Πάντα ερωτευόμουν το κορίτσι της διπλανής πόρτας!

Συνάντησα τη Φαίδρα και την κοπέλα της, τη Λ., σε ένα gay μπαρ. Εγώ τους είπα να βρεθούμε εδώ για να μπω στο κλίμα (κρατάει άλλωστε από το Gay Pride) Της Αλεξάνδρας Τζαβέλλα...



Παραγγείλαμε κοκτέιλ. Δεν σταματούσαμε να μιλάμε και να γελάμε, παρόλο που τις γνώρισα πριν από λίγο. Και οι τρεις είμαστε σχεδόν ίδια ηλικία. Εγώ και η Φαίδρα λες και είμαστε συνεννοημένες. Φοράμε ροζ παπούτσια και ξεβαμμένο τζιν. Η Λ. φοράει κοντή φούστα και γόβες. Και οι δύο έχουν μακριά μαλλιά. Και κάνουν αποτρίχωση. Είναι όμορφες, φοράνε μέικ απ, είναι βαμμένες, δεν περπατάνε σαν τον Μιχάλη Ζαμπίδη. Αν δεν ήξερα από πριν ότι η τρελή φαντασίωσή τους είναι η Αντζελίνα Τζολί, δεν θα υποψιαζόμουν με τίποτα ότι είναι ομοφυλόφιλες.


Η Φαίδρα σπουδάζει Διατροφή και Διαιτολογία. Είναι 22 ετών και μεγάλωσε σε μια επαρχιακή πόλη της Κοζάνης. Εδώ και 7 χρόνια ασχολείται με το ραδιόφωνο. Η κοπέλα της, η Λ., θα κλείσει τα 23 σε λίγες μέρες. Αρθρογραφεί και δουλεύει μόνιμα σε μια εταιρία ασφαλίσεων στην Πελοπόνησσο. Γνωρίστηκαν πριν από έξι μήνες σε ένα μπαράκι στην Αθήνα και έχουν σχέση εξ αποστάσεως. «Αλλά τι είναι η Πάτρα; Δύο ώρες…».


Η Φαίδρα «από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου… ήμουν ερωτευμένη με το κορίτσι της διπλανής πόρτας. Κατέβαινα τις σκάλες και έλεγα πως δεν πρέπει… Πως πρέπει να το ξεχάσω». Τι μπορεί να καταλάβει ένα κοριτσάκι εφτά χρόνων τότε; «Οτι δεν σου αρέσει ο Παναγιωτάκης, αλλά η Κατερινούλα. Το πρώτο σκίρτημα σε άτομο του ίδιου φύλου». Η Κατερινούλα στη διπλανή πόρτα. «Την κυνηγούσα, στα παιχνίδια, εγώ έκανα τον πρίγκιπα κι εκείνη την πριγκιπέσα». Τότε δεν το έλεγε σε κανέναν. «Μέσα μου ένιωθα καλά γι’ αυτό, αν και πίστευα ότι ποτέ δεν θα γίνει πραγματικότητα. Δεν σου κρύβω πως μέχρι να κάνω την πρώτη μου σχέση ήθελα να είμαι αγόρι. Θεωρούσα πως έτσι, ως κορίτσι, δεν θα με ερωτευτούν και δεν θα με αγαπήσουν ποτέ άτομα που με ενδιαφέρουν. Δηλαδή, ξανθά κοριτσάκια…». Η Λ. είναι καστανόξανθη. Τα πρώτα δείγματα παρουσιάστηκαν σε εκείνη στα 12. «Κάτι δεν πήγαινε καλά. Οχι με το σώμα μου. Με το μυαλό μου. Ενιωθα να ελκύομαι και να ερωτεύομαι μια συμμαθήτριά μου, με την οποία ήμασταν μαζί από την πρώτη δημοτικού. Ηταν η καλλονή του σχολείου και φοβερός χαρακτήρας». Ηταν φίλες κολλητές.


Μέχρι που τα βράδια άρχισε να αναρωτιέται: «Μα πώς γίνεται αντί να σκέφτομαι τον θεό του σχολείου να σκέφτομαι τη Φωτεινή; Εσκαγα, απορούσα “μα, τι γίνεται, τι μου συμβαίνει, είμαι καλά; Πρέπει κάπου να μιλήσω”». Εκεί έκανε το πρώτο μεγάλο βήμα. «Λέω σε έναν ξάδερφό μου: “Θέλω να μιλήσουμε σοβαρά. Ελα σπίτι μου”». Επειτα από λίγο…


-Γιώργο, δεν είμαι καλά και ντρέπομαι γι’ αυτό που θα σου πω. Βρίσε με, πες με ηλίθια, αλλά αν δεν στο πω θα σκάσω. Γιώργο, μου αρέσει η Φωτεινή.
-Μα, σε όλους αρέσει, αφού είναι θεά.
- Ναι, αλλά εγώ είμαι κοπέλα, δεν θα έπρεπε να μου αρέσει.
- Τι θες να πεις;
- Τη φαντάζομαι κάθε νύχτα, τη βλέπω στον ύπνο μου. Δεν είναι λογικό.


Ο Γιώργος αρχίζει να γελάει και τα χάνω. Του λέω: «Tι έπαθες;».
- Είσαι λεσβία
- Μα, λεσβίες δεν είναι οι άσχημες;
- Ε, ναι.
- Ε, τότε τι έχω πάθει;
- Καλά, άσε ο χρόνος θα δείξει. Δοκίμασε με έναν άντρα και, όταν έρθει η στιγμή, βλέπουμε.


