Η άλλη γυναίκα

Απάντηση: Re: Η άλλη γυναίκα

Θα ήθελα να καθησυχάσω τους ανησυχούντες. Καθόλου δεν εκνευρίστηκε ο εν λόγω κύριος. Τώρα, αν επιθυμεί κανείς να πληροφορηθεί την άποψη του ας διαβάσει το δεύτερο δημοσίευμα του.

 

Απάντηση: Η άλλη γυναίκα

Για να πω την αλήθεια, προτιμώ να είμαι Δον Μπούλης (ή μάλλον μερικοί να με θεωρούν ή να με αποκαλούν έτσι) παρά να είμαι Δον Κενός, Δον Αχάριστος, Δον Αναίσθητος, Δον Σκληρός, Δον Μπούφος, Δον (ψευτο)Κυρίαρχος στην ζωή μου.

Οσο για τον ¨απογαλακτισμό", συμφωνώ, πρέπει να γίνετε. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως μαζί του πρέπει να χάνετε και ο Σεβασμός.
Και θεωρώ πως κάποιος που "ουρλιάζει" πως πρέπει έτσι να γίνετε, δεν τον έχει πραγματοποιήσει αυτόν τον απογαλακτισμό. Εξακολουθεί να έχει έντονες "σχέσεις" με (ή σκέψεις για) την μάνα του άσχετα αν αυτό τον ενοχλεί και θέλει να το ξεπεράσει.
Βρίσκετε στην ίδια μοίρα με τον Δον Μπούλη. Από την αντιπέρα όχθη όμως

 

μου άρεσε πολύ το αρχικό κείμενο (ας ήταν λίγο σεντιμενταλιστικό) και με ελκύουν οι ενήλικοι άντρες που είναι πραγματικά ευγενείς με τη μητέρα τους.

 

Με μαθηματική ακρίβεια επιβεβαίωσες την υπόθεσή μου, Δώρα, πως δεν θα καταλάβαινες πράμα. Δεν είναι επιλήψιμο το γεγονός που περιγράφεται στο κείμενο, επιλήψιμη είναι η ύπαρξη του κειμένου. Ήτοι, η ανάγκη που υπαγόρευσε τη συγγραφή του πρωτίστως- το φαιδρό ύφος που εντοπίζεται σε κάθε εκφραστική λεπτομέρεια καθώς και οι λεπτομέρειες καθεαυτές είναι ήσσονος σημασίας. Πέραν, σου ζήτησα μια χάρη που αφορά στη λειτουργικότητα του διαλόγου και έτερον ουδέν.

Afentis_Epi8ymiwn, καλό θαν είναι α) να ξεπεράσεις τη μανιχαϊστατική θέαση των πραγμάτων ώστε να αποφεύγεις τις ανέρειστες εξυπνάδες, και β) να τις απευθύνεις στον αποδέκτη en personne αντί να γενικολογείς. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις ίσως να κάνομε διάλογο κατά παρέκλιση της πάγιας θέσης μου περί αξιωματικής αχρηστίας του διαλόγου. [Μην με ενημερώσεις ότι έχει αρκετό χώρο στα αρχίδια σου για την άποψή μου καθώς ήδη ακύρωσες πιθανή επίκληση του επιχειρήματος.]

Τέλος γι' απόψε, βαριέμαι να εξηγώ τα αυτονόητα.

 

Απάντηση: Re: Η άλλη γυναίκα

Και εγώ πάντα βαριόμουνα να σε διαβάζω.
Κακός το έκανα σήμερα και συγνώμη που ασχολήθηκα μαζί σου.
Δεν θα επαναληφθεί.

 

Εγω, που τους εχω χάσει και τους δύο εδω και παρα πολλά χρόνια, θύμωσα μαζι τους. Ο θυμος μου βγηκε άγαρμπα. Εκανα πως δεν μ ενδιέφερε. Δεν αφορουσε εμενα. Τους βλεπω ακομα και τωρα να πεθαινουν κι εγω να είμαι παγωμενη χωρις να μου επιτρέπω ιχνος αισθήματος. Μόνο ενα παγωμένο χέρι να μου σφίγγει το λαιμό να μην μπορω να παρω αναπνοή. Δεν "μιλήσαμε" ΄ποτέ όσο ζούσαν γι αυτα που μας καίγανε. Μετα με ποιον να τα πω; Στον τοίχο; Ετσι νόμιζα τουλάχιστον. Μου πήρε παρα πολλά χρόνια να τους συγχωρέσω δηλαδή να τους αγαπήσω και να τους αφήσω να πεθάνουν. Επρεπε πια να τους αφησω να πεθάνουν. Αλλά για να γίνει αυτό, έπρεπε πρώτα να τους δεχτώ στην πραγματική τους θνητή διάσταση για να τους αφήσω να φύγουν.

 

Δεν κατάλαβα Μαυροβασίλη το επιχείρημά σου για την χρήση του χαρακτηρισμού "αξιολύπητος" και "Δον Μπούλης", μάλλον γιατί δεν είχες κάποιο ή επειδή κι εγώ βαριέμαι να προσπαθώ να καταλάβω αυτούς που περιφρονούν τους άλλους. Και μάλιστα χωρίς να περιφρονώ κανέναν, γιατί δεν πιστεύω ότι εγώ είμαι τόσο φοβερή.

