Ναπολέων και Ζοζεφίνα

Όταν ο Ναπολέων έγινε στρατηγός ήταν σε πολύ νεαρή ηλικία. Βρέθηκε σε μία θέση εξουσίας όπου οι στρατηγοί και σχεδόν όλοι οι άλλοι αξιωματικοί ήταν πολύ μεγαλύτεροί του σε ηλικία. Θεώρησε ότι αν παντρευόταν μία γυναίκα πιο μεγάλη από αυτόν θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι είναι μεγαλύτερος και να αποκτήσει λίγο περισσότερο σεβασμό από τους αξιωματικούς του. Επίσης ήθελe να παντρευτεί μία πλούσια, μεγαλύτερη γυναίκα.

Μετά τη μάχη της Toulon ο Ναπολέων πήγε σε ένα πάρτι, του Paul Barras. Ο Barras ήθελε να χρησιμοποιήσει τα στρατιωτικά ταλέντα του Ναπολέοντα για το δικό του πολιτικό όφελος. Εκείνο τον καιρό είχε μια ερωμένη που ήθελε να ξεφορτωθεί, την Marie-Josephe-Rose de Beauharnais γιατί είχε αποφασίσει να πάρει ως ερωμένη την καλύτερη φίλη της και δεν είχε αρκετά χρήματα για να κρατήσει και τις δύο. Αποφάσισε λοιπόν να την παντρέψει με τον Ναπολέοντα, αλλά δεν της είπε τίποτα. Της είπε μόνο ότι ήθελε από αυτήν να διασκεδάσει τον Ναπολέοντα και να δείξει ενδιαφέρον γι αυτόν και τις στρατιωτικές του ικανότητες. Μια όμορφη γυναίκα να τον τριγυρίζει, προφανώς ευκατάστατη, αριστοκράτισσα που είχε ξεφύγει από την γκιλοτίνα, μεγαλύτερή του αλλά όχι πολύ, που έδειχνε μεγάλο ενδιαφέρον γι αυτόν. Αυτά και λίγη ενθάρρυνση από τον Barras ήταν όλο που χρειάστηκε ο Ναπολέων. Ο Barras τον διαβεβαίωσε ότι είχε χρήματα, ότι ήταν καλή περίπτωση και ότι θα ήταν η τέλεια σύζυγος γι αυτόν.

Ο Ναπολέων άρχισε να κυνηγά την Rose. Επειδή δεν του άρεσε το όνομά της, της είπε ότι αυτός θα την φωνάζει Ζοζεφίνα. Αυτός την κυνηγούσε και η Ζοζεφίνα τον ενθάρρυνε. Τελικά ο Barras την συμβούλεψε να παντρευτεί τον Ναπολέοντα, κάτι που αυτή αρνήθηκε. Τότε ο Barras της είπε ότι είχε μία νέα ερωμένη, ότι δεν είχε αρκετά χρήματα και για τις δυο τους, ότι η ίδια ήταν πολύ σπάταλη και ότι θα σταματούσε να την φροντίζει οικονομικά αν δεν παντρευόταν τον Ναπολέοντα. Η Ζοζεφίνα, που της άρεσε πολύ να ξοδεύει χρήματα, δεν μπορούσε να το αντέξει αυτό. Επίσης σκεφτόταν τα δύο της παιδιά. Έτσι δέχτηκε να παντρευτεί τον Ναπολέοντα.

Παντρεύτηκαν και μετά από λίγες μέρες ο Ναπολέων έφυγε για την Ιταλία. Αγαπούσε πραγματικά την Ζοζεφίνα εκείνο τον καιρό. Αυτή τον απεχθανόταν και τον θεωρούσε εντελώς βαρετό. Μόλις έφυγε αυτός, αυτή άρχισε να τον απατά με διάφορους εραστές. Προσποιούνταν ότι της λείπει πολύ ως ανταπόκριση στα καθημερινά ερωτικά του γράμματα και απέφευγε να πάει στην Ιταλία να τον συναντήσει.