Κατακτήσεις από τα αγόρια του σχολείου υπήρχαν, αλλά η Λ. «τους βαριόμουνα, αν και έκανα κάποιες σχέσεις για τα μάτια των άλλων. Ποτέ δεν άφηνα να με αγγίζουν». Η Φαίδρα «τους κορόιδευα, ίσως έφταιγε ότι αυτά που έλεγαν για να με ρίξουν τα είχα σκεφτεί πριν από αυτούς γι’ αυτούς». Η πρώτη ερωτική επαφή της Λ. ήταν με γυναίκα. Με τον παιδικό της έρωτα, τη Φωτεινή. «Ημασταν πενταήμερη Αθήνα και γυρνάμε από μπουζούκια, ντίρλα. Και μου λέει: “Γδύσου να κοιμηθούμε”. Λέω: “Tι εννοείς γδύσου”; Μου λέει: “Oπως είσαι, γδύσου και ξαπλώνουμε”. Την ντράπηκα. Μου λέει: “Θες να σταματήσω”; Σε κλάσματα δευτερολέπτου σκέφτομαι: ή το κάνω και επιβεβαιώνω κάποια πράγματα και δεν μου μένει απωθημένο ή δεν το κάνω και παραμένω με απωθημένα και απορίες. Και το έκανα». Ως το πρωί είχε βγει η φήμη ότι είμαστε λεσβίες. Γυρίσαμε στο χωριό και μάς είπανε ότι πρέπει να αλλάξουμε σχολείο, αλλιώς θα ενημέρωναν τους δικούς μας. Επειτα από πολύ κλάμα και μια συμφωνία με τη διευθύντρια, φύγαμε. Για να μη χαλάσει η φήμη του σχολείου. Με τη Φωτεινή δεν ξαναμιλήσαμε ποτέ.


Μου είπε ότι είχε σχέση με άλλη - αποφάσισα να εξαφανιστώ, έχω να την δω από το 2002. Εφτασε και στα αφτιά των γονιών, αλλά δεν πήραν πρέφα. Είχαμε -και καλά- σχέση με άντρες. Το έπαιζα τρελά ερωτευμένη με έναν ηλίθιο».


Φαίδρα: Μην είσαι κακιά με τους άντρες, κρίμα είναι.
Λ.: Καλέ, τους αγαπώ, αλλά σαν φίλους.


Σεξουαλική επαφή με άντρα είχε στα 19. «Είχα τρελαθεί, δεν ήξερα τι να κάνω, τι είμαι, ήταν κάτι σαν τεστ για μένα. Συνέχιζα να νομίζω ότι οι λεσβίες είναι άσχημες. Μικρή ήμουν. Επαρχιώτισσα, όχι μέσα στα κόλπα». Η Φαίδρα δεν είχε ποτέ ερωτική επαφή με άντρα. Η πρώτη φορά «με κοπέλα, στα 14 μου. Δεν είχα πρόβλημα με τον εαυτό μου. Μόνο που πίστευα ότι δεν θα μπορέσω να κάνω σχέση. Δεν είχε βρεθεί κάποιος να μου πει, ξέρεις, υπάρχουν κι άλλες σαν κι εσένα. Είναι δίπλα σου και, προσεχώς, πάνω σου. Ελεγα πως αν είναι να μη βιώσω σχέση με γυναίκα, καλύτερα ας είμαι μόνη. Δεν ήθελα να συμβιβαστώ. Δεν αμφιβάλλω πως οργανικά θα μου αρέσει. Απλά δεν μπορώ να ερωτευτώ άντρα. Δεν μου εξιτάρουν το μυαλό. Δεν βλέπω πάνω τους ούτε μια ανεπαίσθητη χειρονομία που θα μου κάνει το κλικ».


Ενώ με τις γυναίκες;


Φ.: Μπορεί να περπατώ 10 μέτρα και να ερωτεύομαι τρεις, από την πιο μικρή και ανεπαίσθητη κίνησή τους.
- Λένε ότι η ομοφυλοφιλία για τις γυναίκες διαρκεί μέχρι να βρεθεί ο κατάλληλος «γιατρός».
Φ.: Οχι βέβαια. Λεσβία είσαι μέχρι και όσο σε εξιτάρουν οι γυναίκες. Μετά μάλλον χρειάζεσαι βιάγκρα…
Ο πατέρας της Λ. «Με μεγάλωσε σαν να ήμουν αγόρι. Ημουν η αδυναμία του, ως πρώτη κόρη πάντα. Και παντού μαζί του». Της Φαίδρας «ήθελε να ήμουν αγόρι. Οταν του είπε η νοσοκόμα ότι είναι κορίτσι, της λέει: “Πλάκα με κάνεις;”».


Οι πατεράδες δεν ξέρουν. Η μητέρα της Λ. «το ξέρει, αλλά δεν θέλει να το παραδεχτεί». Της Φαίδρας το έχει δεχτεί απόλυτα. «Γνωρίζει τις κοπέλες μου και τέτοια». Της το είπε στα 16…


Τι της είπες δηλαδή;
Φ.: Της είπα, μαμά... είμαι ομοφυλόφιλη.


Και πώς αντέδρασε;
Φ.: Με ρώτησε αν θέλω να με πάει σε γιατρό. Της εξήγησα πως δεν νιώθω άρρωστη. Και το κατάλαβε.


