θα συγχωρουσατε ποτε??

Σε τριτη αναγνωση καποιος που συγχωρει τον αλλον τριτη κ τεταρτη κ νιοστη φορα ειναι απλα κοροϊδο που ο αλλος απλα τον εκμεταλλευεται......

 

φυσικά, γιατί έχει πέσει στην παγίδα της 'συγχώρεσης'. Με αυτόν τον τρόπο αποδεικνύει διαρκώς στον εαυτό του, πόσο καλός, ώριμος και γεμάτος κατανόηση είναι.... αλλά ταυτοχρόνως και πόσο καλύτερος... αφού αυτός είναι ικανός για συγχώρεση ενώ κάποιος άλλος όχι...

 

με τι κριτήρια συγχωρεί κανείς;

συναισθηματικά, δηλαδή επειδή το θέλει πάρα πολύ οπότε βρίσκει και το επιχείρημα για να το κάνει;
ή λογικά, με κριτήριο ότι το θεωρεί σωστό στη συγκεκριμένη περίπτωση και για τους συγκεκριμένους λόγους να συγχωρέσει;

έχει διαφορά, γιατι αν συγχωρεθεί κάποιος για τον σωστό λόγο, δεν υπάρχει περίπτωση να κάνει ξανά το αρχικό του λάθος.

 

Συμφωνώ απόλυτα και με αυτό και με το προηγούμενο ποστ σου. Δεν τίθεται θέμα ούτε καταδίκης ούτε συγχώρεσης, αφού ο καθένας από μας δεν βλέπει τους άλλους αφ' υψηλού - ελπίζω δηλαδή, εκτός κι αν είναι κανένας πολύ καβαλημένος. 

Πάντως θεωρώ ότι ένα είδος κατανόησης (και ανοχής επομένως) των άλλων και του εαυτού μας αποτελεί προϋπόθεση μιας κάποιας ψυχικής ηρεμίας και ενδεχομένως καλύτερων χειρισμών των λαθών μας καθώς και αντιμετώπισης των λαθών των άλλων.

Όσο γι αυτό που ρωτάει η tender_lilly, αν υποθέσουμε ότι κάποιος καβαλημένος θεωρεί ότι μπορεί να καταδικάζει και να συγχωρεί τους άλλους, τότε φαντάζομαι πως θα συγχωρήσει λόγω συναισθηματικής παρόρμησης (την οποία δεν θα παραδεχτεί ποτέ στον εαυτό του αν δεν πιστεύει σε αυτήν) και μετά θα εκλογικεύσει. Ίσως ένας συνδυασμός των δύο, συναισθήματος και λογικής, χρησιμοποιείται από τα πιο ισορροπημένα άτομα. Η προσωπική μου άποψη τείνει προς την βαρύτητα του συναισθήματος, είτε αυτό είναι συνειδητό είτε όχι.

Δεν γνωρίζω ανθρώπους που δεν επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη.

 

δεν θα είχα να συγχωρήσω κάποιον. ο μόνος που έχω να συγχωρήσω είναι μόνο ο εαυτός μου για τα λάθη που τυχόν έχω κάνει και μάλλον είναι πολλά  
το αν πληγώνομαι ή όχι, το αν θυμώνω ή όχι, το αν προσβάλλομαι ή όχι είναι καθαρά προσωπική μου υπόθεση και δεν αφορά αυτόν που το κάνει. το κάνει για κάποιους λόγους. το ανέχομαι επειδή το επέλεξα. αν δε μου αρέσει το κόβω. μιλώ για όλα τα επίπεδα κοινωνικών σχέσεων.
τον άλλον με όποια ιδιότητα βρίσκεται πλάι μου-φίλος, σύντροφος ή ο,τιδηποτε άλλο- τον δέχομαι όπως είναι, ανεξάρτητα αν θεωρώ αποδεκτές ή όχι κάποιες πλευρές του. το αν δέχομαι πράγματα ή οχι έχει να κάνει με τα όρια που βάζω η ίδια. θα ήθελα να με δέχονται χωρίς να με κρίνουν , οπότε γιατί να κρίνω ? τουλάχιστον όσο μπορώ το αποφεύγω. ποιά είμαι για να συγχωρήσω? η αναμάρτητη?   
η λέξη συγχώρεση είναι μία λέξη με πολύ βαριά έννοια.

 

Απάντηση: Re: θα συγχωρουσατε ποτε??

Αυτο καμια φορα μας βολευει κιολας... 

 

Re: Απάντηση: Re: θα συγχωρουσατε ποτε??

για πες.....

 

Το μόνο πράγμα που δε θα μπορούσα να συγχωρήσω σε έναν άνθρωπο, είναι να μη ζει και να μην πράττει ελεύθερα.. Κάνε αυτό που νιώθεις την κάθε στιγμή...

 

Ε, αυτό πια δεν είναι κυρίαρχος, αλλά ο τελευταίος σαμουράι.  

 

OXI! Δεν είμαστε σε εποχή για συγχωρέσεις!

 

Μη φωνάζεις ΟΧΙ! Lady In Black. Θα σε περιλάβουν...