Η Ιταλική εκστρατεία τελείωσε και ο Ναπολέων αποφάσισε να πάει στην Αίγυπτο. Όταν έφυγε, η Ζοζεφίνα άρχισε πάλι τα καμώματά της, ενώ ο Ναπολέων της ήταν ακόμη βαθιά αφοσιωμένος. Στις 19 Ιουλίου 1798, ο Junot του μαρτύρησε για την συμπεριφορά της και έγινε έξαλλος. Η αλήθεια ήταν πως όλοι οι αξιωματικοί του Ναπολέοντα γνώριζαν για τις απιστίες της.

Από αυτή τη στιγμή η αγάπη του Ναπολέοντα για τη Ζοζεφίνα έσβησε. Ποτέ του δεν αγάπησε άλλη γυναίκα όπως είχε αγαπήσει αυτήν. Όταν συναντήθηκαν ξανά ο Ναπολέων της είπε ότι είχε σκοτώσει την καρδιά του και δεν θα μπορούσε ποτέ να αγαπήσει ξανά.

Από τότε παρέμειναν ζευγάρι αλλά αυτός δεν ήταν πιστός σύζυγος. Το παράξενο ήταν ότι αυτή τώρα του ήταν πιστή και τον αγαπούσε. Όταν ο Ναπολέων αποφάσισε να παντρευτεί την Marie Louise της Αυστρίας, χώρισε από την Ζοζεφίνα αλλά την άφησε να κρατήσει τον τίτλο της Αυτοκράτειρας.

Η Ζοζεφίνα συνέχισε να αγαπά τον Ναπολέοντα. Το 1814, η Ζοζεφίνα πέθανε από διφθερίτιδα και το όνομα του Βοναπάρτη ήταν η τελευταία της λέξη.

Πηγή: http://www.napoleon-series.org/research/napoleon/c_napjos.html



Ερωτικές επιστολές του Ναπολέοντα προς τη Ζοζεφίνα


Λίγες μέρες αφότου παντρεύτηκαν, ο Ναπολέων έφυγε για την Ιταλία. Παρακαλούσε την Ζοζεφίνα να τον ακολουθήσει.

Απρίλιος 1796

Πήρα τα γράμματά σου της 16ης και της 21ης. Πολλές μέρες δεν γράφεις. Τι κάνεις τότε; Όχι αγάπη μου, δεν ζηλεύω, απλά μερικές φορές ανησυχώ. Έλα γρήγορα. Σε προειδοποιώ, αν αργήσεις, θα με βρεις άρρωστο. Η κούραση και η απουσία σου είναι αφόρητες.

Τα γράμματά σου είναι η χαρά των ημερών μου και οι μέρες της ευτυχίας μου δεν είναι πολλές. Ο Junot θα φέρει είκοσι-δύο σημαίες στο Παρίσι.

Πρέπει να έρθεις μαζί του, το καταλαβαίνεις; - θλίψη χωρίς ελπίδα, δυστυχία χωρίς παρηγοριά, λύπη χωρίς τέλος, αν έχω την δυστυχία να τον δω να γυρίζει μόνος. Λατρεμένη φίλη, θα σε δει, θα ανασάνει στον κρόταφό σου. Ίσως και να του χαρίσεις την μοναδική και τέλεια εύνοια να φιλήσει το μάγουλό σου, ενώ εγώ θα είμαι μόνος και μακριά, πολύ μακριά. Αλλά θα έρθεις, έτσι δεν είναι; Θα είσαι εδώ, δίπλα μου, στην αγκαλιά μου, πάνω στο στήθος μου, στο στόμα μου; Βγάλε φτερά και έλα, έλα!
Ένα φιλί στην καρδιά σου, και ένα πολύ πιο χαμηλά, πολύ πιο χαμηλά!

B.


Marmirolo, 17 Ιουλίου, 1796

Έλαβα το γράμμα σου, λατρεμένη φίλη μου. Γέμισε χαρά την καρδιά μου. Σου είμαι ευγνώμων που κάθισες και μου έστειλες τα νέα. Ελπίζω να είσαι καλύτερα σήμερα. Είμαι σίγουρος ότι συνήλθες. Ειλικρινά επιθυμώ να καβαλικέψεις σε άλογο. Αποκλείεται να μην σε ωφελήσει.