Δεν τρόμαξε;
Φ.: Ναι… Δεν θα το ξεχάσω. Μου είχε πει: «Παιδί μου, θα δυσκολευτείς να είσαι ευτυχισμένη. Φοβάμαι πως θα πληγωθείς από τον περίγυρό σου». Της είπα πως οι φίλες μου το ξέρουν και το έχουν δεχτεί. Ηταν στεναχωρημένη για ένα διάστημα. Μετά έβλεπε πως είχα σχέσεις. Αρχισε να με ρωτάει μόνη της για τις σχέσεις μου. Στην αρχή ντρεπόμουν, αλλά με τον τρόπο της με έκανε να είμαι άνετη με τους ανθρώπους. Νομίζω πως την ψυχική μου υγεία σε μεγάλο βαθμό την οφείλω στη μητέρα μου και τη στάση της. Σε κάποια φάση τα είχα με ένα αγόρι. Για το φαίνεσθαι. Γυρνάω σπίτι και της λέω: «Μαμά, τα έφτιαξα με ένα παιδί». Μου λέει: «Τι παιδί;» λέω: «Αγόρι» λέει «πώς τον λένε;» λέω «Παύλο». Και λέει τη θεϊκή ατάκα: «Γιατί το παιδεύεις το παιδί, αφού για αλλού αρμενίζεις!».


Οταν η Φαίδρα είναι ερωτευμένη «συμπεριφέρομαι σαν χαζοχαρούμενη. Είμαι πιο ζωντανή. Γιατί ο έρωτας είναι ζωή, στη ζωή του ανθρώπου. Το κακό είναι πως τα δίνω όλα εξαρχής. Τα θέλω όλα και τα θέλω τώρα. Θέλω να περνάω χρόνο και να κάνω πράγματα. Από τα πιο μικρά και τα πιο απλά μέχρι τα πιο σύνθετα και τα πιο παράξενα. Οπως όλοι οι άνθρωποι». Η Λ. «Δεν θα έλεγα χαζοχαρούμενη, απλά ευτυχισμένη. Νιώθω άλλος άνθρωπος. Είμαι με ένα χαμόγελο στα χείλη συνέχεια. Με τικ τακ στην καρδούλα μου. Συμβαίνει σπάνια. Δένομαι αμέσως και τα δίνω όλα. Θέλω να προσφέρω τα πάντα στο άτομο που είναι μαζί μου».


Γνωριστήκανε πριν από έξι μήνες «σε κοινή παρέα». Η Λ. την είδε και: «Είπα από μέσα μου, “τι γλυκό πλασματάκι”.


Φαίδρα: Το πρώτο σκίρτημα ήταν καθαρά σεξουαλικό.
Λ.: Η πρώτη ματιά, το πρώτο πείραγμα.
Φαίδρα: Μετά μάθαμε η μία την άλλη ως άτομο και αυτό ήταν.
Λ.: Δεν είπες, Φαίδρα μου, όμως από πού ξεκίνησαν όλα. Να πω;
αίδρα: Πες…
Λ.: Εκείνο το βράδυ είχε live. Κάποια στιγμή έπαιξαν ένα κομμάτι τάνγκο. Αγαπημένος μου χορός. Και λέω: “αχ πόσο θα ’θελα να χόρευα τώρα”. Και πετάγεται από δω η μικρή και λέει: “Ξέρεις να χορεύεις;”. Λέω: “Ναι, πήγαινα και σε σχολή παλιά, αν και έχω καιρό να χορέψω, θυμάμαι τα βήματα”. Κι εκεί έγινε ο πρώτος διάλογος, σωστά; “Πότε θα με μάθεις κι εμένα;” λέει. “Οποτε θες” της λέω. Και έτσι άρχισαν όλα...»


Οταν έρχονται στην Αθήνα, «δεν έχουμε θέμα. Φιλιόμαστε και στο Σύνταγμα». Δεν τις απασχολεί «τι λέει ο κόσμος. Δεν προκαλούμε βέβαια. Αλλά δεν φοβάμαι κιόλας!». Σε σημεία που συχνάζουν γνωστοί «όχι δεν κάνουμε τίποτα». Η Λ.: «Εξω από το σπίτι μου είμαι διακριτική». Η μαμά της Φαίδρας της ζήτησε ένα πράγμα: «Μου είπε: “Πρόσεχε μόνο, μην…ξέρεις”. Κι εγώ οφείλω να το σεβαστώ». Και στις δύο δεν αρέσει «οποιοδήποτε ζευγάρι, straight ή gay, να προκαλεί. «Πάντα διακριτικά. Oπως θα ήμουν με έναν άντρα, έτσι και με τη σχέση μου». Eνας λόγος παραπάνω, επειδή «η ομοφυλοφιλία είναι ακόμα ταμπού. Και επειδή δεν θέλω να βάλλομαι επί άλλων θεμάτων με πρόσχημα αυτό».


Η Λ. «επιλέγω πού θα πω και τι. Δεν μου αρέσει να ξέρουν όλοι τα πάντα».


Ζηλεύει η μία την άλλη;

Λ.: Ναι
Φαίδρα: Φυσικά.
Λ.: Ναι, είμαι ζηλιάρα. Δεν μου αρέσει να προκαλεί η κοπέλα μου. Αν καταλάβω ότι φλερτάρει ή έστω πειράζει άλλον ή άλλη, θα με πειράξει.
Φαίδρα: Κι εμένα. Από την άλλη, εμένα μου αρέσει αυτό. Σε βοηθάει να καταλάβεις πως κανείς δεν είναι κανενός. Και σε ωθεί να θέλεις να γίνεσαι καλύτερη.


