Ποσο απελευθερωμενοι νιωθουμε....?

Τελικα ποσο απελευθερωμενοι ειμαστε, η νιωθουμε απο "ταμπου" και "πρεπει" και οποιες αλλες ενοχες κουβαλαει ο καθενας μεσα του, εμεις που λεμε οτι ανηκουμε στον χωρο του bdsm, για να εχουμε μετα και την απαιτηση να μην μας θεωρουν ανωμαλους οι βανιλλα?

Παρακαλω ομοιδεατες μου οπως αναλυσεται τις σοβαρες σας αποψεις επι του θεματος.`

 

Απάντηση: Ποσο απελευθερωμενοι νιωθουμε....?

Ανεξάρτητα το πώς νιώθουμε εμείς και πόσο απελευθερωμένοι αισθανόμαστε γι αυτό που κάνουμε, υποθέτω ότι, ακόμη τουλάχιστον, η bdsmική ερωτική έκφραση απέχει από την έκφραση του μέσου ανθρώπου.
Σε μια καμπύλη απεικόνισης ερωτικής έκφρασης, το bdsm θα βρισκόταν σε κάποια κορυφή (πάνω ή κάτω δεν έχει σημασία).
Ήδη έτσι ορίζεται ως ανωμαλία. Ως απόκλιση από τον κανόνα.
Χωρίς άλλη ηθική ή αξιολογική κρίση.

Αποδέχομαι την ανωμαλία μου και είμαι καλά.    

 

 

Απελευθέρωση;



Ή απελευθέρωση;

 

Ηλια ωραια απαντηση  

 

Πιστευω οτι οταν καποιος ειναι απελευθερωμενος απλα και οχι ασυδοτος, δεν βλεπω γιατι καποιος να τον πει ανωμαλο.

 

Η αποδοχή άρει την ανωμαλία;

 

ΝΑΙ

 

Μα τι είναι τελικά η ανωμαλία? Όλες οι σεξουαλικές προτιμήσεις, βίτσια και πάθη του κάθενός μας (που από άνθρωπο σε άνθρωπο έστω και λίγο διαφέρουν, απίθανο να βρεις δύο ανθρώπους να έχουν ακριβώς τα ίδια πάθη) ή πάθη που εμπεριέχουν κάτι το αρρωστημένο μέσα τους, όπως οι βιασμοί, η παιδεραστία κ.α. για τα οποία τόσες φορές έχει γίνει λόγος εδώ,και τα οποία χρίζουν ψυχιατρικής παρακολούθησης ενδεχομένως?

 

Απάντηση: Re: Ποσο απελευθερωμενοι νιωθουμε....?

Εξαρτατε με ποιον τροπο σε αποδεχεται καποιος.

 

Χρειάζεται προσοχή όταν συνδέουμε τη λέξη ανωμαλία με την ανηθικότητα και το κακό.

Η ανωμαλία όπως έχει αναφερθεί (κι έγραψε και σωστά πιο πάνω η soutzoukakia), είναι απλά η απόκλιση από το μέσο όρο.
Αν λοιπόν η κοινωνία δεχθεί πως κάποιοι αποκλίνουν από την κοινή σεξουαλική συμπεριφορά, αυτό δεν τους κατατάσσει στο μέσο όρο της, ούτε και φυσικά διευρύνει τον ίδιο το μέσο όρο. Απλά αναγνωρίζει (αποδέχεται) την ύπαρξη της απόκλισης.

Η απόκλιση από μόνη της όμως δεν περιέχει τίποτα το αρνητικό σαν φαινόμενο. Οι άνθρωποι απλά συνήθως τη φοβούνται και τη συνδέουν με «κακές» και ανήθικες συμπεριφορές (πολλές φορές βέβαια δικαιολογημένα).

Επομένως μήπως το ερώτημα είναι, αν φανταζόμαστε τους εαυτούς μας ως σεξουαλικά «ανήθικους»;

 

Αν και βανίλα, προς το παρόν, δεν θεωρώ τον χώρο του bdsm, ανώμαλο. Προσωπικά δεν έχω "ταμπού" ή "πρέπει", πάντα βέβαια μέσα στα όρια που έχω ή μου δίνονται. Πρώτα ερευνώ το γιατί δεν πρέπει, που συνήθως δεν στέκει, και μετά βουρ στον πατσά. Κάτι που θα βοηθούσε, θα ήταν μια λογική εξήγηση για κάθε ενέργεια, πράξη, στάση ή κατάσταση.

@Ηλίας: Δεν κατάλαβα την απάντησή σου... Μήπως μπορείς να με διαφωτίσεις; (Ή έχω πρόβλημα...; )

 

Απάντηση: Ποσο απελευθερωμενοι νιωθουμε....?

Αν ειμαι πολυ απελευθερωμένη κερδιζω κάτι?
Στα πόσα καιγόμαστε?


.