Από τότε που σε άφησα, είμαι συνεχώς θλιμμένος. Η ευτυχία μου είναι να είμαι κοντά σου. Ξαναζώ αδιάκοπα στο μυαλό μου τα χάδια σου, τα δάκρυά σου, την τρυφερή σου φροντίδα. Τα γόητρα της ασύγκριτης Ζοζεφίνας συνεχώς αναδεύουν μία καυτή και λαμπερή φλόγα στην καρδιά μου. Πότε, ελεύθερος από όλες τις έγνοιες, όλα τα πιεστικά προβλήματα, θα μπορέσω να περνώ όλο τον χρόνο μου μαζί σου, μόνο να σε αγαπώ και να σκέφτομαι μόνο την ευτυχία να σου το λέω και να σου το αποδεικνύω; Θα σου στείλω το άλογό σου, αλλά ελπίζω σύντομα να έρθεις σε μένα. Νόμιζα πως σε αγαπούσα πριν μήνες, αλλά από τότε που αποχωριστήκαμε αισθάνομαι ότι σε αγαπώ χίλιες φορές περισσότερο. Κάθε μέρα από τότε που σε γνώρισα, σε λατρεύω όλο και πιο πολύ. Αυτό αποδεικνύει λάθος το maxim του Bruyere, ότι «ο έρωτας έρχεται ξαφνικά». Τα πάντα στην φύση έχουν την δική τους πορεία και μεγαλώνουν με διαφορετικούς ρυθμούς.

Α! σε ικετεύω να μου επιτρέψεις να δω μερικά από τα ελαττώματά σου. Να είσαι λιγότερο όμορφη, λιγότερο ευγενής, λιγότερο τρυφερή, λιγότερο καλοσυνάτη, κυρίως να μην αγχώνεσαι πολύ και ποτέ να μην κλαις. Τα δάκρυά σου μου στερούν τη λογική, και κάνουν το αίμα μου να βράζει. Πίστεψέ με, δεν είναι στο χέρι μου να έχω την παραμικρή σκέψη που να μην είναι για σένα, ή μία επιθυμία που να μην αποκαλύψω σε σένα.

Να ξεκουραστείς. Γρήγορα να αναρρώσεις. Έλα κοντά μου, έτσι ώστε, τουλάχιστον, πριν τον θάνατό μου, να μπορέσουμε να πούμε «Είχαμε πολλές ευτυχισμένες μέρες». Χίλια φιλιά, και ένα στην θεά Τύχη, παρά την μνησικακία της.

BONAPARTE


Βερόνα, 17 Ιουλίου, 1796

Σου γράφω, αγαπημένη μου, πολύ συχνά, κι εσύ μου γράφεις πολύ λίγο. Είσαι κακιά και άτακτη, πολύ άτακτη, όσο είσαι και άστατη. Δεν είναι σωστό να ξεγελάς έναν φτωχό σύζυγο, έναν τρυφερό εραστή! Θα έπρεπε αυτός να χάσει όλη την χαρά του επειδή είναι τόσο μακριά, πιεσμένος από μόχθο, κούραση και κακουχίες; Χωρίς την Ζοζεφίνα του, χωρίς την επιβεβαίωση της αγάπης της, τι του απομένει πάνω στην γη; Τι μπορεί να κάνει;

Χθες είχαμε μεγάλη αιματοχυσία. Ο εχθρός έχασε πολλούς άντρες και ηττήθηκε εντελώς. Πήραμε όλη την περιοχή γύρω από την Mantua.

Αντίο, λατρεμένη Ζοζεφίνα. Μία από αυτές τις νύχτες η πόρτα σου θα ανοίξει με μεγάλο θόρυβο, σαν ένας άντρας που ζηλεύει, και θα με βρεις στην αγκαλιά σου.