Οι δυο τους διασκεδάζουν να σχολιάζουν άλλες γυναίκες. Αν είναι ωραίες. Η Λ. όταν βλέπει μια γυναίκα εστιάζει «στο πρόσωπο και κυρίως στα μάτια». Η Φαίδρα «στο πώς κινείται μέσα στο χώρο. Το βλέμμα είναι πολύ σημαντικό». Τους αρέσουν οι κοπέλες που έχουν έντονη θυληκότητα. «Αλλιώς δεν υπάρχει λόγος να είσαι λεσβία». Την Λ. «με χαλάνε τα ξέκωλα. Θέλω την τσαχπινιά και το νιάου, νιάου. Γυναίκα, τα λέει όλα».
Λ.: Να πω κάτι και ίσως ακουστεί κάπως. Θέλω την κοπέλα μου να είναι κοπέλα, όπως είμαι κι εγώ. Θηλυκή, ναζιάρα, γατούλα, να ντύνεται γυναικεία, με φορέματα, φούστες. Να φτιάχνεται, να βάφεται. Να βγαίνουμε έξω και να τους τρελαίνουμε όλους.
Φαίδρα: Φούστες; Ποια είναι αυτή που περιγράφεις;
Λ.: Εσύ μπορεί να μη φοράς φούστες. Αλλά έχεις όλα τα άλλα.


Η Φαίδρα φαντάζεται «μια οικονομικά άνετη ζωή, ένα ζεστό σπίτι. Οχι παιδιά. Μια ζωή συμβατική και γάμο στα σαράντα μου». Η Λ. «αν είμαστε μαζί, μας φαντάζομαι σε ένα σπίτι σαν οικογένεια. Εγώ θέλω παιδάκια, τρελαίνομαι. Είτε να κάνω είτε να κάνει είτε να υιοθετήσουμε». Δεν θέλει να έχει σεξουαλική επαφή με άντρα αλλά, «μέχρι να γίνω εγώ 35 χρόνων φαντάζομαι ότι ο άντρας δεν θα είναι απαραίτητος για να γεννηθεί ένα παιδί. Δωρητές σπέρματος, όχι, θέλω να το αποφύγω. Νομίζω πως όταν νιώσω έτοιμη να αντεπεξέλθω στο θέμα των παιδιών, θα υιοθετήσω. Είναι κρίμα, τόσα μωρά ψάχνουν σπίτι, οικογένεια και φυσικά αγάπη. Οταν πω ότι θα το κάνω, θα χρειαστώ πολλά κότσια, αντοχές και γνώσεις ». Στο θέμα των παιδιών η Φαίδρα είναι κάθετη: «Δεν συμφωνώ πως ένα gay ζευγάρι πρέπει να μεγαλώνει παιδιά. Δεν θέλω να κάνω ένα παιδί που θα μπερδευτεί. Που θα έχει gay προσλαμβάνουσες και στα 20 θα ανακαλύψει πως είναι straight και θα πάθει σοκ. Θα είναι λίγο ειρωνικό, δεν νομίζεις; Πρέπει να υπάρχουν ισχυρά πρότυπα και από τα δύο φύλα, ούτως ώστε το παιδί να επιλέξει καθαρά μόνο του τι θέλει. Μπορεί βέβαια ένας γονιός να πάρει και τις δύο θέσεις. Αλλά όχι ένα ζευγάρι του ίδιου φύλου. Είναι εξαιρετικά δύσκολο». Οσον αφορά στους gay γάμους, η Φαίδρα συμφωνεί, η Λ. είναι κατά του γάμου: «Για την ώρα το θεωρώ τυπικούρα. Αυτά για τον εαυτό μου. Για τους άλλους, που θέλουν να παντρευτούν, είμαι υπέρ. Και αγωνίζομαι μαζί τους».


Καλιαρντά μιλάτε;
Φαίδρα: Λίγα. Αλλά μόνο για πλάκα.
Λ.: Μία μετάφραση, ρε παιδιά. Τι είναι καλιαρντά;
Φαίδρα: Δεν θεωρώ πως χρειάζεται άλλη γλώσσα για να είσαι gay. Εγώ θέλω να ξέρουν τι λέω.
Λ.: Τι είναι καλιαρντά;
Φαίδρα: Τα μιλούσαν οι gay όταν δεν ήθελαν να καταλαβαίνουν οι άλλοι τι λένε.
Λ.: Αυτό πρώτη φορά το μαθαίνω.


Στη δική σας σχέση ποιος είναι ο άντρας;
Φαίδρα: Κανένας! Αυτά είναι αηδίες!
Λ.: Κανένας βέβαια. Πες τα, αγάπη μου. Πες τα.
Φαίδρα: Είμαστε απλά γυναίκες που τους αρέσουν οι γυναίκες.
Λ.: Ακριβώς. Δεν υπάρχει άντρας. Κακώς τα βγάζουν έτσι παραέξω τα ΜΜΕ.
Φαίδρα: Σου είπα, έπαψα να έχω θέμα με το σώμα μου και τον εαυτό μου μετά την πρώτη μου σχέση.
Βγαίνουν παντού. Συνήθως σε «κανονικά» μπαράκια. Σε gay bar «αν θέλουμε να ξενυχτίσουμε με τις φίλες μας ή να χορέψουμε πιο αισθησιακά οι δυο μας». Δεν αφήνουν περιθώρια να τις φλερτάρει άντρας. Η Λ. «προσπαθώ με τον τρόπο μου να τον κάνω να καταλάβει πως δεν ψήνομαι». Αν συνεχίσει, «βάζω τοίχο. Δεν θέλω κανείς να έχει ελπίδες». Αν στη Φαίδρα αρέσει μια γυναίκα που δεν είναι ομοφυλόφιλη, «την κυνηγάω, την πολιορκώ. Την πλησιάζω αρχικά ύπουλα… Σαν φίλη… Ξέρεις…». Η Λ. έχει «σουξέ στις straight». Ξεχωρίζει μια ομοφυλόφιλη από μία straight «από τον τρόπο που κινείται και από το βλέμμα». Το ίδιο και η Φαίδρα, που έχει εντοπίσει «ένα μυστικιστικό κώδικα».


