Αντίφαση Vol.1: Σαδισμός: Αισθητική vs Ηθική

Η ηθική ως παρελκόμενο της προσωπικής αισθητικής και όχι ως αυτούσια οντότητα και νοητικό σχήμα μέσα μας, αποτελεί απλά μια επίφαση ηθικής και όχι πραγματική ηθική. Είναι μια προκάλυψη για να πούμε πως δεν έχουμε φραγμούς και όρια, αλλά έχουμε μια προσωπική έλλειψη ηθικής.

Πέρα από το ότι αυτό αποτελεί Ύβρη, καθώς προέρχεται από ένα θνητό πλάσμα, μέλος μιας συλλογικής κοινωνίας, αποτελεί και ένα πλήρες σχίσμα από την ανθρωπιά, την λογική και την ίδια μας την υπόσταση.

Αποδέχομαι πως υπάρχει ο αμοραλισμός σαν στάση ζωής, αλλά δεν τον αποδέχομαι ούτε σαν κυρίαρχη στάση ζωής, ούτε σαν κάτι το οποίο θα πρέπει και να δεχτώ. Ο αμοραλισμός σαν στάση ζωής υποδηλώνει απλά την αδυναμία να θέσουμε τα προσωπικά μας όρια και την μετατροπή μας σε κτήνη, που είτε δεν έχουμε καθόλου λογική, είτε δεν έχουμε καθόλου συναίσθημα μέσα μας.

Το δε αισθητικό κριτήριο, ως δικλείδα ασφαλείας, είναι ένας πολύ αδύναμος μηχανισμός για να κρίνει το προσωπικό μας σωστό και λάθος. Η αισθητική είναι καλό εργαλείο για να μας προϊδεάζει ίσως για αυτά, αλλά δεν είναι καλό για να μας θέτει όρια και για να μας συγκρατεί (όπως επίσης, δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση και το μοναδικό κριτήριο και εργαλείο για να αξιολογούμε καταστάσεις.)

Προσωπικά, δεν ασπάζομαι την κυρίαρχη κοινωνική ηθική, ούτε όλες τις νόρμες που θέλει να μου επιβάλει η κοινωνία. Και προσπαθώ συνεχώς να επεκτείνω τα προσωπικά μου όρια, όχι μόνο σε φαντασιακό επίπεδο, αλλά έμπρακτα. Έχω όμως αναπτύξει μια προσωπική ηθική και δυνατούς μηχανισμούς ελέγχου που μου επιτρέπουν να έχω ευθύνη των πράξεων μου, να έχω θέσει τα όρια μου, για να μπορέσω να αντιληφθώ τον εαυτό μου και να κατανοώ πως η ελευθερία μου σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία των άλλων. Κάτι που δεν έχω δει κανέναν να το αναφέρει σε πολλές συζητήσεις, τελευταία.

Επίσης, διαφωνώ κάθετα και οριζόντια με την προσπάθεια ταύτισης του BDSM με έναν αμοραλιστικό παθολογικό σαδισμό χωρίς όρια.

Το πρώτο αποτελεί έναν κώδικα συμπεριφορών, που περιλαμβάνει τον ερωτικό σαδομαζοχισμό, με σκοπό την ερωτική απόλαυση και την έκσταση, στον οποίο όμως κυριαρχεί η συναίνεση και ασφάλεια, και η κοινή λογική.

Το δεύτερο αποτελεί παραφιλία και ψυχοπαθολογική έκφραση, το οποίο έχει σκοπό την καταστροφή του άλλου, για την επίτευξη ηδονής ή έκστασης. Αποτελεί την απόλυτη έκφραση ενός κακοήθους ναρκισσισμού, ο οποίος δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να προωθείται σαν υπέρτατη αξία.