Από ότι έχω δει, έως τώρα θεώρησες την ύπαρξη όλων των κειμένων του φόρουμ επιλήψιμη, εκτός φυσικά από τα δικά σου. Απαξίωσες όλη την λογοτεχνία, τον διάλογο, τους συνομιλητές σου, τα πάντα, εκτός από τον εαυτό σου. Παρόλα αυτά συνεχίζεις να βρίσκεσαι εδώ. Γιατί άραγε; Για να μας λες ότι δεν καταλαβαίνουμε, ότι βαριέσαι να εξηγήσεις αυτά που εσύ γνωρίζεις αλλά οι άλλοι όχι, ότι ακόμη και αν τα εξηγήσεις πώς να τα καταλάβουν αφού δεν είναι εσύ;

Αφάνταστα διασκεδαστικός ενίοτε. Be careful what you wish for.

 

Επικοινωνώ με συνέπεια την αγάπη μου προς τους γονείς μου, μέσα από συγκεκριμένα εκφραστικά σχήματα, για των οποίων την αντίληψη, πρέπει κανείς να έχει την ψυχραιμία να τα θεωρήσει υπό καθεστώς συναισθηματικής νηφαλιότητας. Ορθολογιστικά θεωρώ ότι η έκφραση "σε αγαπώ" είναι απολύτως πλεοναστική, όταν η αγάπη επικοινωνείται μέσα από προσυμφωνημένο κώδικα. Πόσο ώριμα όμως λαμβάνεται η απόφαση για την επιλογή του εν λόγω κώδικα από την πλευρά των γονέων, και συνεπαγωγικά πόσο βιώσιμος θα είναι για τους ίδιους, είναι ένα θέμα που δέον είναι όπως προβληματίζει τους ίδιους.

Αν το τέκνο αποτελεί προϊόν οικογενειακού προγραμματισμού, όπου αμφότεροι αυτοστοχοθετούνται να δημιουργήσουν έναν περισσότερο εξελιγμένο από αυτούς απόγονο, έχει περισσότερο νόημα να πράττει (το τέκνο) κατά τις όποιες επιταγές του project στο οποίο πρωταγωνιστεί ή δεν αλλάζει κάτι;

 

Υπέροχο το αρχικό κείμενο...zinnia σε αγαπάνε μην ανησυχείς γλυκιά μου  

 

Απάντηση: Η άλλη γυναίκα

Ουτε ενα απλο νημα χωρις καυγαδες. μπηχτες κ υπονοουμενα δεν μπορουμε να κανουμε...
αντε να βρουμε ποιου η μητερα φταιει και γι αυτο..


Η συγχωρεση, η συμφιλιωση κ ο απογαλακτισμος από την μητέρα, ειναι δειγμα του τελους της ευθυνοφοβιας, η γνωση οτι δεχομαστε τις ευθυνες των πραξεων μας στις πλάτες τις δικές μας κ όχι στις δικές της..

Αν δεν υπηρχε ο ρολος της μητερας θα επρεπε να τον εφευρουμε, βολικότατο να φταινε πάντα οι άλλοι..

 

η Νο1 ατακα μου :
"Ξερεις ... δεν θελω να σε προβληματισω ... αλλα οσο ζει η μανουλα μου δεν μου εισαι και πολυ χρησιμη ...."
προχτες στις 11.30 το βραδυ τελειωσα την δουλεια και ανεβηκα στο πατρικο (ειναι στον απο πανω οροφο απο το μαγαζι μου) ... η μαμα μου να εχει κοιμηθει στην ΤιΒι (οπως συνηθως) .... :
"ΜΑΜΑΑΑΑΑ....."
πεταγεται απο την καρεκλα ....
"Εκοψε ο μπαμπας σαλατα σημερα απο τον κηπο ?" ..(ξεκιναει η πονηρη μου διαπραγματευση )
"- Ναι..." μεταξυ υπνου και ξυπνιου ...
"- θελω 4 ντοματες , 2 αγγουρια , και λιγη φετα ..."
"- ξερεις που ειναι .. παρε ..."
"- ... ασε καλα ... θα τα φαω ετσι ...."
"- ΟΟΟΟΧΙ ... ειναι ραντισμενα "
"- Ωωωχ βαριεμαι .. αμα ειναι να κανω τον κασκαντερ βραδυατικα ... αστα καλυτερα δεν θελω"
"- Καλα καλα ... θα στα πλυνω και θα στα κοψω εγω .... εσυ θα δηλητηριαστεις μια μερα..."
σηκωνεται σιγα σιγα ... (ειναι και 80+ ...) .. και αρχιζει να δινει χαρα στον εαυτο της κανοντας τα χατηρια του γιου της ... εγω αισθανομαι οτι παλι εχω προσφερει χαρα στον κοσμο και κανω θετικες σκεψεις για να ζησει αλλα 80 χρονια να μην χρειαζομαι να παρακαλω καποια συζυγο για τετοια πραγματα ... .... ασε που με τα παρακαλια θα εμενα ...
.....
απογαλακτισμος ξεαπογαλακτισμος ... οπως θελετε πεστε το .... ετσι και αλλιως παλι σας καταφερνουμε ...
την επομενη φορα να διαλεξετε να γινετε αντρες .... (για τις γυναικες το λεω ...)    

 

Α καλα, εσυ θες πολυυυυυ ξυλο........