Αποκλείετε κάθε ενδεχόμενο σεξουαλικής επαφής με άντρα;
Φαίδρα: Ποτέ μη λες ποτέ…
Λ.: Πλέον ναι. Δεν μου είναι απαραίτητοι σε κάτι. Και, κυρίως, σαν σεξουαλικό όργανο. Χίλιες φορές μόνη μου!
άντρας δεν μπορεί να με ικανοποιήσει. Η γυναίκα σε μισή ώρα με ικανοποιεί 10 φορές.
Φαίδρα: Εδώ γράψε «η Φαίδρα από δίπλα καμαρώνει σαν γύφτικο σκεπάρνι» (γελάμε). Εγώ είμαι της άποψης πως η ζωή έχει γυρίσματα. Νιώθω σίγουρη για τον εαυτό μου και ξέρω τι θέλω αλλά η φιλοσοφία μου είναι να έχω ανοιχτό μυαλό και ανοιχτές πόρτες.


Ανοιχτές πόρτες; Βάζουμε και οι τρεις τα γέλια. Η Φαίδρα συνεχίζει… «Δεν θα βάλω τον εαυτό μου σε καλούπια. Εδώ παλεύω να μην τον βάζουν οι άλλοι, δεν θα το κάνω εγώ.» Η Λ. με προλαβαίνει: «Αναρωτιέσαι αν έχω ανασφάλεια; Μήπως της ανοίξει η… πόρτα; Εχω. Αλλά τη δέχομαι έτσι. Είναι η φιλοσοφία της». Η Φαίδρα την κοιτάζει πονηρά... «Ας έχει τη μαγκιά να κρατάει το κλειδί…».
Το γεγονός ότι για τους περισσότερους άντρες είναι φαντασίωση δύο ομοφυλόφιλες γυναίκες τη Λ. την ενοχλεί. «Αλλά δεν αλλάζει».


Τη Φαίδρα «δε με αφορά. Ο καθένας όπως τη βρίσκει». Η Λ. είναι απόλυτη: «Φαντασίωση θα παραμείνουμε. Μα, πότε θα το καταλάβουν οι άντρες;


Οι πραγματικές λεσβίες δεν πάνε με άντρες ούτε για μία βραδιά. Πρέπει να αρχίσουν να λένε “bisexual”».


Τι δεν μπορεί να κάνει ένας άντρας σε μια γυναίκα ομοφυλόφιλη;
Λ.: Αν είναι 1,72 και 68 κιλά; (γελάμε)
Φαίδρα: Να την πονέσει. Σε όποιο φάσμα μπορεί να νιώσει πόνο ένας άνθρωπος.
Λ.: Σεξ. Και δεν μπορεί να την κάνει straight.
«Τι είναι αυτό που σε μαγεύει σε μια γυναίκα;», ρωτώ τη Φαίδρα. «Ο τρόπος που κινείται… Που κοιτάει… Ο τρόπος που εκφράζεται. Βλέμματα, κινήσεις, συναισθήματα, που με μια λέξη εκφυλίζονται.» Κοιτάζει τη Λ. «Πες, εσένα τι σε εξιτάρει;». Κι εκείνη απαντάει... «Οταν η άλλη λειτουργεί εγκεφαλικά, έχει φαντασία, μαγεία στο λόγο της. Και μπορεί να διεγείρει όλο σου το είναι με μια κουβέντα μόνο». Η Φαίδρα την προκαλεί: «Πες ειδικά για μένα» και γελάμε και οι τρεις. «Ερωτική εξομολόγηση σε ένθετο εφημερίδας θες να σου κάνω; Μαγεύεις τον άλλον. Τον κάνεις χαλάκι. Με τον τρόπο που μιλάς, νομίζει ότι θα ενδώσεις. Κατά βάση, λειτουργείς με τη φαντασία, κάτι που σπανίζει στις μέρες μας. Ανετα κάνεις ένα ηφαίστειο να εκραγεί σε κλάσματα δευτερολέπτου… Ε, νομίζω ότι φτάνει, αρκετά σε παίνεψα». Η Φαίδρα χαμογελάει. «Το σ’ αγαπώ είναι μεγάλη λέξη, αγάπη μου. Την λέω πάρα πολύ συχνά. Ποτέ χωρίς να τη νιώθω».

ΤΖΑΒΕΛΛΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ

Ελεύθερος Τύπος
​

 

Απάντηση: Πάντα ερωτευόμουν το κορίτσι της διπλανής πόρτας!

Οι "πραγματικοί" straight που πάνε με κάποιον του ίδιου φύλου για μια βραδιά είναι bisexual?

 

Re: Απάντηση: Πάντα ερωτευόμουν το κορίτσι της διπλανής πόρτας!

Ασφαλως γλυκεια μου!
Αν εισαι αυστηρα str8 δεν υπαρχει περιπτωση να νοιωσεις διεγερση με το ιδιο φυλο.

 

Απάντηση: Πάντα ερωτευόμουν το κορίτσι της διπλανής πόρτας!