Αυτά τα δύο είναι εκ διαμέτρου αντίθετα και συμφωνώ με την άποψη της SM Art Lady πως από την στιγμή που λείπει το στοιχείο της συναίνεσης και της ασφάλειας, δεν μπορούμε να το αποκαλούμε BDSM. Σε αυτή την περίπτωση, όντως τι λόγο ύπαρξης έχει σε ένα forum, που προωθεί το ερωτικό Σαδισμό, μια δημοσίευση που αποτελεί ένα απροσδιόριστο μείγμα παθολογικής σαδιστικής φαντασίωσης ή/και πρόθεσης καταστροφής της ύπαρξης κάποιου άτυχου υποτακτικού;

Όσον αφορά το σχόλιο περί "Αστυνομίας του BDSM", αν και κατανοώ τον λόγο και τον τρόπο που ειπώθηκε, το θεωρώ παρόλα αυτά άτοπο στην προκειμένη περίπτωση. Το να προσπαθούμε να θέσουμε τα όρια του σωστού και του λάθους, καθώς ζούμε μέσα σε μια κοινωνία η οποία έχει θέσει τον φόνο σαν μέγιστο ατόπημα, και έχει θεσπίσει και σαφείς νόμους για αυτό, είναι μια λογική και θεμιτή διεργασία.

Από την άλλη, το να υπερασπιζόμαστε τέτοιες θέσεις, χωρίς να προβληματιζόμαστε από το περιεχόμενο τους, αρχίζει να αγγίζει τα όρια της τρέλας.

 

Η ανθρώπινη λογική είναι το πρόβλημα, ακόμα και για το έλκος. Αν ένας άνθρωπος ήταν βόδι θα ήταν όλα μία χαρά. Το κακό όμως είναι ότι είναι απλά ένα "βόδι". Όσο περισσότερο το αναλύετε τόσο πιο προβληματικοί γίνεσθαι.

Τα λέω και στον Ηλία και δεν με ακούει. Για αυτό απομακρύνθηκε και από το ένστικτο του και ψάχνει μέσα στο σώβρακο του τώρα να το βρει  

 

Αχά...! Τώρα κατάλαβα...  

Τάδε έφη το νέο κατακόκκινο alter ego του Ηλία...!  
Καλώς μας όρισες λοιπόν Κόκκινε...

Προβλέπω πως θα έχουν ενδιαφέρον αυτά που θα μας γράψεις.

Επίσης, ενδιαφέρον θα είναι να δούμε αν και εσύ θα συναντήσεις τελικά τα όρια σου κι ας νομίζεις πως δεν τα έχεις.... Γιατί χωρίς όρια, δεν βρίσκουμε ούτε τον εαυτό μας, ούτε την ελεύθερη έκφραση, ούτε καν την ίδια την απόλαυση μέσα στην ηδονή.

Οι άνθρωποι είμαστε φτιαγμένοι να λειτουργούμε μέσα σε πλαίσια, για αυτό έχουμε σώμα και επιδερμίδα, και για αυτό ζούμε κάτω από το Πέπλο της Μάγια. Αν προσπαθήσουμε να λειτουργήσουμε εκτός αυτών, θα χαθούμε, δεν θα υπάρχει κάποιο δοχείο να μας συγκρατήσει.

Το αρχέγονο ένστικτο, χωρίς δεσμά, δεν μας απελευθερώνει. Μας κάνει να χάσουμε τον εαυτό μας για πάντα και να βυθιστούμε στο σκοτάδι και το κρύο.

Τα χαιρετίσματα μου στο δικό σου όριο, τον Ηλία!  