Χίλια φιλιά αγάπης

BONAPARTE


CHEVALLIER: Αντίθετα με την κοινή γνώμη, η Ζοζεφίνα είναι υποτακτική. Πολύ ήρεμη και μειλίχια, ήταν το ειρηνικό καταφύγιο του Βοναπάρτη. Το μόνο της ελάττωμα ήταν ότι ήταν λίγο ζηλιάρα και μερικές φορές έκλαιγε για το τίποτα, αλλά αυτός μπορούσε να έρθει εδώ στην γυναίκα του και να βρει ένα σπίτι και ηρεμία. Ήταν πάντα έτοιμη να τον υπηρετήσει. Μερικές φορές ήταν ντυμένη με τα καλά της και ήταν εκεί με την αυλή της και τον περίμενε να τελειώσει την δουλειά του. Ήταν πολύ ευγενική και ήπια, πράγμα που ήταν πολύ σημαντικό για τον Ναπολέοντα γιατί ήταν το αντίθετο από ότι ήταν αυτός.

Όταν ο Ναπολέων άρχισε να ακούει τις φήμες για τις απιστίες της Ζοζεφίνας, αρνήθηκε να τις πιστέψει και τα γράμματά του έγιναν ακόμη πιο παθιασμένα.

21 Νοεμβρίου, 1796

Πηγαίνω για ύπνο με την καρδιά μου γεμάτη από την αγαπημένη σου εικόνα…Δεν μπορώ να περιμένω για να σου αποδείξω την φλογερή αγάπη μου…Πόσο ευτυχισμένος θα ήμουν αν μπορούσα να σε βοηθήσω να ξεντυθείς, το μικρό σκληρό λευκό στήθος, το λατρεμένο πρόσωπο, τα μαλλιά πιασμένα ψηλά σε ένα μαντήλι σαν κρεολή. Ξέρεις ότι δεν θα ξεχάσω ποτέ τις μικρές επισκέψεις, ξέρεις, το μικρό μαύρο δάσος…Το φιλώ χίλιες φορές και ανυπομονώ για τη στιγμή που θα είμαι μέσα του. Το να ζεις μέσα στην Ζοζεφίνα είναι να ζεις στα Ηλύσια πεδία. Φιλιά στο στόμα σου, στα μάτια σου, στο στήθος σου, παντού, παντού.


Μετά από 6 μέρες επέστρεψε στο διαμέρισμά της στο Μιλάνο αλλά το βρήκε άδειο. Η Ζοζεφίνα είχε φύγει για την Genoa, μάλλον με έναν αξιωματικό, τον Hippolyte Charles. Ο Ναπολέων περίμενε 9 μέρες την επιστροφή της αλλά άρχισε να υποψιάζεται.

Νοέμβριος 1796

Δεν σε αγαπώ πια. Αντίθετα, σε απεχθάνομαι. Είσαι μία ελεεινή, ποταπή, απαίσια τσούλα. Δεν μου γράφεις καθόλου, δεν αγαπάς τον άντρα σου, ξέρεις πόσο ευτυχισμένο τον κάνουν τα γράμματά σου, και δεν του γράφεις ούτε έξι γραμμές με ανοησίες…

Σύντομα, ελπίζω, θα σε κρατώ στην αγκαλιά μου. Τότε θα σε σκεπάσω με μυριάδες καυτά φιλιά, που θα καίνε σαν τον ισημερινό.


Το 1798 ο Ναπολέων πληροφορήθηκε για τις απιστίες της Ζοζεφίνας. Ο έρωτας του Ναπολέοντα έσβησε. Η Pauline Bellisle Foures, σύζυγος ενός αξιωματικού, έγινε η ερωμένη του, η οποία αργότερα έγινε γνωστή ως «η Κλεοπάτρα του Ναπολέοντα». Ο Ναπολέων, κουρασμένος και αποθαρρημένος, έγραψε στον αδερφό του Joseph:

"Το πέπλο σκίστηκε…Είναι λυπηρό όταν η ίδια καρδιά σκίζεται από τέτοια αντιφατικά συναισθήματα για ένα άτομο…Χρειάζομαι να μείνω μόνος. Κουράστηκα από τα μεγαλεία. Όλα μου τα συναισθήματα στέρεψαν. Δεν με ενδιαφέρει πια η δόξα. Στα είκοσι-εννιά μου έχω εξαντλήσει τα πάντα.»