Δεν είμαι σίγουρη ότι συμφωνώ μαζί σου Μιρέλλα μου.
Προσωπικά πιστεύω ότι η σεξουαλική ταυτότητα κάποιου καθορίζεται από τη διάρκεια της διέγερσής του από κάποιο φύλο (ή και από τα δύο).
Πολλοί άνθρωποι έχουν πειραματιστεί με το ίδιο φύλο και έχουν αποφασίσει ότι δεν έλκονται από αυτό.
Ακόμα, πολλοί αλλάζουν προτίμηση αφού ήδη έχουν ζήσει ως στρειτ ή γκεϊ για χρόνια.
Για παράδειγμα, κάποιοι που μέσα στο γάμο τους συνειδητοποιούν ότι τελικά αρέσκονται στο ίδιο φύλο και χωρίζουν ώστε να ζήσουν την υπόλοιπη ζωή τους ως ομοφυλόφιλοι/ες.

 

δεν το πιστευω με τιποτα αυτο για τις γυναικες λεσβιες ... οτι δεν ελκυονται απο αντρες .... οχι οτι σημασια τι πιστευω εγω ή οχι ... αλλα θα εβαζα οποιοδηποτε στοιχημα πως δεν υπαρχει καμια περιπτωση γυναικα να προσελκυει (ακουσια εστω) αντρα και η ιδια να μην ελκυεται απο αυτους ....
ξεχαστε ορολογιες και χαρακτηρισμους ... σε οτι αφορα τις γυναικες δεν πιστευω σε ορολογιες ... ειναι καθαρα πως θα ερθουν οι στιγμες και τι παιχνιδι θα παχτει απο τις δυο πλευρες .... μια γυναικα προκαλει ερωτικα αυτο που ελκυει και την ιδια ...
Δηλαδη μια γυναικα μπορει να ειναι 100% λεσβια απεναντι μου ... αλλα σε εναν αλλο αντρα με αλλα χαρακτηριστικα μπορει να ειναι 99% ... και στο μοιραιο 1% να του δωθει τοσο ολοκληρωτικα που να ποναει ο πουτσος του απο το γαμησι για 3 μερες ..... εκεινη ομως που θα ειναι 100% λεσβια απεναντι σε εμενα , αποκλειται ποτε να μου αρεσει , αποκλειται ποτε να εκπεμπει το καταλληλο ερωτικο σημα που ο δικος πομπος θα λαβει .

 

Re: Απάντηση: Πάντα ερωτευόμουν το κορίτσι της διπλανής πόρτας!

Διαβασε αυτο και φριξε!!!
Καποτε, μια καλη φιλη εγχειρισμενη τρανς που ηταν επαγγελματιας μου διηγηθηκε τι της συνεβη.
Την ειχε επισκεφθει καποιος τυπος που καποιος φιλος του που ηξερε την ιδιοτητα της συγκεκριμενης "γυναικας" τον ειχε παει στο σπιτι της.
Ο τυπος εβγαλε κυριολεκτικα τα ματια του μαζι της, εχυσε αρκετες φορες, την πληρωσε και εφυγε μαζι με τον φιλο του, η τελως παντων πηγε και τον συναντησε για να συνεχισουν την βραδυα τους καπου αλλου.
Οταν συναντηθηκαν ο πρωτος (που ηξερε) εσκασε το παραμυθι στον δευτερο το τι συνεβαινε δηλαδη με την συγκεκριμενη κοπελια.
Ετσι ο τυπος που την επισκεφθηκε (για να κρυψει την ενοχη του), γυρισε πισω και την τσακισε στο ξυλο!!!
Αργοτερα κυκλοφορησε οτι ο εν λογω νταης ειχε παρει δεκαδες πιπες σε δεκαδες μη εγχειρισμενες τρανς.
Και ναι, ηταν παντρεμενος και στο χωριο του το επαιζε και ο πρωτος γαμιας.
Αρα εχεις δικιο και εγω ειμαι τελικα αυτη που θα συμφωνησει μαζι σου! 

 

Eν μέρη συμφωνώ με την Mιρέλλα αλλά δεν είναι απόλυτο, το σίγουρο είναι πως άλλο γυναίκα ομοφυλόφιλη και άλλο bisexual έχει τεράστια διαφορά όχι στο τις βραδιάς αλλά συναισθηματικά .


Τώρα για τα str8 άτομα που το κάνουν δεν θα βάλω ταμπέλα.. αλλά δεν είναι και πραγματικοί str8 για μένα!

Σωστότατα  

Εδώ είσαι λάθος slave4noth. Σε πληροφορώ πως η Αλεξάνδρα δεν πρόσθεσε τίποτα παραπάνω από όσα τις είπαμε εκείνη τι στιγμή. Όλη η συνέντευξη είναι αληθινή χωρίς ίχνος σάλτσας.
Ποιος ο λόγος να λέγαμε ψέματα? Μήπως το ότι κάποια πράγματα δεν είναι καν στο μυαλό των απέξω του χώρου πιστεύουν πως είναι παραμύθια η φαντασιώσεις?


Είμαι πραγματικά περίεργη στο να μου επισημάνεις σε ποια σημεία πίστεψες πως έχει βάλει «σάλτσα» 

 

Απάντηση: Πάντα ερωτευόμουν το κορίτσι της διπλανής πόρτας!

Μου αρεσει πολυ ο τροπος και το σθενος που υπερασπιζεσαι τις προτιμησεις σου!