 

Όρια όλοι έχουμε, αλλά όχι αυτά που εκφράζουμε. Αυτά τα χρησιμοποιούμε κατά πως μας συμφέρει. Οπότε βρίσκω σπατάλη να συζητάμε για κάτι που χρησιμοποιείται για άλλα ζητούμενα. Πότε θα φάμε το ψητό;

 

Δεν νόμιζες …Απλά ήσουν σίγουρος ….
Τα "Μεγάλα Μέσα" λειτούργησαν ως έπρεπε…


...Και για την ιστορία:

Η "αλήθεια είναι όντως πικρή"!
Αναλογίζομαι αν αισθανόμαστε πως έχουμε κάποια προσωπική ευθύνη, ο καθένας και η καθεμιά Μ/μας σε αυτόν τον χώρο?
Πως, με την καθημερινή Μ/μας στάση απέναντι σε κάποιους που Μ/μας διαβάζουν, συμβάλλουμε στη σιωπηλή ανοχή, κάποιας πιθανής εγκληματικής κατάστασης-γεγονότος?
Πως αφήνουμε ανέτοιμους ανθρώπους, να διαχειρίζονται τόσο περίπλοκες καταστάσεις?
Πότε αλήθεια χάσαμε την ανθρωπιά μας και δεν το πήραμε είδηση?

Θέλει γερό στομάχι για να αντέξεις και να μοιραστείς κάποιες μαύρες μύχιες σκέψεις.
Βαραίνει η καρδιά Μου όμως περισσότερο, όταν ανακαλύπτω ότι ένα ολόκληρο σύστημα, καλύπτει ένα πιθανόν προαναγγελθέν διπλό έγκλημα...Αυτού του ίδιου του ανθρώπου που εκθέτει τις σκέψεις του και που δεν τον προστατεύουμε από αυτές κρούοντας του το κώδωνα του κινδύνου ηχηρά στα αυτιά του και του άμοιρου πιθανώς σκλάβου, που σε κάποια στιγμή μπορεί να βρεθεί σε λάθος τόπο, λάθος χρόνο….με το λάθος άτομο.

Για Μένα, ακόμα και κάποιες σκέψεις είναι καταδικαστέες, όπως είναι και οι άνομες πράξεις τους.
Επίσης διπλά καταδικαστέοι, είναι και όσοι συμπράττουν και συναινούν με την σιωπή και την ανοχή τους ή ακόμα και με την αδιαφορία τους και αυτοβούλως κουρελιάζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, παραβιάζοντας ακόμα και αυτήν ασφάλεια και την λογική Μ/μας.

Είμαι θυμωμένη που διέγραψα το post Moυ, που θεωρώ ότι ήταν αρκετά σημαντικό να υπάρχει.
Εξαναγκάστηκα, δεχόμενη αρκετές πιέσεις.
Αν δεν το διέγραφα μόνη Μου, το σίγουρο είναι ότι θα είχε πάει άπατο…
Ειλικρινά λυπάμαι!

 

Αν εννοείς το κανονικό ψητό, ελπίζω σύντομα.  
Αν εννοείς τον σκλάβο της Syrah, alla Dolcett, ας το αφήσουμε για άλλη φορά...  

 

Σου έχω προσάψει το ακαταλόγιστο... 
Όταν θέλω να αναφερθώ σε σένα κουτσομπολεύοντας -ξέρεις εσύ- σε προσφωνώ "Ακαταλόγιστο"  

 

Δεν ξέρω αν είσαι ηθική ή όχι, αλλά σίγουρα είσαι ενοχική . Μπερδεύεις την ενοχή, το να σκέφεσαι δηλαδή ότι αυτό που αισθάνεσαι είναι λάθος, με το αν είσαι ηθική ή όχι. Έχω επίσης την αίσθηση, όχι βεβαιότητα, ότι συνδέεις κάποιες έννοιες λίγο αυθαίρετα.

 

Κάποια μέλη, πρόλαβαν και διάβασαν το προηγούμενο post που διέγραψα κακήν κακώς Μερικοί από αυτούς διαμαρτυρήθηκαν αρνητικά που το έκανα και κάποιοι θετικά.
Το μάζεψα λοιπόν αρκετά για να μην χαλάσω το χατίρι το δικό μου καταρχήν και κάποιων ελάχιστων κατά δεύτερον. Σας το παραθέτω:

Το ρόλο των "BDSM police" κατά κάποιο τρόπο μπορούν άνετα, να τον κάνουν οι mods και οι advisor του κάθε forum αυτής της θεματολογίας. Δυστυχώς άχαρος είναι ο ρόλος αυτός, αλλά κρίνω πως είναι απαραίτητος.