Το γράμμα αυτό έπεσε στα χέρια των Άγγλων που το δημοσίευσαν στις εφημερίδες. Όλοι πλέον ήξερα για την αλλαγή της στάσης του Βοναπάρτη προς την Ζοζεφίνα.

Από το 1800 και μετά ο Βοναπάρτης δεν έκρυβε τις ερωμένες του.

"Δεν είμαι ένας άντρας όπως οι άλλοι και οι ηθικοί νόμοι ή οι νόμοι που καθορίζουν την συμβατική συμπεριφορά δεν ισχύουν για μένα. Δεν έχω το παραμικρό συναίσθημα για τις ερωμένες μου. Η εξουσία είναι η ερωμένη μου.»

Πηγή: http://www.pbs.org/empires/napoleon/n_josephine/emperor/page_1.html


ΥΓ. Παρά τις ερωτικές του σχέσεις, το τελικό τους διαζύγιο και τον δεύτερο γάμο του, οι τελευταίες λέξεις του Ναπολέοντα στο νησί της Αγίας Ελένης ήταν: «Γαλλία, ο Στρατός, ο Αρχηγός του Στρατού, Ζοζεφίνα."

Πηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/Joséphine_de_Beauharnais

 

για φαντασου να εχεις κατακτησει σχεδον ολη την Ευρωπη και να εισαι κερατας ... ακομα και οι ηττημενοι θα γελουσαν .....

 

Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω... 

 

το θεμα Ντορα ειναι ποιανου αμαρτιες βγαινουν στην φορα ... διοτι οσο ειναι κρυφες αλαζει το πραγμα ... για βαλε τωρα τον Ναπολεοντα να τρεχει με το σπαθι στο χερι κυνηγοντας δυο εχθρους στρατιωτες και εκεινοι τρεχοντας να λενε μεταξυ τους :
"-ρε .. μας κοντευει ? "
"-οχι ... μενει πισω σιγα σιγα .."
"-επειδη ειναι κοντος ? ..."
"-οχι .. επειδη τον βαραινουν τα κερατα ..."
"-μεγαλα κερατα ?
"-τα μεγαλυτερα της Ευρωπης .. και ο μαλακας δεν εχει ιδεα και ειναι και καψουρης"
"-βιασου μην τυχον και σκονταψει και μας μπουν τα κερατα του στον κωλο ..."

 

Ο Ναπολέων δεν ήταν καψούρης. Η καψούρα δεν αντέχει το κέρατο. Είναι το πρώτο πράγμα που ξεκαθαρίζω στις σχέσεις μου. Διότι ποιος θέλει έναν καψούρη; Ούτε και ο ίδιος ανέχεται τον εαυτό του. Έτσι δεν είναι;

Ας επεξηγήσω, προφανώς χρειάζεται. Ο Ναπολέων επιλέγει ένα άτομο για χ λόγους. Αφοσιώνεται, δίνει τα πάντα, αυτά που δεν έχει. Το άτομο δεν ανταποκρίνεται ουσιαστικά, όπως θα άρμοζε σε τόση αφοσίωση, πάλι για χ λόγους. Ο Ναπολέων εγκαταλείπει τις ψευδαισθήσεις του, περί αγάπης, μονογαμικών σχέσεων, ενώσεων ψυχών και τα τοιαύτα. Με άλλα λόγια ανδρώνεται μέσω της Ζοζέφ. Καλό τούκανε η μικρά (η μεγάλη, εν προκειμένω). Τελειώνει την ζωή του με το όνομά της στα χείλη του. Σαφώς. Καλή επιλογή. Άνευ τούτης, τί; Οι μαλάκες που τους έπαιρνε το σώβρακο με το σπαθί; Άμε να κυριαρχήσεις στην Ζοζέφ, κιοτή.