 

ουφ ... επιτελους το διαβασα .... μεγαλες δηλωσεις .... και λενε .... μεγαλη μπουκια φαε μεγαλη κουβεντα μην πεις ... τοσο μεγαλες που θα ελεγα το κλασσικο : "μιλαει το στομα για να τα ακουνε τα αυτια του" ....
Αν το επιτρεπει η Lady_in_Black στο νημα της (θα το σβυσω εαν δεν εχει θεση εδω) , θα γραψω μια εμπειρια :
ηταν καποιος Αυγουστος στην Ερεσσο ... ηταν η χρονια που υπηρχε μεγαλη συγκεντρωση γυναικων (ανα 2 χρονια νομιζω) και το πληθος τους , οπως ειχα συνηθισει (λογο εμφανισης τους) με αφηνε αδιαφορο ...
Σας εχει τυχει ποτε να ειστε "αλλου" και να αισθανθειτε σαν να σας φωναζουν διχως πραγματικα να εχετε ακουσει καποιο καλεσμα ?.... Αυτο μου συνεβει εμενα , σαν κατι να αισθανθηκα πισω μου και γυρισα αποτομα ...
Τα 3 χαρακτηριστηκα που φωτογραφισε το ματι μου ηταν η τεραστια διπλη πετσετα που καθοντουσαν μαζι πανω της , το ασπρο , σαν νυχτικο , που φορουσε η μια με τα πολυ μακρια μαλλια και το βλεμμα της μελαμψης που ηταν μια μιξη Κορσικανου οπλαρχηγου και Κρητικου πρωτοπαληκαρου ... ηταν τοσο διαπεραστικα καθηλωτικο που ενιωσα σαν να συγκρουστηκα με κατι μολις διασταυρωθηκαν τα βλεματα μας .. φυσικα με "αναγκασε" με την μια να συνεχισω την πορεια μου απομακρυνομενος και κοιταζοντας μπροστα .....
και τοτε ο isnogood ανοιξε μονος του την πορτα στα κακα πνευματα διοτι με μιας κυριευθηκε απο την γοητεια της προκλησης .... σαν να επρεπε εκεινες να πληρωσουν για την βαραμερα και την αδιαφορια που ειχα τις τελευταιες 2 μερες ...
Τα ματια μου επαψαν να βλεπουν την κανονικη εικονα .. εγω και εκεινες ειχαμε μεταφερθει σε μια γιγαντια 3διαστατη σκακιερα .....
Για λιγα λεπτα εμεινα ακινητος σκεπτομενος την αρχη του παιχνιδιου .... ετσι διεθεσα εκεινο το απογευμα αλλα και ολοκληρη την επομενη μερα στο να γινω η σκια τους και να καταγραφω κινησεις , συνηθειες , αντιδρασεις και συναισθηματικες εκφρασεις ...
Η παρατηρηση αυτη μου χαρισε καποια "δωρα" που αποδειχθησαν καθοριστικης σημασιας . Πρωτον διαπιστωσα οτι παραδοξως σε σχεση με τις αλλες , ηταν πολυ κοινωνικες .. αν και αυτο στην αρχη με χαλασε διοτι θα σημαινε πως ηταν Βι και επομενος η επιτευξη του στοχου θα ειχε μικροτερη αξια .. ομολογω πως ηταν η στιγμη που σκεφτηκα να τα παρατησω .. Παρθενος ειμαι .. εγωισταρος σαν ζωδιο ...
Ομως κατι περιεργο με εκανε να επιμεινω στην παρακαλουθηση .. παρα το οτι η μακρυμαλλουσα ειχε μια παραμυθενια ομορφια εγω σκεφτομουνα να εχω την μελαμψη απο κατω και με τις ματαρες της να με κοιτα με εκεινο το φοβερα διαπεραστικο βλεμμα και εγω να την γαμαω με ολη την σημασια της λεξης και ολη μου την δυναμη ... αυτο το βλεμμα της ηταν που με εδεσε στον σκοπο μου ..... η Αλληλεπιδραση της προκλησης που εγραψα στο προηγουμενο ποστ μου ....
Ολο το βραδυ εσπαγα το κεφαλι μου να βρω τι κανει μια γυναικα να ερωτευται μια αλλη γυναικα ... τι ηταν αυτο που ελειπε απο τους αντρες και το ειχαν οι γυναικες ....
Μελετοντας συνεχως τα αποτελεσματα της παρακαλουθησεις , προσπαθησα να γινω εκεινη , να την αφουγκραστω , να δω με τα ματια της .. και ως λαμψη ενιωσα πως παιχνιδι σε συναισθηματικο ή σεξουαλικο επιπεδο ηταν χαμενο πριν καν αρχισει ....
Γρηγορα καταλαβα οτι επρεπε να αναζητησω ενα δουρειο ιππο αλλα και ενα ανοικτο παραθυρο σε εκεινες .... και συντομα αρχισα να αναζητω , οχι τι παραπανω εχει μια γυναικα σε συγκριση με εναν αντρα αλλα ποια ηταν εκεινα που δεν μπορουσε να της δωσει μια γυναικα ....
Ο παιδικος και συχνα ανωριμος μου χαρακτηρας , μου εχει δωσει ενα πολυ μεγαλο χαρισμα , να γινομαι ο καλυτερος φιλος στα παιχνιδια των παιδιων .... παιζω με τις ωρες σε καθε τι και προτιμω να χτιζω καστρα στην αμμο απο το να πινω κοκταιηλ στο διπλανο μπαρ ... μπορω να παιζω πανω απο 6 ωρες ασταματητα ....
Την επομενη μερα , μπροστα σε εκεινες , αρχισα να στηνω πανω στην αμμο με τα ανηψια μου το καστρο της μαγεμενης πριγκηπισσας ... συντομα το μισου μετρου υψους καστρο τραβηξε και αλλα πιτσιρικια .... οι ρολοι μοιραστηκαν και οι λιλιπουτειοι υπερσπιστες του καστρο και της πριγκηπισσας με τις φιλες της επρεπε να αντιμετωπισουν το μεγαλο τερας (εγω) που εβγαινε απο τον νερο για να κλεψει την πριγκηπισσα ... χωρις υπερβολη σχεδον ολοι γονεις και μη που ηταν στο σημειο εκεινο , συμμετειχαν ως θεατες αλλα και σαν συμβουλευτικο κοινο προς τους μικρους μαχητες του καστρο ...
Αυτη την εικονα με τα παιδικα γελια και την απολυτη επιτυχια της "θεατρικης παραστασης" ... η αλλη γυναικα δεν θα μπορουσε ποτε να της την δωσει ... ...
το μυαλο του isnogood δουλευε ταυτοχρονα σε δυο επιπεδα .... και συντομα το χιλιοτσαλαπατημενο τερας ικετευσε για λιγη βοηθεια απο τις δυο ξενες που αμεσως προθυμοποιηθηκαν να συμμετεχουν στο παιχνιδι και να περιθαλψουν το καταβαθος καλο τερας που ηθελε απλα να πιασει φιλια με τους κατοικους του καστρου διοτι ηταν μονο του στα βαθη της θαλασσας ....
εξακολουθωντας το παιχνιδι μεχρι τις απογευματινες ωρες , μοιραζα στρατηγικα τους ρολους εδωσα στην "αλλη" τον ρολο του βασιλια που επεστρεφε απο μακρινο ταξιδι και στην μελαμψη αετοματα ρολο κορης που αγαπησε το τερας ........................
Φυσικα το βραδυ μας βρηκε να τρωμε οι τρεις μας σε ταβερνα αλλου χωριου οπου πηγαμε με το αυτοκινητο μου ...
Τρωγοντας και πινοντας παρεα με την Ε και την Ρ θελησα απο ευγνωμοσυνη να σηκωσω τα ματια ψηλα στον νυχτερινο ουρανο για να πω ενα ευχαριστω ... Τα αστερια ομως εχουν την δικη τους μαγικη δυναμη οταν σε κοιτουν ... νιωθεις πως ολα θα πανε καλα αν αφησουμε την αρμονια της φυσης να νικα .... ειχα ζησει μια πολυ ομορφη μερα και ηθελα να μεινει ετσι ....
 