Σίγουρα όμως ένας καλός ψυχολόγος - ψυχίατρος θα ήταν επίσης απαραίτητος.
Τα υπαρξιακά M/μας προβλήματα και οι φαντασιώσεις M/μας, δεν μπορούν να αστυνομευτούν…Μπορούν όμως αν θεωρούμε ότι οι φαντασιώσεις Μ/μας και οι επιθυμίες Μ/μας, βγαίνουν εκτός ορίων, να θεραπευτούν Φυσικά αυτό μπορεί να συμβεί μόνο αν έχουμε συνειδητοποιήσει, ότι κάτι δεν πάει καλά στο μυαλό Μ/μας και συνάμα, είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε βοήθεια.

Θα αναφερθώ και πάλι στις κοινότητες του εξωτερικού, όπου συνεργάζονται με κάποιους γιατρούς για τα μέλη τους. Όταν αντιληφθούν ότι κάποιο από τα μέλη πάσχει από ψυχοπαθολογικά προβλήματα, το παροτρύνουν να επισκευθεί τον ειδικό γιατρό για να πάρει την κατάλληλη γι αυτόν βοήθεια.…

H ψυχική ισορροπία που πρέπει έχουμε όσοι ασχολούμαστε στο BDSM είναι δεδομένη.
Αν αυτήν την ισορροπία την χάσουμε ακροβατώντας ανάμεσα σε μια ακραία (έως εγκληματική) φαντασίωση και την επιθυμία μας να πραγματοποιηθεί στην κατάλληλη στιγμή χάνοντας την ισορροπία μας ξεπερνώντας ακόμη αυτά "αόρατα" όρια της ηθικής και του "πρέπει", αυτό το γεγονός μπορεί να αποβεί μέχρι και μοιραίο για τους συμμετέχοντες σε μια πράξη.

Κάποιοι, μπορούν να γίνουν επικίνδυνοι μέσα στις σχέσεις τους (ερωτικές-σεξουαλικές), όταν έχουν χαθεί τα όρια και φθάνουν μέχρι το παραλήρημα. Τότε που η "αισθητική", θα έχει πάψει να αγγίζει την "ηθική". Ας λάβουμε υπόψιν το ότι για να περάσει κάποιος στην "απέναντι όχθη", χρειάζεται να κάνει ένα μικρό βήμα, κάποιων ελαχίστων δευτερολέπτων, κατάλληλη διάθεση, το κατάλληλο κλίμα και ο κατάλληλος άνθρωπος-θύμα.
Αν ολ΄αυτά συνωμοτούν συνηγορώντας στο να περάσει κάποιος "απέναντι", τότε τι θα συμβεί? Δράμα-τα μετά!

Θα σας θυμίσω μια πρόσφατη περίπτωση ενός τέτοιου ζευγαριού στην Μυτιλήνη, που έφθασε στο φόνο της σκλάβας που χρησιμοποιούσε. (Αυτό το περιστατικό, Μου το θύμισε κι εμένα γιατρός που παρακολουθούσε από ιατρικό ενδιαφέρον, την περίπτωση)