Η δε Ζοζέφ, τα πιάνει επιτέλους. Γυναικώνεται. Χαχα. Σου λέει, καλό το ανθρωπάκι. Και κοίτα το, δεν με θέλει πια, την ψώνισε. Μήπως το παράκανα; Όχι ότι είναι ψηλός, όχι ότι είναι Αυτοκράτορας, αλλά τόσα γράμματα γαμώτο, τόσα γλυφομούνια...

Πεθαίνει με το δικό του όνομα στα χείλη της. Με τί να πεθάνει, με τα γαμίσια των άσχετων καψούρηδων;

Ο καθένας κάνει την ζωή του να αξίζει ή όχι. Καλούτσικα τα κατάφεραν. Τους μνημονεύω.

 

Απάντηση: Ναπολέων και Ζοζεφίνα

Αν είναι να γράφετε ιστορικές ασυναρτησίες ή να διεξάγετε ευφάνταστες ερωτομαχίες με τους εαυτούς σας, δε διαλέγετε κανένα άλλο πρόσωπο; Στο Ναπολέοντα βρήκατε να ξεσπάσετε, με τη συνδρομή αυτού του αποβλακωτηρίου για αδαείς, την 'εγκυκλοπαίδεια των συντακτών';
Δεν παρατέθηκε ούτε μια ακριβής επιστολική αράδα, αγνοήθηκε στην ουσία ο 'δεύτερος γάμος' (αν είναι δυνατον!) που δεν ήταν παρά υποκατάστατο στρατηγικής συμμαχίας με την Αυστρία και απέφερε κι ένα 'Βασίλειο της Ρώμης' στον τάχα ερωτοχτυπημένο με τη Ζοζεφίνα Αυτοκράτορα (για την ακρίβεια στον Διάδοχο που η Ζοζεφίνα δεν μπορούσε να δώσει) - η αλήθεια είναι ότι η γραία τον κάβλωνε, ακριβώς επειδή εξαρχής γνώριζε την ευτέλεια της.
Τόσο κουρασμένος ήταν δε, που ανακατέλαβε τη Γαλλία, μετά τη συντριβή, περίπου περπατώντας!

 

Re: Απάντηση: Ναπολέων και Ζοζεφίνα

Ηρέμησε πουλί μου, τα έλεγε όλα εκεί στις φοβερές πηγές μου, αλλά επέλεξα να μην τα συμπεριλάβω όλα για να μην σας κουράσω. Θεώρησα τις επιστολές ακριβείς όμως, τις τσέκαρα σε 2 πηγές. Τις είχα σε Αγγλική μετάφραση, ίσως εκεί να χάθηκε το νόημα.

Είχε κι άλλα που δεν συμπεριέλαβα, όπως την ψεύτικη εγκυμοσύνη της Ζοζεφίνας, την θλίψη του Ναπολέοντα που έχασε τον "γιο" του και άλλα μουρλά. Δεν επικεντρώθηκα στο ιστορικό κομμάτι του θέματος, ασφαλώς. Ερωτικές επιστολές έψαχνα και μου φάνηκαν ενδιαφέρουσες αυτές που βρήκα.

Ο δε Κυρίαρχος Ναπολέων, όταν την ψώνισε πλήρως με την Ζοζεφίνα, κλείστηκε σε ένα δωμάτιο σαν πριμαντόνα και αρνήθηκε να την δει, μέχρι που μεσολάβησε η κόρη της. Και ποτέ δεν αισθάνθηκε το ίδιο ξανά γι αυτήν, από ότι διαφάνηκε από τα γεγονότα, παρά το γεγονός ότι συνέχισε να την φροντίζει.

Συμφωνώ ότι η γραία τον καύλωνε λόγω της ευτελείας της. Όχι μόνο έχω ποντάρει πολλές φορές σε αυτό, αλλά το έχω αισθανθεί και η ίδια για ευτελείς γερομπισμπίκηδες.

 

Απάντηση: Ναπολέων και Ζοζεφίνα

Δεκτές όλες οι διευκρινήσεις, πουλάδα μου (με την καλή έννοια)
Ο ατελής (και αφορολόγητος) γερομπισμπίκης...