 

Γλυκε μου εξαρταται για ποιες λεσβιες μιλας.
Οι καθαρα ενεργητικες λεσβιες, ναι ΔΕΝ ελκονται απο αντρες.
Οι ενεργοπαθητικες η οι παθητικες ισως καποιες φορες να ελκονται.
Καποτε σε μια ερημικη παραλια στην Κινετα πηδιομουν ασυστολα με μια καθαρα ενεργητικη λεσβια.
Σουρουπωνε, και η παραλια ηταν ερημη, φωναζαμε απο καβλα τοσο πολυ που ακουγομασταν μακρυα υποθετω.
Τοτε πισω απο κατι θαμνους ξεπροβαλε ενας αντρας, ομορφος αρρενωπος γυμνασμενος.
"Με θελετε στην συντροφια σας?" ειπε.
Και ελαβε απο εκεινη την απαντηση, "Μαγκα καντην, και βγαλε απ το μυαλο σου την ιδεα μην σου κοψω την πουτσα και στην δωσω να την φας"!
Χαχαχαχαχα και εγω η τρελλογκα της φωναξα ολο ναζι, "Ναι-ναι-ναι, ξεσκισε με νταβατζη μου"! Ας το καλο, με κανετε και βγαζω τα απλυτα μου στην φορα!
Ακομη το θυμαμαι και γελω!  

 

Μιρελλα ετσι που σας εμφανηστικε αυτος σαν φαντης μπαστουνι ... και ΄γω να ημουν λεσβια , θα τον ειχα στειλει ....  
Αυτο που πιστευω εγω ειναι οτι δεν υπαρχουν καθαρα ενεργητικες λεσβιες εξ ορισμου , αλλα συντηρηται αυτο απο τις περιστασεις ....
η γυναικια ομοφυλλοφιλια δεν εχει καμια απολυτως σχεση με την ανδρικη οπου τα χρωματοσωματα κανουν την διαφορα απολυτη ... η γυναικα εχει πανω απο ολα να αντιμετωπισει τον ιδιο της τον εαυτο και εκει θα "χτυπησει" ο επιδοξος εραστης αντρας .. βεβαια αυτο καποια στιγμη γινεται ολο και ποιο ισχυρο ... μεχρι τοτε ομως η εμφανιση της εχει μεταλαχθει σε τετοια που απλα παυει να ελκυει τους αντρες ..
ο μονος τροπος για μια γυναικα να παραμεινει λεσβια ειναι να παψει να ελκυει τους αντρες ...
και θα σας πω και κατι που αποτελει προσωπικο μυστικο στρατηγικης   ....
η καθαρα ενεργητικη λεσβια οπως την λετε ... ανηκει στις ποιο καβλιαρες γυναικες ... εχει τοση καβλα μεσα της που μεταβαλεται σε κυνηγο για να την αναζητηση της ...

 

Απάντηση: Πάντα ερωτευόμουν το κορίτσι της διπλανής πόρτας!

Μια αμφιφυλόφιλη Γυναίκα, με την οποία κάποτε μείναμε και σε διπλανές πόρτες - ξενοδοχείου. Δεν την ερωτεύτηκα. Ήμουν ήδη 'ερωτευμένος' μαζί της. Είναι το Θηλυκό που μ' έκανε, από μακριά, να πάρω σοβαρά - για μια και μοναδική φορά - τη Θεωρία των Αρχετύπων, του Πλάτωνα. 





Στην Ελλάδα μου αρέσει μόνο η Αννίτα Πάνια, επειδή ο Καρβέλας έδειρε τον Φραγκούλη.