Παράδειγμα: Σίγουρα δεν θα ήθελα να διαβάσω τις απόψεις και τις ανησυχίες κάποιου, που η φαντασίωση του αγγίζει το φετίχ του "κανιβαλισμού". Δεν θα είχα κάτι να πω γιατι θα είχα καταπιεί την γλώσσα Μου, Σίγουρα όμως θα είχα ενδιαφέρον να μάθω και περιέργεια να διαβάσω, το πώς αισθάνεται ή τι είναι αυτό που τον διεγείρει, κάνοντας αυτήν την αποτρόπαια και απεχθέστατη για το σύνολο πράξη.
Θα ένοιωθα όμως σαφώς τρελά σοκαρισμένη, όπως θα αισθανόταν ο κάθε λογικός άνθρωπος που τραβάει φρίκη με την "λογική" γι αυτόν, τις σκέψεις και τις φαντασιώσεις ενός κανίβαλου.
Σαν ένας λογικός άνθρωπος, που ενδιαφέρεται για το σύνολο και όχι για την πάρτη του, θα έπρεπε να ανησυχήσω (και όχι μόνο) και να παραπέμψω το άτομο αυτό να συμβουλευτεί έναν ειδικό πριν είναι αργά. Σαφώς και δεν θα σιωπούσα…

Oσο για τις σκέψεις που διαβάζουμε στο thread, θα πρέπει να ανησυχούμε!
Όχι μόνο για τον συνάνθρωπο μας που βασανίζεται και προβληματίζεται από αυτές, αλλά και για τους υπόλοιπους που τον περιβάλουν.
Προσωπικά ταράχτηκα.

Ζητώ συγγνώμη κιόλας από Ο/όλους, γι αυτή Μου την θέση!
Δεν είμαι ειδική να κρίνω την σοβαρότητα ή μη μιας κατάστασης… Απλά ανησυχώ !
Η διαίσθηση και η λογική Μου όταν διαβάζω τέτοιου είδους σκέψεις, Μου φωνάζει ότι "KATI ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ ΕΔΩ"…

Δεν μπορούμε να μιλάμε πάντα ρητορικά για ένα θέμα. Δεν μπορούμε να φιλοσοφούμε, περί ανέμων και υδάτων….
Πρέπει να ξεφεύγουμε από την επιφάνεια και να προσπαθούμε να ρίχνουμε βουτιά στην ψυχή κάποιου που γράφει, να δίνουμε έμφαση στο βάθος και την ουσία των λόγων, των όσων σκέψεων και απόψεων εκθέτει και των όσων πληροφοριών και μηνυμάτων εισπράττουμε! Ας μην σηκώνουμε τα χέρια ψηλά ή ας μην σφυρίζουμε αδιάφορα εγκαταλείποντας….

Αν κάποιους δεν τους αγγίζουν οι σκέψεις και οι ανησυχίες Μου, μπορούν απλά να τις παραβλέψουν.

 

Θα συμφωνήσω με αυτό. Εφόσον και σε μένα έγιναν στο παρελθόν περικοπές θεμάτων που άπτονταν, σε εντελώς φαντασιωσικό επίπεδο σαφώς, της παιδεραστίας και της αιμομιξίας (σβήστηκε ολόκληρο νήμα, πράγμα που δέχτηκα αδιαμαρτύρητα), θα έλεγα ότι αναφορές στον φόνο και την απόλαυση που προέρχεται από αυτόν θα έπρεπε με το ίδιο σκεπτικό να σβήνονται. Κύριοι, αν δεν μπορείτε να προσφέρετε ή να απολαύσετε την jouissance, ποιος ο λόγος να την συζητάτε; 

Ακαδημαϊκά ασφαλώς. Το κατανοώ. Ας κρίνουν επομένως οι mods και οι advisor, καθώς και ο ιδιοκτήτης του φόρουμ, ποια θέματα μπορούν να θέσουν σε νομικό κίνδυνο το φόρουμ. Και ας πράξουν ανάλογα.

Να μια καλή ιδέα. Θα φροντίσω να μας κλείσω και μία ωραία σουίτα στο Ψυχιατρείο, έχω και τα μέσα. θα μπορούμε να κάνουμε και κανένα session στη ζούλα. Αν δεν μας πήξουν στην ενέσα (έχει κάτι παχύρρευστες, βραδείας απορρόφησης, εξαιρετικά επώδυνες για τα κωλομέρια).

