Τα όρια της ελευθερίας μας...

Με αφορμή το κλισέ που ακούμε και πιθανόν έχουμε όλοι τουλάχιστο μια φορά επαναλάβει - τι σου κάνει η παιδεία τελικά και πως γαλουχεί!- η ελευθερίας μας σταματά εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου, είμαστε όλοι ελεύθεροι να κάνουμε ότι θέλουμε εφόσον δεν κάνουμε κακό στους άλλους κ.ο.κ.
το οποίο πάντοτε είχα κάποιο πρόβλημα να αντιληφθώ μόλις άρχιζα να το αναλύω και να εμβαθύνω παραθέτω το πιο κάτω σαν ξεκίνημα.

Είναι από το βιβλίο του Richard Bach, Ψευδαισθήσεις (πολλοί τον Bach τον γνωρίζουν από τον Γλάρο Ιωνάθαν).
Σημ. Συγνώμη για την μετάφραση δεν είναι δικιά μου, απλά πήρα το ελληνικό βιβλίο και έκανα scan)

 

δεν ξέρω ψάχνω τις τρύπες μου για να βρω τα όρια της δικής μου ελευθερίας ...

 

Ωραίο αυτό το βιβλίο.
Αρκετά παρανοϊκό.
Μου άρεσε.

Και δεν είχε καθόλου άδικο ο συγγραφέας.
Ο καθένας είναι ελεύθερος να κάμει ό,τι θέλει,
με τις αντίστοιχες συνέπειες.

Πραγματικά, την ελευθερία μας την περιορίζουμε μονάχα εμείς
οι ίδιοι. Όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες που λέμε στον εαυτό μας
για να μπορούμε να κοιμόμαστε ήρεμοι τα βράδυα.

 

Μηπως θα επρεπε να μας απασχολησουν και οι συνεπειες που θα προεκυπταν απο την εφαρμογη στην πραξη της τελευταιας φρασης του συγγραφεα;

 

Είμαστε όλοι Ελεύθεροι
να κάνουμε οτιδήποτε θέλουμε

Εγώ θα του έβαζα κι ένα ερωτηματικό.
Και θ' απαντουσα: Ναι, εφόσον είμαστε έτοιμοι να πληρώσουμε και το τίμημα που αναλογεί.

 

Απάντηση: Τα όρια της ελευθερίας μας...

Οι ελευθερίες και οι ελευθεριότητες δεν είναι παρά κοινωνικές συμβάσεις που συχνά έχουν το χαρακτήρα του περιορισμού αλλά και του αυτοπεριορισμού. Δεν υπάρχει γενικός κανόνας, υπάρχει κοινή γνώμη και κοινά αποδεκτό, που όμως αρκετές φορές δεν ειναι παρά κενή γνώμη και κενά αποδεκτό. Η ηθική του καθενός διαφέρει απο αυτή του άλλου, έτσι και στο θέμα αντίληψης του θέματος ελευθερία (τί μπορώ να κάνω / τί μπορεί να κάνει ο αλλος) τα πράγματα ειναι ρευστά και ευπλαστα. Προσωπικά δεν επιθυμώ να γίνομαι αυτό που λένε άχθος για τον άλλο και να τον μετατρέπω σε αχθοφόρο των δικών μου παρεξενιών και προβλημάτων

 

Απάντηση: Re: Τα όρια της ελευθερίας μας...

+10΄ (με τόνο)

 

και απο μενα +12 (στον ρυθμο της Ευροβιζιον ... GO ΚΑΛΟΜΟΙΡΑ !!.. μπαρδον μου ξεφυγε)
συμπληρωνω μονο οτι εκτος απο το να ειμαστε διατεθιμενοι να πληρωσουμε και το αναλογο τιμημα , προυποθετει κυριως να εχουμε την γνωση του τιμηματος ..

 

Απάντηση: Re: Τα όρια της ελευθερίας μας...

Είμαστε όλοι Ελεύθεροι
να κάνουμε οτιδήποτε θέλουμε, όσο δεν είμαστε ελεύθεροι.

 

Εγώ ξέρω το άλλο...

ότι η ελευθερία μας σταματάει εκεί που ξεκινάει η ελευθερία του άλλου...

(Ακούγεται κλισέ... αλλά ΧΕΣΤΗΚΑ! αυτό πιστεύω, αυτό λέω κ δεν κάθομαι να το κουράσω με αναλύσεις)

 

Για να το εφαρμόσεις αυτό όμως, θα πρέπει να συναναστρέφεσαι μόνο με άτομα που πιστεύουν
στο ίδιο.

Γιατί αν κάποιος δέχεται πως έχει άπειρη ελευθερία, και εσύ συνεχίζεις να ισχυρίζεσαι το παραπάνω,
τότε δεν θα σου μείνει καθόλου ελευθερία για τον εαυτό σου, μιας και θα στην καταπατήσει ο άλλος
που δέχεται πως είναι ελεύθερος για τα πάντα.

Οπότε καταλαβαίνεις πως η παραπάνω φράση, όσο μουράτη και σωστή να ακούγεται, εφαρμόζεται
στην πράξη πολύ δύσκολα κ' προϋποθέτει συζήτηση και από τα 2 μέλη τα οποία αφορά.

Επίσης το ότι δεν έχεις την διάθεση να το συζητήσεις μάλλον δείχνει πως δεν θέλεις να σκεφτείς
μήπως ενέχει κινδύνους να πιστεύεις κάτι τέτοιο. Πίστευε και μη ερεύνα ένα πράγμα. Επιλογή σου .
Περαστικά.

υγ: ελπίζω με τους ανθρώπους που συναναστρέφεσαι, εσύ ή όποιος δέχεται ως αληθή την παραπάνω
πρόταση, να έχετε το κουράγιο και την όρεξη να ορίσετε μέχρι πού ακριβώς φθάνει η ελευθερία η δική
σας και να σας πει ο άλλος αντιστοίχως για την δική του. Ειδάλλως μάλλον κοροϊδεύεστε υιοθετώντας
μια φιλοσοφία την οποία δεν εφαρμόζετε...

 

Απάντηση: Τα όρια της ελευθερίας μας...

Mε λυπη μου διαπιστωνω οτι υπαρχουν ανθρωποι που κανουν ενα βημα μπροστα και χιλια πισω.
και το κακο είναι πως ανήκουν στη νεα γενια....