Το σύνδρομο της ερωτομανίας

Απάντηση: Το σύνδρομο της ερωτομανίας

κ εγω ξερω ενα μελος του φορουμ που επεσε θυμα συμφορουμίτισας η οποια είχε/έχει μια ιδιαιτερη εμμονή μαζί του θα έλεγα, χωρις να τον εχει συναντησει ποτε..


Απορία..
Οι γυναικες το παθαινουν συχνότερα να φαντασιωνονται ότι το αρσενικό που ποθούν, τις θέλει τρελά μεν, αλλα για καποιον ρομαντικο λόγο δε... δεν μπορει να το εκφρασει παρά μόνο μέσω κρυφών μηνυμάτων τα οποία μόνο αυτες μπορουν να καταλάβουν... ή δεν έχει σχέση με το φύλο?

 

Η αφορμή για το νήμα μου δόθηκε από μια ιστορία που άκουσα και, ομολογουμένως, με άγγιξε, καθώς η ερωτομανής της υπόθεσης παρουσίαζε τα "γεγονότα" τόσο πειστικά, που ο καθένας θα μπορούσε να την πιστέψει. Το πρόβλημα είναι τόσο συνηθισμένο ή, κατά μία περίεργη σύμπτωση, αναφερόμαστε στο ίδιο άτομο;

 

Απάντηση: Το σύνδρομο της ερωτομανίας

Αν ρωτας εμενα.. ιδεα δεν εχω..
Σημερα απο εσενα κ απο τις πληροφοριες της δωρας εμαθα οτι ειναι ειδικη κατηγορια ψυχωσικών.. ή οπως λεγονται..
Επισης δεν ξερω αν αναφερομαστε στο ιδιο ατομα, διολου απιθανο.

Εχω όμως ερωτησεις..
θεραπευεται ποτε κανεις?
Εμφανιζεται το ιδιο συχνα κ αντρες κ γυναικες?
Το κυριοτερο το αντικειμενο του ποθου τους μπορει να κανει κατι ωστε να διαλυσει την παρεξηγηση που υπαρχει στο μυαλο τους? η καλο ειναι να τους αποφευγει?

 

Re: Απάντηση: Το σύνδρομο της ερωτομανίας

Δεν είναι και λίγες εκείνες που γνωρίζω προσωπικά, που κάποια στιγμή πέρασαν τέτοιο «πακέτο» ..... Ευτυχώς δεν έμειναν εκεί. Ήταν παροδικό. Για άντρα δεν έτυχε να ακούσω να έχει τέτοιο «κόλλημα».

Πραγματικά, είναι πολύ πειστικά τα επιχειρήματά τους, δύσκολα μπορεί κανείς να υποψιαστεί πως πρόκεται για φανταστικά σενάρια. Ακόμα και μια απλή κουβέντα απο τον άντρα του πόθου τους μπορούσε να γίνει ολόκληρο σενάριο με αρχή μέση και χαρούμενο τέλος.

Πιστεύω πως οδηγούνται εκεί απο αδυναμία να επεξεργαστούν σωστά τα γεγονότα της ζωής τους. Έρχεται μια στιγμή που αδυνατούν να παραδεχτούν (στον εαυτό τους κυρίως) τα λάθη τους, και να δεχτούν τις συνέπειες αυτών. Καθαρή άρνηση να κοιτάξουν κατάματα την πραγματικότητα.
Λίγο ή πολύ όλοι το κάνουμε κάποια στιγμή. Είναι άμυνα ψυχολογική.

Μια «καθαρή» όμως περίπτωση ερωτομανίας, όπως ορίζεται ψυχιατρικά, προσωπικά θα με ανησυχούσε πολύ, γιατί όταν τελικά συνειδητοποίησει ένα τέτοιο άτομο πως δεν έχει καμία ελπίδα σε ό,τι φαντάζεται και ποθεί, όταν πια δει την πραγματικότητα μπροστά του, αδυνατώντας να αποδεχτεί την απόρριψη....μπορεί να φτάσει και στο έγκλημα.

Δεν ξέρω τί είναι το καλύτερο και αν μπορεί να κάνει κάτι, αλλά σίγουρα να μην "δίνει τροφή" για παραπάνω σενάρια.... δύσκολες καταστάσεις....

Οι περιπτώσεις που βίωσα απο γνωστές μου ήταν ευτυχώς παροδικές αλλά τους «κόστισαν» αρκετά χρονάκια και μάλιστα διόλου χαρούμενα.