Εύα, θεωρείς ότι μερικοί από μας είναι άρρωστοι; Ποιοί ακριβώς; Όσοι συζητούν σε ακαδημαϊκό επίπεδο την jouissance, την απόλαυση του φόνου, σε σαρκαστικό επίπεδο τον κανιβαλισμό, σε "λογοτεχνικό"/φαντασιωσικό επίπεδο την παιδεραστία; Αν εγώ την βρίσκω με το να φαντασιώνομαι μία αντρική φιγούρα να με σοδομίζει, είμαι περισσότερο άρρωστη από κάποια ή κάποιον που βλέπει έργα με σκηνές θανάτωσης και ηδονίζεται; Το θεωρώ λίγο υπερβολικό. Όπως ο νόμος δεν τιμωρεί τις σκέψεις έτσι και ο ψυχαναλυτής δεν θεωρεί αρρώστεια την ίδια την φαντασίωση (ή το όνειρο κλπ) αλλά ευκαιρία για να περάσει πίσω από τις άμυνες του ατόμου. Και σίγουρα δεν μπορούμε να θεωρήσουμε άρρωστη την ακαδημαϊκή συζήτηση περί σαδισμού, μαζοχισμού και τα συναφή.

Καταλαβαίνω ότι μιλάς καλοπροαίρετα. Όμως, κατά την άποψή μου οι φαντασιώσεις μας και οι επιθυμίες μας δεν μπορούν να βγουν εκτός ορίων. Βρίσκονται εκεί ως δικλείδα ασφαλείας, ως διέξοδος κάποιων ίσως "collective desires" και ως "πόρτα" για τον ψυχαναλυτή, του οποίου την βοήθεια θα ζητήσει κάποιο άτομο που υποφέρει, με δική του πρωτοβουλία ασφαλώς, και μόνο αν υποφέρει.

Θα ήμουν ιδιαίτερα επιφυλακτική πριν επισκευθώ οποιονδήποτε "ειδικό" γιατρό. Η άποψή μου είναι ότι τείνουν να δουν τον ίδιο τον σαδο-μαζοχισμό ως πρόβλημα, λόγω ελλειπών γνώσεων. Δεν θεωρώ τον σαδομαζοχισμό πρόβλημα, αλλά σεξουαλική έκφραση. Άσε που...«υπάρχουν πράγματα που δεν μπορεί να τα ολοκληρώσει κανείς παρά μόνο με τη βία. Ο φυσικός έρωτας είναι αδιανόητος χωρίς βία». (Κούντερα)

Συμφωνώ. Γι αυτό θα έλεγα ότι πρέπει να επιλέγουμε με μεγάλη προσοχή τους ανθρώπους με τους οποίους σχετιζόμαστε (και όχι μόνο σε αυτόν τον ευαίσθητο χώρο), να είναι ισορροπημένοι, να γνωρίζουν την διαφορά ανάμεσα στην φαντασίωση και την πράξη και να σέβονται τα όρια της λογικής.

Η αισθητική πράγματι μπορεί να ξεφύγει, όταν κάποιος είναι sociopath, πράγμα που θα είναι εμφανές από το σύνολο του τρόπου ζωής του. Για τους καλά ισορροπημένους, αυτό κρίνω ότι δεν μπορεί να συμβεί. Υπάρχει βέβαια πάντα και η κακιά στιγμή, όλοι γνωρίζουμε διάφορες ιστορίες, όπως αναφέρεις κι εσύ.

Λολ. Εγώ θα ήθελα να διαβάσω τις απόψεις του. Δεν θα πήγαινα για δείπνο στο σπίτι του.

Εύα μου, για να σιωπήσεις εσύ, χρειάζεται ένα μικρό κομψό ροζ φίμωτρο. Ποιος θα σε πιάσει και θα σε δέσει δεν ξέρω, εγώ δεν θα τολμούσα. 

Θα με συμβούλευες να εγκαταλείψω τις φαντασιώσεις μου με την πατρική φιγούρα; Ο Seduction πάντως, μια φορά που τον αποκάλεσα μπαμπά, κόντεψε να πάθει αποπληξία. 

