλαααααα. Και αντιστροφως. Καταπληκτικο head trip.

 

Το χρόνο τον διεκδικούμε. Θέλει υπομονή και μετά έρχεται. Έτσι νομίζω. Μετά όμως η απόλαυση και η ηδονή σε ανταμείβουν. (Νομίζω ότι συμφωνεί η Tropical).