 

Δηλαδή βρε κορίτσια τι θέλετε να πείτε; Πως υπάρχουν άνθρωποι που το «καλημέρα Μήτσο» μπορεί να γίνει μέσα τους «Μήτσο είσαι το άλφα και το ωμέγα για μένα και ζω για την στιγμή που θα με πάρεις στην αγκαλιά σου και θα στενάξουν οι σομιέδες»

 

Χαϊνριχ......ΝΑΙ......Κ οχι μονο αυτο αλλα θαρρουν πως κ για το Μητσο αυτες ειναι το αλφα κ το ωμεγα.....

 

Σκληρή πραγματικότητα.
Ακόμα πιο σκληρό και δύσκολο να παραδεχθείς τα λάθη σου, λάθη ζωής, συχνά. Πληγωμένο, τεράστιο εγώ ...

Άμα έχεις αρχίσει να περνάς τη γραμμή ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία ως διαφυγή, απαιτείται μεγάλη θέληση, κίνητρα, προσπάθεια και βοήθεια. Αρκεί να θέλεις να χτίσεις από την αρχή... Πάνω σ' αυτά που είναι ερείπια, κι ας κάνεις τον περισσότερο καιρό πως δεν τα βλέπεις, σερφάροντας αυτοκαταστροφικά στα εθιστικά ego trips.


​

 

Απάντηση: Re: Το σύνδρομο της ερωτομανίας

Αυτό που αναφέρεις χαινριχ ειναι έρως..
και το παθαίνουμε όλοι τουλάχιστον μια φορά στην ζωη μας..

Η ερωτομανία είναι παραληρηματική διαταραχή.. όπως λέει εδω.. http://www.iatrotek.org/ioArt.asp

Ο/η ασθενής εχει την πεποίθηση ότι το αντικείμενο του ερωτα του είναι κ αυτό ερωτευμένο μαζι του.
Χτιζει φανταστικα σεναρια τα οποια πιστεύει ως αληθινά, συνδυάζει κάθε ενέργεια του άλλου ατόμου με τον/την ιδιο/α. Αντιλαμβάνεται τα πάντα ως κρυμμένα κ μυστικά μηνύματα του άλλου προς αυτον/η, τα οποία μόνα ο/η ίδιος/α μπορεί να αντιληφθεί κ να αποκωδικοποιησει.
Κάθε νέο άτομο που γνωρίζει πιστεύει ότι είναι σταλμένο από το αντικείμενο του έρωτα του ή σχετικό μ αυτό.

Πως και αν θεραπεύεται δεν ξέρω..

 

Μάλιστα. Η αλήθεια είναι πως γνωρίζω έναν τέτοιον. Είναι μάστερ μάλιστα. Αλλά είναι εντελώς ακίνδυνος. Θα έλεγα μάλιστα πως στην περίπτωση που τον ζορίσεις δείχνει τρομαγμένος.
Μικρή ψεύτρα, σε λάιτ καταστάσεις όπως η παραπάνω εύκολα λύνεται το πρόβλημα. Σε σοβαρότερες και γω δεν γνωρίζω την θεραπεία.

 

Ουλαλουμ - Γιάννης Σκαρίμπας

Ήταν σα να σε πρόσμενα Κερά
απόψε που δεν έπνεε έξω ανάσα,
κι έλεγα: Θάρθει απόψε απ' τα νερά
κι από τα δάσα.

Θάρθει, αφού φλετράει μου η ψυχή,
αφού σπαρά το μάτι μου σαν ψάρι
και θα μυρίζει ήλιο και βροχή
και νειό φεγγάρι...

Και να, το κάθισμά σου σιγυρνώ,
στολνώ την κάμαρά μας αγριομέντα,
και να, μαζί σου κιόλας αρχινώ
χρυσή κουβέντα:

...Πως – να, θα μείνει ο κόσμος με το "μπά"
που μ' έλεγε τρελόν πως είχες γίνει
καπνός και - τάχας - σύγνεφα θαμπά
προς τη Σελήνη...

Νύχτωσε και δεν φάνηκες εσύ
κίνησα να σε βρω στο δρόμο - ωιμένα -
μα σκούνταφτες (όπου εσκούνταφτα) χρυσή
κι εσύ με μένα.

Τόσο πολύ σ' αγάπησα Κερά,
που άκουγα διπλά τα βήματα μου!
Πάταγα γω - στραβός - μεσ' τα νερά;
κι εσύ κοντά μου...

 

Απάντηση: Το σύνδρομο της ερωτομανίας

Δεν έχω να πω τίποτε άλλο για το θέμα, απλά το είδα που "κόλλησε" και λυπήθηκα τον νηματοθέτη και τους παρατρεχάμενους. Κι έτσι αποφάσισα να το κάνω hot threaD. 

ΥΓ. Syrah, ευχαριστούμε για το εξαιρετικό ποίημα του Σκαρίμπα. "Δένει" υπέροχα. Η οξυδέρκειά σου δε παύει να με εκπλήσσει.

 

Psycho chicks