Σοβαρά τώρα, νομίζω ότι όλοι έχουμε τις εμμονές μας, τα κολλήματά μας, τις ιδιαιτερότητές μας. Συνήθως κρίνω από το σύνολο του ατόμου και όχι μόνο από μία συζήτηση επί ενός θέματος. Φροντίζω να γνωρίζω και προσωπικά πολλά άτομα και να ξέρω ποιον μπορώ να εμπιστευτώ και ποιον όχι. Κι εγώ δεν σιωπώ, όταν κρίνω ότι κάποιιος λέει επικίνδυνα πράγματα. Μπορώ όμως να ανεχθώ μία ακαδημαϊκή συζήτηση. Όπως σέβομαι και το δικαίωμά σου να έχεις αντίθετη άποψη.

Οι τύψεις που συχνά μας διακατέχουν για τις επιθυμίες μας είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης. Μην μου πεις ότι δεν έχεις γνωρίσει άτομα με ενοχικές τάσεις. Μην μου πεις ότι εσύ η ίδια δεν έχεις καμιά φορά τύψεις (καλά, ίσως εσύ να είσαι ένα Τέρας, ξέρω κι άλλους). Θεωρώ "καλό" να αναγνωρίζουμε αυτά που μας ενοχλούν και να τα συζητούμε και να τα αντιμετωπίζουμε.

Η άποψή μου ανωτέρω. Υπάρχουν αρχέγονα ένστικτα τα οποία μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει στον εαυτό του, να τα φέρει στην επιφάνεια, και να μην δράσει επί αυτών. Έτσι δεν είναι; Αλλιώς θα είχα σκοτώσει τον Ηλία προ προλλού. Για να μην πω και για τον γλυκύτατο Κύριό μου, may he live and prosper. 

Όπως βλέπεις δεν παράβλεψα τις σκέψεις σου και ανησυχίες σου. Θεώρησα χρήσιμο να διαχωρίσω ανάμεσα στην ακαδημαϊκή συζήτηση περί επιθυμίας (και αισθητικής και ηθικής) και στις πράξεις ανισόρροπων ατόμων. Δεν θα έλεγα ότι έχω διακρίνει ανισόρροπους συνομιλητές στο παρόν φόρουμ. Αντιθέτως, οι περισσότερες συζητήσεις μας, ακόμη και όταν τσακωνόμαστε ή έχουμε αντίθετες απόψεις, είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες, εποικοδομητικές και γεμάτες από αυτό το άφθαστο πάθος και ταμπεραμέντο που μόνο στη Μεσόγειο έχουμε τη χαρά να απολαμβάνουμε.

Ας κλείσει η παρένθεση για να πω την άποψή μου επί του θέματος (με Κουντερικό ασφαλώς τρόπο).

 

Μιας και πολλά λέγονται έτσι άκριτα για τον κανιβαλισμό θα ήθελα να σημειωθεί πως ο κανιβαλισμός σχετίζεται με ένα πολύ πρώιμο στάδιο οργάνωσης της λίμπιντο.

Όσοι έχουν δει βρέφη στην ηλικία που φυτρώνουν τα δόντια τους, θα έχουν δει να θέλουν να κομματιάσουν και να φάνε το κάθε τι.

Είναι τόσο έντονη αυτή η αρχαϊκή παρόρμηση που τίθεται γρήγορα κάτω από αυστηρό κοινωνικό και ηθικό έλεγχο. Το γεγονός αυτό βάζει σε λειτουργία το μηχανισμό της απώθησης. Στους περισσότερους, όχι σε όλους. Κουλάρετε λοιπόν, όλοι κρύβετε μέσα σας έναν απωθημένο κανίβαλο.

 

πάνω στην αισθητική της νεαρής Syrah έχει βασισθεί το είδος ταινιών "splatter" .
υπάρχει και η αναπαράσταση ενός γεγονότος ...