θα συγχωρουσατε ποτε??

Η συγχώρεση έχει να κάνει με το άλλο άτομο, ή και με τον ίδιο μας τον εαυτό, τελικά;

Συμφωνώ με τη Λάρα και τη Μιρέλλα -- εξαρτάται και από το λάθος. Εξαρτάται και από τις προθέσεις, τις συνθήκες, το γενικότερο χαρακτήρα, και φυσικά με το γεγονός του αν θέλω να κουβαλάω, πχ. το βάρος του θυμού. Θυμάμαι, πάντως, πως κι εγώ κάνω λάθη διαρκώς, τα ίδια, και τα ίδια, και τα ίδια. Αν είναι στοιχείο του χαρακτήρα μου, είναι βέβαιο πως η επανάληψη είναι πιθανή. Και όχι, νομίζω πως αν "αυτομαστιγωθώ" δεν θα με βοηθήσει.


Για bdsm σχέσεις δεν έχω άποψη, φυσικά.


​

 

στην τριτη καιγεται....

 

Ποτε κανουμε λαθος;
Οταν δεν γνωριζουμε,η οταν δεν εκτιμουμε σωστα.Καταστασεις,συναισθηματα,προσδοκιες,απαιτησεις,επιθυμιες.
Οταν ενεργουμε με τον ιδιο, μη σωστο τροποι σε μια αντιστοιχη κατασταση,απεναντι στο ιδιο προσωπο, κανουμε λαθος;
Την δευτερη φορα ,που εκλειπει η δικαιολογια της αγνοιας,που ξερουμε οτι θα ενοχλησουμε,θα πληγωσουμε τον αλλον,κανουμε λαθος;
Ειναι επομενως το "συγχορωχαρτι" η ενδεικνυομενη αντιδραση απο την απεναντι πλευρα;
Μηπως η επαναληψιμοτητα του ιδιου "λαθους" αποσκοπει σε μια συγκεκριμενη αντιδραση;
Ποσο ειλικρινης μπορει να θεωρηθει η μεταμελεια σ'αυτη την περιπτωση; (και δεν αναφερομαι εδω στον γυιο μου που ξεχναει να σβηνει το φως οταν βγαινει απ'το δωματιο...)
Ποσο αφελης θα μπορουσε να θεωρηθει η συγχωρεση;

Το δις εξαμαρτειν,ουκ ανδρος σοφου...
(ουτε γυναικος,να εξηγουμεθα)

 

Ναι! θα τον συγχωρούσα! Δεν θα το ξεχνούσα όμως..
Η τιμωρία θα του δινόταν απλόχερα εννοείται...ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ!  

 

Eννοεις να τον πυρπολησω σαν την μονη Αρκαδιου?????????????????????!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

 

Κατά τη γνώμη μου, ό,τι πιο ρεαλιστικό και ειλικρινές έχει γραφτεί επί του θέματος.
Μπράβο Δώρα, δε θα μπορούσε να αποδοθεί καλύτερα..    

 

Η έννοια της συγχώρεσης προυποθέτει πρώτα καταδίκη... Κια προσωπικά οι καταδίκες δε μου αρέσουν
Ισως τελικά καλύτερο είναι να δει κανείς εν τέλει αν μπορεί να συνεχίσει να είναι με τον άλλον αν τον πληροί η συνέχιση της σχέσης ή όχι...

 

Άλλο πάλι και τούτο... Δεν μας το κάνετε πιο λιανά, πληζ; Μήπως το μπερδεύετε με την απονομή χάριτος;

 

με βενζινη!
σταχτι και μπαρουτι!!!! 

 

αναλογως το λαθος φυσικα....η στατιστικη δειχνει παντως πως στα ιδια σφαλματα και λαθη πεφτουν οι περισσοτεροι..και επειδη δεν πιστευω στα θαυματα και στην εξαιρεση του κανονα οχι..ισως απλα εδινα παραταση χρονου να δω ποσο κρατα η μεταμελεια.

 

Για να συγχωρήσεις πρέπει πρώτα να καταλήξεις ότι ο άλλος έπραξε λάθος και μετά να συγχωρήσεις. Δηλαδή ότι είναι ένοχος για κάτι..... Και μετά μεγαλοθύμως και ευρισκόμενος από επάνω, να πεις ότι συγχωρείς αρκεί να κάνει δέκα κολοτούμπες (ποινή).... ή χωρίς κολοτούμπες γιατί κατα βάθος είναι καλό παιδί (ελαφρυντικά).

Η συγχώρεση σε πρώτη ανάγνωση θεωρείται λυτρωτική γι αυτόν που συγχωρεί (διότι αποδεικνύει στον εαυτό του ότι είναι εν τέλει καλός άνθρωπος και ικανός να αγαπάει τον άλλον παρά το γεγονός ότι έχει πληγωθεί). Σε δεύτερη όμως ανάγνωση ουσιαστικά αυτός που συγχωρεί έχει θεωρήσει τον εαυτό του ανώτερο ΄'ανθρωπο από τον άλλο διότι μπόρεσε και συγχώρεσε τον άλλον που έκανε λάθος ξανά και ξανά... ως βλάκας ή ως αδύναμος κλπ.


να συνεχίσω ή τώρα έγινα πιο κατανοητή?   μπορεί και όχι....